Rządowy projekt ustawy o bezpieczeństwie morskim

4) niezwłoczne przekazanie przez upoważnionego dostawcę usług aplikacyjnych LRIT kopii
wystawionego sprawozdania, o którym mowa w pkt 3, do dyrektora urzędu morskiego
właściwego dla portu macierzystego statku;
5) niezwłoczne przekazanie przez dyrektora urzędu morskiego otrzymanej kopii
sprawozdania, o którym mowa w pkt 3, za pośrednictwem Krajowego Koordynatora do spraw
systemu LRIT, do Europejskiego Centrum Danych LRIT.
2. Upoważnionym dostawcą usług aplikacyjnych LRIT jest podmiot gospodarczy, który
posiada upoważnienie dyrektora urzędu morskiego jako serwis techniczny urządzeń
radiokomunikacyjnych instalowanych na statkach morskich o polskiej przynależności,
wymaganych rozdziałem IV Konwencji SOLAS.
3. Dyrektor właściwego urzędu morskiego upoważnia podmiot gospodarczy, o którym mowa
w ust. 2, do wykonywania zadań, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, po otrzymaniu od niego
wniosku, do którego dołączono:
1) pisemne oświadczenie wnioskującego podmiotu gospodarczego, że będzie przeprowadzać
testy zgodności statkowych urządzeń systemu LRIT zgodnie z zaleceniami cyrkularza
Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO) Nr MSC.1/Circ.1307 z dnia 9 czerwca 2009 r.
w sprawie wytycznych dotyczących przeglądów i certyfikacji zgodności statków z
wymaganiami transmitowania informacji LRIT (Dz. Urz. MI z 2010 r. Nr 4, poz. 13) i
wystawiać w imieniu Rządu Rzeczypospolitej Polskiej sprawozdania z przeprowadzonych
testów zgodności zgodnie ze wzorem określonym w tym cyrkularzu;
2) pisemne upoważnienie producenta urządzeń radiokomunikacyjnych do instalacji i serwisu
technicznego produkowanych przez niego statkowych urządzeń systemu LRIT;
3) świadectwa przeszkolenia pracowników wnioskującego podmiotu gospodarczego przez
producenta urządzeń radiokomunikacyjnych w zakresie instalacji i serwisu technicznego
produkowanych przez niego statkowych urządzeń systemu LRIT.

§ 6. 1. Statki, o których mowa w § 3 ust. 1, przekazują automatycznie, w przedziałach czasu,
o których mowa w rezolucji Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO) Nr MSC.263(84)
z dnia 16 maja 2008 r. w sprawie skorygowanych standardów technicznych i wymagań
funkcjonalnych dotyczących identyfikacji i śledzenia dalekiego zasięgu (Dz. Urz. MI z 2010
r. Nr 4, poz. 13), za pomocą statkowych urządzeń systemu LRIT, do Europejskiego Centrum
Danych LRIT raport zawierający następujące informacje:
1) numer identyfikacyjny statkowego urządzenia systemu LRIT;
2) pozycję statku;
3) datę i czas określenia pozycji statku.
2. Statki, o których mowa w § 3 ust. 1, przechodzące naprawy i remonty stoczniowe lub
czasowo wyłączone z eksploatacji, mogą ograniczyć częstotliwość przekazywania do
Centrum Danych LRIT informacji, o których mowa w ust. 1, do jednego raportu na 24
godziny.
3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, kapitan statku o polskiej przynależności
niezwłocznie:
1) występuje z wnioskiem o ograniczenie częstotliwości przekazywania raportu, o którym
mowa w ust. 1, do dyrektora urzędu morskiego właściwego dla portu macierzystego statku,
2) informuje właściwe władze państwa-strony Konwencji SOLAS, na wodach którego statek
się znajduje, oraz
3) dokonuje odpowiedniego zapisu w dzienniku okrętowym z podaniem przyczyny i okresu,
w którym częstotliwość przekazywania raportu, o którym mowa w ust. 1, będzie ograniczona.
4. Dyrektor urzędu morskiego, po sprawdzeniu, czy statek spełnia warunki, o których mowa,
w ust. 2, zdalnie ogranicza częstotliwość przekazywania raportów przekazywanych przez
statek oraz niezwłocznie informuje o tym fakcie, za pośrednictwem Krajowego Koordynatora
do spraw systemu LRIT, Europejskie Centrum Danych LRIT.

