Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy - Kodeks karny wykonawczy, ustawy - Kodeks karny skarbowy oraz niektórych innych ustaw

Druk nr 1394

Warszawa, 21 listopada 2008 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VI kadencja
Prezes Rady Ministrów

RM 10-192-08



Pan

Bronisław Komorowski
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej
Polskiej


Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. przedstawiam Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej projekt
ustawy

- o zmianie ustawy - Kodeks karny,
ustawy - Kodeks postępowania
karnego, ustawy - Kodeks karny
wykonawczy, ustawy - Kodeks karny
skarbowy oraz niektórych innych ustaw
wraz z projektami aktów wykonawczych.

W załączeniu przedstawiam także opinię dotyczącą zgodności
proponowanej regulacji z prawem Unii Europejskiej.
Ponadto uprzejmie informuję, że do prezentowania stanowiska Rządu w
tej sprawie w toku prac parlamentarnych został upoważniony Minister
Sprawiedliwości.

(-) Donald Tusk
Projekt


U S T A W A
z dnia

o zmianie ustawy – Kodeks karny, ustawy – Kodeks postępowania karnego,
ustawy – Kodeks karny wykonawczy, ustawy – Kodeks karny skarbowy oraz
niektórych innych ustaw1)

Art. 1. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz.
553, z późn. zm.2)) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 10 § 2 i 3 otrzymują brzmienie:
„§
2. Nieletni, który po ukończeniu 15 lat dopuszcza się czynu
zabronionego określonego w art. 134, art. 148 § 1, 2 lub 3, art. 156 § 1 lub 3, art. 163
§ 1 lub 3, art. 166, art. 173 § 1 lub 3, art. 197 § 3 lub 4, art. 252 § 1 lub 2 oraz
w art. 280, może odpowiadać na zasadach określonych w tym kodeksie, jeżeli
okoliczności sprawy oraz stopień rozwoju sprawcy, jego właściwości i warunki
osobiste za tym przemawiają, a w szczególności, jeżeli poprzednio stosowane środki
wychowawcze lub poprawcze okazały się bezskuteczne.
§ 3. W wypadku określonym w § 2:
1) jeżeli czyn jest zagrożony co najmniej karą 25 lat pozbawienia wolności,
sąd może orzec tę karę,

1) Niniejszą ustawą zmienia się także ustawy: ustawę z dnia 20 maja 1971 r. – Kodeks wykroczeń, ustawę z dnia
6 czerwca 1997 r. – Przepisy wprowadzające Kodeks karny, ustawę z dnia 24 sierpnia 2001 r. – Kodeks
postępowania w sprawach o wykroczenia, ustawę z dnia 28 października 2002 r. o odpowiedzialności
podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary oraz ustawę z dnia 29 lipca 2005 r.
o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie.
2) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. Nr 128, poz. 840, z 1999 r. Nr 64, poz. 729
i Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 48, poz. 548, Nr 93, poz. 1027 i Nr 116, poz. 1216, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071,
z 2003 r. Nr 111, poz. 1061, Nr 121, poz. 1142, Nr 179, poz. 1750, Nr 199, poz. 1935 i Nr 228, poz. 2255,
z 2004 r. Nr 25, poz. 219, Nr 69, poz. 626, Nr 93, poz. 889 i Nr 243, poz. 2426, z 2005 r. Nr 86, poz. 732, Nr
90, poz. 757, Nr 132, poz. 1109, Nr 163, poz. 1363, Nr 178, poz.1479 i Nr 180, poz. 1493, z 2006 r. Nr 190,
poz. 1409 i Nr 226, poz. 1648, z 2007 r. Nr 89, poz. 589, Nr 123, poz. 850, Nr 124, poz. 859 oraz z 2008 r.
Nr 90, poz. 560 i Nr 122, poz. 782.


2
2) jeżeli czyn zagrożony jest inną karą, orzeczona kara nie może przekroczyć
dwóch trzecich górnej granicy ustawowego zagrożenia przewidzianego za
przypisane sprawcy przestępstwo,
3) sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary.”;

2) w art. 25 § 3 otrzymuje brzmienie:
,,§
3. Nie podlega karze, kto przekracza granice obrony koniecznej

pod wpływem strachu lub wzburzenia, usprawiedliwionych okolicznościami
zamachu.”;

3) w art. 33 § 1 otrzymuje brzmienie:
,,§ 1. Grzywnę wymierza się w stawkach dziennych, określając liczbę
stawek oraz wysokość jednej stawki; jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, najniższa
liczba stawek wynosi 10, zaś najwyższa 540.”;

