Rządowy projekt ustawy o zmianie ustaw regulujących wykonywanie niektórych zawodów

Druk nr 806 cz.1

Warszawa, 8 października 2012 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VII kadencja
Prezes Rady Ministrów

RM 10-94-12




Pani

Ewa Kopacz

Marszałek Sejmu

Rzeczypospolitej Polskiej


Szanowna Pani Marszałek
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. przedstawiam Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej projekt
ustawy


- o zmianie ustaw regulujących
wykonywanie niektórych zawodów

z projektami aktów wykonawczych.

W załączeniu przedstawiam także opinię dotyczącą zgodności
proponowanych regulacji z prawem Unii Europejskiej.
Ponadto uprzejmie informuję, że do prezentowania stanowiska Rządu
w tej sprawie w toku prac parlamentarnych został upoważniony Minister
Sprawiedliwości.

Z poważaniem

(-) Donald Tusk

Projekt


U S T A W A
z dnia

o zmianie ustaw regulujących wykonywanie niektórych zawodów1)

Art. 1. W ustawie z dnia 20 maja 1971 r. – Kodeks wykroczeń (Dz. U. z 2010 r.
Nr 46, poz. 275, z późn. zm.2)) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 60¹ w § 4:
a) pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) wykonuje odpłatnie zadania przewodnika górskiego bez
uprawnień wymaganych dla określonego obszaru
górskiego,”,
b) po pkt 1 dodaje się pkt 1a i 1b w brzmieniu:
„1a) wykonuje odpłatnie zadania polegające na prowadzeniu
i szkoleniu turystów podczas wyjść wspinaczkowych
i alpinistycznych
oraz
zjazdów narciarskich
i snowboardowych, a także podczas pokonywania
stromych koryt rwących potoków górskich i wodospadów
przy użyciu technik alpinistycznych bez sprzętu
pływającego (canyoning), bez uzupełniającego szkolenia
do prowadzenia wycieczek w warunkach wysokogórskich
dla przewodników górskich lub bez posiadania certyfikatu
Międzynarodowej Federacji Stowarzyszeń Przewodników
Górskich UIAGM/IVBV/IFMGA,

2
1b)
prowadzi szkolenie dla kandydatów na
przewodników górskich bez wymaganego wpisu do
rejestru organizatorów szkoleń,”;
2) art. 138d otrzymuje brzmienie:
„Art. 138d. § 1. Kto, podejmując zadania przewodnika górskiego na
określonym obszarze górskim lub zadania
polegające na prowadzeniu i szkoleniu turystów
podczas wyjść wspinaczkowych i alpinistycznych
oraz zjazdów narciarskich i snowboardowych,
a także podczas pokonywania stromych koryt
rwących potoków górskich i wodospadów przy
użyciu technik alpinistycznych bez sprzętu
pływającego (canyoning), wprowadza w błąd co do
posiadanych uprawnień, posiadanych certyfikatów
lub odbytych szkoleń, podlega karze ograniczenia
wolności albo grzywny.
§ 2. Tej samej karze podlega organizator turystyki,
który wprowadza klientów w błąd co do uprawnień
osób, którym powierza wykonywanie zadań
przewodnika górskiego lub zadań polegających na
prowadzeniu i szkoleniu turystów podczas wyjść
wspinaczkowych i alpinistycznych oraz zjazdów
narciarskich i snowboardowych, a także podczas
pokonywania stromych koryt rwących potoków
górskich i wodospadów przy użyciu technik
alpinistycznych bez sprzętu pływającego
(canyoning).”.

Art. 2. W ustawie z dnia 26 maja 1982 r. – Prawo o adwokaturze (Dz. U.
z 2009 r. Nr 146, poz. 1188, z późn. zm.3)) wprowadza się następujące zmiany:

3
1) w art. 4a dodaje się ust. 3 w brzmieniu:
„3. W przypadku świadczenia nieodpłatnej pomocy prawnej stanowi ona
również przedmiot działalności przedsiębiorstwa, o którym mowa
w ust. 1.”;
2) w art. 66:
a) w ust. 1:
– po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu:
„2a) osób, które co najmniej trzy lata wykonywały zawód
komornika;”,
– pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) osób, które zdały egzamin sędziowski lub prokuratorski po
dniu 1 stycznia 1991 r. lub egzamin notarialny po dniu
22 kwietnia 1991 r. oraz w okresie 5 lat przed złożeniem
wniosku o wpis na listę adwokatów, łącznie przez okres co
najmniej 3 lat:
a) zajmowały stanowisko asesora sądowego, asesora
prokuratorskiego, referendarza sądowego, starszego
referendarza sądowego, aplikanta sądowego, aplikanta
prokuratorskiego, aplikanta sądowo-prokuratorskiego,
asystenta prokuratora, asystenta sędziego lub były
zatrudnione w Sądzie Najwyższym, Trybunale
Konstytucyjnym lub w międzynarodowym organie
sądowym, w szczególności w Trybunale Sprawiedliwości
Unii Europejskiej lub Europejskim Trybunale Praw
Człowieka i wykonywały zadania odpowiadające
czynnościom asystenta sędziego lub
b) wykonywały wymagające wiedzy prawniczej czynności
bezpośrednio związane ze świadczeniem pomocy prawnej
przez adwokata lub radcę prawnego na podstawie umowy
o pracę lub umowy cywilnoprawnej w kancelarii

4
adwokackiej, zespole adwokackim, spółce cywilnej,
jawnej, partnerskiej, komandytowej lub komandytowo-
-akcyjnej, o których mowa w art. 4a ust. 1, lub kancelarii
radcy prawnego, spółce cywilnej, jawnej, partnerskiej,
komandytowej lub komandytowo-akcyjnej, o których
mowa w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r.
o radcach prawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 10, poz. 65,
z późn. zm.4)), lub
c) były zatrudnione w urzędach organów władzy publicznej
lub w państwowych jednostkach organizacyjnych
i wykonywały wymagające wiedzy prawniczej czynności
bezpośrednio związane z tworzeniem projektów ustaw,
rozporządzeń lub aktów prawa miejscowego;”,
– w pkt 5 w lit. b kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. c
w brzmieniu:
„c) były zatrudnione w urzędach organów władzy publicznej lub
w państwowych jednostkach organizacyjnych i wykonywały
wymagające wiedzy prawniczej czynności bezpośrednio
związane z tworzeniem projektów ustaw, rozporządzeń lub
aktów prawa miejscowego.”,
b) w ust. 2:
– pkt 2 – 4 otrzymują brzmienie:
„2) osoby, które przez okres co najmniej 3 lat w okresie nie
dłuższym niż 6 lat przed złożeniem wniosku o dopuszczenie do
egzaminu były zatrudnione na stanowisku referendarza
sądowego, starszego referendarza sądowego, asystenta
prokuratora, asystenta sędziego lub były zatrudnione w Sądzie
Najwyższym, Trybunale Konstytucyjnym lub w między-
narodowym organie sądowym, w szczególności w Trybunale
Sprawiedliwości Unii Europejskiej lub Europejskim Trybunale