Rządowy projekt ustawy o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych

są skoordynowane z warunkami oraz procedurami w
odniesieniu do pozwolenia, przewidzianymi w tej
dyrektywie. Wymogi art. 5, 6 oraz 7 niniejszej
dyrektywy mogą zostać połączone z procedurami
przewidzianymi w dyrektywie 96/61/WE.
Art. 9
Krajowy plan rozdzielania

Art. 11
1. Krajowy plan rozdziału uprawnień do emisji dla

1. W odniesieniu do każdego okresu określonego w art.

instalacji objętych systemem, zwany dalej
11 ust. 1 i 2, każde Państwo Członkowskie opracowuje

„krajowym planem”, sporządza się na okres
krajowy plan przydziałów wskazujący całkowitą ilość

rozliczeniowy rozpoczęty w dniu 1 stycznia 2008 r. i
pozwoleń, które ma zamiar rozdzielić w odniesieniu do

kończący się w dniu 31 grudnia 2012 r. na
tego okresu oraz sposób w jaki proponuje je rozdzielić.

podstawie informacji przekazywanych przez
Plan opiera się na kryteriach celowości oraz

prowadzących instalacje objęte systemem.
przejrzystości, w tym na kryteriach wymienionych w

2. Prowadzący instalację objętą systemem, a także
załączniku III, należycie uwzględniając opinie

spełniającą przesłanki objęcia systemem jest
społeczeństwa. Komisja, bez uszczerbku dla

obowiązany do przekazywania Krajowemu
postanowień Traktatu, najpóźniej do dnia 31 grudnia

ośrodkowi informacji, na podstawie których jest
2003 r. opracuje wskazania dotyczące wprowadzenia w

opracowywany krajowy plan nie później niż 21
życie kryteriów wymienionych w załączniku III.

miesięcy przed rozpoczęciem okresu
Na okres określony w art. 11 ust. 1, plan zostaje

rozliczeniowego.
opublikowany oraz notyfikowany Komisji oraz innym

3. Krajowy ośrodek przeprowadza weryfikację
Państwom Członkowskim najpóźniej do dnia 31 marca

informacji, o których mowa w ust. 1, pod względem
2004 r. W odniesieniu do dalszych okresów, plan zostaje

kompletności zawartych w nich danych oraz
opublikowany oraz notyfikowany Komisji oraz innym

poprawności przeprowadzonych obliczeń.
Państwom Członkowskim przynajmniej na 18 miesięcy


przed rozpoczęciem odpowiedniego okresu.


Changes relating to installations
Art. 12
1. Projekt krajowego planu opracowuje Krajowy
2. Krajowe plany rozdzielania są rozpatrywane w

ośrodek.
ramach Komitetu określonego w art. 23 ust. 1.

2. W krajowym planie określa się:
3. W ciągu trzech miesięcy od notyfikacji krajowego

1) całkowitą liczbę uprawnień do emisji
planu rozmieszczenia przez Państwo Członkowskie na

przeznaczonych do rozdziału w danym okresie
podstawie ust. 1, Komisja może odrzucić ten plan,

rozliczeniowym;
jakikolwiek jego aspekt, na podstawie tego, iż jest on

2) całkowitą liczbę uprawnień do emisji dla
niezgodny z kryteriami wymienionymi w załączniku III

poszczególnych rodzajów instalacji objętych
lub z artykuł 10. Państwo Członkowskie podejmuje

systemem;
decyzję wyłącznie na podstawie art. 11 ust. 1 lub 2 jeśli

3) wykaz instalacji wraz z przyznaną im liczbą
proponowane zmiany są przyjęte przez Komisję. Podaje

uprawnień do emisji
na poszczególne lata
się powody odrzucenia decyzji przez Komisję.

okresu rozliczeniowego;

4) liczbę uprawnień do emisji, jakie w okresie

rozliczeniowym będą stanowić krajową rezerwę

uprawnień do emisji dla instalacji nowych i

tych, w których dokonano zmiany w instalacji;

5) liczbę lub procentowy udział jednostek

poświadczonej redukcji emisji i jednostek
8


redukcji emisji, które prowadzący instalację

może wykorzystać do rozliczenia rocznej

wielkości emisji oraz sposób wykorzystania

tych jednostek w okresie rozliczeniowym;

6) liczbę uprawnień do emisji, które stanowią

rezerwę dla zatwierdzonych projektów

wspólnych wdrożeń, które wywołają obniżenie

emisji dwutlenku węgla (CO2) w instalacjach

objętych systemem.

