Rządowy projekt ustawy o ograniczaniu barier administracyjnych dla obywateli i przedsiębiorców

zmniejszenie obowiązków administracyjnych przedsiębiorców podejmujących działalność w
omawianym zakresie, jak również będzie skutkować zniesieniem opłaty za wpis do rejestru w
wysokości 616 zł. Należy przy tym zauważyć, iż zachowane zostaną warunki wykonywania
działalności gospodarczej określone w art. 39 ust. 2 ustawy.
Prezes UTK będzie mógł prowadzić kontrolę następczą zgodności prowadzenia działalności
z ustawą, jak również będzie posiadał uprawnienie do wydawania decyzji o zakazie
wykonywania działalności gospodarczej na okres 3 lat (zmiana polegająca na nadaniu nowego
brzmienia art. 44).

16. Ustawa o swobodzie działalności gospodarczej

Stan obecny
Ustawa reguluje podejmowanie, wykonywanie i zakończenie działalności gospodarczej na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zadania organów administracji publicznej w tym
zakresie (szczegółowe omówienie zakresu regulacji tej ustawy znajduje się w części wstępnej
niniejszego uzasadnienia).
Zmiany wprowadzone w ustawie mają wyłącznie charakter zmian dostosowawczych do
nowelizacji przepisów szczegółowych realizowanych w ustawie o ograniczaniu barier
administracyjnych dla obywateli i przedsiębiorców.

Propozycje zmian
Wprowadzono możliwość przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną w
jednoosobową spółkę kapitałową. Zapewniono właściwe informowanie CEIDG o
przedmiotowym przekształceniu (obieg dokumentów).
Uchylono odwołania do przepisów szczegółowych, w których zniesiono instytucję zezwolenia
na prowadzenie działalności gospodarczej. Jest to również konsekwencją uchylenia przez
Trybunał Konstytucyjny ustawy o wielkopowierzchniowych obiektach handlowych.
W art. 110 ust. 1 zmieniono odwołanie do rozporządzenia nr 70/2001/WE z dnia 12 stycznia
2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla
małych i średnich przedsiębiorstw (Dz. Urz. WE L 10 z 13.01.2001, z późn. zm.), utraciło ono
moc obowiązującą w dniu 30 czerwca 2008 r., na rozporządzenie Komisji WE nr 800/2008
z dnia 6 sierpnia 2008 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem
w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (ogólne rozporządzenie w sprawie wyłączeń blokowych)
(Dz. Urz. UE L 214 z 09.08.2008 str. 3)

17. Ustawa o zawodzie tłumacza przysięgłego

Stan obecny
Zgodnie z przepisami ustawy o zawodzie tłumacza przysięgłego w razie niedostatecznego
wyniku egzaminu kandydat na tłumacza przysięgłego może przystąpić do ponownego jego
składania, nie wcześniej niż po upływie roku od daty poprzedniego egzaminu.
Ponadto, obowiązujące przepisy określają, iż uprawnienia do wykonywania zawodu tłumacza
przysięgłego nabywa osoba, która zdała egzamin, zdanie egzaminu i tym samym nabycie
uprawnień do wykonywania zawodu tłumacza przysięgłego potwierdza świadectwo wydane
przez Ministra Sprawiedliwości (art. 5).
Obowiązujące przepisy określają dodatkowe warunki opóźniające możliwość rozpoczęcia
wykonywania zawodu tłumacza przysięgłego, tj. złożenie ślubowania i uzyskanie wpisu na listę
tłumaczy przysięgłych. Wpis na listę dokonywany jest na wniosek osoby, która zgodnie
z przepisami art. 5 ustawy już nabyła prawo wykonywania zawodu, a de facto nie może go
wykonywać, gdyż musi oczekiwać na wpis na listę.

45

Propozycje zmian
W celu ułatwienia dostępu do zawodu tłumacza przysięgłego w projekcie ustawy znosi się
roczny okres karencji po niedostatecznym wyniku egzaminu na tłumacza przysięgłego
(proponuje się uchylenie ust. 3 w art. 4) tak aby osoba zainteresowana ponownym zdawaniem
egzaminu mogła do niego przystąpić w najbliższym możliwym terminie.
Dodatkowo proponuje się, aby uprawnienia do wykonywania zawodu uzyskiwał każdy, kto zda
egzamin z wynikiem pozytywnym, uzyska świadectwo i złoży ślubowanie bez konieczności
oczekiwania na wpis na listę tłumaczy przysięgłych. Wpis na listę będzie dokonywany z urzędu
w dniu wydania świadectwa.
Wprowadzono przepis, który umożliwia obywatelom Szwajcarii prowadzenie działalności w tym
zakresie, na takich samych warunkach jak obywatele Rzeczypospolitej Polskiej (zmiana art. 2
ust. 1 pkt 1).