4) w art. 34 § 2 otrzymuje brzmienie:
„§ 2. W czasie odbywania kary ograniczenia wolności skazany:
1) nie może bez zgody sądu zmieniać miejsca stałego pobytu,
2) jest obowiązany do wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele
społeczne,
3) ma obowiązek udzielania wyjaśnień dotyczących przebiegu odbywania kary.”;

5) art. 35 otrzymuje brzmienie:
„Art. 35. § 1. Nieodpłatna, kontrolowana praca na cele społeczne jest
wykonywana w wymiarze od 20 do 40 godzin w stosunku miesięcznym.
§ 2. W stosunku do osoby zatrudnionej sąd, zamiast obowiązku,
o którym mowa w art. 34 § 2 pkt 2, może orzec potrącenie od 10 do 25%
wynagrodzenia za pracę w stosunku miesięcznym na cel społeczny wskazany przez
sąd; w okresie odbywania kary skazany nie może rozwiązać bez zgody sądu stosunku
pracy.”;
6) w art. 36:
a) uchyla się § 1,

3
b) § 2 otrzymuje brzmienie:
„§ 2. Wymierzając karę ograniczenia wolności, sąd może orzec wobec
skazanego obowiązki wymienione w art. 72.”;

7) w art. 38 § 2 otrzymuje brzmienie:
„§ 2. Kara nadzwyczajnie obostrzona nie może przekroczyć 810 stawek
dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 15 lat pozbawienia wolności;
karę ograniczenia wolności wymierza się w miesiącach i latach.”;

8) w art. 39 pkt 5 otrzymuje brzmienie:
„5) obowiązek naprawienia szkody lub zadośćuczynienia za doznaną krzywdę,”;

9) w art. 43 § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, pozbawienie praw publicznych oraz
zakazy wymienione w art. 39 pkt 2 i 3 orzeka się w latach, od roku do lat 10, a zakazy
oraz obowiązek wymienione w art. 39 pkt 2a i 2b orzeka się w latach, od roku do lat
15.”;

10) art. 46 otrzymuje brzmienie:
„Art. 46. §
1. W razie skazania sąd może orzec, a na wniosek
pokrzywdzonego lub innej osoby uprawnionej orzeka, obowiązek naprawienia
wyrządzonej przestępstwem szkody w całości albo w części lub zadośćuczynienia za
doznaną krzywdę; przepisów prawa cywilnego o przedawnieniu roszczenia oraz
możliwości zasądzenia renty nie stosuje się.
§ 2. Zamiast obowiązku określonego w § 1 sąd może orzec nawiązkę na
rzecz pokrzywdzonego.”;
11) art. 49a otrzymuje brzmienie:
„Art. 49a. § 1. Organizacje
społeczne, fundacje i stowarzyszenia,

o których mowa w art. 47 i 49, muszą obejmować swoją działalnością terytorium
całego kraju.

4
§
2. Minister Sprawiedliwości prowadzi wykaz, do którego wpisuje
instytucje, organizacje społeczne, fundacje i stowarzyszenia, o których mowa w art. 47
i 49. Wpisu do wykazu dokonuje się na wniosek zainteresowanego podmiotu. Wykaz
jest publikowany co najmniej raz w roku, w formie obwieszczenia, w Dzienniku
Urzędowym Ministra Sprawiedliwości.”;

12) uchyla się art. 57a;

13) w art. 58:
a) po § 2 dodaje się § 2a w brzmieniu:
„§ 2a. Kary ograniczenia wolności związanej z obowiązkiem, o którym
mowa w art. 35 § 1, nie orzeka się, jeżeli stan zdrowia oskarżonego lub jego
właściwości i warunki osobiste uzasadniają przekonanie, że oskarżony nie wykona
tego obowiązku.”,
b) § 3 otrzymuje brzmienie:
„§ 3. Jeżeli przestępstwo jest zagrożone karą pozbawienia wolności
nieprzekraczającą 5 lat, sąd może orzec zamiast kary pozbawienia wolności grzywnę
albo karę ograniczenia wolności do lat 2, w szczególności jeżeli orzeka równocześnie
środek karny; karę ograniczenia wolności wymierza się w miesiącach i latach.”,
c) uchyla się § 4;

14) art. 59 otrzymuje brzmienie:
„Art. 59. Jeżeli przestępstwo jest zagrożone karą pozbawienia wolności
nieprzekraczającą 3 lat albo karą łagodniejszą i społeczna szkodliwość czynu nie jest
znaczna, sąd może odstąpić od wymierzenia kary, jeżeli orzeka równocześnie środek
karny, a cele kary zostaną przez ten środek spełnione.”;

15) w art. 60 § 6 otrzymuje brzmienie:
„§ 6. Nadzwyczajne złagodzenie kary polega na wymierzeniu kary poniżej
dolnej granicy ustawowego zagrożenia albo kary łagodniejszego rodzaju według
następujących zasad: