Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo telekomunikacyjne oraz niektórych innych ustaw

z tym, możliwość wydzierżawienia lub przekazania do użytkowania częstotliwości
objętych rezerwacją częstotliwości na rzecz innego podmiotu powinna odnosić się do
wszystkich rezerwacji częstotliwości. Nie ma potrzeby wprowadzania dodatkowych
przesłanek do zmiany rezerwacji, która w trybie art. 122¹ nie podlega przeniesieniu na
inny podmiot. Przesłanki do zmiany rezerwacji zostały określone w art. 123 ustawy
– Prawo telekomunikacyjne. Podobnie w przypadku pozwolenia radiowego Prezes UKE
będzie mógł dokonać takiej zmiany już po wydaniu pozwolenia. Zasadne jest jedynie
pozostawienie przepisu o zakazie wykorzystywania częstotliwości oraz wprowadzenie
przepisu stanowiącego, że podmiot, któremu zostały wydzierżawione częstotliwości lub
przekazane do użytkowania i któremu wydano decyzję o zakazie wykorzystywania
częstotliwości nie może ubiegać się o wydanie pozwolenia radiowego
z wykorzystaniem tych częstotliwości.
Przesłankami do wydania przez Prezesa UKE decyzji zmieniającej warunki
wykorzystywania częstotliwości lub zakazujacej ich wykorzystywania przez ten
podmiot, według projektowanych przepisów, są: wystąpienie okoliczności
prowadzących do zagrożenia obronności, bezpieczeństwa państwa lub bezpieczeństwa
i porządku publicznego, wykorzystywanie częstotliwości w sposób nieefektywny,
a także w przypadku gdy wykorzystywanie częstotliwości przez podmiot mogłoby
doprowadzić do zakłócenia konkurencji, w szczególności poprzez nadmierne skupienie
częstotliwości przez ten podmiot lub grupę kapitałową. Przyjęto definicję grupy
kapitałowej zawartą w ustawie z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji
i konsumentów w brzmieniu, iż przez grupę kapitałową rozumie się „wszystkich
przedsiębiorców, którzy są kontrolowani w sposób bezpośredni lub pośredni przez
jednego przedsiębiorcę, w tym również tego przedsiębiorcę”.
Wtórny obrót częstotliwościami, o którym mowa w tym przepisie może wpłynąć na
konkurencyjność rynku. Z uwagi jednak na fakt, że to Prezes UOKiK jest organem
wspomagającym Prezesa UKE przy rezerwacji częstotliwości w ocenie
konkurencyjności, konsekwentnie konieczna wydaje się jego opinia na temat
potencjalnego zakłócenia konkurencji również w przypadkach opisanych w tym
artykule.




109
Art. 123 ust. 1 pkt 1
Zmiana ma na celu uspójnienie siatki pojęciowej w projekcie i polega na dodaniu
alternatywy łącznej, to jest dodaniu wyrażenia „lub szkodliwe zaburzenia
elektromagnetyczne”.
Art. 123 ust. 1 pkt 4
Zmiana ma na celu zapewnienie możliwości egzekucyjnych Prezesa UKE
w odniesieniu do częstotliwości niewykorzystywanych.
Art. 123 ust. 2b
Wskazuje się, iż niezależnie od przesłanek, o których mowa w ust. 1 – 2a, Prezes UKE
zmienia rezerwację częstotliwości w zakresie ograniczeń, o których mowa w art. 115
ust. 2 pkt 5, jeżeli nie zachodzi konieczność utrzymywania tych ograniczeń,
w szczególności gdy wynika to z przeglądu, o którym mowa w art. 192 ust. 4.
Dodanie tego przepisu wiąże się z dokonywanym przez Prezesa UKE przeglądem
konieczności stosowania w decyzjach w sprawie rezerwacji częstotliwości ograniczeń,
o których mowa w art. 115 ust. 2 pkt 5, przewidzianym w art. 192 ust. 4. W przypadku
gdy wynikiem przeglądu byłoby stwierdzenie braku konieczności stosowania
w decyzjach w sprawie rezerwacji częstotliwości danego ograniczenia, podmioty,
którym została udzielona rezerwacja częstotliwości mogłyby ubiegać się o zmianę
decyzji na tej podstawie. Prezes UKE mógłby dokonać takich zmian także z urzędu.
Art. 123 ust. 6 pkt 4 i 5
Zmiany wynikają z konieczności uwzględnienia w tych przepisach aukcji jako
odrębnego trybu wyłaniania podmiotu, któremu zostanie przyznana rezerwacja
częstotliwości.
Art. 123 ust. 7 pkt 3
Zmiana powyższego przepisu polega na zastąpieniu spójnika „i” na „lub”, gdyż
przesłanką odmowy wydania pozwolenia radiowego lub jego zmiany powinno być
zakłócenie pracy urządzeń telekomunikacyjnych lub sieci telekomunikacyjnych. Brak
jest podstaw do zastosowania w omawianym przepisie koniunkcji.
Art. 123 ust. 10
Skrócenie terminu ma na celu przyspieszenie procedury wydawania decyzji
rezerwacyjnych, z powodu znacznego wzrostu zainteresowania widmem częstotliwości
i dynamiki rozwoju usług telekomunikacyjnych.


