Rządowy projekt ustawy - Prawo konsularne

– 30 –
jego małżonka, jeżeli wstępny lub zstępny pozostaje na utrzymaniu obywatela polskiego lub
jego małżonka.
Art. 112. Nie pobiera się opłaty konsularnej za przyjęcie i rozpatrzenie wniosku
o wydanie wizy dyplomatycznej albo służbowej.
Art. 113. W sprawach pobierania opłat za przyjęcie i rozpatrzenie wniosku o wydanie
wizy jednolitej oraz w sprawach dotyczących kategorii osób zwolnionych od opłaty za
przyjęcie i rozpatrzenie wniosku o wydanie wizy jednolitej stosuje się przepisy
rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 810/2009 z dnia 13 lipca 2009 r.
ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Wizowy (kodeks wizowy) (Dz. Urz. UE L 243
z 15.09.2009, str. 1, z późn. zm.) oraz postanowienia umów o ułatwieniach wizowych
zawartych przez Unię Europejską z państwami trzecimi.
Art. 114. 1. Do zwolnień, ulg i zasad obniżania opłat konsularnych za wydanie
paszportu, jak również do zwrotu opłaty konsularnej za wydanie paszportu w przypadku
wydania decyzji o unieważnieniu paszportu stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia
13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 268 i 1038 oraz
z 2014 r. poz. 1863).
2. Zwrotu opłaty konsularnej za wydanie paszportu w przypadku wydania decyzji
o unieważnieniu paszportu dokonuje się po dostarczeniu konsulowi unieważnionego
paszportu.
Art. 115. 1. Strona lub inny podmiot pokrywa udokumentowane wydatki konsula
związane z wykonywaniem czynności.
2. Konsul pobiera przedpłatę na poczet wydatków w szczególności z tytułu:
1)
opłat należnych organom administracji publicznej państwa przyjmującego lub organom
wymiaru sprawiedliwości tego państwa;
2)
kosztów zaangażowania adwokatów, notariuszy, tłumaczy i biegłych oraz innych osób,
którym powierzono wykonywanie czynności urzędowych, w tym niezbędnych kosztów
podróży – w wysokości odpowiadającej stawkom obowiązującym w miejscu wykonania
czynności, a w uzasadnionych przypadkach, za zgodą strony lub ministra właściwego do
spraw zagranicznych – w wysokości odpowiadającej stawkom wynikającym z umów
zawartych między osobami wykonującymi powierzone czynności i konsulem;
3)
kosztów bankowych;
– 31 –
4)
kosztów zlecanych przez stronę doręczeń dokumentów, w tym dokumentów
paszportowych.
3. Konsul pobiera przedpłatę na poczet wydatków po ustaleniu ich wysokości, a przed
ich faktycznym poniesieniem.
4. W razie wzrostu wydatków powyżej wysokości ustalonej w sposób określony w ust. 2
konsul wzywa stronę do wpłacenia różnicy, wyznaczając termin, którego niedochowanie
powoduje wstrzymanie biegu sprawy. Z należności wniesionej na pokrycie wydatków
przysługuje zwrot tylko części niewydatkowanej.
Art. 116. Minister właściwy do spraw zagranicznych określi, w drodze rozporządzenia:
1)
czynności wykonywane przez konsula podlegające opłatom konsularnym oraz wysokość
tych opłat wyrażoną w euro,
2)
sposób pobierania i wnoszenia opłat konsularnych,
3)
sposób dokonywania zwrotu opłat konsularnych,
4)
sposób wnoszenia przedpłat na poczet wydatków ponoszonych przez konsula oraz
zwrotu niewydatkowanej kwoty przedpłaty,
5)
sposób ustalania waluty, w której pobierana będzie opłata konsularna, i sposób
przeliczania opłat konsularnych wyrażonych w euro na tę walutę
− z uwzględnieniem zróżnicowania wysokości opłat za wykonywane czynności oraz
zwiększonych kosztów ich wykonywania za granicą, jak również możliwości pobierania opłat
konsularnych w walucie powszechnie używanej w państwie przyjmującym niebędącej walutą
państwa przyjmującego albo innej walucie oraz właściwego przeliczania opłat wyrażonych
w euro na tę walutę, także w przypadku zmian notowań kursów walut.
