Rządowy projekt ustawy o zmianie ustaw regulujących wykonywanie niektórych zawodów

59
Wprowadzenie zmian w powyższym zakresie będzie niosło za sobą konieczność
wzmożenia kontroli państwa nad przedsiębiorcami wykonującymi działalność gospodarczą
w zakresie usług detektywistycznych. Wprowadza się zatem możliwość kontrolowania
przedsiębiorców działających na podstawie prowadzonego przezeń rejestru działalności
regulowanej bez obowiązku zawiadamiania wcześniej o fakcie podjęcia kontroli, z uwagi na
szczególny charakter usług, jakimi są usługi detektywistyczne. Detektyw w czasie wykonywania
zawodu bardzo często ma dostęp do danych osobowych dotyczących obywateli RP czy też np.
osób poszukiwanych, a zatem w przypadku braku sprawnego nadzoru nad przedsiębiorcami
wykonującymi działalność w zakresie usług detektywistycznych może spowodować sytuację,
w której powyższe dane mogą zostać wykorzystane niezgodnie z przeznaczeniem. Ponadto
przepisy szczególne nakładają na przedsiębiorców wykonujących usługi detektywistyczne takie
obowiązki, jak prowadzenie określonej przepisami prawa dokumentacji, zawierania umów
w
formie pisemnej czy zawarcia obowiązkowej polisy ubezpieczeniowej w związku
z wykonywanym szczególnego rodzaju działalności, jakimi są usługi detektywistyczne. Sprawna
kontrola, która będzie możliwa bez uprzedniego zawiadamiania przedsiębiorcy o fakcie podjęcia
kontroli przez organ prowadzący rejestr oraz brak możliwości wniesienia sprzeciwu przez
przedsiębiorcę co do podjętych czynności kontrolnych, jak i możliwości jej przeprowadzenia
podczas trwania czynności kontrolnych innego organu, pozwoli wyeliminować z rynku
podmioty, które nie wykonują powyższych obowiązków, a tym samym rażąco naruszają przepisy
dotyczące wykonywania usług detektywistycznych.
Zaproponowane wyłączenia wynikają ze specyfiki świadczonych usług, przy
równoczesnym poszerzeniu dostępu do wykonywania zawodu detektywa. Możliwość
przetwarzania danych osobowych bez zgody osoby, której dane dotyczą, oraz uzyskiwanie
informacji, danych dotyczących stanu majątkowego, sytuacji rodzinnej, prowadzonej działalności
zawodowej i gospodarczej obywateli musi podlegać skutecznej kontroli państwa. W przypadku
naruszenia prawa przez przedsiębiorcę organ rejestrowy jest zobligowany do podjęcia
skutecznych działań zmierzających do wyjaśnienia sprawy. Działania organu kontrolnego mogą
zostać skutecznie sparaliżowane poprzez wniesienie nawet nieuprawnionego sprzeciwu wobec
podjętych czynności. Specyfika tego rodzaju działalności związana z zapewnieniem
bezpieczeństwa państwa oraz jego obywateli w pełni uzasadnia to wyłączenie.

60
Nałożenie obowiązków informacyjnych na detektywa i Komendy Wojewódzkie Policji ma
na celu zapewnienie kompletności i aktualności danych objętych rejestrem detektywów
prowadzonym przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, które są niezbędne
w przypadku prowadzonych ewentualnie postępowań administracyjnych.
Proponowane zmiany ułatwiają dostęp do wykonywania zawodu detektywa, wzmacniając
jednocześnie konieczny nadzór państwa nad wykonywaniem przedmiotowej działalności.
W wyniku deregulacji przewiduje się zwiększenie liczby potencjalnych członków tej grupy
zawodowej oraz nieznaczny wzrost zatrudnienia w przedmiotowym sektorze rynku pracy, bez
szkody dla jakości świadczonych usług i bezpieczeństwa publicznego.
Ponadto w toku uzgodnień międzyresortowych uznano za konieczne nadanie nowego
brzmienia art. 35 ust. 1 ustawy o usługach detektywistycznych, tak aby osoba trwale zamieszkała
poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej także mogła starać się o uzyskanie licencji detektywa.

Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym
Zawód: taksówkarz
Proponowana zmiana przewiduje zniesienie obowiązku ukończenia szkolenia z zakresu
transportu drogowego taksówką, potwierdzonego zdanym egzaminem, w gminach liczących nie
więcej niż 100 tysięcy mieszkańców. W przypadku gmin liczących powyżej 100 tysięcy
mieszkańców projekt ustawy wprowadza decentralizację polegającą na przekazaniu kompetencji
regulacyjnych w zakresie przeprowadzenia szkolenia i egzaminu dla kandydatów na taksówkarzy
z naczelnego organu administracji rządowej – ministra właściwego do spraw transportu
– na organy stanowiące jednostki samorządu terytorialnego. Ponadto proponowane rozwiązania
wprowadzają fakultatywność w zakresie podejmowania uchwał przez rady gmin liczących
powyżej 100 tysięcy mieszkańców, zarówno w zakresie szkolenia, jak i egzaminowania.
Ostatecznie rezygnuje się z rozwiązania polegającego na zastąpieniu licencji udzielanej
w drodze decyzji administracyjnej wpisem do rejestru prowadzonego przez radę gminy.
W dalszym ciągu dokumentem uprawniającym do wykonywania transportu drogowego taksówką
osobową będzie stosowna licencja. Zwolnienie z obowiązku uzyskania licencji wiązałoby się
z
brakiem delegacji dla organu licencyjnego do przeprowadzania kontroli czy też

61
w
uzasadnionych przypadkach cofnięcia licencji. Biorąc pod uwagę bezpieczeństwo
potencjalnych usługobiorców, takie rozwiązanie wydaje się nazbyt ryzykowne.
Ponadto proponuje się rezygnację z dokumentowania 5-letniej praktyki w zakresie
transportu drogowego taksówką. Dotychczasowa praktyka wykazała, iż jest to rozwiązanie
niefortunne i w praktyce, z uwagi na uznaniowość organu, kontrowersyjne. Ponadto ze względu
na to, iż istotnym warunkiem przy wykonywaniu transportu taksówką osobową jest znajomość
topografii, dokumentowanie 5-letniej praktyki, niekiedy w czasie bardzo odległym, jest
niecelowe. Z tego samego powodu doprecyzowano zapis, iż obowiązek zdania egzaminu ma
mieć miejsce przed komisją egzaminacyjną, której ramy działania określa właściwa miejscowo
rada gminy. Z punktu widzenia bezpieczeństwa ruchu drogowego należy przyjąć za słuszną tezę,
że kierowca taksówki posiadający prawo jazdy kategorii B uzyskał odpowiednie kwalifikacje do
prowadzenia pojazdu oraz stosuje je, dbając o bezpieczeństwo własne i pasażerów w stopniu
równym. W zakresie umiejętności związanych z prowadzeniem pojazdu nie jest zasadne
wymaganie od kierowcy taksówki kwalifikacji wyższych niż dotyczących ochrony życia
i zdrowia jego samego jako kierowcy pojazdu.

Projekt doprecyzowuje, iż w przypadku zawieszenia wykonywania transportu drogowego
taksówką przedsiębiorca zwraca do organu licencję. Dotychczasowy zapis art. 14a zawierał
bowiem niejasny zapis, z tego względu, iż stanowił wyłącznie o wypisach z licencji. Licencja na
wykonywanie transportu drogowego taksówką ma natomiast, w przeciwieństwie do innych
rodzajów licencji, charakter przedmiotowo-podmiotowy.
Wprowadza się ponadto dodatkowe uprawnienie dla organu udzielającego licencji czy też
zezwolenia. Organy udzielające licencji lub zezwolenia w zakresie krajowego transportu
drogowego osób będą uprawnione na obszarze ich właściwości miejscowej i podczas
wykonywania przewozu do kontroli prawidłowości pobierania opłat za przewóz osób oraz
przestrzegania przepisów prawa miejscowego przez wykonujących na tym obszarze przewóz
drogowy. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości i potwierdzenia ich istnienia w wyniku
ponownej kontroli, organ będzie posiadał uprawnienie do cofnięcia licencji (zezwolenia).