110
Art. 123 ust. 12
Zmiana wynika z faktu, iż w obecnym stanie prawnym podmiot rozpowszechniający
programy radiofoniczne lub telewizyjne obowiązany jest uzyskać koncesję (zgodnie
z ustawą z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji, (Dz. U. z 2011 r. Nr 43,
poz. 226, z późn. zm.)) i rezerwację częstotliwości. Postępowania administracyjne
w sprawie udzielenia, zmiany lub cofnięcia koncesji oraz rezerwacji częstotliwości są
prowadzone niezależnie. Jednakże brakuje wystarczającego powiązania pomiędzy tymi
postępowaniami, zwłaszcza w kwestii kolejności uzyskiwania tych uprawnień,
szczególnie w przypadku cofnięcia koncesji na rozpowszechnianie programów
radiofonicznych lub telewizyjnych i wygaśnięcia rezerwacji. Proponowana zmiana ma
na celu uporządkowanie tych kwestii. Konieczne jest rozszerzenie projektowanego
przepisu o wskazanie co się dzieje z rezerwacją częstotliwości, gdy wygasa koncesja
oraz rozstrzygnięcie, że w takim przypadku wygasa również rezerwacja częstotliwości
udzielona w celu wykonania wynikających z koncesji uprawnień.
Art. 143 ust. 1
Wprowadzenie nowej kategorii prawa do używania urządzenia radiowego – decyzji
Prezesa UKE „dopuszczającej czasowe używanie urządzenia radiowego bez
pozwolenia” należy dodać odpowiednie zastrzeżenie w art. 143, w którym obecnie nie
przewiduje się takiego wyjątku.
Art. 143 ust. 4
Przepis jest powiazany z art. 122¹ przewidującym cywilnoprawny obrót
częstotliwościami. Sam fakt zawarcia umowy o wydzierżawienie lub przekazanie
częstotliwości do użytkowania, o których mowa w art. 122¹, nie wystarcza do
rozpoczęcia wykorzystywania częstotliwości. Jest to możliwe dopiero po uzyskaniu
przez podmiot, któremu zostały wydzierżawione częstotliwości lub przekazane do
użytkowania na podstawie innego tytułu prawnego zgodnie z art. 122¹, pozwolenie
radiowe dotyczące wykorzystania zasobu częstotliwości objętego rezerwacją
częstotliwości w okresie jej obowiązywania oraz ww. umową. Projektowany przepis
stanowi podstawę prawną do wystąpienia przez taki podmiot z wnioskiem o wydanie
pozwolenia.
Możliwość wydawania pozwoleń na rzecz podmiotów innych niż posiadające
rezerwacje częstotliwości wprowadzana jest do przepisu art. 143 ust. 4 ustawą z dnia
30 czerwca 2011 r. o wdrożeniu naziemnej telewizji cyfrowej (Dz. U. Nr 153,

