Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw
Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw
projekt mający na celu wykonanie prawa Unii Europejskiej
- Kadencja sejmu: 7
- Nr druku: 3433
- Data wpłynięcia: 2015-05-22
- Uchwalenie: Projekt uchwalony
- tytuł: Ustawa o zmianie ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
- data uchwalenia: 2015-09-10
- adres publikacyjny: Dz.U. poz. 1607
3433
pkt 2 ustawy z
obowiązany
opuścić
terytorium
rozpatrzenia środka zaskarżenia.
dnia 12
Rzeczypospolitej Polskiej w terminie
grudnia 2013
30 dni od dnia, w którym decyzjaŚ
r. o
2) o odmowie nadania mu statusu
cudzoziemcac
uchodźcy lub udzielenia ochrony
h w brzmieniu
uzupełniającej, o uznaniu wniosku o
nadanym
udzielenie ochrony międzynarodowej
przez projekt
za
niedopuszczalny,
o umorzeniu
postępowania w sprawie udzielenia mu
ochrony międzynarodowej lub decyzja
o pozbawieniu go statusu uchodźcy lub
ochrony uzupełniającej, lub
- stała się ostateczna, a w przypadku
wydania decyzji przez organ wyższego
stopnia, od dnia, w którym decyzja
ostateczna została cudzoziemcowi
doręczona.
256.
Art. 46
6. W przypadku decyzji:
N
ust. 6
lit. a
a) o uznaniu wniosku za oczywiście
bezzasadny zgodnie z art. 32 ust. 2 lub
bezzasadny, po rozpatrzeniu go
zgodnie z art. 31 ust. 8, z wyjątkiem
przypadków, gdy decyzje te opierają
się na okolicznościach, o których
mowa w art. 31 ust. 8 lit. h);
257.
Art. 46
b) o uznaniu wniosku za
N
ust. 6
niedopuszczalny zgodnie z art. 33 ust.
lit. b
2 lit. a), b) lub d);
258.
Art. 46
c) o odmowie ponownego otwarcia
N
ust. 6
sprawy wnioskodawcy po jej
lit. c
umorzeniu zgodnie z art. 28; lub
259.
Art. 46
d) o nierozpatrywaniu lub niepełnym
N
ust. 6
rozpatrywaniu wniosku zgodnie z art.
lit. d
39
sąd uprawniony jest do rozstrzygnięcia,
133
czy wnioskodawca może pozostać na
terytorium państwa członkowskiego,
na wniosek wnioskodawcy albo z
urzędu, jeżeli skutkiem tej decyzji jest
odebranie wnioskodawcy prawa do
pozostawania w państwie
członkowskim oraz jeżeli w takich
przypadkach prawo krajowe nie
przewiduje prawa do pozostawania w
państwie członkowskim do czasu
rozpatrzenia środka zaskarżenia.
260.
Art. 46
7. ust. 6 ma zastosowanie jedynie do
N
ust. 7
procedur, o których mowa w art. 43,
lit. a
pod warunkiem żeŚ
a) wnioskodawca ma niezbędne
tłumaczenie, pomoc prawną i co
najmniej tydzień, aby przygotować
wniosek i przedłożyć sądowi
argumenty za przyznaniem mu prawa
do pozostania na terytorium do czasu
rozpatrzenia środka zaskarżeniaś oraz
261.
Art. 46
b) w ramach rozpatrywania wniosku, o
N
ust. 7
którym mowa w ust. 6, sąd bada
lit. b
decyzję odmowną organu
rozstrzygającego pod względem
faktycznym i prawnym.
Jeżeli warunki, o których mowa w lit.
N
a) i b) nie są spełnione, zastosowanie
ma ust. 5.
262.
Art. 46
8. Państwa członkowskie zezwalają
N
ust. 8
wnioskodawcy na pozostawanie na
terytorium do czasu zakończenia
postępowania, o którym mowa w ust. 6
i 7, mającego na celu rozstrzygnięcie,
czy wnioskodawca może pozostać na
terytorium.
134
263.
Art. 46
9. Ust. 5, 6 i 7 pozostają bez
N
ust. 9
uszczerbku dla art. 26 rozporządzenia
(UE) nr 604/2013.
264.
Art. 46
10. Państwa członkowskie mogą
N
ust. 10
ustanowić terminy obowiązujące sąd
na mocy ust. 1 na zbadanie decyzji
organu rozstrzygającego.
265.
Art. 46
11. Państwa członkowskie mogą
N
ust. 11
również ustanowić w ustawodawstwie
krajowym warunki, na jakich można
domniemywać, że wnioskodawca
wycofał środek zaskarżenia lub
zaprzestał jego popierania zgodnie z
ust. 1, wraz z normami
proceduralnymi, których należy przy
tym przestrzegać.
