Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo telekomunikacyjne oraz niektórych innych ustaw

Proponowana zmiana przyczyni się również do bardziej efektywnego wykorzystania
częstotliwości poprzez np. stosowanie nowych cyfrowych technik pozwalających na
zmniejszenie szerokości wykorzystywanego kanału w sieciach dyspozytorskich do 6,25
kHz oraz umożliwi wydawanie pozwoleń radiowych dla sieci szerokopasmowych
wykorzystujących różne szerokości kanałów.
Obecnie wnoszone opłaty przez podmioty dysponujące częstotliwością w tym zakresie
nie ulegną zmianie.
W przypadku służby ruchomej w zakresie częstotliwości powyżej 174 MHz (w służbie
ruchomej lądowej poczynając od 412 MHz), w znacznej większości przypadków
wykorzystywane są kanały dwuczęstotliwościowe (semidupleksowe i dupleksowe),
a uzyskiwane w tych sieciach zasięgi użyteczne są znacznie mniejsze niż w przypadku
sieci pracujących w zakresie do 174 MHz z simpleksowym rodzajem pracy.
Obecnie wnoszone opłaty przez podmioty dysponujące częstotliwością w tym zakresie
nie ulegną zmianie.
Proponowane zmiany wynikają z faktu, iż ciągły rozwój technologii bezprzewodowych
prowadzi do częstych zmian standardów urządzeń. Określenie wysokości opłat za
prawo dysponowania zasobami częstotliwości dla nowych systemów radiowych jest
przy obecnym brzmieniu art. 185 utrudnione lub nawet niemożliwe z uwagi na to, że
w obowiązującym brzmieniu tego przepisu mowa jest o konkretnych systemach
radiowych.
Równocześnie, wprowadzanie na rynek rozwiązań technicznych zmierza w stronę
zapewnienia mobilności użytkownikowi końcowemu, co powoduje zacieranie się różnic
pomiędzy systemami ruchomymi i systemami określanymi jako nomadyczne,
pracującymi w służbie stałej. Powoduje to trudności z klasyfikacją nowych systemów
dla naliczania opłat za prawo dysponowania częstotliwością.
Ponadto niektóre rodzaje systemów bezprzewodowych nie są wykorzystywane z uwagi
na brak zróżnicowania wysokości opłat od wielkości sieci. Przykładowo, dla niektórych
systemów opłata za wykorzystywanie częstotliwości przez jedną stację radiową
tworzącą małą sieć jest taka sama jak dla rezerwacji ogólnopolskiej.
Art. 185 ust. 6
W ust. 6 proponuje się utrzymanie 50% ulgi w opłatach w przypadku wykorzystywania
częstotliwości: wyłącznie do świadczenia doraźnej pomocy przy ratowaniu życia
i zdrowia ludzkiego przez jednostki służby zdrowia, do prowadzenia akcji przez

144
jednostki organizacyjne, których statutowym obowiązkiem jest planowanie,
prowadzenie i uczestnictwo w akcjach zapobiegania i łagodzenia skutków klęsk
żywiołowych i katastrof.
Ponadto, wprowadza się ulgę w odniesieniu do systemów radiokomunikacji
wykorzystywanych w służbie morskiej i w żegludze śródlądowej przez administrację
morską i administrację śródlądową oraz Morską Służbę Poszukiwania i Ratownictwa
w zakresie bezpieczeństwa żeglugi i ochrony brzegów. W związku ze zmianą sposobu
naliczenia opłaty za dysponowanie częstotliwościami w służbie morskiej, brak
wprowadzenia ulgi w powyższym przypadku spowoduje dodatkowe obciążenie dla
budżetu państwa na kwotę ok. 112 600 zł (szczegółowe wyjaśnienia w OSR).
Art. 185 ust. 7
W ust. 7, tak jak w obecnym art. 185 ust. 7 ustawy – Prawo telekomunikacyjne,
proponuje się określić listę częstotliwości, za prawo do których dysponowania nie
pobiera się opłat, zgodnie ze stanem faktycznym i praktyką państw członkowskich Unii
Europejskiej.
Jedynymi nowymi zwolnieniami od opłat za prawo do dysponowania częstotliwością
będą zwolnienia dotyczące prawa do dysponowania częstotliwością:
a) wykorzystywaną przez stacje nadawcze w służbie radionawigacyjnej
i radiolokacyjnej morskiej i żeglugi śródlądowej,
b) wykorzystywaną przez stacje nadawcze w służbie radionawigacyjnej
i radiolokacyjnej lotniczej.
Stacje nadawcze w służbie radionawigacyjnej i radiolokacyjnej morskiej i żeglugi
śródlądowej wykorzystywane są dla zapewnienia bezpieczeństwa żeglugi przez urzędy
morskie, których dyrektorzy są terenowymi organami administracji morskiej i podlegają
ministrowi właściwemu do spraw gospodarki morskiej – Ministrowi Transportu,
Budownictwa i Gospodarki Morskiej. Właściwe jest zatem zwolnienie z opłat za
wykorzystywanie częstotliwości służących realizacji zadań statutowych urzędów
morskich, które są jednostkami budżetowymi.
Stacje nadawcze
w służbie radionawigacyjnej i radiolokacyjnej lotniczej
wykorzystywane są również dla celów zapewnienia bezpiecznej żeglugi powietrznej
oraz zarządzania przepływem ruchu lotniczego, zgodnie z przepisami krajowymi
i międzynarodowymi. Użytkownikiem tych stacji jest Polska Agencja eglugi
Powietrznej powołana ustawą z dnia 8 grudnia 2006 r. o Polskiej Agencji eglugi

