Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o usługach turystycznych

Druk nr 3384


Warszawa, 8 maja 2015 r.
SEJM

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VII kadencja
Prezes Rady Ministrów

RM-10-37-15




Pan

Radosław Sikorski

Marszałek Sejmu

Rzeczypospolitej Polskiej




Szanowny Panie Marszałku
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. przedstawiam Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej projekt
ustawy

-
o zmianie ustawy o usługach
turystycznych.

W załączeniu przedstawiam także opinię dotyczącą zgodności
proponowanych regulacji z prawem Unii Europejskiej.
Jednocześnie uprzejmie informuję, że do prezentowania stanowiska Rządu
w tej sprawie w toku prac parlamentarnych został upoważniony Minister Sportu
i Turystyki.

Z poważaniem

(-) Ewa Kopacz
Projekt
U S T A W A
z dnia
o zmianie ustawy o usługach turystycznych
Art. 1. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (Dz. U. z 2014 r.
poz. 196 i 822 oraz z 2015 r. poz. 390) w art. 5 po ust. 5 dodaje się ust. 5a w brzmieniu:
„5a. W przypadku niewypłacalności organizatora turystyki lub pośrednika
turystycznego marszałek województwa lub wskazana przez niego jednostka
upoważniona do wydawania dyspozycji wypłaty zaliczki na pokrycie kosztów powrotu
klientów do kraju, o której mowa w ust. 4, prowadzi działania związane z organizacją
powrotu klientów z imprezy turystycznej do miejsca wyjazdu lub planowanego powrotu
z imprezy turystycznej, jeżeli organizator turystyki lub pośrednik turystyczny, wbrew
obowiązkowi, nie zapewnia tego powrotu.”.
Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia.






























UZASADNIENIE
I. Wyjaśnienie potrzeby i celu wydania aktu
Projektowana ustawa w sposób bezpośredni określi w przypadku niewypłacalności
organizatora turystyki lub pośrednika turystycznego zadania marszałka województwa
w zakresie prowadzenia działań związanych z organizacją powrotu klientów z imprezy
turystycznej do miejsca wyjazdu lub planowanego powrotu z imprezy turystycznej,
jeżeli organizator turystyki lub pośrednik turystyczny, wbrew obowiązkowi, nie
zapewnia tego powrotu. Ustawa usunie wątpliwości interpretacyjne co do zakresu zadań
marszałka województwa jako organu uprawnionego do wydawania dyspozycji wypłaty
zaliczki na pokrycie kosztów powrotu klientów do kraju oraz uprawnionego do
występowania na rzecz klientów w sprawach wypłaty środków z tytułu umowy
gwarancji bankowej, umowy gwarancji ubezpieczeniowej lub umowy ubezpieczenia, na
zasadach określonych w treści tych umów.
W przypadku gdy marszałkowie województw nie będą realizowali zadań polegających
na sprowadzeniu do kraju klientów niewypłacalnych biur podróży za pośrednictwem
swoich urzędów marszałkowskich, zgodnie z projektem powinni wskazać inną
jednostkę odpowiedzialną za realizację tych zadań. Jednostką tą będzie jednostka, którą
zgodnie z art. 5 ust. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych
(Dz. U. z 2014 r. poz. 196 i 822 oraz z 2015 r. poz. 390) marszałek województwa
upoważni do wydawania dyspozycji wypłaty zaliczki na pokrycie kosztów powrotu
klientów do kraju.
Zgodnie z wnioskiem de lege ferenda Najwyższej Izby Kontroli dotyczącym ustawy
o usługach turystycznych, przedstawionym w informacjach o wynikach kontroli
w 2012 r. dotyczących przeprowadzonej kontroli pt. „Przestrzeganie warunków
świadczenia usług turystycznych (P/12/192)”, w ustawie tej należy „wskazać podmiot
odpowiedzialny za zorganizowanie powrotu turystów do kraju w przypadku
niewypłacalności organizatora turystyki lub pośrednika turystycznego”.
II. Rzeczywisty stan w dziedzinie, która ma być unormowana
Art. 5 ust. 4 ww. ustawy stanowi, iż treść gwarancji lub umowy ubezpieczenia,
o których mowa w ust. 1 pkt 2 ustawy, obejmuje upoważnienie dla marszałka
województwa lub wskazanej przez niego jednostki do wydawania dyspozycji wypłaty
zaliczki na pokrycie kosztów powrotu klienta do kraju, zaś art. 5 ust. 5 ww. ustawy
stwierdza, iż marszałek województwa jest uprawniony do występowania na rzecz
klientów w sprawach wypłaty środków z tytułu umowy gwarancji bankowej, umowy
gwarancji ubezpieczeniowej lub umowy ubezpieczenia, na zasadach określonych
w treści tych umów. Gwarancje oraz umowy ubezpieczenia, o których mowa w art. 5
ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, mają za zadanie zapewnić klientom organizatorów turystyki
i pośredników turystycznych, na wypadek ich niewypłacalności, pokrycie kosztów
powrotu klientów z imprezy turystycznej do miejsca wyjazdu lub planowanego powrotu
z imprezy turystycznej, w przypadku gdy organizator turystyki lub pośrednik
turystyczny, wbrew obowiązkowi, nie zapewnia tego powrotu, a także zapewnić
klientom zwrot wpłat wniesionych tytułem zapłaty za imprezę turystyczną,
w przypadku gdy z przyczyn dotyczących organizatora turystyki lub pośrednika
turystycznego oraz osób, które działają w ich imieniu, impreza turystyczna nie zostanie
zrealizowana, a także zapewnić klientom zwrot części wpłat wniesionych tytułem
zapłaty za imprezę turystyczną, odpowiadającą części imprezy turystycznej, która nie
zostanie zrealizowana z przyczyn dotyczących organizatora turystyki lub pośrednika
turystycznego oraz osób, które działają w ich imieniu. Aktualnie obowiązujące przepisy
nie wskazują jednoznacznie marszałka województwa lub wskazanej przez niego
jednostki jako podmiotu odpowiedzialnego za organizację powrotu turystów z imprezy
turystycznej do miejsca wyjazdu lub planowanego powrotu z imprezy turystycznej,
w przypadku gdy organizator turystyki lub pośrednik turystyczny, wbrew obowiązkowi,
nie zapewnia tego powrotu. Na podstawie obowiązujących przepisów marszałkowie
województw do roku 2012, kiedy nastąpiła seria niewypłacalności organizatorów
turystyki i pośredników turystycznych, wykonywali ten obowiązek, nie wskazując na
wątpliwości w tym zakresie. Przez cały okres obowiązywania ustawy zadanie to było
realizowane przez organy będące beneficjentami zabezpieczeń finansowych w formie
umów gwarancji i ubezpieczeń, a jednocześnie upoważnione do wydawania dyspozycji
wypłaty z tych zabezpieczeń zaliczek na pokrycie kosztów powrotu klientów do kraju.
Od 1 stycznia 2006 r. zadania te były realizowane przez marszałków województw jako
zadanie zlecone z zakresu administracji rządowej na podstawie art. 2a ustawy z dnia
29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych.
2

