Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o kontroli skarbowej oraz niektórych innych ustaw

6) upoważnia inspektorów i pracowników zatrudnionych lub oddelegowanych do wy-
konywania zadań służbowych w urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw
finansów publicznych do przeprowadzania czynności kontrolnych, a także, w uzasad-
nionych przypadkach, decyduje o zmianie inspektora lub pracownika prowadzącego
czynności kontrolne;
7) wydaje decyzje w sprawach określonych w ustawie;
8) wydaje wyniki kontroli;
9) ustala plany kontroli;
10)
przekazuje Komisji Europejskiej plany kontroli w zakresie kontroli środków
pochodzących z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegających zwrotowi środków
z innych źródeł zagranicznych;
11)
analizuje wyniki działalności kontroli skarbowej i przedstawia ministrowi
właściwemu do spraw finansów publicznych propozycje ich wykorzystania;
12) uczestniczy w pracach międzynarodowych organizacji i instytucji zajmujących się
kontrolą skarbową;
13) ustala zasady i kryteria dokonywania ocen kwalifikacyjnych, o których mowa
w art. 39 ust. 2a;
14) może wyznaczyć dyrektora urzędu kontroli skarbowej właściwego do wszczęcia
i przeprowadzenia postępowania kontrolnego, kontroli podatkowej lub przeprowadzenia
innej czynności w sprawach z zakresu kontroli skarbowej, także poza właściwością
miejscową dyrektora urzędu kontroli skarbowej;
15) w uzasadnionych przypadkach może przekazać, w drodze postanowienia, wszczęte
postępowanie kontrolne, kontrolę podatkową lub inną czynność w sprawach z zakresu
kontroli skarbowej, w tym w sprawach, o których mowa w pkt 14, do dalszego
prowadzenia innemu dyrektorowi urzędu kontroli skarbowej; postanowienie doręcza się
kontrolowanemu oraz właściwym organom kontroli skarbowej; na postanowienie nie
służy zażalenie; podjęte w postępowaniu kontrolnym lub kontroli podatkowej czynności
pozostają w mocy;
16) prowadzi działalność analityczną i prognostyczną w odniesieniu do negatywnych
zjawisk występujących w zakresie kontroli skarbowej oraz przedstawia w tym zakresie
informacje i analizy organom administracji rządowej;

10
17)
zapewnia przy pomocy wyodrębnionych komórek organizacyjnych kontroli
skarbowej, o których mowa w art. 11g ust. 1, ochronę fizyczną i techniczną inspektorom
i
pracownikom, a w uzasadnionych przypadkach także innym osobom, organom
i instytucjom państwowym.”,
b) uchyla się ust. 2a,
c) po ust. 2a dodaje się ust. 2b w brzmieniu:
„2b. Kontrola wewnętrzna jest prowadzona przez inspektorów lub pracowników komórki
organizacyjnej, o której mowa w ust. 3, na podstawie upoważnienia Generalnego
Inspektora Kontroli Skarbowej w celu weryfikacji informacji o nieprawidłowościach
w zakresie działalności urzędów kontroli skarbowej oraz ujawnienia i usunięcia
nieprawidłowości.”,
d) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej wykonuje zadania określone w ustawie przy
pomocy komórek organizacyjnych wyodrębnionych w tym celu w strukturze urzędu
obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych oraz koordynuje ich
prace.”,
e) dodaje się ust. 5 w brzmieniu:
„5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określa, w drodze rozporządzenia,
szczegółowy tryb postępowania w zakresie kontroli wewnętrznej, biorąc pod uwagę
potrzebę zapewnienia sprawności i skuteczności przeprowadzania kontroli, bieżącego
reagowania na informacje o występujących nieprawidłowościach i ich usuwania oraz
uwzględniając zakres nadzoru sprawowanego przez Generalnego Inspektora Kontroli
Skarbowej.”;
13) w art. 11 w ust. 2:
a) pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4)
dokonuje w uzasadnionych przypadkach zmiany inspektora lub pracownika
prowadzącego czynności kontrolne;”,
b) dodaje się pkt 6 i 7 w brzmieniu:

11
„6) prowadzi działalność analityczną i prognostyczną w odniesieniu do negatywnych
zjawisk występujących w zakresie kontroli skarbowej oraz przedstawia w tym zakresie
informacje i analizy organom administracji rządowej;
7) zapewnia przy pomocy wyodrębnionych komórek organizacyjnych kontroli skarbowej,
o których mowa w art. 11g ust. 1, ochronę fizyczną i techniczną inspektorom
i pracownikom, a za zgodą Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej także innym
osobom, organom i instytucjom państwowym.”;
14) w art. 11a:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Inspektorzy i pracownicy mają prawo do:
1) legitymowania osób w celu ustalenia ich tożsamości;
2) zatrzymywania i przeszukiwania osób oraz przeszukiwania pomieszczeń, bagażu
i ładunku w trybie i przypadkach określonych w przepisach Kodeksu postępowania
karnego i Kodeksu karnego skarbowego;
3) zatrzymywania pojazdów i innych środków przewozowych w celu przeprowadzenia
kontroli przewożonych towarów lub dokumentów przewozowych dotyczących tych
towarów, a także badania towarów i pobierania ich próbek, oraz przeprowadzenia kontroli
rodzaju używanego paliwa przez pobranie próbek paliwa ze zbiornika pojazdu
mechanicznego;
4) zwracania się o niezbędną pomoc do innych jednostek organizacyjnych,
przedsiębiorców i organizacji społecznych, jak również zwracania się w nagłych
wypadkach do każdej osoby o udzielenie doraźnej pomocy, w ramach obowiązujących
przepisów prawa.”,
b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„1a. Uprawnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, przysługują inspektorom
i pracownikom wyłącznie w związku z realizacją zadań ustawowych określonych w art. 2
ust. 1 pkt 2, 3 i 13, art. 10 ust. 2 pkt 17 oraz art. 11 ust. 2 pkt 7, w tym również w związku
z wszczętym postępowaniem kontrolnym lub postępowaniem w sprawach o przestępstwa
i wykroczenia oraz o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe.”;


