Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o usługach płatniczych oraz niektórych innych ustaw

– 50 –
Europejskiego i Rady (UE) nr 260/2012 z dnia 14 marca 2012 r. ustanawiającego
wymogi techniczne i handlowe w odniesieniu do poleceń przelewu i poleceń
zapłaty w euro oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 924/2009 oraz
zezwoleniem, o którym mowa w art. 132a ust. 1;
3)
ochrona interesów użytkowników i posiadaczy pieniądza elektronicznego.
3. Do nadzoru nad krajowymi instytucjami pieniądza elektronicznego stosuje się
odpowiednio przepisy art. 100, art. 101, art. 102 ust. 1 pkt 1, 2 i 5, art. 103 i art. 104.
4. KNF w ramach sprawowanego nadzoru nad krajowymi instytucjami pieniądza
elektronicznego może:
1)
wydawać krajowej instytucji pieniądza elektronicznego zalecenia w zakresie:
a)
zapewnienia zgodności działalności krajowej instytucji pieniądza
elektronicznego z przepisami ustawy, rozporządzenia Parlamentu
Europejskiego i Rady (WE) nr 924/2009 z dnia 16 września 2009 r. w sprawie
płatności transgranicznych we Wspólnocie oraz uchylającego rozporządzenie
(WE) nr 2560/2001 oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady
(UE) nr 260/2012 z dnia 14 marca 2012 r. ustanawiającego wymogi
techniczne i handlowe w odniesieniu do poleceń przelewu i poleceń zapłaty
w euro oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 924/2009,
b)
zwiększenia funduszy własnych, jeżeli ich wysokość jest niższa niż
wynikałoby to z przepisów ustawy lub decyzji, o której mowa w art. 132m
ust. 8,
c)
podjęcia środków koniecznych do osiągnięcia i przestrzegania norm,
o których mowa w art. 132b ust. 1 i art. 132m,
d)
opracowania i stosowania procedur, które zapewnią utrzymywanie oraz
bieżące monitorowanie poziomu funduszy własnych,
e) podjęcia środków koniecznych dla zapobieżenia naruszeniom interesów
użytkowników i posiadaczy pieniądza elektronicznego;
2)
nakazać krajowej instytucji pieniądza elektronicznego wstrzymanie wypłat z zysku
lub wstrzymanie tworzenia nowych jednostek organizacyjnych do czasu
osiągnięcia norm, o których mowa w art. 132b ust. 1 i art. 132m.
5. KNF może wydawać rekomendacje dotyczące dobrych praktyk ostrożnego
i stabilnego zarządzania krajowymi instytucjami pieniądza elektronicznego, mając na
uwadze ochronę interesów posiadaczy pieniądza elektronicznego i użytkowników.
– 51 –
Art. 132za. 1. W razie stwierdzenia, że krajowa instytucja pieniądza
elektronicznego nie wykonuje albo nieprawidłowo wykonuje obowiązek udzielenia
informacji, o którym mowa w art. 102 ust. 1 pkt 1, lub przekazywania danych, o którym
mowa w art. 102 ust. 1 pkt 2, nie wykonała w wyznaczonym terminie zaleceń, o których
mowa w art. 132z ust. 4 pkt 1, utrudnia albo uniemożliwia przeprowadzenie kontroli,
o której mowa w art. 103, lub nie wykonuje nakazów określonych w art. 132z ust. 4
pkt 2 lub w art. 102 ust. 1 pkt 5, a także gdy działalność krajowej instytucji pieniądza
elektronicznego jest wykonywana z naruszeniem prawa lub stwarza zagrożenie
interesów posiadaczy pieniądza elektronicznego lub użytkowników, KNF może,
z zastrzeżeniem ust. 3, zastosować środki, o których mowa w art. 105 ust. 1 pkt 1–3.
Przepisy art. 105 ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio.
2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, KNF może także:
1)
nałożyć na osobę zarządzającą bezpośrednio odpowiedzialną za stwierdzone
nieprawidłowości karę pieniężną do wysokości trzykrotnego miesięcznego
wynagrodzenia brutto tej osoby, wyliczonego na podstawie średniego
wynagrodzenia brutto za ostatnie 3 miesiące przed nałożeniem kary;
2)
nałożyć na krajową instytucję pieniądza elektronicznego karę pieniężną
w wysokości do 1 000 000 zł;
3)
cofnąć zezwolenie, o którym mowa w art. 132a ust. 1; przepisy art. 105 ust. 4 i 7
stosuje się odpowiednio.