18. Ustawa o kosztach sądowych w sprawach cywilnych
Stan obecny
Obecnie, podjęcie działalności gospodarczej w formie spółki prawa handlowego (jawna,
partnerska, komandytowa, komandytowo-akcyjna, z ograniczoną odpowiedzialnością, akcyjna),
której podstawą funkcjonowania jest Kodeks spółek handlowych, wiąże się z obowiązkiem
zarejestrowania takiej spółki w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym.
Rejestr ten prowadzi sąd gospodarczy właściwy dla siedziby przedsiębiorcy. Wniosek zaś składa
się na wybranym urzędowym formularzu, który dostępny jest w siedzibach sądów rejestrowych
oraz na stronach internetowych Ministerstwa Sprawiedliwości. Następnie spółkę należy zgłosić
również do Głównego Urzędu Statystycznego w celu uzyskania numeru REGON, do urzędu
skarbowego w celu zarejestrowania spółki jako podatnika i płatnika, otworzyć rachunek
bankowy, a na koniec zgłosić spółkę do ZUS.
Rejestracja działalności gospodarczej w formie spółki prawa handlowego wiąże się również
nierozerwalnie z obowiązkiem poniesienia przez osoby podejmujące działalność gospodarczą
konkretnych kosztów, w postaci licznych opłat sądowych i administracyjnych w trakcie całego
procesu rejestracji działalności gospodarczej.
W chwili złożenia w sądzie rejestrowym wniosku o wpis spółki do rejestru przedsiębiorców
należy wnieść bowiem opłatę sądową w wysokości 1 000 zł w – przypadku spółek kapitałowych
albo w wysokości 750 zł – w przypadku spółek osobowych. Każdy kolejny wpis – np. związany
ze zmianami w spółce wiąże się z obowiązkiem wniesienia opłaty w wysokości 400 zł.
Wraz z ww. opłatą sądową należy wnieść opłatę za ogłoszenie wpisu w Monitorze Sądowym
i Gospodarczym. Opłata za pierwsze ogłoszenie wynosi 500 zł, za każde następne – 250 zł.
Kwoty te wynikają z rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 15 kwietnia 1996 r.
w sprawie organizacji, sposobu wydawania i rozpowszechniania oraz podstawy ustalania ceny
numerów Monitora Sądowego i Gospodarczego i wysokości opłat za zamieszczenie w nim
ogłoszenia lub obwieszczenia.
Ponadto, do wniosku o wpis spółki do rejestru, osoby podejmujące działalność gospodarczą są
zobligowane dołączyć m.in. następujące dokumenty:
– uwierzytelnione notarialne wzory podpisów osób wchodzących w skład zarządu rejestrowanej
spółki,
– umowę spółki lub statut spółki w oryginale, nierzadko obligatoryjnie w formie aktu
notarialnego, bądź uwierzytelnione urzędowo ich odpisy lub wyciągi.
Te same dokumenty, w oryginale, bądź uwierzytelnione urzędowo ich odpisy lub wyciągi należy
po rejestracji w KRS złożyć również m.in. do urzędu skarbowego w celu zarejestrowania
nowego podatnika.