12
15) w art. 11b dodaje się ust. 7 w brzmieniu:
„7. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw zdrowia określa, w drodze rozporządzenia, tryb przeprowadzania
badań lekarskich, o których mowa w ust. 4, biorąc pod uwagę przypadki uzasadniające
potrzebę niezwłocznego udzielenia osobie zatrzymanej pierwszej pomocy medycznej lub
potrzebę poddania jej niezbędnym badaniom lekarskim, a także czas i organizację tych
badań oraz sposób ich dokumentowania.”;
16) w art. 11c ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw wewnętrznych określa, w drodze rozporządzenia:
1) warunki, sposób i szczegółowy tryb wykonywania czynności, o których mowa
w art. 11a ust. 1 pkt 1 – 3 i ust. 2,
2) sposób i tryb współpracy z Policją w zakresie wykonywanych czynności,
3) wzory dokumentów stosowanych w sprawach zatrzymania osoby i kontroli rodzaju
paliwa używanego do napędu pojazdu mechanicznego
– biorąc pod uwagę potrzebę zapewnienia sprawności i skuteczności wykonywanych
czynności oraz zasady zatrzymywania pojazdów obowiązujące w Policji.”;
17) w art. 11d ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:
„1. Inspektorzy i pracownicy mogą stosować środki przymusu bezpośredniego wobec
osób niepodporządkowujących się ich poleceniom wydanym w celu realizacji zadań
określonych w art. 11a ust. 1a.
2. rodki przymusu bezpośredniego mogą być użyte jedynie w zakresie niezbędnym do
osiągnięcia podporządkowania się poleceniom, o których mowa w ust. 1, lub do
skutecznego odparcia bezpośredniego i bezprawnego zamachu na inspektora, pracownika
lub inną osobę, a także mienie i obiekty administracji skarbowej.”;
18) po art. 11d dodaje się art. 11da w brzmieniu:
„Art. 11da. 1. rodki przymusu bezpośredniego powinny być stosowane przez
inspektorów i pracowników w taki sposób, aby ich zastosowanie powodowało możliwie
najmniejszą dolegliwość.

13
2. Można stosować jednocześnie więcej niż jeden środek przymusu bezpośredniego, o ile
zastosowanie jednego środka nie odpowiada potrzebom zaistniałej sytuacji lub osiągnięcie
podporządkowania się wydanym poleceniom przy zastosowaniu jednego środka okazało
się bezskuteczne albo zachodzi wysokie prawdopodobieństwo, że okaże się bezskuteczne.
3. Odstępuje się od stosowania środków przymusu bezpośredniego, gdy osoba, wobec
której zastosowano te środki, podporządkowała się wydanym poleceniom.
4. Wobec kobiet o widocznej ciąży, osób o widocznym kalectwie lub w podeszłym wieku
oraz osób, których wygląd wskazuje na wiek poniżej 13 lat, można stosować siłę fizyczną
wyłącznie w postaci chwytów obezwładniających.
5. Nie stosuje się kajdanek wobec osób, których wygląd wskazuje na wiek poniżej 17 lat.
6. Nie wolno stosować pałki wobec osób stawiających bierny opór, chyba że zastosowanie
siły fizycznej okazało się bezskuteczne.
7. W razie uzasadnionej potrzeby osobę, wobec której zastosowano środki przymusu
bezpośredniego, należy niezwłocznie poddać badaniu lekarskiemu lub udzielić jej
pierwszej pomocy medycznej. Przepisy wydane na podstawie art. 11b ust. 7 w zakresie
poddania badaniu lekarskiemu i udzielenia pierwszej pomocy stosuje się odpowiednio.”;
19) w art. 11g:
a) ust. 1 – 3 otrzymują brzmienie:
„1. Uprawnienia, o których mowa w art. 11a ust. 1 pkt 2 i 3, art. 11d ust. 1, art. 11e ust. 1
i art. 11f ust. 1, przysługują inspektorom i pracownikom zatrudnionym w wyodrębnionych
komórkach organizacyjnych kontroli skarbowej. Inspektorom i pracownikom tym
przysługuje umundurowanie służbowe i broń służbowa.
2. W urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw finansów publicznych działa
komórka organizacyjna właściwa do prowadzenia działań na całym terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, a także w zakresie koordynacji i nadzoru działań komórek
organizacyjnych utworzonych w urzędach kontroli skarbowej.
3. Dyrektor urzędu kontroli skarbowej może realizować zadania wykonywane przez
komórki organizacyjne, o których mowa w ust. 1, poza obszarem swojego działania, za
zgodą Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej.”,
b) dodaje się ust. 5 w brzmieniu:

14