3
5. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, kapitan statku o obcej przynależności informuje o
ograniczeniu częstotliwości przekazywania raportu, o którym mowa w ust. 1, dyrektora
urzędu morskiego właściwego ze względu na położenie portu, w jakim statek się znajduje.

§ 7. 1. W przypadku zmiany przez statek, o którym mowa w § 3 ust. 1, przynależności z obcej
na polską, armator takiego statku niezwłocznie:
1) informuje o tym fakcie dyrektora urzędu morskiego, właściwego dla nowego portu
macierzystego statku, oraz przekazuje mu następujące informacje:
a) nazwę statku,
b) numer identyfikacyjny IMO statku,
c) sygnał wywoławczy statku,
d) numer MMSI,
e) datę i czas dokonania wpisu statku do polskiego rejestru okrętowego,
f) nazwę poprzedniego rejestru;
2) zgłasza się do upoważnionego dostawcy usług aplikacyjnych LRIT w celu spełnienia
warunków, o których mowa w § 5 ust. 1.
2. W przypadku zmiany przez statek, o którym mowa w § 3 ust.1, przynależności z polskiej
na obcą, armator takiego statku niezwłocznie informuje o tym fakcie dyrektora urzędu
morskiego właściwego dla portu macierzystego statku oraz przekazuje mu informacje, o
których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a i b, jak również:
1) datę i czas wykreślenia statku z polskiego rejestru okrętowego;
2) nazwę nowego rejestru statku.
3. W przypadku stałego wyłączenia statku, o którym mowa w § 3 ust.1, z eksploatacji,
armator takiego statku niezwłocznie informuje o tym fakcie dyrektora urzędu morskiego
właściwego dla portu macierzystego statku oraz przekazuje mu informacje, o których mowa
w ust. 1 pkt 1 lit. a i b, a także datę stałego wyłączenia statku z eksploatacji.
4. Dyrektor urzędu morskiego, po otrzymaniu informacji, o których mowa w ust. 1-3,
niezwłocznie przekazuje je, za pośrednictwem Krajowego Koordynatora do spraw systemu
LRIT, do Europejskiego Centrum Danych LRIT.
5. Dyrektor urzędu morskiego, za pośrednictwem Krajowego Koordynatora do spraw systemu
LRIT, niezwłocznie informuje Europejskie Centrum Danych LRIT o wszelkich zmianach
dotyczących informacji przekazywanych zgodnie z ust. 1-3.

§ 8. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.


