Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o kontroli skarbowej oraz niektórych innych ustaw

Art. 42i. 1. Przyjęcie kandydata do pracy w komórkach organizacyjnych, o których mowa
w art. 11g ust. 1, oraz wywiadzie skarbowym poprzedza się postępowaniem kwali-
fikacyjnym, na które składa się:
1) przyjęcie podania o przyjęcie do pracy, kwestionariusza osobowego, a także
dokumentów stwierdzających wykształcenie i kwalifikacje zawodowe oraz zawierających
dane o uprzednim zatrudnieniu;
2) rozmowa kwalifikacyjna;
3) postępowanie sprawdzające, określone w przepisach o ochronie informacji nie-
jawnych;
4) ustalenie zdolności fizycznej i psychicznej do pracy;
5) badanie psychologiczne i psychofizjologiczne;
6) egzamin sprawności fizycznej – w przypadku kandydatów do pracy w komórkach
organizacyjnych, o których mowa w art. 11g ust. 1.
2. Postępowanie kwalifikacyjne w stosunku do funkcjonariuszy lub byłych
funkcjonariuszy Inspekcji Celnej, Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Agencji
Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, Centralnego Biura
Antykorupcyjnego, Biura Ochrony Rządu, żołnierzy
andarmerii Wojskowej oraz
funkcjonariuszy celnych, zatrudnionych uprzednio w wyodrębnionych komórkach
administracji celnej, o których mowa w art. 6zl ustawy z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie
Celnej, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 24 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2004 r.
Nr 156, poz. 1641 i Nr 273, poz. 2703 oraz z 2005 r. Nr 167, poz. 1399), a także byłych
pracowników wywiadu skarbowego lub komórek organizacyjnych, o których mowa
w art. 11g ust. 1, którzy ubiegają się o przyjęcie do pracy w komórkach organizacyjnych,
o których mowa w art. 11g ust. 1, oraz wywiadzie skarbowym można, za zgodą
Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej, ograniczyć. Ograniczenie nie może dotyczyć
etapów postępowania określonych w ust. 1 pkt 1 – 3.
3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określa, w drodze rozporządzenia,
tryb postępowania kwalifikacyjnego w stosunku do kandydatów ubiegających się
o przyjęcie do pracy w komórkach organizacyjnych, o których mowa w art. 11g ust. 1,
oraz wywiadzie skarbowym, a także wzór składanego przez te osoby kwestionariusza

35
osobowego, biorąc pod uwagę czynności niezbędne do przeprowadzenia postępowania
kwalifikacyjnego i ustalenia w jego toku przydatności i predyspozycji do pracy.
Art. 42j.
1.
Inspektorzy i pracownicy zatrudnieni w komórkach organizacyjnych,
o których mowa w art. 11g ust. 1, oraz wywiadzie skarbowym mogą być skierowani,
z urzędu albo na własną prośbę, na badania lekarskie lub psychologiczne, w celu
określenia ich stanu zdrowia oraz ustalenia zdolności fizycznej i psychicznej do pracy
w tych komórkach.
2. Inspektorzy i pracownicy, o których mowa w ust. 1, mogą być również poddani
badaniom psychofizjologicznym. Na badanie kieruje Generalny Inspektor Kontroli
Skarbowej.
3. Trwała utrata zdolności do pracy w komórkach organizacyjnych, o których mowa
w art. 11g ust. 1, albo wywiadzie skarbowym orzeczona przez właściwą komisję lekarską
stanowi podstawę do rozwiązania stosunku pracy z pracownikiem, z zachowaniem
trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, o ile nie jest możliwe przeniesienie pracownika
na stanowisko niewymagające takich predyspozycji w jednostce organizacyjnej kontroli
skarbowej, w której jest zatrudniony.
4. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do pracownika, o którym mowa w ust. 1, który
dwukrotnie, bez usprawiedliwienia nie stawił się przed komisją lekarską, do której został
skierowany w celu określenia jego stanu zdrowia.
5. Trwała utrata zdolności do pracy w komórkach organizacyjnych, o których mowa
w art. 11g ust. 1, albo wywiadzie skarbowym orzeczona przez właściwą komisję lekarską
lub dwukrotne nieusprawiedliwione niestawienie się przed tą komisją przez inspektora
stanowi podstawę do przeniesienia go na stanowisko niewymagające takich predyspozycji
w jednostce organizacyjnej kontroli skarbowej, w której jest zatrudniony.
6. Do urzędników służby cywilnej zatrudnionych w komórkach organizacyjnych, o któ-
rych mowa w art. 11g ust. 1, oraz wywiadzie skarbowym stosuje się przepis ust. 5.
Art. 42k.
1.
Czas pracy inspektorów i pracowników zatrudnionych w komórkach
organizacyjnych, o których mowa w art. 11g ust. 1, oraz wywiadzie skarbowym jest
określony wymiarem ich obowiązków, z uwzględnieniem prawa do odpoczynku.

