Poselski projekt ustawy o przedsiębiorstwie społecznym i wspieraniu podmiotów ekonomii społecznej

c) prowadzenia przedszkoli niepublicznych lub innych form wychowania przedszkolnego,
o których mowa w ustawie z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2011 r.
Nr 127, poz. 721.),
d) ochrony zdrowia psychicznego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 19 sierpnia 1994 r.
o ochronie zdrowia psychicznego,
e) wsparcia osób niepełnosprawnych w rozumieniu ustawy z dnia 7 sierpnia 1997 r.
o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z
2011 r. Nr 127, poz. 721 z późn. zm.).
2. Przedsiębiorstwo społeczne nie może wykonywać działalności gospodarczej innej niż określona
w ust. 1.
3. Rada Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego może
w drodze rozporządzenia określić inne niż wymienione w ust. 1 pkt 2 rodzaje działalności, które
mogą być wykonywane przez przedsiębiorstwo społeczne, mając na uwadze konieczność
zaspokojenia zapotrzebowania społecznego na dany rodzaj usług oraz ich wagę z punktu widzenia
potrzeb obywateli.

Art. 6.
Firma przedsiębiorcy społecznego zawiera oznaczenie „przedsiębiorstwo społeczne”.


Rozdział 2
Zasady uzyskiwania i utraty statusu przedsiębiorstwa społecznego

Art. 7.
1. Przedsiębiorca uzyskuje status przedsiębiorstwa społecznego z chwilą wpisania do Krajowego
Rejestru Sądowego informacji o spełnieniu wymagań, o których mowa w art. 5 oraz 14-18
ustawy, na zasadach i w trybie określonym w ustawie z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym
Rejestrze Sądowym (Dz.U. z 2007, Nr 168, poz. 1186, z późn. zm.).
2. Sąd rejestrowy wykreśla wzmiankę, o której mowa w ust. 1 z urzędu lub na wniosek Izby
Przedsiębiorstw Społecznych, w przypadku gdy:
1) przedsiębiorstwo społeczne nie spełnia wymagań określonych w art. 5 oraz art. 14-18
ustawy;

4) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 273, poz. 2703 i Nr 281, poz. 2781,
z 2005 r. Nr 17, poz. 141, Nr 94, poz. 788, Nr 122, poz. 1020, Nr 131, poz. 1091, Nr 167, poz. 1400 i Nr 249, poz. 2104, z 2006 r.
Nr 144, poz. 1043, Nr 208, poz. 1532 i Nr 227, poz. 1658, z 2007 r. Nr 42, poz. 273, Nr 80, poz. 542, Nr 115, poz. 791, Nr 120, poz.
818, Nr 180, poz. 1280 i Nr 181, poz. 1292, z 2008 r. Nr 70, poz. 416, Nr 145, poz. 917, Nr 216, poz. 1370 i Nr 235, poz. 1618, z
2009 r. Nr 6, poz. 33, Nr 31, poz. 206, Nr 56, poz. 458, Nr 157, poz. 1241 i Nr 219, poz. 1705, z 2010 r. Nr 44, poz. 250, Nr 54, poz.
320, Nr 127, poz. 857 i Nr 148, poz. 991 oraz z 2011 r. Nr 106, poz. 622, Nr 112, poz. 654, Nr 139, poz. 814 i Nr 149, poz. 887.

4

2) przedsiębiorstwo społeczne nie zastosowało się do zaleceń pokontrolnych, o których mowa
w art. 33;
3) ogłoszono upadłość przedsiębiorstwa społecznego ;
4) wyczerpał się majątek przeznaczony na wykonywanie działalności, o której mowa w art. 5
ust. 1.
3. Na wniosek przedsiębiorstwa społecznego sąd rejestrowy wykreśla informację o spełnianiu
przez niego wymagań, o których mowa w art. 5 oraz art. 14-18 ustawy;
4. Przedsiębiorca, którego pozbawiono statusu przedsiębiorstwa społecznego na podstawie
ust. 2 pkt 2, może ponownie uzyskać ten status nie wcześniej niż po upływie 3 lat od dnia
wykreślenia z rejestru przedsiębiorców wzmianki o posiadaniu statusu przedsiębiorstwa
społecznego.

Art. 8.
Przedsiębiorca, który zamierza uzyskać status przedsiębiorstwa społecznego, składa do sądu
rejestrowego, na urzędowym formularzu wniosek o dokonanie wpisu, o którym mowa
w art. 7 ust. 1.