Minister Infrastruktury

4
UZASADNIENIE


Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie wyposażania statków w System
Identyfikacji i ledzenia Dalekiego Zasięgu, zwane dalej „rozporządzeniem”, wykonuje
upoważnienie ustawowe, o którym mowa w art. 16 ust. 4 ustawy z dnia o bezpieczeństwie
morskim (Dz. U. z Nr , poz. ), zwanej dalej „ustawą”.
Rozporządzenie zastępuje rozporządzenie wydane na podstawie art. 16c ust. 4 ustawy z dnia 9
listopada 2000 r. o bezpieczeństwie morskim (Dz. U. z 2006 r. Nr 99, poz. 693, z późn. zm.).
Zamiast przepisów dotyczących harmonogramu wyposażania statków w system LRIT obecne
rozporządzenie zawiera przepisy dotyczące kategorii statków, które zwalnia się statki z
obowiązku wyposażenia w system LRIT.
Potrzeba uregulowań w przedmiotowej sprawie podyktowana została działaniami na forum
Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO), w ramach których w dniu 19 maja 2006 r.
przyjęta została Rezolucja MSC.202(81) wprowadzająca poprawki do Międzynarodowej
konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu (SOLAS). W rozdziale V ww. konwencji
dodano Prawidło 19-1 wprowadzające obowiązek wyposażania statków odbywających
podróże międzynarodowe w System Identyfikacji i ledzenia Dalekiego Zasięgu, zwany dalej
„systemem LRIT”. System ten ma umożliwić poszczególnym państwom szybki dostęp do
informacji o lokalizacji interesujących je statków, co zdecydowanie pozytywnie wpłynie na
możliwość szybkiej reakcji przez administracje morskie w sytuacji zagrożenia
bezpieczeństwa morskiego, środowiska morskiego, a także podczas prowadzenia akcji
poszukiwawczo-ratowniczych przez służby SAR. Aby pozostawać w zgodzie z
postanowieniami rozdziału V Konwencji SOLAS, każde Państwo-Strona tej konwencji
powinno poinformować Międzynarodową Organizację Morską (IMO) o wyborze Centrum
Danych LRIT, do którego statki podnoszące banderę tego państwa będą przekazywały raport
zawierający następujące informacje wymagane Prawidłem V/19-1.5, tj.:
- numer identyfikacyjny statkowego urządzenia systemu LRIT;
- pozycję statku oraz
- datę i czas określenia pozycji statku.
Stosownie do powyższego, państwa Unii Europejskiej podczas 2821-go posiedzenia
Rady Unii Europejskiej w dniu 2 października 2007 r., przyjęły Rezolucję w sprawie
ustanowienia Europejskiego Centrum Danych LRIT (EU LRIT Data Centre), którego
zadaniem będzie identyfikacja i śledzenie statków podnoszących bandery państw

5
członkowskich. Zgodnie z wymaganiami Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO),
poszczególne centra danych osiągnęły operacyjność w czerwcu 2009 r.
Zgodnie z delegacją ustawową, rozporządzenie określa również przypadki, w których
zwalnia się statki z obowiązku wyposażania w system LRIT. Projektodawca przewidział
jeden przypadek, w którym statki są zwolnione z obowiązku wyposażenia w system LRIT.
Przypadek ten został określony w § 3 ust. 3 rozporządzenia.
W odniesieniu do § 4 rozporządzenia, należy zauważyć, że określa on w szczególności
przypadek, w którym sprawozdanie z przeprowadzonego testu zgodności powinno być
przechowywane na pokładzie statku. Obowiązek przechowywania przedmiotowego
sprawozdania na pokładzie statku nie generuje żadnych dodatkowych zadań dla załóg
statków, a jedynie umożliwia statkom wykazanie podczas inspekcji, że statek spełnia
wymagania prawidła 19-1 Konwencji SOLAS. Brak możliwości wykazania przez statek
spełniania postanowień Konwencji SOLAS mógłby skutkować zatrzymaniem statku w porcie
do momentu usunięcia stwierdzonego uchybienia, a to z kolei generowałoby dla statku koszty
związane z postojem w porcie.
Pozostałe paragrafy rozporządzenia, tj. § 5 – 7, określają warunki przekazywania
danych z systemu LRIT do Centrum Danych LRIT. Należy zauważyć, że podstawowym
warunkiem umożliwiającym rozpoczęcie użytkowania statkowego urządzenia LRIT
i przekazywania odpowiednich danych do Centrum Danych LRIT (w przypadku statków
polskich jest to Europejskie Centrum Danych LRIT) jest przeprowadzenie testu zgodności
zainstalowanego na statku urządzenia LRIT pod kątem spełniania przez to urządzenie
wymogów Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO). Po pomyślnie przeprowadzonym
teście zgodności wystawiane jest sprawozdanie. Przedmiotowe sprawozdanie, zawierające
szereg danych dotyczących zainstalowanego na statku urządzenia LRIT, musi zostać
przekazane do właściwego urzędu morskiego, który następnie (za pośrednictwem Krajowego
Koordynatora do spraw systemu LRIT) przekazuje je do Europejskiego Centrum Danych
LRIT. Należy również zauważyć, że warunkiem przeprowadzenia testu zgodności statkowego
urządzenia systemu LRIT jest upoważnienie do tego podmiotu gospodarczego, który
występuje wówczas jako upoważniony dostawca usług aplikacyjnych LRIT. Dokonanie
takiego upoważnienia jest niezbędne z uwagi na fakt, iż przepisy Międzynarodowej
Organizacji Morskiej (IMO) wymagają, aby testy zgodności przeprowadzane były przez
upoważnionych dostawców usług aplikacyjnych LRIT (authorized Application Service
Providers – ASP). Opisane powyżej warunki zostały uwzględnione w przepisach
§ 5 rozporządzenia.

