Rządowy projekt ustawy o usługach płatniczych
projekt dotyczy kompleksowej regulacji świadczenia usług płatniczych: określenia warunków przejrzystości postanowień umownych i wymogów w zakresie informacji o usługach płatniczych, określenia praw i obowiązków stron wynikających z umów o świadczenie usług płatniczych i zakresu odpowiedzialności dostawców z tyt. wykonywania tych usług, oraz określenia zasad prowadzenia działalności przez instytucje płatnicze i biura usług płatniczych
projekt mający na celu wykonanie prawa Unii Europejskiej
- Kadencja sejmu: 6
- Nr druku: 4217
- Data wpłynięcia: 2011-05-19
- Uchwalenie: Projekt uchwalony
- tytuł: o usługach płatniczych
- data uchwalenia: 2011-08-19
- adres publikacyjny: Dz.U. Nr 199, poz. 1175
4217-cz-1
1)
przedstawienia kopii zawartej umowy, o której mowa
w art. 86 ust. 1;
2) złożenia wyjaśnień dotyczących wykonania umowy, o której
mowa w art. 86 ust. 1;
3)
przedstawienia dokumentów określających status
przedsiębiorcy, z którym krajowa instytucja płatnicza zawarła
umowę, a w przypadku powierzenia wykonywania istotnych
czynności operacyjnych – także dokumentów niezbędnych do
oceny spełniania przez przedsiębiorcę wymogów określonych
w art. 86 ust. 5.
2. KNF, w drodze decyzji, nakazuje krajowej instytucji płatniczej
doprowadzenie w wyznaczonym terminie do zmiany lub rozwiązania umowy, o której
mowa w art. 86 ust. 1, jeżeli:
1)
wykonanie umowy zagraża ostrożnemu i stabilnemu
zarządzaniu instytucją płatniczą;
2) przedsiębiorca będący stroną umowy utracił wymagane
uprawnienia niezbędne do wykonywania tej umowy.
3. Od decyzji KNF, o której mowa w ust. 2, krajowa instytucja
płatnicza może wnieść skargę do sądu administracyjnego w terminie 14 dni od dnia
doręczenia decyzji; przepisu art. 127 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks
postępowania administracyjnego nie stosuje się. Wniesienie skargi nie wstrzymuje
wykonania decyzji.
4. KNF może zastosować środki określone w art. 105 ust. 1,
w
przypadku gdy w wyznaczonym terminie krajowa instytucja płatnicza nie
doprowadzi do zmiany lub rozwiązania umowy, o której mowa w art. 86 ust. 1.
Art. 88. 1. Krajowa instytucja płatnicza w zakresie świadczenia usług
płatniczych ponosi odpowiedzialność wobec użytkowników za działania jej agentów
lub podmiotów wykonujących czynności operacyjne na podstawie umowy, o której
mowa w art. 86 ust. 1, jak za swoje własne działania.
65
2. Odpowiedzialności, o której mowa w ust. 1, nie można wyłączyć
ani ograniczyć, z zastrzeżeniem art. 149.
3. Odpowiedzialności agenta oraz podmiotu wykonującego czynności
operacyjne na podstawie umowy, o której mowa w art. 86 ust. 1, wobec instytucji
płatniczej za szkody wyrządzone użytkownikom wskutek niewykonania lub
nienależytego wykonania umowy, o której mowa odpowiednio w art. 84 ust. 2 albo
w art. 86 ust. 1, nie można wyłączyć ani ograniczyć.
Art. 89. Krajowe instytucje płatnicze zapewniają, aby oddziały, przez które
prowadzą działalność, oraz agenci, za pośrednictwem których świadczą usługi
płatnicze, informowały w sposób rzetelny użytkowników o tym fakcie.
Art. 90. Agent jest obowiązany w umowie zawieranej z użytkownikiem
jednoznacznie wskazać instytucję płatniczą, w imieniu i na rzecz której działa,
z podaniem numeru wpisu do rejestru.
Dział V
Podejmowanie i prowadzenie przez instytucje płatnicze działalności
na terytorium państwa goszczącego
Art. 91. Krajowa instytucja płatnicza może wykonywać na terytorium innego
państwa członkowskiego przez oddział, w ramach działalności transgranicznej lub za
pośrednictwem agenta, usługi płatnicze wynikające z zezwolenia, o którym mowa
w art. 60 ust. 1.
Art. 92. 1. Krajowa instytucja płatnicza zawiadamia KNF, w formie pisemnej,
o zamiarze świadczenia usług płatniczych na terytorium innego państwa
członkowskiego przez oddział lub za pośrednictwem agenta, składając jednocześnie
wniosek o dokonanie wpisu oddziału lub agenta do rejestru.
66
2. Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać:
1) nazwę państwa członkowskiego, na terytorium którego krajowa
instytucja płatnicza zamierza świadczyć usługi płatnicze przez
oddział lub za pośrednictwem agenta;
2) firmę i adres siedziby krajowej instytucji płatniczej;
3) nazwę i adres oddziału lub imię i nazwisko albo firmę agenta
oraz adres jego siedziby albo głównego miejsca wykonywania
działalności;
4) opis struktury organizacyjnej oddziału;
5) opis mechanizmów kontroli wewnętrznej związanych
z przeciwdziałaniem praniu pieniędzy i finansowaniu
terroryzmu;
6) nazwiska osób odpowiedzialnych za zarządzanie oddziałem lub
działalnością agenta;
7) wykaz usług płatniczych, które krajowa instytucja płatnicza
zamierza świadczyć na terytorium państwa członkowskiego,
o którym mowa w pkt 1, odpowiednio przez oddział lub za
pośrednictwem agenta.
