Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo lotnicze

jeżeli stwierdzi, że utracił on zdolność do wyznaczenia
oraz nie spełnia wymogów nałożonych na niego
w zakresie ochrony.
Art. 186d. 1.
Pracownik służby ochrony lotniska przy wykonywaniu
zadań z zakresu kontroli bezpieczeństwa w lotnictwie
cywilnym oraz ochrony osób i mienia w granicach
chronionych obszarów, obiektów i urządzeń, w tym na
pograniczu strefy ogólnodostępnej ze strefą zastrzeżoną
lotniska, niezależnie od uprawnień określonych w art. 36
ust. 1 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób
i mienia, ma prawo do:
1) niedopuszczenia do wejścia na obszar lub do obiektu
podlegającego ochronie osoby nieposiadającej
wymaganych uprawnień oraz niedopuszczenia do
wjazdu na obszar lub do obiektu podlegającego
ochronie pojazdu nieposiadającego wymaganych
uprawnień;
2) dokonywania kontroli manualnej i przeglądania
zawartości bagażu;
3) sprawdzania przedmiotów wprowadzanych do strefy
zastrzeżonej lotniska;
4) korzystania z urządzeń technicznych, środków
chemicznych oraz psów do wykrywania urządzeń,
przedmiotów lub substancji, których posiadanie jest
zabronione bądź które mogą stanowić przedmiot
niebezpieczny.
2. Kontrolą manualną jest zespół czynności kontroli
bezpieczeństwa wykonywanych ręcznie bez ingerencji
w wewnętrzne powłoki ciała oraz w sposób powodujący
w jak najmniejszym stopniu naruszenie intymności,
w

celu wykrycia w odzieży lub na ciele oraz
w przedmiotach
osobistych
kontrolowanej
osoby
16
 
 
zabronionych przedmiotów, urządzeń lub substancji. Za
zgodą kontrolowanej osoby kontrola ta może być
przeprowadzana przez pracownika służby ochrony
lotniska odmiennej płci niż kontrolowana osoba.
3. Za
zgodą kontrolowanej osoby kontrola manualna może
także obejmować dokonanie oglądu powierzchni jej ciała
przez pracownika służby ochrony lotniska tej samej płci,
w warunkach gwarantujących zachowanie intymności.
Za zgodą kontrolowanej osoby czynność ta może być
dokonana przez pracownika służby ochrony lotniska
odmiennej płci niż kontrolowana osoba.
4.
Przepisy ust. 1 – 3 stosuje się odpowiednio do zadań
i uprawnień zarejestrowanego agenta, o którym mowa
w art. 186b ust. 1 pkt 2.
Art. 186e. 1.
Organy administracji publicznej, służby odpowiedzialne
za bezpieczeństwo publiczne oraz podmioty prowadzące
działalność lotniczą przekazują Prezesowi Urzędu
informacje o wszelkich zdarzeniach mogących mieć
wpływ na poziom ochrony lotnictwa cywilnego przed
aktami bezprawnej ingerencji.
2. Podmioty
prowadzące działalność lotniczą przekazują
Prezesowi Urzędu w szczególności informacje
o zdarzeniach noszących znamiona aktu bezprawnej
ingerencji lub mogących być próbą dokonania takiego
aktu.
3. Prezes
Urzędu, w drodze decyzji administracyjnej, po
zasięgnięciu opinii Komendanta Głównego Straży
Granicznej wydanej w terminie określonym przez
Prezesa Urzędu, może w sytuacji kryzysowej
w lotnictwie cywilnym wprowadzić dodatkowe środki
ochrony bezpieczeństwa pasażerów, bagażu, ładunków
oraz przesyłek pocztowych.
17
 