3. Jeżeli rozpowszechniane informacje, o których mowa w art. 132i, wprowadzają
lub mogą wprowadzać w błąd, KNF może:
1)
wydać instytucji pieniądza elektronicznego zalecenie, o którym mowa w art. 132z
ust. 4 pkt 1 lit. a, dotyczące zaprzestania ich rozpowszechniania, przy czym nie
stosuje się przepisów ust. 2 pkt 3 i przepisów art. 105 ust. 1 pkt 1–3;
2)
nakazać, w drodze decyzji, ogłoszenie sprostowania we wskazanej formie oraz
w wyznaczonym terminie; nakazując ogłoszenie sprostowania KNF może określić
jego treść.
4. Kary pieniężne, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, KNF może nałożyć także
w przypadku niewykonania nakazu, o którym mowa w ust. 3 pkt 2.
5. Do nakładania kar, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, przepisy art. 105 ust. 2, 4
i 5 oraz art. 116 stosuje się odpowiednio.
6. KNF może także zawiesić w czynnościach osobę zarządzającą w przypadku:
– 52 –
1)
przedstawienia tej osobie zarzutów w postępowaniu karnym lub w postępowaniu
w sprawie o przestępstwo skarbowe;
2)
spowodowania przez tę osobę znacznych strat majątkowych krajowej instytucji
pieniądza elektronicznego.
Art. 132zb. 1. W przypadku gdy unijna instytucja pieniądza elektronicznego lub jej
agent, prowadząc działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, narusza przepisy
prawa polskiego, KNF stosuje środki, o których mowa w art. 107 ust. 1. Przepis art. 107
ust. 2 stosuje się odpowiednio.
2. Jeżeli mimo zastosowania środków nadzoru przez właściwe organy nadzorcze
macierzystego państwa członkowskiego, unijna instytucja pieniądza elektronicznego lub
jej agent prowadzący działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nadal nie
przestrzegają przepisów ustawy, KNF może zastosować odpowiednio środki określone
w art. 105 ust. 1 pkt 1 i 3 oraz art. 132za ust. 2 pkt 1.
3. Przepis ust. 2 stosuje się także w przypadku, gdy:
1)
środki zastosowane przez właściwe organy nadzorcze macierzystego państwa
członkowskiego okazały się nieadekwatne do zaistniałego naruszenia lub
niemożliwe do zastosowania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2)
właściwe organy nadzorcze macierzystego państwa członkowskiego bez
uzasadnienia odmawiają zastosowania środków nadzorczych albo w sposób
nieuzasadniony zwlekają z ich zastosowaniem.
4. Jeżeli zastosowanie procedury, o której mowa w ust. 1, skutkowałoby nadmierną
zwłoką, mogącą bezpośrednio zagrażać ważnym interesom użytkowników lub
posiadaczy pieniądza elektronicznego, KNF może odpowiednio zastosować środki,
o których mowa w art. 105 ust. 1 pkt 1 i 3 i w art. 132za ust. 2 pkt 1, z pominięciem tej
procedury.
5. Przepisy art. 107 ust. 6–8 stosuje się odpowiednio.
Art. 132zc. Do wykonywania nadzoru nad krajowymi instytucjami pieniądza
elektronicznego przepisy art. 108–112 stosuje się odpowiednio.
Art. 132zd. Do postępowania naprawczego oraz likwidacji krajowej instytucji
pieniądza elektronicznego i oddziałów instytucji pieniądza elektronicznego stosuje się
odpowiednio przepisy art. 142 i art. 145–157e ustawy – Prawo bankowe. Przepis
art. 117 ust. 2 stosuje się odpowiednio.
– 53 –
Art. 132ze. 1. Krajowe instytucje pieniądza elektronicznego są obowiązane do
wnoszenia wpłat na pokrycie kosztów nadzoru. Wpłaty są wnoszone w wysokości
stanowiącej iloczyn ustalanej na dzień 1 stycznia danego roku średniej arytmetycznej
sum zobowiązań finansowych z tytułu wydanego pieniądza elektronicznego obliczonych
na koniec każdego dnia kalendarzowego w okresie poprzednich dwunastu miesięcy
kalendarzowych oraz stawki nieprzekraczającej 0,075%.
2. Przy obliczaniu średniej, o której mowa w ust. 1, nie uwzględnia się zobowiązań
krajowej instytucji pieniądza elektronicznego wynikających z realizacji czynności
wyłączonych przez art. 6, bez względu czy wyłączenie zależne jest od świadczenia
innych usług.