Rozdział VI
Przepisy ogólne i końcowe
Art. 47
Możliwość odwołania się przez organy publiczne
266.
Art. 47
Niniejsza dyrektywa nie wpływa na
N
możliwość odwołania się przez organy
publiczne od decyzji
administracyjnych lub orzeczeń
sądowych zgodnie z ustawodawstwem
krajowym.
Art. 48
Poufność
267.
Art. 48
Państwa członkowskie zapewniają, aby T
Art. 9 ustawy
Art. 9. 1. Dane cudzoziemca, na
organy wdrażające niniejszą dyrektywę
z dnia 13
podstawie których jest możliwe
zostały zobowiązane do przestrzegania
czerwca 2003
ustalenie, żeŚ
zasady poufności określonej w prawie
r. o udzielaniu
1) postępowanie w sprawie udzielenia
krajowym, w odniesieniu do wszelkich
cudzoziemco
lub
pozbawienia
ochrony
informacji, które uzyskują w trakcie
m ochrony na
międzynarodowej lub udzielenia
swojej pracy.
terytorium
lub pozbawienia azylu
wobec
Rzeczypospoli
cudzoziemca jest w toku lub
tej Polskiej w
zakończyło się,
135
brzmieniu
2) cudzoziemcowi
nadano
lub
nadanym
odmówiono
nadania
statusu
przez projekt
uchodźcy,
3) cudzoziemcowi
udzielono
lub
odmówiono udzielenia azylu,
4) cudzoziemcowi
udzielono
lub
odmówiono udzielenia ochrony
uzupełniającej
– nie mogą być udostępniane
domniemanym
podmiotom
dopuszczającym się prześladowań lub
wyrządzającym poważna krzywdę, o
których mowa w art. 16 ust. 1, ani od
nich pozyskiwane.
2. Informacje, na podstawie których
Szef Urzędu może wydać decyzję o
pozbawieniu
cudzoziemca
statusu
uchodźcy, ochrony uzupełniającej lub
azylu nie mogą być pozyskiwane od
domniemanych
podmiotów
dopuszczających się prześladowań lub
wyrządzających poważną krzywdę, o
których mowa w art. 16 ust. 1.
Art. 49
Współpraca
268.
Art. 49
Każde z państw członkowskich
T
Art. 22 ust. 1
Art. 22. 1. Źo zadań Szefa Urzędu
wyznacza krajowy punkt kontaktowy i
pkt 10a
należyŚ
przekazuje jego adres Komisji.
ustawy z dnia
10a)
pełnienie
funkcji
punktu
Komisja przekazuje tę informację
12 grudnia
kontaktowego do udzielania innym
pozostałym państwom członkowskim.
2013 r. o
państwom członkowskim informacji w
cudzoziemcac
sprawach
udzielania
ochrony
Państwa członkowskie, w
h w brzmieniu
międzynarodowej oraz pozbawiania
porozumieniu z Komisją, podejmują
nadanym
statusu
uchodźcy
lub
ochrony
wszystkie odpowiednie środki, aby
projektem
uzupełniającejś
właściwe organy nawiązały
bezpośrednią współpracę i wymieniały
informacje.
136
Stosując środki, o których mowa w art.
6 ust. 5, art. 14 ust. 1 akapit drugi i art.
31 ust. 3 lit. b), państwa członkowskie,
przynajmniej raz w roku, informują
Komisję gdy tylko powody, dla
których zaprzestano stosowania tych
środków wyjątkowych przestały
istnieć. Informacje te obejmują, jeżeli
to możliwe, dane dotyczące odsetka
wniosków, w odniesieniu do których
zastosowano odstępstwa, w stosunku
do ogólnej liczby wniosków
przetworzonych w tym okresie.
Art. 50
Sprawozdanie
269.
Art. 50
Nie później niż w dniu 20 lipca 2017 r. N
Komisja przedstawia Parlamentowi
Europejskiemu i Radzie sprawozdanie
w sprawie stosowania niniejszej
dyrektywy w państwach
członkowskich i proponuje wszelkie
niezbędne zmiany. Państwa
członkowskie przekazują Komisji
wszystkie informacje odpowiednie do
sporządzenia jej sprawozdania. Po
przedstawieniu sprawozdania, Komisja
przedstawia Parlamentowi
Europejskiemu i Radzie przynajmniej
co pięć lat sprawozdania w sprawie
stosowania niniejszej dyrektywy w
państwach członkowskich.
W ramach pierwszego sprawozdania
Komisja informuje w szczególności o
stosowaniu art. 17 i różnych narzędzi
wykorzystywanych do informowania o
przesłuchaniach.
137
Dokumenty związane z tym projektem:
-
3433
› Pobierz plik