7) W rezerwie, o której mowa w pkt 4, wyodrębnia

się:

a) rezerwę dla instalacji zidentyfikowanych

po dniu 1 stycznia 2008 r. oraz na

planowane projekty wspólnych wdrożeń,

b) rezerwę uprawnień do emisji

pozyskanych w ramach zmniejszenia

przydziałów w trybie określonym w art.

47a ust. 1.

3. Opracowując krajowy plan, bierze się pod uwagę:

1) polityki, strategie, plany lub programy

dotyczące w szczególności przemysłu,

energetyki, transportu, ochrony środowiska

oraz rolnictwa i leśnictwa;

2) całkowitą wielkość emisji krajowej oraz emisji

z instalacji objętych systemem w poprzednim

okresie rozliczeniowym;

3) wynikające ze wskaźników emisji relacje

wielkości emisji z instalacji do wielkości

produkcji lub ilości wykorzystanych

surowców, materiałów lub paliw na terytorium

Rzeczypospolitej Polskiej i innych państw

członkowskich Unii Europejskiej;

4) wdrażane technologie efektywne z punktu

widzenia ochrony środowiska oraz

wytwarzania i wykorzystywania energii.

4. W uzasadnieniu do krajowego planu podaje się:

1) sposób określenia całkowitej liczby uprawnień

do emisji dla poszczególnych rodzajów

instalacji objętych systemem;

2) kryteria rozdziału uprawnień do emisji między

rodzaje instalacji i między instalacje tego

samego rodzaju;

3) sposób określenia liczby uprawnień do emisji,
9


które w okresie rozliczeniowym będą stanowić

krajową rezerwę uprawnień do emisji dla

instalacji nowych i tych, w których dokonano

zmiany w instalacji;

4) sposób określenia liczby lub procentowego

udziału jednostek poświadczonej redukcji

emisji i jednostek redukcji emisji, które

prowadzący instalację może wykorzystać do

rozliczenia rocznej wielkości emisji oraz

wykorzystania tych jednostek w
okresie

rozliczeniowym;

5) informacje o sposobie wykorzystania uwag i

wniosków zgłoszonych w ramach konsultacji

społecznych.






Art. 13
Krajowy ośrodek zapewnia możliwość zapoznania się

społeczeństwa z projektem krajowego planu oraz

wniesienia uwag i wniosków. Przepisy art. 39-43

ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu

informacji o
środowisku i jego ochronie, udziale

społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach

oddziaływania na środowisko stosuje się odpowiednio.
Art. 14
1. Krajowy ośrodek przekazuje, po przeprowadzeniu

konsultacji społecznych, projekt krajowego planu

ministrowi właściwemu do spraw środowiska.

2. Minister właściwy do spraw środowiska uzgadnia

projekt krajowego planu z członkami Rady Ministrów.

3.
Krajowy plan jest przedkładany Komisji

Europejskiej oraz państwom członkowskim Unii

Europejskiej niezwłocznie po jego uzgodnieniu.

4. Krajowy plan jest przyjmowany jeżeli w terminie 3

miesięcy od jego przedłożenia, Komisja Europejska nie

odrzuci krajowego planu.

5. Rada Ministrów przyjmuje krajowy plan, w drodze

rozporządzenia, kierując się koniecznością zapewnienia

równego traktowania instalacji objętych krajowym

planem, zapewnienia dostępu do uprawnień do emisji

nowym uczestnikom systemu, potrzebą zapewnienia

bezpieczeństwa energetycznego, a także powszechnym
10


charakterem tego planu.

6. W przypadku gdy Komisja Europejska odrzuci

krajowy plan w części, Rada Ministrów przyjmuje

krajowy plan, w drodze rozporządzenia, po akceptacji

przez Komisję Europejską poprawionego lub

uzupełnionego planu, kierując się koniecznością

zapewnienia obowiązku wykonania decyzji Komisji

Europejskiej, zapewnienia równego traktowania

instalacji objętych krajowym planem, zapewnienia

dostępu do uprawnień do emisji nowym uczestnikom

systemu, potrzebą zapewnienia bezpieczeństwa

energetycznego.

