Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo telekomunikacyjne oraz niektórych innych ustaw

transport miejski) oraz służących zapewnieniu bezpieczeństwa (np. TOPR, GOPR,
WOPR, sztaby kryzysowe itp.).
W związku z wymogami przepisów Regulaminu Radiokomunikacyjnego
Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego, powyższa zmiana nie obejmuje
służby radiokomunikacyjnej lotniczej oraz morskiej i żeglugi śródlądowej.
Art. 144 ust. 2 pkt 3 lit. c
Uchylenie art. 144 ust. 2 pkt 3 lit. c jest zasadne, ponieważ przepisy ustawy nie
rozróżniają urządzeń na wymagające rezerwacji i niewymagające rezerwacji
częstotliwości. W konsekwencji nie wiadomo, jakich urządzeń przepis ten dotyczy,
a więc jest to przepis „martwy”.
Art. 144 ust. 2 pkt 4
Projektowany art. 144 ust. 2 pkt 4 będzie skutkował zwolnieniem z obowiązku
uzyskiwania indywidualnych pozwoleń radiowych znacznej części stacji bazowych.
Omawiany przepis dotyczy jedynie wykorzystywania zakresów częstotliwości, które
uprzednio zostały objęte rezerwacją częstotliwości, a zatem Prezes UKE uprzednio
oceniał skutki wynikające z wykorzystywania przedmiotowych częstotliwości. Nie ma
zatem potrzeby powtórnego badania tych skutków przy wydawaniu pozwoleń
radiowych. W znacznym stopniu przyczyni się to do skrócenia czasu rozpatrywania
wniosków o pozwolenia radiowe.
Art. 144 ust. 2 pkt 5
Projektowany przepis wynika z potrzeby zmniejszenia reglamentacji widma radiowego,
zgodnie z art. 9 dyrektywy ramowej.
Art. 144 ust. 3
Zasadne jest zmodyfikowanie delegacji do wydania rozporządzenia w art. 144 ust. 3
tak, by minister właściwy do spraw łączności był upoważniony do rozszerzenia
w drodze rozporządzenia (przy czym jest to delegacja fakultatywna), zakresu urządzeń
radiowych nadawczych lub nadawczo-odbiorczych, które mogą być używane bez
pozwolenia.
Zgodnie z aktualnym brzmieniem przepisu minister właściwy do spraw łączności może,
w drodze rozporządzenia, rozszerzyć zakres urządzeń radiowych nadawczych lub
nadawczo-odbiorczych, które mogą być używane bez pozwolenia, kierując się zasadą
zwiększania liczby rodzajów takich urządzeń. Aktualne brzmienie przepisu
uniemożliwia właściwą realizację przedmiotowego upoważnienia. Brak jest bowiem

114
podstaw do wpisania warunków wykorzystywania urządzeń, które mogą być używane
bez pozwolenia oraz zakresów częstotliwości czy też rodzajów służb, które mogą
używać tych urządzeń.
Art. 144b
Przepis wprowadza możliwość dopuszczenia czasowego używania urządzenia
radiowego w celu przeprowadzenia badań technicznych, testów lub eksperymentów,
związanych z wprowadzaniem nowych technologii w urządzeniach radiowych, pod
warunkiem przedstawienia celu oraz harmonogramu prowadzenia tych badań, testów
lub eksperymentów. Decyzja taka będzie mogła być wydana na okres nie
przekraczający roku, przy czym będzie mogła być przedłużona tylko jeden raz na
kolejny okres nie przekraczający roku.
Przepis jest analogiczny do przepisu art. 144a wprowadzonego ustawą z dnia
16 września 2011 r. o zmianie ustawy – Prawo telekomunikacyjne przewidującego
możliwość dopuszczenia urządzenia do używania bez konieczności uzyskiwania
pozwolenia, w celu zapewnienia okazjonalnego przekazu informacji na okres
nieprzekraczający 30 dni.
Wprowadzenie możliwości dopuszczenia urządzenia do używania bez konieczności
uzyskiwania pozwolenia w celu przeprowadzenia testów i eksperymentów również
z wykorzystaniem urządzeń niecertyfikowanych, jest podyktowane faktem, iż stan
zajętości widma powoduje konieczność weryfikacji wyników komputerowych analiz
propagacyjno-sieciowych celem uniknięcia problemów zakłóceń stacji nadawczych,
zarówno w radiodyfuzji analogowej, jak i cyfrowej. Jedyną metodą skutecznej
weryfikacji jest przeprowadzenie badań technicznych połączonych z pomiarami jakości
odbioru. Obowiązujące przepisy ustawy nie dają takich kompetencji ani Prezesowi
UKE, ani Przewodniczącemu KRRiT. W kontekście dużego stopnia nasycenia widma
częstotliwości, liczne potrzeby uzupełniania zasięgu poszczególnych stacji RTV,
szczególnie w rejonach górskich i wielkomiejskich (w których trudno analitycznie
oszacować parametry rozchodzenia się fal radiowych), a także techniczne aspekty
wprowadzania nowych technologii emisji, w szczególności naziemnej radiofonii
i telewizji cyfrowej, wiążą się z koniecznością dokonywania badań i eksperymentów
mających na celu wybór właściwych wariantów emisji, a także ocenę jakości odbioru
dla poszczególnych wariantów. Eksperymentalne nadawanie i transmisje sygnałów za
pomocą fal radiowych w służbie radiodyfuzyjnej pozwalają na oszacowanie skutków