62
Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy
Zawód: doradca zawodowy, pośrednik pracy, specjalista do spraw rozwoju zawodowego,
specjalista do spraw programów, lider klubu pracy, doradca EURES, asystent EURES
Proponowane zmiany wynikają z konieczności usunięcia ograniczeń w dostępie do
stanowisk, na których realizowane są zadania z zakresu promocji zatrudnienia, łagodzenia
skutków bezrobocia oraz aktywizacji zawodowej w urzędach pracy i w jednostkach
Ochotniczych Hufców Pracy oraz ujednolicenia i uproszczenia zapisów w stosunku do grup
pracowników tych instytucji wskazanych w art. 91 pkt 1 – 6 ustawy o promocji zatrudnienia
i instytucjach rynku pracy.
1) Doradca zawodowy
W tym przypadku zostaną zniesione licencje i wymogi m.in. wykształcenia wyższego,
ukończenia studiów, których program obejmował przygotowanie w zakresie doradztwa
personalnego lub poradnictwa zawodowego albo wykształcenia wyższego i posiadania co
najmniej rocznego doświadczenia zawodowego w pracy na stanowisku doradcy personalnego lub
zawodowego w publicznych służbach zatrudnienia lub agencjach zatrudnienia. Zniesione zostają
również stopnie zawodowe (doradca zawodowy – stażysta, doradca zawodowy, doradca
zawodowy I stopnia, doradca zawodowy II stopnia).
2) Pośrednik pracy
W odniesieniu do zawodu pośrednika pracy zniesione zostaną licencje, wymogi i stopnie
zawodowe (pośrednik pracy – stażysta, pośrednik pracy, pośrednik pracy I stopnia, pośrednik
pracy II stopnia).
3) Specjalista ds. rozwoju zawodowego
W tym zakresie projekt przewiduje zniesienie wymogów i stopni zawodowych. Obecnie
osoba taka musi posiadać pełną zdolność do czynności prawnych; nie być skazana
prawomocnym wyrokiem sądu za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;
posiadać wykształcenie wyższe oraz wykonywać zadania przez okres co najmniej 12 miesięcy
w publicznych służbach zatrudnienia.



63
4) Specjalista ds. programów
Zniesione zostają wymogi i stopnie zawodowe. Obecnie osoba taka musi posiadać pełną
zdolność do czynności prawnych; nie być skazana prawomocnym wyrokiem sądu za umyślne
przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe; posiadać wykształcenie wyższe oraz

wykonywać zadania przez okres co najmniej 12 miesięcy w publicznych służbach zatrudnienia.
5) Lider klubów pracy
Zniesione zostaną wymogi i stopnie zawodowe. Obecnie osoba taka musi posiadać pełną
zdolność do czynności prawnych; nie być skazana prawomocnym wyrokiem sądu za umyślne
przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe; posiadać co najmniej średnie wykształcenie;
wykonywać zadania na stanowisku lidera klubu pracy – stażysty przez okres co najmniej
12 miesięcy w publicznych służbach zatrudnienia lub w Ochotniczych Hufcach Pracy; posiadać
obywatelstwo polskie lub wykazać się znajomością języka polskiego wystarczającą do
wykonywania zadań.
6) Doradca EURES
Ww. grupa zawodowa poddana zostanie dereglamentacji. Doradca EURES jest
pracownikiem wojewódzkiego urzędu pracy stanowiącego jednostkę organizacyjną samorządu
województwa. Do pracowników tego urzędu, w tym doradców EURES, stosuje się przepisy
ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 223, poz. 1458,
z późn. zm.). Ponieważ osoba zajmująca stanowisko doradcy EURES zobowiązana jest spełniać
wymogi określone przez Komisję Europejską (Karta EURES, Dz. Urz. UE C 311 z 16.11.2010)
wymogi te określone zostaną w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 37 ww. ustawy.
7) Asystent EURES
Ww. grupa zawodowa poddana zostanie dereglamentacji. Asystent EURES jest
pracownikiem wojewódzkiego urzędu pracy stanowiącego jednostkę organizacyjną samorządu
województwa. Do pracowników tego urzędu, w tym do asystentów EURES, stosuje się przepisy
ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 223, poz. 1458,
z późn. zm.).

Wprowadzane zmiany skutkują także koniecznością wydania przepisów szczegółowych
dotyczących rozwoju zawodowego pracowników i możliwości ich awansu zawodowego.