7. W przypadku gdy Komisja Europejska odrzuci

krajowy plan w części przepisy art. 12-14 ust. 2 stosuje

się odpowiednio.
Art. 15
Rozporządzenie, o którym mowa w art. 14 ust. 4,

powinno być ogłoszone niezwłocznie po akceptacji

przez Komisję Europejską krajowego planu, w tym

także w razie jego zmiany lub uzupełnienia, w

przypadku gdy Komisja Europejska odrzuciła plan w

części.


Art. 16
1. W przypadku odrzucenia przez Komisję Europejską

w całości krajowego planu art. 12-15, stosuje się
odpowiednio z wyłączeniem art. 14 ust. 3.
2. Nowy krajowy plan jest przedkładany Komisji
Europejskiej oraz państwom członkowskim Unii
Europejskiej niezwłocznie.

Art. 10 Metoda rozdzielania

Art. 29. Uprawnienia do emisji z:

Państwa Członkowskie rozdzielają przynajmniej 95 %

1) krajowej rezerwy uprawnień do emisji dla
przydziałów wolnych od opłat na trzyletni okres

instalacji nowych lub tych w których dokonano
rozpoczynający się dnia 1 stycznia 2005 r. Na pięcioletni

zmiany w instalacji, z wyjątkiem uprawnień do
okres rozpoczynający się dnia 1 stycznia 2008 r.,

emisji, o których mowa w art. 47a ust. 5,
Państwa Członkowskie rozdzielają przynajmniej 90 %

2) rezerwy uprawnień do emisji dla
przydziałów wolnych od opłat.

zatwierdzonych projektów wspólnych

wdrożeń, które wywołają obniżenie emisji

1) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone Dz. U. z 2008 r. Nr 171, poz.1058, Nr 220, poz. 1420 i Nr 227, poz. 1509 oraz z 2009 r. Nr 19, poz. 101, Nr 65, poz. 545 i Nr 91,
poz.742.
11


dwutlenku węgla (CO2) w instalacjach

objętych systemem, o której mowa w art. 12

ust. 2 pkt 6

- które nie zostaną wykorzystane do dnia 31 grudnia

2012 r., mogą zostać zbyte w drodze aukcji, z tym, że

łączna liczba uprawnień do emisji przeznaczonych na

aukcję nie może przekroczyć 10% całkowitej liczby

uprawnień do emisji przeznaczonych do rozdziału w

tym okresie rozliczeniowym.




Art. 30. Przeprowadzenie aukcji wymaga zgody Rady

Ministrów, wyrażanej na wniosek ministra właściwego

do spraw środowiska, w drodze uchwały.


Art. 31.
1.
W aukcji mogą wziąć udział podmioty wskazane

w art. 10 ust. 2.

2.
Aukcję prowadzi się w formie elektronicznej.

3.
Aukcję prowadzi Krajowy ośrodek za

pośrednictwem platformy informatycznej,

wyłonionej w trybie przepisów ustawy z dnia 29

stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych

(Dz. U. z 2007 r. Nr 223 poz. 1655, z późn. zm

4.
Krajowy ośrodek ustala regulamin aukcji.

5.
Regulamin aukcji wymaga zatwierdzenia przez

ministra właściwego do spraw środowiska.

6.
Minister właściwy do spraw środowiska, w

porozumieniu z ministrem właściwym do spraw

Skarbu Państwa i ministrem właściwym do spraw

finansów publicznych, określi, w drodze

rozporządzenia, szczegółowe warunki

przeprowadzenia aukcji kierując się potrzebą

zagwarantowania przejrzystości i prawidłowego

funkcjonowania aukcji oraz równego traktowania

podmiotów biorących udział w aukcji.

7.
W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 6,

zostaną określone:

1)
sposób ustalania liczby sesji aukcji;

2)
szczegółowe wymagania dotyczące rejestracji

i identyfikacji uczestników aukcji;

3)
szczegółowy sposób określenia ceny

minimalnej;

4)
szczegółowy sposób wyznaczania ceny
12