3. Krajowe instytucje pieniądza elektronicznego świadczące usługi płatnicze
niezależnie od wpłat na pokrycie kosztów nadzoru określonych w ust. 1 są obowiązane
do wnoszenia wpłat na pokrycie kosztów nadzoru, o których mowa w art. 113 ust. 1.
Przepisy art. 113 ust. 2–5 oraz przepisy wydane na podstawie art. 115 w zakresie wpłat
stosuje się odpowiednio.
4. Należności z tytułu wpłat, o których mowa w ust. 1, podlegają egzekucji
w trybie przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
Art. 132zf. 1. Opłacie podlega:
1)
wydanie oraz zmiana zezwolenia, o którym mowa w art. 132a ust. 1, z wyjątkiem
przypadku, w którym zmiana zezwolenia polega wyłącznie na ograniczeniu
rodzaju usług płatniczych, do świadczenia których jest uprawniona krajowa
instytucja pieniądza elektronicznego;
2)
dokonanie wpisu do rejestru, z wyłączeniem wpisu związanego z wydaniem lub
zmianą zezwolenia, o którym mowa w art. 132a ust. 1.
2. Opłaty, o których mowa w ust. 1, są przeznaczane na pokrycie kosztów nadzoru.
Suma opłat dokonanych w danym roku przez krajowe instytucje pieniądza
elektronicznego pomniejsza łączną kwotę wpłat na pokrycie kosztów nadzoru należnych
od tych instytucji zgodnie z art. 132ze; przepisy art. 114 ust. 2 i 4 stosuje się
odpowiednio.
Art. 132zg. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:
1)
terminy uiszczania, wysokość i sposób obliczania wpłat, o których mowa
w art. 132ze ust. 1,
– 54 –
2)
sposób i terminy rozliczenia należności z tytułu wpłat, o których mowa
w art. 132ze ust. 1,
3)
wysokość, sposób i terminy uiszczania opłat, o których mowa w art. 132zf
– uwzględniając charakter czynności, z którymi wiąże się obowiązek uiszczenia opłat,
oraz konieczność zapewnienia skuteczności sprawowanego nadzoru nad krajowymi
instytucjami pieniądza elektronicznego, mając zarazem na względzie, aby wysokość
wpłat na pokrycie kosztów nadzoru i opłat nie wpływała w istotny sposób na
zwiększenie kosztów działalności podmiotów obowiązanych do ich uiszczenia.
Art. 132zh. 1. Prowadzenie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalności
w zakresie wydawania pieniądza elektronicznego przez oddział zagranicznej instytucji
pieniądza elektronicznego wymaga uzyskania zezwolenia KNF.
2. Do oddziałów zagranicznej instytucji pieniądza elektronicznego stosuje się
odpowiednio przepisy dotyczące krajowej instytucji pieniądza elektronicznego,
z uwzględnieniem art. 132zi i art. 132zj.
Art. 132zi. 1. Oddział zagranicznej instytucji pieniądza elektronicznego oprócz
działalności w zakresie wydawania pieniądza elektronicznego może również świadczyć
ściśle powiązane z wydawaniem pieniądza elektronicznego usługi dodatkowe.
2. Zezwolenie, o którym mowa w art. 132zh ust. 1, może być wydane, jeżeli środki
przeznaczone na funkcjonowanie oddziału zagranicznej instytucji pieniądza
elektronicznego, wyodrębnione z kapitału założycielskiego zagranicznej instytucji
pieniądza elektronicznego, wynoszą co najmniej równowartość w walucie polskiej
kwoty 350 000 euro ustalonej przy zastosowaniu kursu średniego ogłoszonego przez
NBP obowiązującego w dniu wydania zezwolenia.
3. Oddział zagranicznej instytucji pieniądza elektronicznego nie może, na
podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 132zh ust. 1, prowadzić działalności
w zakresie wydawania pieniądza elektronicznego na terytorium innego państwa
członkowskiego, w tym w ramach działalności transgranicznej.
Art. 132zj. 1. Oddziały zagranicznych instytucji pieniądza elektronicznego są
obowiązane do wnoszenia wpłat na pokrycie kosztów nadzoru. Wpłaty są wnoszone
w wysokości stanowiącej iloczyn ustalanej na dzień 1 stycznia danego roku średniej
arytmetycznej sum zobowiązań finansowych z tytułu wydanego pieniądza
elektronicznego obliczonych na koniec każdego dnia kalendarzowego w okresie