46
Podsumowując, koszt rejestracji przedsiębiorstwa nie kończy się na kwocie 1 500 zł, którą osoby
podejmujące działalność gospodarczą są zobligowane wnieść do KRS, ale ponoszą również
koszta np. z tytułu sporządzenia umowy spółki lub statutu spółki w formie aktu notarialnego
obejmującego taksę notarialną powiększoną o podatek VAT, podatek od czynności
cywilnoprawnych oraz odpisy aktu notarialnego, opłatę skarbową od pełnomocnictwa.
Konieczność częstych zmian wpisu w rejestrze przedsiębiorców i następnie ogłaszania tych
zmian w Monitorze Sądowym i Gospodarczym wiąże się również w sumie ze sporymi kosztami
dla przedsiębiorców. Każda zmiana wpisu w KRS to obecnie koszt rzędu 400 zł, a ogłoszenia
w MSiG 250 zł.
Wysokość opłaty sądowej wpisu w kwocie 1 000 zł, a przy zmianie wpisu w kwocie 400 zł jest
nieuzasadniona ani nakładem pracy sądu rejestrowego, ani zbyt skomplikowanym
postępowaniem. Dlatego wnioskodawcy proponują odpowiednio obniżenie opłaty sądowej
z 1 000 zł do 500 zł oraz z 400 zł do 250 zł.
To samo dotyczy opłat z tytułu ogłaszania wpisów i ich zmian w MSiG. Racjonalnym
rozwiązaniem byłoby również obniżenie opłat z tytułu ogłoszenia w Monitorze Sądowym
i Gospodarczym, które wynikają z rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 15 kwietnia
1996 r. w sprawie organizacji, sposobu wydawania i rozpowszechniania oraz podstawy ustalania
ceny numerów Monitora Sądowego i Gospodarczego i wysokości opłat za zamieszczenie w nim
ogłoszenia lub obwieszczenia – jednak ta sprawa pozostaje w gestii Ministra Sprawiedliwości.
Tym bardziej, że od 1 stycznia 2007 r. część informacji o zarejestrowanej spółce pochodzących
z akt rejestrowych można przeglądać na stronach internetowych KRS.
Wysokie koszty wpisu od rejestracji spółek prawa handlowego w KRS oraz koszty ogłoszeń
w Monitorze Sądowym i Gospodarczym stanowią jedne z wielu poważnych barier
w rozpoczynaniu i prowadzeniu działalności gospodarczej w naszym kraju.
Nowelizacja ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, która
weszła w życie w dniu 10 marca 2007 r. i która obniżyła opłatę sądową z tytułu rejestracji spółek
osobowych z 1 000 zł do 750 zł była w ocenie przedsiębiorców krokiem w dobrym kierunku,
lecz wciąż oceniana jest jako niewystarczająca.

Propozycje zmian
Przedmiotowy projekt ustawy wychodzi naprzeciw oczekiwaniom osób, które zamierzają
rozpocząć działalność gospodarczą i odpowiada na wieloletnie postulaty przedsiębiorców w tej
materii. Projekt ustawy zakłada bowiem pomoc dla przedsiębiorców zarówno przy
rozpoczynaniu przez nich działalności gospodarczej, jak również w trakcie jej prowadzenia
obniżając koszty sądowe wpisu z 1 000 zł do 500 zł oraz koszty związane z dokonaniem zmiany
we wpisie z 400 zł na 250 zł.
Należy również dodać, iż stowarzyszenia czy fundacje, które zamierzają prowadzić działalność
gospodarczą mają obowiązek dokonać wpisu w rejestrze przedsiębiorców, a tym samym ponosić
również takie same, jak przedsiębiorcy opłaty sądowe związane z rejestracją. Dlatego proponuje
się dokonać odpowiednio obniżenia kwoty wpisu z 1 000 zł do 500 zł dla stowarzyszeń i
fundacji.

19. Ustawa o opłacie skarbowej

Stan obecny
Opłacie skarbowej podlega:
1) w sprawach indywidualnych z zakresu administracji publicznej:
a) dokonanie czynności urzędowej na podstawie zgłoszenia lub na wniosek,
b) wydanie zaświadczenia na wniosek,
c) wydanie zezwolenia (pozwolenia, koncesji);

47
2) złożenie dokumentu stwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa lub prokury albo jego
odpisu, wypisu lub kopii – w sprawie z zakresu administracji publicznej lub w postępowaniu
sądowym.

Opłacie skarbowej podlega również dokonanie czynności urzędowej, wydanie zaświadczenia
oraz zezwolenia (pozwolenia) przez podmiot inny niż organ administracji rządowej
i samorządowej, w związku z wykonywaniem zadań z zakresu administracji publicznej, a także
złożenie w takim podmiocie dokumentu stwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa lub prokury
albo jego odpisu, wypisu lub kopii.


Zmiany wprowadzone w niniejszej ustawie stanowią pochodną zmian zawartych
w nowelizacjach ustaw szczegółowych.

Propozycje zmian
Zmiany w ustawie o opłacie skarbowej są konsekwencjami zmian wprowadzonych w licznych
ustawach. W efekcie zmian dokonywanych przepisami projektu ustawy o ograniczaniu barier
administracyjnych dla obywateli i przedsiębiorców w załączniku do ustawy o opłacie skarbowej
w Części I w ust. 36 w kol. 4 zwolniono od opłaty skarbowej czynności polegające na dokonaniu
wpisu do rejestru działalności regulowanej podmiotu produkującego tablice rejestracyjne.