 
4.
Decyzji, o której mowa w ust. 3, nadaje się rygor
natychmiastowej wykonalności.
5. Decyzję, o której mowa w ust. 3, doręcza się w formie
pisemnej lub za pomocą telefaksu, poczty elektronicznej,
przy wykorzystaniu teleksowej łączności lotniczej albo,
w uzasadnionych przypadkach, ogłasza się ustnie.”;
115b) art. 187 otrzymuje brzmienie:
„Art. 187.
Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu
z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych ustala,
w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii Rady
Ochrony i Ułatwień Lotnictwa Cywilnego, Krajowy
Program Ochrony Lotnictwa Cywilnego, określający
sposoby realizacji ochrony lotnictwa cywilnego, w tym
dotyczące:
1) organizacji ochrony, działań zapobiegawczych i działań
w przypadkach aktów bezprawnej ingerencji,
2) współpracy w tym zakresie organów administracji
publicznej i służb odpowiedzialnych za bezpieczeństwo
publiczne, zarządzających lotniskami, przewoźników
lotniczych, innych podmiotów prowadzących
działalność lotniczą oraz innych organów i służb
publicznych,
3) wykonywania
zadań związanych z kontrolą
bezpieczeństwa w lotnictwie cywilnym osób, bagażu,
ładunków oraz przesyłek pocztowych, prowadzoną przez
podmioty, o których mowa w art. 186b ust. 1,
4) sposobów współdziałania, o których mowa w art. 186b
ust. 6,
5)
wymogów, jakie muszą być spełnione przy
wykorzystaniu psów podczas kontroli bezpieczeństwa,
18
 
 
6) sposobów przekazywania, gromadzenia i postępowania
z informacjami, o których mowa w art. 186e ust. 1 i 2
– z uwzględnieniem przepisów międzynarodowych oraz
przepisów Unii Europejskiej dotyczących zasad ochrony
lotnictwa cywilnego.”;”,
g) w pkt 116 lit. a otrzymuje brzmienie:
„a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1.
Zadania ochrony są realizowane zgodnie z programami ochrony
poszczególnych lotnisk, przewoźników lotniczych, instytucji
zapewniających służby żeglugi powietrznej, zarejestrowanego agenta oraz
innych podmiotów prowadzących działalność lotniczą.”,”,
h) po pkt 116 dodaję się pkt 116a i 116b w brzmieniu:
„116a) po art. 188 dodaje się art. 188a – 188d w brzmieniu:
„Art. 188a. 1.
Zarządzający lotniskiem wyznacza strefy zastrzeżone
lotniska oraz części krytyczne tych stref w rozumieniu
przepisów rozporządzenia nr 300/2008/WE, a także
przejścia do tych stref.
2. Strefy i przejścia, o których mowa w ust. 1, wyznacza
się w uzgodnieniu z:
1) Policją;
2) Strażą Graniczną;
3) Służbą Celną;
4) Prezesem Urzędu.
3. Strefy i przejścia, o których mowa w ust. 1,
zarządzający lotniskiem określa w programie ochrony
lotniska.
4.
W celu umożliwienia dostępu osób, o których mowa
w pkt
1.2.4
załącznika do rozporządzenia
nr 300/2008/WE, do strefy zastrzeżonej lotniska,
zarządzający lotniskiem w ramach sprawdzenia
19
 
 
przeszłości tych osób, zgodnie z art. 3 pkt 15 tego
rozporządzenia, występuje do komendanta oddziału
Straży Granicznej o udzielenie informacji o braku
negatywnych przesłanek do uzyskania takiego dostępu.
5. Przesłanki, o których mowa w ust. 4, polegają
w szczególności na:
1) zaistnieniu przypadku określonego w art. 10 ust. 3
ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży
Granicznej (Dz. U. z 2005 r. Nr 234, poz. 1997,
z późn. zm.2));
2) zaistnieniu zagrożenia dla obronności lub
bezpieczeństwa państwa, lub bezpieczeństwa
i porządku publicznego albo zdrowia publicznego;
3) cofnięciu poświadczenia bezpieczeństwa
upoważniającego do dostępu do informacji
niejawnych lub wszczęcia postępowania w sprawie
cofnięcia takiego poświadczenia;
4) powzięciu wiadomości o wszczęciu postępowania
karnego przeciwko osobie w sprawie:
a) przestępstwa o charakterze terrorystycznym,
umyślnego przestępstwa przeciwko
Rzeczypospolitej Polskiej, obronności,
bezpieczeństwu w komunikacji, prawom osób
wykonujących pracę zarobkową, porządkowi
publicznemu, ochronie informacji,
wiarygodności dokumentów, obrotowi
gospodarczemu, obrotowi pieniędzmi
i papierami
wartościowymi, wymiarowi
sprawiedliwości,
b) umyślnego przestępstwa skarbowego.
20