Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy - Kodeks karny wykonawczy, ustawy - Kodeks karny skarbowy oraz niektórych innych ustaw

25
㤠3. W przypadku zwolnienia skazanego od odbycia reszty kary
ograniczenia wolności, sądowy kurator zawodowy zawiadamia o tym zakład pracy,
placówkę, instytucję lub organizację, w której skazany odbywa karę.”;

10) w art. 196a § 2 otrzymuje brzmienie:
„§ 2. Instytucje, fundacje, stowarzyszenia lub organizacje społeczne, które
w wyniku wykonania prawomocnie orzeczonego środka karnego w postaci nawiązki
określonej w art. 47 Kodeksu karnego lub świadczenia pieniężnego określonego w art.
49 Kodeksu karnego otrzymały środki finansowe, są obowiązane do sporządzania i
przekazywania Ministrowi Sprawiedliwości rocznych sprawozdań dotyczących
wykorzystania tych środków, w terminie do dnia 20 lutego roku następującego po
roku, w którym je otrzymały, oraz do wyodrębnienia tych środków w ewidencji
księgowej.”;

11) w art. 217 po § 1 dodaje się § 1a –1e w brzmieniu:
„§ 1a. Odmowa wyrażenia zgody na widzenie z tymczasowo aresztowanym
może nastąpić wyłącznie w celu zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania
karnego w tej lub innej sprawie albo w celu zapobieżenia popełnieniu przestępstwa.
§ 1b. Na zarządzenie o odmowie wyrażenia zgody na widzenie tymczasowo
aresztowanego z osobą najbliższą, tymczasowo aresztowanemu oraz ubiegającej się
o widzenie osobie dla niego najbliższej przysługuje zażalenie do sądu, do którego
dyspozycji pozostaje tymczasowo aresztowany. Zażalenie na zarządzenie prokuratora
rozpoznaje prokurator nadrzędny.
§ 1c. W razie utrzymania w mocy zaskarżonego zarządzenia o odmowie
wyrażenia zgody na widzenie, wniesienie zażalenia na zarządzenie o odmowie
wyrażenia zgody na widzenie z tymczasowo aresztowanym tej samej osoby,
wydanego w ciągu trzech miesięcy od wydania utrzymanego w mocy zarządzenia, jest
niedopuszczalne.
§ 1d. Małoletni może uzyskać zgodę na widzenie z tymczasowo
aresztowanym na wniosek przedstawiciela ustawowego.


26
§ 1e. Małoletni do lat 15 korzysta z widzenia z tymczasowo aresztowanym
pod opieką pozostającego na wolności przedstawiciela ustawowego lub pełnoletniej
osoby najbliższej, a w razie gdy uprawniony do opieki nad małoletnim podczas
widzenia nie uzyskał zgody na widzenie, nie chce lub nie może z niego skorzystać -
pod opieką kuratora sądowego.”.

Art. 4. W ustawie z dnia 10 września 1999 r. – Kodeks karny skarbowy (Dz.
U. z 2007 r. Nr 111, poz. 765 i Nr 112, poz. 766 oraz z 2008 r. Nr 66, poz. 410)
wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 20 § 2 otrzymuje brzmienie:
„§ 2. Przepisy art. 18 § 2 i 3, art. 19-20, 21 § 2 i 3, art. 22-24, 27 § 1, art. 40 § 1,
art. 41, 43 § 2, art. 51, 57-58 § 1 i 2a, art. 60 § 1 i 2, art. 62-63, 66 § 1, art. 67-68, 69
§ 1 i 2, art. 70, 72-77, art. 78 § 1 i 3, art. 79, 80 § 1 i 3, art. 81-83, 85, 86 § 1a, 2 i 3,
art. 87-88, art. 89 § 1, 1a i 3, art. 90, 92-98, 103 § 1, art. 106-108 oraz 114, a także
wskazane w innych przepisach niniejszego rozdziału, przepisy części ogólnej Kodeksu
karnego stosuje się odpowiednio do przestępstw skarbowych; do żołnierzy, którzy
dopuścili się czynu zabronionego jako przestępstwo skarbowe, stosuje się
odpowiednio także przepisy art. 318, 321, 322 § 1 i 3, art. 323, 324 § 1, art. 326-333
oraz art. 335-336 Kodeksu karnego.”;

2) w art. 28 § 2 otrzymuje brzmienie:
„§ 2. Kara nadzwyczajnie obostrzona nie może przekroczyć 1.080 stawek
dziennych kary grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 10 lat kary pozbawienia
wolności; karę ograniczenia wolności wymierza się w miesiącach i latach.”;
3) w art. 39 § 1 otrzymuje brzmienie:
„ § 1. Sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar
wymierzonych za poszczególne przestępstwa skarbowe do ich sumy, nie przekraczając
jednak 1.080 stawek dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 15 lat
pozbawienia wolności; karę ograniczenia wolności wymierza się w miesiącach
i latach.”;


27
4) w art. 42 § 1 i 2 otrzymują brzmienie:
„§ 1. Jeżeli sprawca skazany za umyślne przestępstwo skarbowe na karę
pozbawienia wolności popełnił w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej roku tej kary
umyślnie przestępstwo skarbowe tego samego rodzaju, sąd może go warunkowo
zwolnić po odbyciu dwóch trzecich kary.
§ 2. Skazanego określonego w art. 37 § 1 pkt 2 i 5 można warunkowo zwolnić
po odbyciu trzech czwartych kary.”;

5) w art. 128 § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Do interwenienta oraz jego pełnomocnika stosuje się odpowiednio przepisy
art. 232 § 3, art. 305 § 4, art. 315 § 1, art. 316 § 1, art. 318, 321, 323 § 2, art. 334 § 2,
art. 338 § 1, art. 343 § 5, art. 475, 482 § 1 zdanie pierwsze, art. 540 § 2, art. 549 oraz
550 § 2 Kodeksu postępowania karnego.”.

