Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz niektórych innych ustaw

art. 39
Regulacja odnosi się do konsultacji mo liwości wyra enia zgody na wyda-
nie wizy jednolitej w kraju lub przez organ wizowy innego państwa obszaru
Schengen. Projektowane przepisy uwzględniają unormowania wynikające
z Konwencji Wykonawczej Schengen.
W stosunku do poprzednio obowiązującego brzmienia przepisu (art. 45a
obowiązującej ustawy) zaproponowano następujące zmiany:
Celem projektowanych zmian w ust. 2 pkt 2 oraz w ust. 6 jest zapewnienie
większej przejrzystości w stosowaniu przepisów dorobku prawnego
Schengen dotyczących prowadzenia konsultacji wizowych, przez wskaza-
nie w przepisie wszystkich typów konsultacji wizowych, którym podlegać
mo e wniosek wizowy oraz ujednolicenie dla wszystkich typów konsultacji
terminów, z upływem których mo liwe jest podjęcie przez konsula decyzji
wizowej w przypadku braku reakcji ze strony centralnego organu wizowe-
go.
Zmiana ust. 3 ma na celu zapewnienie jednoznacznej podstawy konsulto-
wania wiz pobytowych krajowych wa nych tak samo, jak wizy pobytowe
jednolite, w przypadku wniosków wpływających z innych państw obszaru
Schengen. Niezale nie od tego zmiana koresponduje z inicjatywą Repu-
bliki Słoweńskiej w sprawie zmiany części 1 i części 2 dokumentu Schen-
gen Consultation Network (technical specification), która wprowadzając
zmiany w formularzach konsultacyjnych, umo liwia przekazywanie w toku
konsultacji informacji na temat wiz pobytowych krajowych wa nych tak
samo, jak wizy pobytowe jednolite.
W ust. 7 wskazano, e ust. 5 i 6 w zakresie dotyczącym terminów nie sto-
suje się, w przypadku gdy inne terminy wynikają z umów międzynarodo-
wych o ułatwieniach wizowych zawartych z Unią Europejską.
Przewidywane w ust. 9 uregulowanie stanowi, e wiza wydawana na gra-
nicy przez komendanta placówki Stra y Granicznej nie wymaga zgody
Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców, co jest zgodne z rozporządze-
niem Rady (WE) nr 415/2003 z dnia 27 lutego 2003 r. w sprawie wydawa-
nia wiz na granicy, w tym wydawania takich wiz marynarzom podró ują-
cym tranzytem.
22
art. 40
Przepis przewiduje, e przed wydaniem wizy jednolitej, do której nie stosu-
je się art. 17 ust. 2 Konwencji Wykonawczej Schengen, lub wizy krajowej,
organ właściwy do jej wydania mo e zwrócić się do Szefa Urzędu do
Spraw Cudzoziemców z wnioskiem o przekazanie informacji, czy wobec
cudzoziemca zachodzą okoliczności do odmowy wydania wizy jednolitej
lub krajowej.
Projektowana regulacja ma na celu określenie sytuacji, w których organ
wizowy jest uprawniony do zwrócenia się do Szefa Urzędu do Spraw Cu-
dzoziemców z wnioskiem o przekazanie informacji, czy wobec cudzoziem-
ca zachodzą okoliczności do odmowy wydania wizy jednolitej lub krajowej
oraz zapewnienie jednoznacznej podstawy prawnej dla uczestnictwa
w procesie konsultacji wizowych organów, o których mowa w art. 39 ust. 2
pkt 1.
art. 41
Regulacja odnosi się do zamieszczania wizy krajowej w dokumencie po-
dró y lub polskim dokumencie to samości cudzoziemca (wyjątkowo tak e
na blankiecie wizowym). Ponadto uregulowano sposób i tryb postępowa-
nia w przypadku błędów pisarskich i oczywistych omyłek w wizie.