6
Poza ww. danymi zawartymi w sprawozdaniu z przeprowadzonego testu zgodności
statkowego urządzenia systemu LRIT, do Centrum Danych LRIT należy również
przekazywać – automatycznie w odpowiednich przedziałach czasowych – informacje
transmitowane przez samo urządzenie. Ten warunek został określony w § 6 ust. 1
rozporządzenia. Kolejne ustępy tego samego paragrafu przewidują możliwość zmniejszenia
częstotliwości transmitowania informacji przez statkowe urządzenie systemu LRIT w
sytuacji, gdy statek przechodzi naprawy, remonty stoczniowe lub jest czasowo wyłączony z
eksploatacji, jak również wskazują dane, jakie muszą zostać przekazane do Centrum Danych
LRIT w takiej sytuacji. Natomiast § 7 rozporządzenia określa dane, jakie muszą zostać
przekazane do Centrum Danych LRIT w przypadku zmiany przez statek przynależności, jak
również stałego wyłączenia statku z eksploatacji.
Poza samym wymienieniem danych, jakie w przypadkach określonych w § 6 i 7
rozporządzenia muszą zostać przekazane do Centrum Danych LRIT, paragrafy te określają
również szereg warunków, które takiemu przekazywaniu danych towarzyszą.
Ponadto, w odniesieniu do użytych w rozporządzeniu wyrażeń, należy wyjaśnić,
co następuje.
W § 2 rozporządzenia (słowniczek) został zdefiniowany numer MMSI (Maritime
Mobile Service Identity), który zgodnie z art. 19.99 Regulaminu Radiokomunikacyjnego
stanowiącego dokument uzupełniający Konstytucję i Konwencję Międzynarodowego
Związku Telekomunikacyjnego, sporządzone w Genewie dnia 22 grudnia 1992 r. (Dz. U.
z 2003 r. Nr 10 poz. 111 i 112), jest przyznawany statkom przez administracje państw
bandery. Numer MMSI transmitowany przez urządzenia radiowe statku to unikatowy numer
identyfikujący dany statek podczas łączności radiowej. W Rzeczypospolitej Polskiej numery
MMSI przydzielane są statkom przez Urząd Komunikacji Elektronicznej. Zgodnie ze
stosowaną przez UKE nomenklaturą, numer MMSI oznacza tzw. „numer tożsamości jednostki
pływającej”, w związku z czym właśnie w ten sposób zdefiniowano przedmiotowy numer
MMSI w § 2 rozporządzenia. Numer MMSI składa się z dziewięciu cyfr, z których trzy
pierwsze stanowią tzw. MID (Morskie Cyfry Identyfikacyjne) i określają państwo bandery
danego statku.
W odniesieniu do użytego w § 4 rozporządzenia wyrażenia „wykazy wyposażenia”,
należy wyjaśnić, że wyrażenie to stanowi nazwę własną formularzy, które zgodnie z
postanowieniami Konwencji SOLAS (jak również zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia
Ministra Infrastruktury z dnia 18 lipca 2005 r. w sprawie inspekcji i dokumentów
bezpieczeństwa statku morskiego (Dz. U. z 2005 r. Nr 144, poz. 1211 oraz z 2007 r. Nr 175,

7