Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy - Kodeks karny wykonawczy, ustawy - Kodeks karny skarbowy oraz niektórych innych ustaw

20
c) w § 2 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie:

„W szczególnie uzasadnionych wypadkach, gdy terminy określone w § 1a
nie mogą być dotrzymane, postanowienie w przedmiocie przekazania można wydać
w terminie kolejnych 30 dni od dnia upływu tych terminów.”;

21) art. 607o otrzymuje brzmienie:
„Art. 607o. § 1. Jeżeli przeciwko osobie ściganej jest prowadzone w kraju
postępowanie karne o inny czyn niż wskazany w nakazie europejskim lub osoba ta ma
odbyć w kraju za taki czyn karę pozbawienia wolności, sąd, wydając postanowienie
o przekazaniu, może odroczyć jego wykonanie do czasu zakończenia w kraju
postępowania karnego lub do czasu wykonania w kraju kary pozbawienia wolności.
§ 2. W sytuacji określonej w § 1 sąd – po powiadomieniu o jej zaistnieniu
organu, który wydał nakaz europejski – może, na jego wniosek, czasowo przekazać
osobę ściganą na warunkach określonych w porozumieniu zawartym z tym organem.
Porozumienie takie powinno być sporządzone na piśmie i określać warunki
przekazania, w tym zwłaszcza termin powrotnego przekazania osoby ściganej.”;

22) po art. 607w dodaje się art. 607wa w brzmieniu:
„Art. 607wa. § 1. Właściwy sąd lub prokurator na wniosek organu
sądowego państwa wydania nakazu europejskiego dokonuje zajęcia i wydania
przedmiotów pochodzących bezpośrednio z przestępstwa, przedmiotów, które służyły
lub były przeznaczone do popełnienia przestępstwa, albo mogących stanowić dowód
w sprawie rzeczy, korespondencji, przesyłek, wykazów połączeń telekomunikacyjnych
lub innych przekazów informacji lub danych przechowywanych w systemie
informatycznym lub na nośniku, w tym korespondencji przesyłanej pocztą
elektroniczną.
§ 2. Zatrzymania i wydania dowodów i przedmiotów, o których mowa w § 1,
należy dokonać również wtedy, gdy wykonanie nakazu europejskiego nie jest możliwe
ze względu na śmierć lub ucieczkę osoby ściganej.


21
§ 3. Przy przekazaniu przedmiotów, o których mowa w § 1, można zastrzec ich
zwrot, w szczególności gdy podlegają one zwrotowi pokrzywdzonemu lub innemu
uprawnionemu podmiotowi, przebywającemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
§ 4. Przepisy rozdziału 62b stosuje się odpowiednio.”;

23) art. 612 otrzymuje brzmienie:
„Art. 612. § 1. O każdorazowym wypadku zastosowania tymczasowego
aresztowania wobec obywatela państwa obcego, na jego prośbę, zawiadamia się
niezwłocznie właściwy miejscowo urząd konsularny tego państwa lub – w braku
takiego urzędu – przedstawicielstwo dyplomatyczne tego państwa.
§ 2. W razie zatrzymania obywatela państwa obcego należy zatrzymanemu
umożliwić, na jego prośbę, nawiązanie w dostępnej formie kontaktu z właściwym
urzędem konsularnym lub przedstawicielstwem dyplomatycznym, a w razie
zatrzymania osoby nie posiadającej żadnego obywatelstwa – z przedstawicielem
państwa, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania.”.

Art. 3. W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny wykonawczy (Dz. U.
Nr 90, poz. 557, z późn. zm.4)) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 53 uchyla się § 3;

2) art. 54 otrzymuje brzmienie:
„Art. 54. Karę ograniczenia wolności wykonuje się w miejscu stałego
pobytu lub zatrudnienia skazanego albo w niewielkiej odległości od tego miejsca,
chyba że ważne względy przemawiają za wykonaniem kary w innym miejscu.”;


4) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. Nr 160, poz. 1083, z 1999 r. Nr 83,
poz. 931, z 2000 r. Nr 60, poz. 701, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1318, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071, Nr 111,
poz. 1194 i Nr 151, poz. 1686, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 121, poz. 1033 i Nr 200, poz. 1679, z 2003 r.
Nr 111, poz. 1061, Nr 142, poz. 1380 i Nr 179, poz. 1750, z 2004 r. Nr 93, poz. 889, Nr 210, poz. 2135,
Nr 240, poz. 2405, Nr 243, poz. 2426 i Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 163, poz. 1363 i Nr 178, poz. 1479
z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i Nr 226, poz. 1648 oraz z 2007 r. Nr 123, poz. 849.

22
3) w art. 55 § 2 otrzymuje brzmienie:
„§ 2. Czynności związane z organizowaniem i kontrolowaniem
wykonywania kary ograniczenia wolności oraz obowiązków nałożonych na skazanego
odbywającego tę karę wykonuje sądowy kurator zawodowy. Przepisy o dozorze
i kuratorze sądowym stosuje się odpowiednio.”;