20. Ustawa o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, Kodeksu postępowania
cywilnego i innych ustaw
Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r. o domach składowych oraz o zmianie Kodeksu cywilnego,
Kodeksu postępowania cywilnego i innych ustaw (Dz. U. Nr 114, poz. 1191, z późn. zm.)
reguluje zasady działalności domów składowych oraz wydawania dowodów składowych i obrotu
tymi dowodami. Zgodnie z art. 50 wyżej wskazanej ustawy działalność gospodarcza w zakresie
prowadzenia przedsiębiorstwa składowego jest działalnością regulowaną w rozumieniu
przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U.
z 2007 r. Nr 155, poz. 1095, z późn. zm.) i wymaga uzyskania wpisu do rejestru przedsiębiorstw
składowych.
Propozycja uchylenia przedmiotowej ustawy wynika z faktu, iż w chwili obecnej

w rejestrze prowadzonym przez Ministra Gospodarki w zakresie składowania towarów
przemysłowych, jak i w rejestrze prowadzonym przez Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi
w zakresie składowania towarów rolno-spożywczych nie figuruje żaden podmiot. W ciągu
dziesięciu lat funkcjonowania rejestru przedsiębiorstw składowych w Ministerstwie Gospodarki
dokonano wpisu tylko jednego podmiotu, który figurował w nim niespełna pół roku.
Mając na uwadze powyższe, przyjąć należy iż przedsiębiorcy nie są zainteresowani
prowadzeniem tego rodzaju działalności regulowanej, co powoduje brak potrzeby dalszego
obowiązywania regulacji odnoszącej się do funkcjonowania domów składowych.

7. Przepisy przejściowe i końcowe

Termin wejścia w życie ustawy przewidziano na dzień 1 lipca 2011 r. Termin ten uzasadniony
jest licznymi zmianami w ustawach szczegółowych powodujących skutki budżetowe m.in. przez
znoszenie opłat za zezwolenia, wpisy do rejestrów działalności regulowanej, a zatem
konsekwencje finansowe dla budżetu państwa powinny być uwzględnione w ustawie budżetowej
na rok 2011. Proponowany termin wejścia w życie ustawy jest skorelowany z wejściem w życie
przepisów regulujących funkcjonowanie Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności
Gospodarczej, tak aby umożliwić dotychczasowym organom kontrolnym sprawne uzyskiwanie

48
informacji o przedsiębiorcach. Zmiany w ustawie – Prawo upadłościowe i naprawcze (art. 44)
oraz przepis przejściowy zawarty w art. 103, zgodnie z założeniami projektu wejdą w życie
z dniem 1 października 2011 r.
Przepis art. 20 pkt 1 wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 2012 r.
W ustawie zawarte zostały przepisy przejściowe (art. 93 – 103).
Zostały w nich uregulowane kwestie:
1) ważności zezwoleń;
2) postępowań toczących się o udzielenie zezwolenia, które nie zostały zakończone do dnia
wejścia w życie ustawy;
3) sytuacji prawnej przedsiębiorców posiadających zezwolenia na wykonywanie działalności
gospodarczej, która z dniem wejścia w życie ustawy staje się działalnością regulowaną;
4) wniosków o wpis do rejestru działalności regulowanej oraz o wydanie zezwolenia, złożonych
przed dniem wejścia w życie ustawy, uwzględniając zmianę formy reglamentacji
prowadzenia działalności gospodarczej;
5) postępowań wszczętych i niezakończonych do dnia wejścia w życie ustawy w sprawach
wymienionych w art. 98 projektu;
6) kosztów w sprawach egzekucyjnych;
7) ważności zezwoleń i licencji udzielonych na podstawie ustawy o wyścigach konnych;
8) utrzymanie w mocy przepisów wydanych na podstawie ustaw wymienionych w art. 94.

Przedmiotowy projekt nie podlega obowiązkowi notyfikacji. Projektowane przepisy nie spełniają
bowiem przesłanek określonych w § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r.
w sprawie sposobu funkcjonowaniu krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych
(Dz. U. Nr 239, poz. 2030, z późn. zm.).
Projekt przedmiotowej regulacji udostępniono w Biuletynie Informacji Publicznej w trybie art. 7
ustawy z dnia 7 lipca 2005 r. o działalności lobbingowej w procesie stanowienia prawa (Dz. U.
Nr 169, poz. 1414, z późn. zm.). Zainteresowanie pracami nad projektem ustawy zgłosiły
następujące podmioty:
1) Zachodniopomorska Geodezyjna Izba Gospodarcza;
2) Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna;
3) Polski Związek Hodowców Koni i Polski Klub Wyścigów Konnych.


49