Art. 5. W ustawie z dnia 20 maja 1971 r. – Kodeks wykroczeń (Dz. U.
z 2007 r. Nr 109, poz. 756 i Nr 141, poz. 888) wprowadza się następujące zmiany:
1) art. 52a otrzymuje brzmienie:
„Art. 52a. Kto:
1) publicznie nawołuje do popełnienia przestępstwa lub przestępstwa
skarbowego,
2) publicznie
nawołuje do przeciwdziałania przemocą aktowi stanowiącemu
źródło powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej,
3) publicznie pochwala popełnienie przestępstwa, jeżeli zasięg czynu albo
jego skutki nie były znaczne
podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny.”;

2) art. 82 otrzymuje brzmienie:
„Art. 82 § 1. Kto dokonuje czynności, które mogą spowodować pożar, jego
rozprzestrzenianie się, utrudnienie prowadzenia działania ratowniczego lub ewakuacji,
polegających na:


28
1) niedozwolonym używaniu otwartego ognia, paleniu tytoniu i stosowaniu
innych czynników mogących zainicjować zapłon materiałów palnych,
2) wykonywaniu prac niebezpiecznych pod względem pożarowym bez ich
wymaganego zabezpieczenia,
3) używaniu instalacji, urządzeń i narzędzi nie poddanych wymaganej kontroli
lub niesprawnych technicznie albo użytkowaniu ich w sposób niezgodny
z przeznaczeniem lub warunkami określonymi przez producenta, jeżeli
może się to przyczynić do powstania pożaru, wybuchu lub
rozprzestrzeniania ognia,
4) napełnianiu gazem płynnym butli na stacjach paliw, stacjach gazu płynnego
i w innych obiektach nieprzeznaczonych do tego celu,
5) nieprzestrzeganiu
zasad
bezpieczeństwa przy używaniu lub
przechowywaniu materiałów niebezpiecznych pożarowo, w tym gazu
płynnego w butlach,
6) garażowaniu pojazdu silnikowego w obiektach i pomieszczeniach

nieprzeznaczonych do tego celu z nie opróżnionym zbiornikiem paliwa
i nieodłączonym na stałe zasilaniem akumulatorowym,
7) składowaniu materiałów palnych na drogach komunikacji ogólnej służących
ewakuacji lub umieszczaniu przedmiotów na tych drogach w sposób
zmniejszający ich szerokość albo wysokość poniżej wymaganych wartości,
8) składowaniu materiałów palnych na nieużytkowych poddaszach lub na
drogach komunikacji ogólnej w piwnicach,
9) składowaniu materiałów palnych pod ścianami obiektu bądź przy granicy
działki, w sposób naruszający zasady bezpieczeństwa pożarowego,
10) uniemożliwianiu lub ograniczaniu dostępu do urządzeń przeciwpożarowych,
gaśnic, urządzeń uruchamiających instalacje gaśnicze i sterujących takimi
instalacjami oraz innymi instalacjami wpływającymi na stan bezpieczeństwa
pożarowego obiektu, wyłączników i tablic rozdzielczych prądu
elektrycznego, kurków głównej instalacji gazowej, a także wyjść
ewakuacyjnych oraz okien dla ekip ratowniczych,


29
11) uniemożliwianiu lub ograniczaniu dostępu do źródeł wody do celów
przeciwpożarowych,
podlega karze aresztu, grzywny albo karze nagany.
§ 2. Kto będąc obowiązany na podstawie przepisów o ochronie
przeciwpożarowej do zapewnienia warunków ochrony przeciwpożarowej obiektu lub
terenu nie dopełnia obowiązków polegających na:
1)
zapewnieniu osobom przebywającym w obiekcie lub na terenie
odpowiednich warunków ewakuacji,
2) wyposażaniu obiektu lub terenu w urządzenia przeciwpożarowe i gaśnice,
3) utrzymywaniu urządzeń przeciwpożarowych i gaśnic w stanie pełnej
sprawności technicznej i funkcjonalnej,
4) umieszczeniu w widocznych miejscach instrukcji postępowania na wypadek
pożaru wraz z wykazem telefonów alarmowych oraz wymaganych
informacji,
5) oznakowaniu obiektu odpowiednimi znakami bezpieczeństwa,
6) utrzymywaniu dróg pożarowych w stanie umożliwiającym wykorzystanie
tych dróg przez pojazdy jednostek ochrony przeciwpożarowej,
7) zapewnieniu usuwania zanieczyszczeń z przewodów dymowych i
spalinowych,
8) zachowaniu pasa ochronnego o szerokości minimum 2 m i nawierzchni z
materiałów niepalnych lub gruntowej oczyszczonej, wokół placów
składowych, składowisk przy obiektach oraz przy obiektach tymczasowych
o konstrukcji palnej,
9) przestrzeganiu zasad zabezpieczenia przeciwpożarowego podczas zbioru,
transportu składowania palnych płodów rolnych,
10) zapobieganiu powstawaniu i rozprzestrzenianiu się pożarów w lesie poprzez
wykonywanie wymaganych zabiegów ochronnych,
podlega karze aresztu, grzywny albo karze nagany.
§ 3. Kto na terenie lasu, na terenach śródleśnych, na obszarze łąk, torfowisk
i wrzosowisk, jak również w odległości do 100 m od nich roznieca ogień, poza
miejscami wyznaczonymi do tego celu, albo pali tytoń, z wyjątkiem miejsc na drogach