145
Powietrznej (Dz. U. Nr 249, poz. 1829, z późn. zm.). Zgodnie z art. 8 i 9 tej ustawy,
Agencja prowadzi samodzielną gospodarkę finansową, pokrywa koszty prowadzenia
swojej działalności z własnych przychodów, może także uzyskiwać dotacje celowe na
dofinansowanie zadań statutowych w wysokości ustalanej w ustawie budżetowej.
Polska Agencja eglugi Powietrznej wypełnia zadania nałożone na Rząd RP prawem
krajowym i międzynarodowym, uznano więc za zasadne zwolnienie jej z opłat za prawo
do dysponowania częstotliwościami służącymi do tego celu.
Zaproponowane zwolnienia z opłat za prawo do dysponowania częstotliwością
w służbie morskiej i żeglugi śródlądowej spowodują brak wpływu do budżetu kwoty
ok. 30 tys. zł rocznie (trzydzieści tysięcy), zaś w służbie lotniczej ok. 40 tys. zł
(czterdzieści tysięcy) rocznie. Biorąc pod uwagę fakt, iż liczba urządzeń
radionawigacyjnych i radiolokacyjnych służących zapewnieniu bezpieczeństwa (radary
lotniskowe i nadbrzeżne, radiolatarnie lotnicze, systemy precyzyjnego lądowania,
systemy automatycznej identyfikacji statków, radiolatarnie morskie itp.) zwiększa się,
lecz nie jest to zjawisko masowe, założyć należy, że w latach następnych kwota
uzyskana ze zwolnień nie przekroczy kwoty 100 tys. zł rocznie dla służby
radiokomunikacyjnej morskiej i lotniczej łącznie. Zwolnienie z opłat stanowiłoby
sygnał, iż zapewnienie bezpieczeństwa stanowi jeden z priorytetów polityki państwa.
Reasumując należy stwierdzić, iż wskazane kwoty w wysokości 70 tys. zł rocznie służą
realizacji zadań państwa.
Jednakże z uwagi na fakt, iż w projektowanym ust. 5 zmienia się struktura podstaw
naliczania opłat, m.in. wprowadza się w art. 185 ust. 5 pkt 2 Pt kolejne kategorie
systemów podlegających opłacie za prawo do dysponowania częstotliwością,
projektowana regulacja nie spowoduje zmniejszenia dochodów budżetu państwa.
Proponuje się utrzymanie obecnie obowiązujących zwolnień. Wprowadzenie zwolnienia
dotyczącego prawa do dysponowania częstotliwością w służbie radiokomunikacyjnej
morskiej i żeglugi śródlądowej:
a)
w morskim paśmie MF: 2174,5 kHz, 2182 kHz, 2187,5 kHz,
b)
w zakresie 406,0 – 406,1 MHz,
stanowi utrzymanie obecnego status quo. W obecnym systemie opłat za prawo
do dysponowania częstotliwościami, przedmiotowe częstotliwości nie są bowiem objęte
opłatami. A zatem, w związku z tym, że zmiany w systemie opłat wprowadzone
w art. 185 ust. 6, mają stanowić dostosowanie przepisów do obecnego stanu rozwoju