115
finansowych proponowanych rozwiązań. Ograniczenie eksperymentów do okresu
rocznego oraz wymóg dostarczania harmonogramu i sprawozdania z ich
przeprowadzenia powinny wyeliminować próby wykorzystywania eksperymentalnego
nadawania lub transmisji sygnałów za pomocą fal radiowych w służbie radiodyfuzyjnej
do rozpowszechniania lub rozprowadzania programów bez uzyskania rezerwacji
częstotliwości.
Rozwiązanie polegające na wprowadzeniu możliwości czasowego używania urządzenia
radiowego w celu przeprowadzenia badań technicznych, testów lub eksperymentów,
związanych z wprowadzaniem nowych technologii w urządzeniach radiowych, pod
warunkiem przedstawienia celu oraz harmonogramu prowadzenia tych badań, testów
lub eksperymentów, jest również uzasadnione w świetle dyrektyw. Zgodnie z motywem
73 zdanie ostatnie dyrektywy 2009/140/WE, państwa członkowskie powinny, biorąc
pod uwagę znaczenie innowacji technologicznych, móc wydawać zezwolenia na
wykorzystywanie widma do celów doświadczalnych, podlegające określonym
ograniczeniom i warunkom ściśle uzasadnionym doświadczalnym charakterem takich
praw.
Art. 144c
Przewiduje się prowadzenie przez Prezesa UKE rejestru urządzeń radiowych
nadawczych lub nadawczo-odbiorczych, które używane są bez pozwolenia. Rejestr
będzie obejmował w szczególności:
1) kolejny numer wpisu, zwany dalej „numerem z rejestru”,
2) datę wpływu wniosku o wpis do rejestru oraz datę dokonania wpisu,
3) dane zawarte we wniosku.
Do rejestru będą wpisywane urządzenia wykorzystujące zakresy częstotliwości
zarezerwowane na rzecz podmiotu uprawnionego do dysponowania częstotliwością
(art. 144 ust. 2 pkt 4 ustawy – Prawo telekomunikacyjne).
Do wniosku o wpis do rejestru urządzeń będzie miał zastosowanie odpowiednio art. 64
k.p.a.
Wniosek o wpis do rejestru urządzeń, załączniki dołączane do tego wniosku oraz wpis
do rejestru nie będą podlegać opłacie skarbowej.
Rejestr będzie prowadzony w systemie informatycznym, a dane do rejestru będą mogły
być przekazywane drogą elektroniczną.
Projektowany art. 144c jest powiązany z dodawanym art. 144 ust. 2 pkt 4.