Art. 9.
Do wniosku, o którym mowa w art. 8 dołącza się:
1) zaświadczenie potwierdzające spełnienie przez przedsiębiorcę warunków, o których mowa
w art. 5 lub art. 14-18;
2) opinię Izby Przedsiębiorstw Społecznych w przedmiocie spełniania przez przedsiębiorcę
wymagań określonych niniejszą ustawą;
3) statut dostosowany do wymogów niniejszej ustawy, umowę spółki lub inny akt wewnętrzny;
4) złożone wobec sądu albo poświadczone notarialnie wzory podpisów członków zarządu.

Art. 10. 1. Izba Przedsiębiorstw Społecznych wydaje opinię w przedmiocie spełniania przez przedsiębiorcę
wymagań określonych niniejszą ustawą na wniosek przedsiębiorcy, który ubiega się o ten status
w terminie miesiąca od daty złożenia wniosku.
2. Wniosek, którym mowa w ust. 1 zawiera :
1) zaświadczenie potwierdzające spełnienie przez przedsiębiorcę warunków, o których mowa
w art. 5 lub art. 14-18;
2) statut dostosowany do wymogów niniejszej ustawy, umowę spółki lub innym akt wewnętrzny.
3. Wniosek, o którym mowa w ust. 1 podlega opłacie. Wniosek nieopłacony pozostawia się bez
rozpoznania.
4. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia
wymogi co do treści opinii, z uwzględnieniem warunków, stawianych przedsiębiorstwom
5

społecznym przez niniejszą ustawę oraz potrzeby weryfikacji przez Izbę Przedsiębiorstw
Społecznych określonych rodzajów dokumentów na potwierdzenie spełnienia tych warunków.


Art. 11. 1. Izba Przedsiębiorstw Społecznych wydaje negatywną opinię w przedmiocie spełniania przez
przedsiębiorcę wymagań określonych niniejszą ustawą, w przypadku gdy wnioskodawca:
1) nie spełnia wymagań, o których mowa w art. 5 oraz art. 14-18 ustawy;
2) utracił status przedsiębiorstwa społecznego na podstawie art. 7 ust. 2 w okresie 3 lat
poprzedzających złożenie wniosku.
2. W pozostałych przypadkach Izba Przedsiębiorstw Społecznych wydaje opinię pozytywną.

Art. 12. 1. Przedsiębiorstwo społeczne jest obowiązane zgłaszać Izbie Przedsiębiorstw Społecznych
wszelkie zmiany stanu faktycznego w zakresie przesłanek, o których mowa w art. 4-5 oraz
art. 14-18 w terminie 30 dni od dnia powstania tych zmian.
2. W przypadku niezgłoszenia zmiany danych, o których mowa w ust. 1, w terminie, o którym
mowa w ust. 1, właściwy organ Izby Przedsiębiorstw Społecznych może, w drodze decyzji
administracyjnej, nałożyć na przedsiębiorstwo społeczne, karę pieniężną w wysokości do 500 zł.
Decyzji nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.
3. Karę pieniężną uiszcza się w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji administracyjnej.
4. Przy ustalaniu wysokości kary pieniężnej Izba obowiązana jest uwzględniać rodzaj i wagę
stwierdzonych naruszeń.
5. Kara pieniężna podlega egzekucji w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym
w administracji.
6. Do kary pieniężnej stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. –
Ordynacja podatkowa dotyczące terminu przedawnienia zobowiązań podatkowych oraz odsetek
od tych zobowiązań.
7. Na decyzję w sprawie kary pieniężnej służy skarga do wojewódzkiego sądu administracyjnego
w terminie 30 dni od dnia doręczenia tej decyzji.

Art. 13. Przedsiębiorca, który utracił status przedsiębiorstwa społecznego, obowiązany jest niezwłocznie,
nie później niż w ciągu 30 dni:
1) zwrócić dotacje przyznane w związku z posiadaniem statusu przedsiębiorstwa społecznego,
niewykorzystane przed dniem utraty statusu organowi, który udzielił tej dotacji;
2) zwrócić pożyczki udzielone na podstawie art. 44 pkt. 4, albo
6

3) zwrócić pożyczkę udzieloną na podstawie art. 44 pkt 4 w terminie wynikającym z umowy,
z tym, że w takim przypadku kwota pożyczki począwszy od dnia utraty statusu przedsiębiorstwa
społecznego podlega oprocentowaniu w wysokości jak dla zaległości podatkowych;
4) zwrócić różnicę wynikającą z obniżenia stawki podatku od nieruchomości oraz ulg w podatku
dochodowym, należnym za okres począwszy od dnia utraty statusu do dnia dokonania zwrotu.


Rozdział 3
Organizacja i zasady działania przedsiębiorstwa społecznego

Art. 14. Do warunków wymaganych dla uzyskania statusu przedsiębiorstwa społecznego należy:
1) wykonywanie działalności gospodarczej w celu określonym w art. 5 ust. 1 pkt 1 lub
w zakresie określonym w art. 5 ust. 1 pkt 2;
2) spełnianie wymagań określonych w art. 14-18.