4) art. 56 otrzymuje brzmienie:
„Art. 56. § 1. W celu wykonania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele
społeczne sąd przesyła odpis orzeczenia właściwemu sądowemu kuratorowi
zawodowemu.
§ 2. Właściwy wójt, burmistrz lub prezydent miasta, zwani dalej
„właściwym organem gminy”, wyznacza miejsca, w których może być wykonywana
nieodpłatna, kontrolowana praca na cele społeczne; podmioty, dla których organ
gminy, powiatu lub województwa jest organem założycielskim,
a także państwowe lub samorządowe jednostki organizacyjne oraz spółki prawa
handlowego z wyłącznym udziałem Skarbu Państwa lub gminy, powiatu, bądź
województwa, mają obowiązek umożliwienia skazanym wykonywania nieodpłatnej,
kontrolowanej pracy na cele społeczne.
§ 3. Praca, o której mowa w § 2, może być także wykonywana na rzecz
instytucji lub organizacji reprezentujących społeczność lokalną oraz

w placówkach oświatowo-wychowawczych, młodzieżowych ośrodkach
wychowawczych, młodzieżowych ośrodkach socjoterapii, placówkach służby zdrowia,
jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej, fundacjach, stowarzyszeniach

i innych instytucjach lub organizacjach użyteczności publicznej, niosących pomoc
charytatywną, za ich zgodą.”;

5) po art. 56 dodaje się art. 56a w brzmieniu:
„Art. 56a. § 1. Wydatki związane z ubezpieczeniem następstw
nieszczęśliwych wypadków skazanych, wykonujących nieodpłatną, kontrolowaną
pracę na cele społeczne oraz pracę społecznie użyteczną, ponosi Skarb Państwa.

23
§ 2. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, tryb
postępowania przy zawieraniu przez podmioty uprawnione umowy ubezpieczenia
następstw nieszczęśliwych wypadków skazanych wykonujących nieodpłatną,
kontrolowaną pracę na cele społeczne oraz pracę społecznie użyteczną, a także
minimalną i maksymalną sumę ubezpieczenia, na którą umowa taka może zostać
zawarta, podmioty uprawnione do zawierania umów ubezpieczenia oraz termin
zawierania umów, mając na uwadze potrzebę zagwarantowania skazanym,
wykonującym nieodpłatną, kontrolowaną pracę na cele społeczne lub pracę społecznie
użyteczną, odpowiedniej rekompensaty w przypadku zaistnienia przy wykonywaniu
tej pracy nieszczęśliwego wypadku oraz sprawne wykonywanie czynności związanych
z zawieraniem umowy ubezpieczenia.”;

6) art. 57 otrzymuje brzmienie:
„Art. 57. § 1. Sądowy kurator zawodowy w terminie 7 dni od doręczenia
orzeczenia wzywa skazanego oraz poucza go o prawach i obowiązkach oraz
konsekwencjach wynikających z uchylania się od odbywania kary, a także określa, po
wysłuchaniu skazanego, rodzaj, miejsce i termin rozpoczęcia pracy, o czym
niezwłocznie informuje właściwy organ gminy i podmiot, na rzecz którego będzie
wykonywana praca.
§ 2. W wypadku gdy skazany nie stawi się na wezwanie lub pouczony
o prawach, obowiązkach i konsekwencjach związanych z wykonywaniem
nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne oświadczy sądowemu kuratorowi
zawodowemu, że nie wyraża zgody na podjęcie pracy, kurator kieruje do sądu wniosek
o orzeczenie kary zastępczej.
§ 3. Przepis § 2 stosuje się odpowiednio w wypadkach, gdy skazany
nie podejmie pracy w wyznaczonym terminie lub w inny sposób uchyla się od
odbywania kary ograniczenia wolności lub wykonania ciążących na nim obowiązków.
§ 4. Zmiana rodzaju, miejsca lub terminu rozpoczęcia pracy może nastąpić
na podstawie decyzji sądowego kuratora zawodowego, w szczególnie uzasadnionych
wypadkach; przepis § 1 stosuje się odpowiednio.”;

24
7) w art. 57a dodaje się § 3 w brzmieniu:
„§ 3. Wykonywanie nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne
może odbywać się także w dni ustawowo wolne od pracy i dni wolne od pracy
u danego podmiotu, na rzecz którego jest ona wykonywana.”;

8) art. 58 otrzymuje brzmienie:
„Art. 58. § 1. Właściwy organ gminy informuje sądowego kuratora
zawodowego o wyznaczonych dla skazanych miejscach pracy, rodzaju pracy oraz
osobach odpowiedzialnych za organizowanie pracy i kontrolowanie jej przebiegu.
§ 2. Osoby, o których mowa w § 1, obowiązane są do niezwłocznego
informowania sądowego kuratora zawodowego o istotnych okolicznościach
dotyczących przebiegu pracy i zachowania się skazanego, a w szczególności
o terminie rozpoczęcia i zakończenia pracy, liczbie godzin przepracowanych przez
skazanego, rodzaju wykonywanej przez niego pracy, niezgłoszeniu się do pracy,
niepodjęciu przydzielonej pracy, przeszkodzie uniemożliwiającej wykonanie pracy,
opuszczeniu pracy bez usprawiedliwienia, każdym przypadku niesumiennego
wykonywania pracy oraz uporczywego nieprzestrzegania ustalonego porządku
i dyscypliny pracy.
§ 3. Minister Sprawiedliwości, w porozumieniu z ministrem właściwym do
spraw administracji publicznej oraz ministrem właściwym do spraw pracy, określi,
w drodze rozporządzenia, tryb wyznaczania przez właściwy organ gminy podmiotów
wskazanych w art. 56 § 2, w których wykonywana jest kara ograniczenia wolności
i praca społecznie użyteczna, czynności tych podmiotów, a także podmiotów,
o których mowa w art. 56 § 3, w zakresie wykonywania tej kary i pracy, w tym
dotyczące organizowania miejsc pracy i przydziału pracy oraz kontroli skazanych,
a także dopuszczalny dzienny wymiar czasu pracy skazanych, mając na względzie
konieczność zapewnienia warunków do sprawnego wykonywania kary ograniczenia
wolności i pracy społecznie użytecznej.”;

9) w art. 66 § 3 otrzymuje brzmienie: