Użytkownik "Moni" <a...@p...onet.pl> napisał w wiadomości
news:5b3d.000014c3.41a48956@newsgate.onet.pl...

Sprzedawane w komisie rzeczy nigdy nie stanowią własności komisu. Zgodnie z
prawem cywilnym dokonuje on sprzedaży w Twoim imieniu. A więc dokonując
sprzedaży rzecz (a skoro ich nie ma, to sprzedano) przywłaszcza sobie Twoje
pieniądze, co stanowi przestępstwo. Może to wyjaśnienie wzbudzi we
właścicielce komisu chęć uregulowania należności dobrowolnie.

Co do zasady należy Ci się kwota powiększona o odsetki od dnia sprzedaży do
chwili obecnej. Chyba, że w umowie komisowej było zastrzeżenie, iż mają na
przykład 7 dni na wypłatę. Zarzuty właścicielki komisu, że nie mogła sie z
Tobą skontaktować w celu oddania pieniędzy - gdyby takie były, to uprzedzam
fakty - możesz spokojnie odeprzeć tłumacząc jej, że jest coś takiego jak
depozyt sądowy. Dłużnik nie mogąc uregulować należności na ręce wierzyciela
nie z własnej winy powinien ją złożyć do depozytu sądowego. Obecnie nie ma
sensu dyskusja, czyja była wina w braku możliwości nawiązania kontaktu,
skoro pieniędzy do depozytu nie złożono.

Co do kosztów Twojego przejazdu, to należało by się odnieść do umowy
komisowej. Jeśli w umowie nie było napisane, gdzie dłużnik (komis) ma
uregulować należność, to powinien to uczynić w miejscu Twojego zamieszkania,
bowiem było to zobowiązanie pieniężne (art. 454 kc). realizacja mogła
nastąpić poprzez proste wysłanie tych pieniędzy. Ale najpewniej jest to
ujęte, że w siedzibie komisu. Jeśli tak jest, to ewentualnie możesz
dochodzić należności z tytułu wielokrotnej konieczności wizyt oraz
wydłużenia drogi pod Warszawę. Ale ja bym postawił na Twoim miejscu sprawę
jasno i z kobietą się nie patyczkował. Albo oddaje pieniądze (niech przęśle
pocztą, albo przelewem), albo składasz zawiadomienie o przestępstwie. I
zamiast po raz kolejny do niej jechać pismo o takiej treści bym do niej
wysłał.

Zwłokę w odbiorze pieniędzy możesz wytłumaczyć spokojnie zmianą siedziby
komisu.