Art. 15. 1. Przedsiębiorstwo społeczne posiada organ konsultacyjno-doradczy, w skład którego:
1) wchodzą przedstawiciele:
a) pracowników,
b) innych zatrudnionych osób,
c) wolontariuszy udzielających świadczeń na rzecz przedsiębiorstwa społecznego;
2) mogą wchodzić przedstawiciele:
a) stałych odbiorców towarów lub usług przedsiębiorstwa społecznego,
b) właściwych miejscowo jednostek samorządu terytorialnego,
c) organizacji pozarządowych, jeżeli przedmiot działalności przedsiębiorstwa społecznego
pozostaje w bezpośrednim związku z przedmiotem ich działalności statutowej.
2. Do kompetencji organu konsultacyjno-doradczego należy w szczególności:
1) zapoznawanie się nie rzadziej niż raz do roku z wynikami działalności gospodarczej, o której
mowa w art. 5 ust. 1, oraz wyrażanie opinii w tym zakresie;
2) opiniowanie zasad organizacji pracy ustalanych przez przedsiębiorstwo społeczne w zakresie
działalności, o której mowa w art. 5 ust. 1, oraz zmian proponowanych w tym zakresie;
3) opiniowanie strategii działania przedsiębiorstwa społecznego oraz propozycji działań na rzecz
reintegracji społeczno-zawodowej oraz na rzecz społeczności lokalnej;
4) wypowiadanie się w innych sprawach, jeżeli statut przedsiębiorstwa społecznego lub ustawa
tak stanowi.
3. Organu, o którym mowa w ust. 1 nie muszą ustanawiać:
7

1) mikroprzedsiębiorcy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie
działalności gospodarczej (Dz. U. 2013 r. poz. 672), u których statut przewiduje przyznanie
kompetencji, o których mowa w ust. 2 ogółowi osób zatrudnionych;
2) spółdzielnie socjalne pod warunkiem, że, statut spółdzielni przyznaje kompetencje, o których
mowa w ust. 2 ogółowi osób zatrudnionych.

Art. 16. W zakresie nieuregulowanym w niniejszej ustawie do organu konsultacyjno-doradczego stosuje się
odpowiednio przepisy ustawy z dnia 7 kwietnia 2006 r. o informowaniu pracowników

i przeprowadzaniu z nimi konsultacji (Dz. U. z 2006 r. Nr 79, poz. 550 z późn. zm.).
Art. 17. 1. Przedsiębiorstwo społeczne zatrudnia osoby należące do jednej lub więcej spośród kategorii
osób określonych w art. 5 ust. 1 pkt 1.
2. Osoby, o których mowa w art. 5 ust 1 pkt 1 bez względu na podstawę zatrudnienia, stanowią
w przeliczeniu na pełne etaty co najmniej 50% osób zatrudnionych przy wykonywaniu
działalności, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, lub, jeżeli osobami tymi są osoby zaliczone na
podstawie przepisów odrębnych do umiarkowanego lub znacznego stopnia niepełnosprawności,
stanowią
co najmniej w przeliczeniu na pełne etaty 30% osób zatrudnionych przy wykonywaniu
działalności, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1.
3. Przedsiębiorstwo społeczne nieprowadzące działalności, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1
zatrudnia co najmniej w przeliczeniu na pełne etaty 20% osób, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt
1.
4. W odniesieniu do osób, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, przesłanka posiadania statusu
bezrobotnego musi istnieć w dniu, w którym nawiązano stosunek prawny będący podstawą
zatrudnienia w przedsiębiorstwie społecznym, jeżeli w tym dniu przedsiębiorca prowadził
działalność, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1.
5. Jeżeli przedsiębiorca, który ubiega się o nadanie statusu przedsiębiorstwa społecznego nie
prowadził działalności, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 w dniu, w którym nawiązano z osobą
bezrobotną stosunek prawny będący podstawą zatrudnienia w przedsiębiorstwie społecznym, to
przesłankę, o której mowa w ust. 1 uważa się za zachowaną, jeżeli:
1) stosunek ten nawiązano w okresie ostatniego roku przed złożeniem do Izby Przedsiębiorstw
Społecznych wniosku o wydanie opinii w przedmiocie zasadności przyznania statusu
przedsiębiorstwa społecznego;
2) osoba, która posiadała status bezrobotnego krócej niż 6 miesięcy w okresie bezpośrednio
poprzedzającym nabycie tego statusu nie była zatrudniona u przedsiębiorcy, który ubiega się o
status przedsiębiorstwa społecznego.
8