111
poz. 903). Jednakże, w projekcie proponuje się przeredagowanie tego przepisu
dostosujące użytą w nim terminologię do zmian wprowadzonych w art. 122 i 122¹.
Ponadto, wskazać należy, że obecnie powszechną praktyką na rynku jest wskazywanie
przez podmiot, który posiada rezerwację częstotliwości, podmiotów, na rzecz których
mają zostać wydane pozwolenia radiowe umożliwiające wykorzystywanie zasobów
częstotliwości objętych rezerwacją częstotliwości. Praktyki te mają miejsce
w szczególności w zakresie radiofonii i telewizji, gdzie posiadający rezerwacje
częstotliwości nadawcy wnoszą o wydanie pozwoleń radiowych na rzecz wskazanych
podmiotów, które będą się zajmowały ,,stroną techniczną” wykorzystywania
częstotliwości.
Art. 143 ust. 4a
Celem zaproponowanej zmiany jest uregulowanie wpływu wygaśnięcia lub rozwiązania
umowy o wydzierżawienie lub umowy o przekazanie częstotliwości do użytkowania,
o których mowa w art. 122¹, na pozwolenie wydane podmiotowi, który dzierżawi
częstotliwości lub użytkuje na podstawie umowy.
Art. 144 ust. 2 pkt 1
Dotychczasowe brzmienie przepisu jest nieprecyzyjne, gdyż nie jest zdefiniowane
pojęcie „zagranicznej radiokomunikacji”, dlatego też pojęcie to powinno być zastąpione
przez pojęcie „zagraniczny statek”.
Art. 144 ust. 2 pkt 2
Przepis art. 144 ust. 2 pkt 2 w obowiązującym brzmieniu jest nieprecyzyjny i może
wprowadzać w błąd. W przepisie tym nie zostało również dookreślone od jakiej daty
należy liczyć termin 90 dni. Przywołanie międzynarodowych przepisów
radiokomunikacyjnych w tym zakresie dotyczy Zalecenia CEPT T/R 61-01
(Recommendation T/R 61-01 (Nice 1985, Paris 1992, August 1992, Nicosia 2003)
„CEPT Radio Amateur Licence”). Zalecenie to umożliwia amatorom – krótkofalowcom
z krajów członkowskich CEPT nadawanie podczas krótkich wizyt w krajach CEPT
i innych krajach, bez konieczności uzyskiwania indywidualnych zezwoleń czasowych
ze strony odwiedzanego kraju.
Art. 144 ust. 2 pkt 3
Zgodnie z obecnym brzmieniem art. 144 ust. 2 pkt 3 lit. a ustawy – Prawo
telekomunikacyjne, pozwolenia radiowego nie wymaga używanie urządzenia
radiowego nadawczego lub nadawczo-odbiorczego końcowego, wykorzystującego

112
międzynarodowo uzgodnione zakresy częstotliwości, dołączanego do zakończenia
sieci telekomunikacyjnej operatora publicznego. Niemniej jednak, w związku
z rozwojem telekomunikacji i pojawianiem się nowych sieci nie będących sieciami
operatora publicznego lub też wykorzystujących zakresy częstotliwości, które nie
zostały międzynarodowo uzgodnione, istnieje konieczność zwolnienia z tego
obowiązku urządzeń końcowych dołączonych do sieci telekomunikacyjnych innych,
niż sieć telekomunikacyjna operatora publicznego oraz sieci telekomunikacyjnych
wykorzystujących zakresy częstotliwości, które nie zostały międzynarodowo
uzgodnione. Ze względu na powyższe, w § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra
Transportu z dnia 3 lipca 2007 r. w sprawie urządzeń radiowych nadawczych lub
nadawczo-odbiorczych, które mogą być używane bez pozwolenia radiowego (Dz. U.
Nr 138, poz. 972, z późn. zm.) określono, iż nie wymaga pozwolenia używanie
urządzeń końcowych dołączanych do zakończeń sieci telekomunikacyjnych innych niż
urządzenia, o których mowa w art. 144 ust. 2 pkt 3 ustawy – Prawo telekomunikacyjne.
Tym niemniej kwestia ta powinna zostać w kompleksowy sposób rozstrzygnięta
w przepisach ustawy. W związku z powyższym proponuje się, aby zawarte w art. 144
ust. 2 pkt 3 lit. a zwolnienie dotyczyło również urządzeń, które nie wykorzystują
międzynarodowo uzgodnionych zakresów częstotliwości, z wyłączeniem urządzeń
stosowanych w służbie lotniczej, morskiej lub żeglugi śródlądowej.
Natomiast, zwolnienie zawarte w art. 144 ust. 2 pkt 3 lit. b dotyczyłoby urządzeń
służących do utrzymywania łączności z przebywającym krótkookresowo na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej lub znajdującym się na nim w tranzycie, zagranicznym
pojazdem, statkiem powietrznym, morskim lub statkiem żeglugi śródlądowej,
przytwierdzonych w sposób trwały do tego pojazdu lub statku, wykorzystujących
międzynarodowo uzgodnione zakresy częstotliwości.
Proponowana zmiana pozwala na używanie radiowych urządzeń końcowych
pracujących w sieciach telekomunikacyjnych bez konieczności uzyskiwania pozwoleń
radiowych. Jest to zgodne z tendencjami europejskimi, ponieważ dopuszcza się do
używania bez pozwoleń radiowych urządzenia końcowe pracujące nie tylko w sieciach
telekomunikacyjnych operatorów publicznych (np. w sieciach UMTS, których
urządzenia nie są jeszcze zaliczane do urządzeń klasy 1), ale również w sieciach
korporacyjnych (np. służba zdrowia, kolejnictwo, leśnictwo itp.), samorządowych (np.

113