36
2. Czas pracy inspektorów i pracowników, o których mowa w ust. 1, nie może
przekraczać przeciętnie 40 godzin tygodniowo w czteromiesięcznym okresie rozli-
czeniowym.
3. Wykonywanie zadań służbowych nie może przekraczać, łącznie z pracą w godzinach
nadliczbowych, przeciętnie 48 godzin w tygodniu, w okresie rozliczeniowym, o którym
mowa w ust. 2. W zamian za czas pracy przekraczający 40 godzin pracy w tygodniu,
inspektorowi i pracownikowi przysługuje czas wolny od pracy w takim samym wymiarze.
4. Inspektorom i pracownikom, o których mowa w ust. 1, przysługuje prawo co najmniej
do:
1) 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku w każdej dobie;
2) 24 godzin nieprzerwanego odpoczynku w okresie 7-dniowym.
5. Przepisy ust. 2 – 4 nie mają zastosowania w przypadku konieczności:
1) wykonania czynności służbowych, jeżeli nie mogą one zostać przerwane;
2) zapewnienia ciągłości pracy na stanowiskach, na których jest wymagane jej utrzymanie
w sposób ciągły.
6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określa, w drodze rozporządzenia,
rozkład i system czasu pracy inspektorów i pracowników, o których mowa w ust. 1, oraz
tryb udzielania im czasu wolnego w zamian za pracę w wymiarze przekraczającym
średnio 40 godzin tygodniowo, biorąc pod uwagę zagwarantowanie prawa do odpoczynku
oraz prawidłową realizację zadań kontroli skarbowej.”;
55) po rozdziale 5 dodaje się rozdział 5a w brzmieniu:

„Rozdział 5a
Kara pieniężna
Art. 43a. 1. W przypadku nieudzielenia informacji, o których mowa w art. 7c ust. 1
i art. 7d ust. 1 i 2, organ kontroli skarbowej może w drodze decyzji nałożyć na podmiot,
o którym mowa w art. 7c ust. 1 i art. 7d ust. 1 i 2, karę pieniężną w wysokości do 5 000 zł.
2. Kara pieniężna nie może zostać nałożona do czasu, kiedy postanowienie organu
kontroli skarbowej w sprawie udzielenia informacji stało się ostateczne.

37
3. Od decyzji, o której mowa w ust. 1, wydanej przez dyrektora urzędu kontroli skarbowej
stronie służy odwołanie do Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej.
4. Od decyzji, o której mowa w ust. 1, wydanej przez Generalnego Inspektora Kontroli
Skarbowej nie służy odwołanie, jednakże stronie służy wniosek do tego organu o po-
nowne rozpatrzenie sprawy. Do wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy przepisy
Kodeksu postępowania administracyjnego dotyczące odwołań stosuje się odpowiednio.
5. Do postępowania w sprawie nałożenia kary pieniężnej stosuje się przepisy Kodeksu
postępowania administracyjnego.
6. Kara pieniężna podlega ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym
w administracji.”.
Art. 2.
W ustawie z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędach i izbach skarbowych (Dz. U. z 2004 r.
Nr 121, poz. 1267 i Nr 273, poz. 2703 oraz z 2005 r. Nr 183, poz. 1538) wprowadza się
następujące zmiany:
1) w art. 5 po ust. 1b dodaje się ust. 1c i 1d w brzmieniu:
„1c. Minister właściwy do spraw finansów publicznych sprawuje kontrolę prawidłowości
wykonywania zadań należących do zakresu działania dyrektorów izb skarbowych,
naczelników urzędów skarbowych oraz kontrolę urzędów obsługujących te organy, a także
przestrzegania zasad etyki zawodowej, bezstronności i obiektywizmu działania pracowników.
1d. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określa, w drodze rozporządzenia,
szczegółowy tryb postępowania w zakresie kontroli, o której mowa w ust. 1c, mając na
uwadze potrzebę zapewnienia sprawności i skuteczności przeprowadzania kontroli, bieżącego
reagowania na informacje o występujących nieprawidłowościach i ich usuwania oraz
uwzględniając zakres sprawowanego nadzoru.”;
2) po art. 6 dodaje się art. 6a w brzmieniu:
„Art. 6a. Dzień 31 lipca ustanawia się Dniem Skarbowości.”;
3) art. 8 otrzymuje brzmienie:
„Art. 8. 1. Pracownikom podległym ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych,
wykonującym kontrolę podatkową oraz kontrolę, o której mowa w art. 5 ust. 1c, przysługuje
miesięczny dodatek kontrolerski do wynagrodzenia, w wysokości do 50 % wynagrodzenia.

38
2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określa, w drodze rozporządzenia,
wysokość i sposób przyznawania dodatku, o którym mowa w ust. 1, uwzględniając potrzebę
zwiększenia skuteczności kontroli przez zapewnienie motywacji pracowników do jej
sprawnego wykonywania.”.
Art. 3.
W ustawie z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (Dz. U. z 2008 r. Nr 73, poz. 443,
Nr 130, poz. 829 i Nr 180, poz. 1112) w art. 10 w ust. 1 w pkt 2 uchyla się lit. b.
Art. 4.
W ustawie z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych
(Dz. U. z 2004 r. Nr 159, poz. 1667, z późn. zm.5)) w art. 49 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku udostępnienia informacji objętej tajemnicą
zawodową prokuratorowi, w związku z powzięciem podejrzenia o popełnienie przestępstwa,
w zakresie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach, albo na żądanie prokuratora
lub sądu, albo innych właściwych organów państwowych, w związku z toczącymi się
postępowaniami w sprawach dotyczących działalności funduszu, towarzystwa lub
depozytariusza, w tym także na żądanie organu nadzoru, w związku ze sprawowaniem przez
niego nadzoru nad działalnością funduszy.”.
Art. 5.
W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60,
z późn. zm.3)) w art. 298 po pkt 6a dodaje się pkt 6b w brzmieniu:
„6b) Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa – w związku z prowadzonym postępowaniem
oraz wydawaniem opinii prawnej;”.
Art. 6.
W ustawie z dnia 10 września 1999 r. – Kodeks karny skarbowy (Dz. U. z 2007 r. Nr 111,
poz. 765, z późn. zm.6)) po art. 114 dodaje się art. 114a w brzmieniu:



39