W stosunku do obecnie obowiązującego brzmienia regulacji w ust. 1 do-
precyzowano, e wskazane dokumenty, w których zamieszcza się wizę,
dotyczą wizy krajowej. Dokumenty, w których zamieszcza się wizy jednoli-
te określają przepisy wspólnotowe, zwłaszcza przepisy Wspólnych In-
strukcji Konsularnych dla misji dyplomatycznych i urzędów konsularnych
dotyczących wiz.
Natomiast w ust. 2 – 5 doprecyzowano, e wymienione w tych przepisach
czynności organów dotyczą wiz krajowych. Zasady postępowania w przy-
padku wiz jednolitych określają przepisy Wspólnych Instrukcji Konsular-
nych dla misji dyplomatycznych i urzędów konsularnych dotyczących wiz.



23
art. 42
Przepis określa przesłanki przedłu enia cudzoziemcowi przebywającemu
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wizy jednolitej pobytowej lub wizy
krajowej. Ponadto wskazuje tryb przedłu enia takiej wizy.
Przepis przewiduje, e gdy cudzoziemiec przebywa w szpitalu, a jego stan
zdrowia wyklucza przewiezienie lub wyjazd do innego państwa, wówczas
wizę przedłu a się do dnia, w którym stan jego zdrowia pozwoli na opusz-
czenie terytorium Polski. Jednocześnie przewidziano, e przedłu enie wizy
następuje przez zamieszczenie naklejki wizowej w dokumencie podró y
cudzoziemca. Przedłu enia wizy dokonuje wojewoda właściwy ze względu
na miejsce pobytu cudzoziemca. Mo e on to zrobić tylko jednokrotnie.
W ust. 7 nało ono na wojewodę obowiązek informowania o przedłu eniu
wizy jednolitej pobytowej wydanej przez organ innego państwa obszaru
Schengen właściwego organu tego państwa, zgodnie z ust. 8 decyzji Ko-
mitetu Wykonawczego z dnia 14 grudnia 1993 r. przedłu ającej wizę jed-
nolitą.
art. 43
Uregulowanie przewiduje obowiązek zło enia przez cudzoziemca wniosku
o przedłu enie wizy, wskazując przy tym termin wykonania tego obowiąz-
ku.
Dotychczas obowiązujący przepis przewidywał, e cudzoziemcowi, który
zło ył wniosek o przedłu enie wizy w terminie przewidzianym w ust. 1 wo-
jewoda wydawał wizę do czasu zakończenia postępowania w pierwszej in-
stancji. Proponowana w ust. 4 regulacja stanowi, e w przypadku gdy cu-
dzoziemiec zło ył wniosek o przedłu enie wizy w terminach, o których
mowa ust. 1, wojewoda wydaje mu wizę pobytową krajową na okres po-
stępowania w sprawie przedłu enia wizy i anuluje ją po wydaniu decyzji
ostatecznej w tej sprawie.
art. 44
Przepis zawiera katalog przesłanek uniewa nienia wizy krajowej. W przy-
padku wizy jednolitej ustawa odsyła w tym zakresie do załącznika V do
kodeksu granicznego Schengen oraz decyzji Komitetu Wykonawczego
24
z dnia 14 grudnia 1993 r. w sprawie wspólnych zasad anulowania, unie-
wa niania lub skracania okresu wa ności wizy jednolitej (Dz. Urz. WE L
239 z 22.09.2000, str. 154; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne,
rozdz. 19, t. 2, str. 131).
W ust. 5 przewidziano, e decyzję o uniewa nieniu wizy mo e wydać nie
tylko komendant placówki Stra y Granicznej, ale i komendant oddziału
Stra y Granicznej, co jest zgodne z ust. 2 decyzji Komitetu Wykonawcze-
go z dnia 14 grudnia 1993 r. w sprawie wspólnych zasad anulowania,
uniewa niania lub skracania okresu wa ności wizy jednolitej. Zgodnie
z ust. 6 od decyzji komendanta placówki Stra y Granicznej lub komen-
danta oddziału Stra y Granicznej o uniewa nieniu wizy będzie przysługi-
wało odwołanie do Komendanta Głównego Stra y Granicznej.