3. KNF wzywa wnioskodawcę do uzupełnienia zawiadomienia,
o którym mowa w ust. 1, w wyznaczonym terminie, jeżeli zawiadomienie nie spełnia
wymagań określonych w ust. 2.
4. W terminie jednego miesiąca od dnia otrzymania zawiadomienia,
o którym mowa w ust. 1, lub jego uzupełnienia, KNF przesyła właściwym organom
nadzorczym goszczącego państwa członkowskiego zawiadomienie, o którym mowa
w ust. 1, albo w drodze decyzji odmawia jego przesłania.
5. KNF odmawia przesłania zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1,
w przypadku gdy:
1) zawiadomienie nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 2,
i nie zostało uzupełnione w terminie;
67
2) struktura organizacyjna oddziału krajowej instytucji płatniczej
jest nieadekwatna do zamierzonej działalności;
3) zamierzona działalność oddziału lub wykonywanie usług za
pośrednictwem agenta naruszałoby przepisy prawa;
4) posiada lub uzyskała od właściwych organów nadzorczych
państwa goszczącego, w którym krajowa instytucja płatnicza
zamierza wykonywać usługi płatnicze, informacje wskazujące,
iż istnieją uzasadnione podstawy do podejrzeń, że w związku
z tą działalnością jest popełniane lub zostało popełnione
przestępstwo, o którym mowa w art. 165a lub art. 299 ustawy
z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. Nr 88,
poz. 553, z późn. zm16)), zwanej dalej „Kodeksem karnym”,
usiłowano popełnić takie przestępstwo lub popełnienie takiego
przestępstwa jest zamierzone, lub rozpoczęcie wykonywania
usług przez oddział lub za pośrednictwem agenta mogłyby
zwiększać ryzyko prania pieniędzy lub finansowania
terroryzmu.
Art. 93. 1. W przypadku nieotrzymania, w terminie 30 dni od dnia przesłania
zawiadomienia, o którym mowa w art. 92 ust. 1, zastrzeżeń zgłoszonych przez właściwe
organy nadzorcze państwa goszczącego, KNF wpisuje odpowiednio oddział lub agenta
do rejestru. W przypadku otrzymania zastrzeżeń, KNF może odmówić dokonania
wpisu.
2. O dokonaniu wpisu do rejestru KNF powiadamia zainteresowaną
krajową instytucję płatniczą.
3. KNF może odmówić dokonania wpisu do rejestru w zakresie
dotyczącym agenta lub oddziału instytucji płatniczej w przypadku uzyskania od
właściwych organów nadzorczych państwa goszczącego, w którym instytucja płatnicza
zamierza świadczyć usługi przez agenta lub oddział, informacji wskazujących, iż
istnieją uzasadnione podstawy do podejrzeń, że w związku z tą działalnością jest
popełniane lub zostało popełnione przestępstwo, o którym mowa w art. 165a lub
art. 299 Kodeksu karnego, usiłowano popełnić takie przestępstwo lub popełnienie
68
takiego przestępstwa jest zamierzone, lub rozpoczęcie świadczenia usług przez agenta
lub założenie oddziału mogłoby zwiększać ryzyko prania pieniędzy lub finansowania
terroryzmu.
Art. 94. O zamiarze dokonania zmiany danych, o których mowa w art. 92
ust. 2 pkt 2 – 7, krajowa instytucja płatnicza zawiadamia, w formie pisemnej, KNF
i właściwe organy nadzorcze goszczącego państwa członkowskiego, najpóźniej na
miesiąc przed dokonaniem tej zmiany; przepisy art. 92 ust. 3 – 5 oraz art. 93 stosuje się
odpowiednio.
Art. 95. 1. Krajowa instytucja płatnicza zawiadamia KNF o zamiarze
prowadzenia działalności transgranicznej. Zawiadomienie powinno wskazywać
każdorazowo usługi płatnicze, jakie instytucja płatnicza zamierza wykonywać, oraz
wskazywać państwa członkowskie, w których instytucja płatnicza zamierza prowadzić
działalność transgraniczną.
2. KNF przesyła zawiadomienie, o którym mowa w ust. 1,
właściwym organom nadzorczym goszczącego państwa członkowskiego w terminie
miesiąca od dnia jego otrzymania i powiadamia o tym zainteresowaną krajową
instytucję płatniczą.
Art.
96. Unijna instytucja płatnicza może wykonywać na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej usługi płatnicze przez oddział, w ramach działalności
transgranicznej lub za pośrednictwem agenta, w zakresie wynikającym z zezwolenia
wydanego przez właściwe organy nadzorcze.
Art. 97. 1. Unijna instytucja płatnicza może rozpocząć wykonywanie na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej usług płatniczych przez oddział lub za
pośrednictwem agenta po upływie miesiąca od dnia otrzymania przez KNF od
właściwych organów nadzorczych macierzystego państwa członkowskiego
następujących informacji:
69
Dokumenty związane z tym projektem:
-
4217-001
› Pobierz plik
-
4217-002
› Pobierz plik
-
4217-003
› Pobierz plik
-
4217-cz-1
› Pobierz plik
-
4217-cz-2
› Pobierz plik