116
Art. 144d
Celem zaproponowanego przepisu jest wskazanie przypadków, w których Prezes UKE
będzie miał możliwość wykreślenia wpisu z rejestru urządzeń w przypadku wystąpienia
okoliczności, o których mowa w art. 123 ust. 1 pkt 1 – 3 ustawy – Prawo
telekomunikacyjne, tj. w przypadku:
1)
stwierdzenia, że używanie urządzenia radiowego zgodnie z rezerwacją powoduje
szkodliwe zakłócenie lub szkodliwe zaburzenie elektromagnetyczne,
2)
zmiany w Krajowej Tablicy Przeznaczeń Częstotliwości przeznaczenia
częstotliwości objętych rezerwacją częstotliwości,
3)
wystąpienia okoliczności prowadzących do zagrożenia obronności,
bezpieczeństwa państwa lub bezpieczeństwa i porządku publicznego.
Art. 145 ust. 1 pkt 6
Doprecyzowanie w art. 145 ust. 1 pkt 6 ustawy – Prawo telekomunikacyjne, że
wskazany w tym przepisie dzień rozpoczęcia wykorzystywania częstotliwości powinien
przypadać w okresie 12 miesięcy od daty wydania pozwolenia radiowego, jest zasadne
z uwagi na uniemożliwienie podmiotom ubiegającym się o uzyskanie pozwolenia
radiowego praktyki polegającej na wskazywaniu we wnioskach o udzielanie pozwoleń
radiowych bardzo odległych terminów rozpoczęcia wykorzystywania częstotliwości.
Art. 145 ust. 1 pkt 7
Uchylenie przepisu jest podyktowane tym, iż zgodnie z proponowanym art. 115 ust. 1
pkt 9 ustawy – Prawo telekomunikacyjne w rezerwacji częstotliwości określa się
zobowiązania podmiotu podjęte w ramach przetargu, aukcji albo konkursu. Ze względu
na powyższe zbędne jest powtarzanie ww. zapisów rezerwacji częstotliwości
w pozwoleniu radiowym.
Art. 145 ust. 5 i 6
Przyznanie Prezesowi UKE kompetencji do zobowiązywania podmiotu w pozwoleniu
do informowania o przerwach w wykorzystywaniu częstotliwości trwających powyżej
14 dni jest podyktowane potrzebą dążenia do zapewnienia efektywnego wykorzystania
zasobów częstotliwości, tak aby ustrzec rynek
przed nieuzasadnionym
przetrzymywaniem częstotliwości i ich nieuzasadnionym niewykorzystywaniem.
Jednocześnie przepis nie uniemożliwia przerw w wykorzystywaniu częstotliwości,
które są niezbędne np. dla konserwacji lub naprawy urządzeń radiowych.


117
Art. 148 ust. 1
Należy doprecyzować obecny przepis ust. 1 pkt 2 lit. c, tak by umożliwiał Prezesowi
UKE odmówienie wydania pozwolenia radiowego w przypadku, kiedy istnieje
prawdopodobieństwo wystąpienia szkodliwych zaburzeń elektromagnetycznych bądź
kolizji, w stosunku do urządzeń mogących pracować na podstawie wcześniej
przyznanych uprawnień, a urządzenia pracujące w oparciu o tę decyzję nie mogą być
chronione przed szkodliwymi zakłóceniami.
Dostępność częstotliwości nie oznacza możliwości zapewnienia kompatybilności
pomiędzy systemami (pracującymi i planowanymi), w tych samych lub sąsiednich
zakresach częstotliwości. Niejednokrotnie okazuje się, że uważane za dostępne
częstotliwości dla określonej lokalizacji lub systemu radiokomunikacyjnego będą
niedostępne dla innego systemu.
Zmiana polegająca na wskazaniu, że jedną z przesłanek do wydania pozwolenia jest to,
że częstotliwości objęte wnioskiem zostały międzynarodowo uzgodnione w zakresie
i formie określonej w międzynarodowych przepisach radiokomunikacyjnych lub
umowach, których Rzeczpospolita Polska jest stroną, w przypadku gdy zachodzi
możliwość powodowania szkodliwych zakłóceń poza granicami Rzeczypospolitej
Polskiej, skróci czas rozpatrywania wniosków operatorów telekomunikacyjnych
o wydanie lub zmianę pozwolenia radiowego – umożliwi to przyspieszenie procesu
oddawania do użytkowania nowych stacji radiowych.
Stacje radiowe są uzgadniane międzynarodowo z następujących powodów:
1) możliwość powodowania szkodliwych zakłóceń poza terytorium RP,
2) konieczność zapewnienia ochrony przed zakłóceniami, które mogą powstać
przy uruchomieniu nowych zagranicznych stacji nadawczych,
3) wymóg zgłaszania nowych urządzeń radiowych działających w pasie
przygranicznym wynikający z umów międzynarodowych. Stacje te nie powodują
zakłóceń oraz nie muszą być chronione przed zakłóceniami pochodzącymi
z zagranicy.
Należy zauważyć, że uzgodnienia międzynarodowe są procesem długotrwałym,
trwającym często ponad 6 miesięcy. Jednocześnie, tylko w przypadku
wyszczególnionym w punkcie 1, wydanie pozwolenia radiowego musi zostać
poprzedzone uzyskaniem zgody innej administracji. W pozostałych przypadkach,

118