146
techniki, z poszanowaniem zasady neutralności technologicznej, bez jednoczesnej
znaczącej zmiany wielkości wpływów do budżetu z tytułu opłat za częstotliwości,
należy przewidzieć w ust. 7 zwolnienie obejmujące częstotliwości w służbie
radiokomunikacyjnej morskiej i żeglugi śródlądowej w morskim paśmie MF: 2174,5
kHz, 2182 kHz, 2187,5 kHz oraz w zakresie 406,0 – 406,1 MHz.
Częstotliwości w morskim paśmie MF: 2174,5 kHz, 2182 kHz, 2187,5 kHz
wykorzystywane są przez stację nadbrzeżną Witowo Radio, której właścicielem jest TP
EmiTel Sp. z o.o., dla zapewnienia nasłuchu i prowadzenia łączności zgodnie
z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 25 września 2001 r. w sprawie prowadzenia
nasłuchu radiowego na potrzeby Morskiej Służby Poszukiwania i Ratownictwa
(Dz. U. Nr 120, poz. 1282, z późn. zm.). Stacja ta wykorzystuje, oprócz wskazanych
powyżej, częstotliwość 2720 kHz dla transmisji komunikatów meteo i ostrzeżeń
nawigacyjnych. Za wykorzystywanie
tych częstotliwości pobierane są opłaty
w wysokości 2400 zł rocznie. Zwolnienie dotyczy trzech z czterech użytkowanych
częstotliwości. Za wykorzystanie częstotliwości 2720 kHz TP EmiTel Sp. z o.o. nadal
odprowadzałby kwotę 2400 zł, więc nie zmiejszyłyby się wpływy do budżetu państwa.
Może zdarzyć się sytuacja, że stacja zrezygnuje z wykorzystywania tej częstotliwości,
jako niesłużącej
bezpośrednio do odbioru komunikatów w niebezpieczeństwie.
Wówczas zwolnienie z opłat
dotyczyłoby tylko częstotliwości wskazanych
w
propozycji zwolnienia z opłat i byłoby całkowicie uzasadnione, gdyż
wykorzystywane są one zgodnie z prawem krajowym i międzynarodowym.
Dotychczas nie pobierano opłat za wykorzystywanie częstotliwości w zakresie 406,0 –
406,1 MHz, gdyż ich wykorzystanie odbywało się w relacjach łączności statek
powietrzny – Ziemia i jednostka pływająca – brzeg, zwolnionych z opłat obecnie
obowiązującą ustawą – Prawo telekomunikacyjne. Ostatnio wchodzą na rynek
urządzenia PLB przeznaczone dla osób fizycznych, celowe jest zatem uregulowanie
kwestii opłat końcowych użytkowników tych urządzeń.
Częstotliwości z zakresu 406,0 – 406,1 MHz wykorzystywane są przez Satelitarny
System Poszukiwania i Ratownictwa COSPAS-SARSAT utworzony i działający
w ramach Międzynarodowej Umowy Programowej COSPAS-SARSAT między
Kanadą, Republiką Francji, Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich (w dniu
6 stycznia 1992 roku Federacja Rosyjska przejęła wszystkie prawa i zobowiązania

147
byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich w Międzynarodowym
Programie COSPAS-SARSAT) i Stanami Zjednoczonymi Ameryki.
Strony Międzynarodowej Umowy Programowej COSPAS-SARSAT zobowiązały się do
zapewnienia długoterminowego działania Systemu COSPAS-SARSAT i dostępu do
tego systemu dla wszystkich państw na zasadzie niedyskryminacji i nieodpłatnie dla
końcowego użytkownika znajdującego się w stanie zagrożenia.
Rzeczpospolita Polska przystąpiła do programu międzynarodowego COSPAS-SARSAT
jako Państwo Użytkownik (Nota podpisana w Warszawie dnia 31 maja 2005 r. – M. P.
z 2006 r. Nr 13, poz. 171) i w związku z tym przestrzegając zapisów Umowy
Programowej nie może pobierać opłat za prawo do wykorzystania częstotliwości przez
urządzenia końcowe – osobiste nadajniki bezpieczeństwa PLB (Personal Locator
Beacon) służące do lokalizacji osób będących w niebezpieczeństwie.
Biorąc pod uwagę powyższe, niemożliwość pobierania opłat wynika z przyjętych przez
Rzeczpospolitą Polską zobowiązań międzynarodowych.
Ponadto, utrzymane zostaną obecne zwolnienia, tj. zwolnienia w zakresie prawa do
dysponowania częstotliwością:
1) w służbie radiokomunikacyjnej morskiej i żeglugi śródlądowej:
a) w morskim paśmie VHF:
– w kanale 16 (156,800 MHz),
– w kanale 70 (156,525 MHz),
b) przez jednostki pływające w relacji łączności statek – statek i statek – brzeg,
2) w służbie radiokomunikacyjnej lotniczej:
a) za częstotliwości używane w niebezpieczeństwie i dla zapewnienia
bezpieczeństwa:121,5 MHz, 123,1 MHz, 243 MHz,
b) przez statki powietrzne, w relacji łączności statek powietrzny – Ziemia i statek
powietrzny – statek powietrzny,
3) w służbie radiokomunikacyjnej amatorskiej w zakresach częstotliwości
przydzielonych w Krajowej Tablicy Przeznaczeń Częstotliwości dla służby
amatorskiej.
Art. 185 ust. 9
Odpowiednik obecnego ust. 9.
Art. 185 ust. 9a i 10

148