W ust. 9 przewidziano, e Komendant Główny Stra y Granicznej informuje
o wydaniu decyzji o uniewa nieniu wizy pobytowej jednolitej wydanej
przez organ innego państwa obszaru Schengen właściwy organ tego pań-
stwa, podając przyczynę uniewa nienia, co uwzględnia przepisy ust. 1 i 2
decyzji Komitetu Wykonawczego z dnia 14 grudnia 1993 r. w sprawie
wspólnych zasad anulowania, uniewa niania lub skracania okresu wa no-
ści wizy jednolitej.
art. 45
Uregulowanie odnosi się do sytuacji, gdy cudzoziemiec jest obowiązany
opuścić terytorium Polski.
Przepis ust. 1 został uproszczony w stosunku do obowiązującego obecnie.
Uwzględniono mo liwość posiadania przez cudzoziemców dokumentu
uprawniającego do pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, który
został wydany równie przez inne państwo obszaru Schengen, zgodnie
z art. 21 Konwencji Wykonawczej Schengen.
W ust. 2 uwzględniono fakt, e polskie organy nie wydają ju rozporzą-
dzeń znoszących obowiązek wizowy, z uwagi na wspólną politykę wizową
prowadzoną w Unii Europejskiej. Uwzględniono ponadto mo liwość posia-
dania przez cudzoziemca dokumentu uprawniającego do pobytu na teryto-
25
rium Rzeczypospolitej Polskiej wydanego równie przez inne państwo ob-
szaru Schengen zgodnie z art. 21 Konwencji Wykonawczej Schengen.
Natomiast zgodnie z ust. 5 cudzoziemiec, do którego stosuje się częścio-
we lub całkowite zniesienie obowiązku wizowego zgodnie z rozporządze-
niem Rady (WE) nr 539/2001 z dnia 15 marca 2001 r. wymieniającym
państwa trzecie, których obywatele muszą posiadać wizy podczas prze-
kraczania granic zewnętrznych, oraz te, których obywatele są zwolnieni
z tego wymogu (Dz. Urz. WE L 81 z 21.03.2001, str. 1, z pó n. zm.;
Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 19, t. 4, str. 65, z pó n.
zm.) jest obowiązany opuścić terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przed
upływem czasu pobytu określonego w tym rozporządzeniu, chyba e po-
siada wa ny dokument uprawniający do pobytu na tym terytorium.
art. 46
Uregulowanie zawiera upowa nienie dla ministra właściwego do spraw
zagranicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw we-
wnętrznych do określenia, w drodze rozporządzenia dokumentów potwier-
dzających pełnienie funkcji szefów i członków personelu misji dyploma-
tycznych, kierowników urzędów konsularnych i członków personelu
konsularnego państw obcych oraz innych osób zrównanych z nimi na pod-
stawie ustaw, umów lub powszechnie ustalonych zwyczajów międzynaro-
dowych oraz status członków ich rodzin, a tak e wzorów tych dokumentów
i oznaczenie wiz wydawanych ww. osobom.
art. 47
Przepis stanowi delegację dla ministra właściwego do spraw wewnętrz-
nych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zagranicznych do
wydania rozporządzenia określającego oznaczenie wiz, wzór wizy krajo-
wej, wzór blankietu wizowego, wzory formularzy wniosków o wydanie wizy
lub jej przedłu enie, sposób odnotowywania przyjęcia wniosku wizowego,
sposób przekazywania przez konsula Szefowi Urzędu do Spraw Cudzo-
ziemców danych z wniosku o wydanie wizy w celu przeprowadzenia kon-
sultacji, o których mowa w art. 39 lub przekazania informacji, o których
mowa w art. 40, sposób zamieszczania wizy krajowej w dokumencie po-
dró y oraz sposób zamieszczania wizy krajowej w dokumencie podró y
26