III. Różnice między dotychczasowym a projektowanym stanem prawnym
(przewidywane skutki prawne wejścia aktu w życie)
Ustawa wprowadza przepis, zgodnie z którym w przypadku niewypłacalności
organizatora turystyki lub pośrednika turystycznego do zadań marszałka województwa
lub wskazanej przez niego jednostki będzie należało prowadzenie działań związanych
z organizacją powrotu klientów z imprezy turystycznej do miejsca wyjazdu lub
planowanego powrotu z imprezy turystycznej, jeżeli organizator turystyki lub pośrednik
turystyczny, wbrew obowiązkowi, nie zapewnia tego powrotu. Wprowadzenie ww.
przepisu usunie wątpliwości dotyczące zakresu zadań marszałka województwa jako
organu sprawującego bezpośredni nadzór nad wykonywaniem działalności regulowanej
przez organizatorów turystyki i pośredników turystycznych.
Zgodnie z pismem Ministra Spraw Zagranicznych z dnia 26 marca 2015 r. (znak:
DPUE.920.245.2015/4/dl) projekt ustawy jest zgodny z prawem Unii Europejskiej.
Proponowany projekt ustawy nie zawiera przepisów technicznych w rozumieniu
przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu
funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U. Nr 239,
poz. 2039 oraz z 2004 r. Nr 65, poz. 597) i w związku z tym nie podlega procedurze
notyfikacji w rozumieniu przepisów tego rozporządzenia.
W celu wykonania obowiązku wynikającego z art. 5 ustawy z dnia 7 lipca 2005 r.
o działalności lobbingowej w procesie stanowienia prawa (Dz. U. Nr 169, poz. 1414,
z późn. zm.), projekt ustawy został zamieszczony w Biuletynie Informacji Publicznej
Ministerstwa Sportu i Turystyki oraz w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie
podmiotowej Rządowego Centrum Legislacji, w serwisie Rządowy Proces
Legislacyjny, zgodnie z wymaganiami § 52 ust. 1 uchwały nr 190 Rady Ministrów
z dnia 29 października 2013 r. – Regulamin pracy Rady Ministrów (M.P. poz. 979).
Przedmiotowy projekt został przekazany przy piśmie z dnia 24 marca 2015 r. do
zaopiniowania przez Komisję Wspólną Rządu i Samorządu Terytorialnego, a następnie
rozpatrzony w trybie obiegowym (do dnia 8 kwietnia 2015 r.). W trakcie prac Komisji
Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego swoje uwagi podtrzymali: Marszałek
Województwa Łódzkiego, Marszałek Województwa Zachodniopomorskiego, Marszałek
Województwa Lubuskiego oraz Marszałek Województwa Kujawsko-Pomorskiego.
Ponadto uwagi, za pośrednictwem Związku Powiatów Polskich, zgłosił Starosta
Nowosądecki. Zdaniem tego starosty dodanie do art. 5 ustawy o usługach turystycznych
3