Art. 117. 1. Dla określonej grupy interesantów urzędu konsularnego w państwie
przyjmującym można określić obniżoną wysokość opłat konsularnych za poszczególne
czynności.
2. Minister właściwy do spraw zagranicznych może określić, w drodze rozporządzenia:
1)
państwo przyjmujące oraz grupę interesantów, od których opłaty konsularne będą
pobierane w obniżonej wysokości;
2)
wykaz czynności, za których wykonanie opłaty konsularne będą pobierane w obniżonej
wysokości, oraz wysokość tych opłat;
– 32 –
3)
termin, do którego opłaty konsularne będą pobierane w obniżonej wysokości, lub
warunek, którego zaistnienie będzie skutkowało przywróceniem pobierania opłat
w pełnej wysokości.
3. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 2, minister właściwy do spraw
zagranicznych bierze pod uwagę słuszny interes Rzeczypospolitej Polskiej wynikający
z kierunków i celów polskiej polityki zagranicznej i uwzględnia także konieczność unikania
nadmiernego uszczuplania dochodów budżetu państwa.
DZIAŁ V
Konsulowie honorowi
Art. 118. Konsulem honorowym Rzeczypospolitej Polskiej, zwanym dalej „konsulem
honorowym”, może być obywatel polski lub cudzoziemiec stale zamieszkały w państwie
przyjmującym, posiadający wysoki autorytet oraz dający rękojmię wykonywania działań
zgodnie z interesami Rzeczypospolitej Polskiej.
Art. 119. 1. Ustanawia się następujące klasy konsulów honorowych:
1)
honorowy konsul generalny;
2)
konsul honorowy;
3)
wicekonsul honorowy;
4)
honorowy agent konsularny.
2. Ilekroć w niniejszym dziale jest mowa o konsulu honorowym, należy przez to
rozumieć honorowego konsula generalnego, konsula honorowego, wicekonsula honorowego
oraz honorowego agenta konsularnego.
Art. 120. 1. Konsula honorowego powołuje minister właściwy do spraw zagranicznych
na okres pięciu lat na wniosek kierownika przedstawicielstwa dyplomatycznego
Rzeczypospolitej Polskiej w państwie przyjmującym.
2. Minister właściwy do spraw zagranicznych może odwołać konsula honorowego
w każdym czasie.
Art. 121. 1. Powołując konsula honorowego, minister właściwy do spraw zagranicznych
wskazuje siedzibę i wyznacza okręg konsularny, w którym konsul honorowy będzie
wykonywał funkcje konsularne, określa klasę konsula honorowego oraz zakres funkcji
konsularnych.
– 33 –
2. Okręg konsularny, w którym konsul honorowy wykonuje funkcje konsularne, stanowi
część okręgu konsularnego konsula.
Art. 122. Zakres funkcji konsularnych konsula honorowego może być zmieniany przez
ministra właściwego do spraw zagranicznych za zgodą konsula honorowego.
Art. 123. Powołanie konsula honorowego wymaga zgody państwa przyjmującego.
Art. 124. 1. Konsul honorowy podlega służbowo kierownikowi przedstawicielstwa
dyplomatycznego Rzeczypospolitej Polskiej w państwie przyjmującym.
2. W zakresie wykonywania funkcji konsularnych konsul honorowy podlega konsulowi,
w którego okręgu konsularnym znajduje się wyznaczony mu okręg konsularny.
3. Kierownik przedstawicielstwa dyplomatycznego Rzeczypospolitej Polskiej
w państwie przyjmującym dokonuje rocznej oceny działalności konsula honorowego po
uzyskaniu opinii konsula, któremu konsul honorowy podlega.
Art. 125.
Na wniosek kierownika przedstawicielstwa dyplomatycznego
Rzeczypospolitej Polskiej w państwie przyjmującym i po uzyskaniu pozytywnej opinii
konsula, któremu konsul honorowy podlega, minister właściwy do spraw zagranicznych może
powołać konsula honorowego na kolejny okres pięciu lat. Wniosek składa się nie później niż
na trzy miesiące przed upływem okresu, na jaki został powołany konsul honorowy.
Art. 126. Konsul honorowy przestaje wykonywać funkcje konsularne w przypadku:
1)
cofnięcia zgody na jego działanie przez państwo przyjmujące;
2)
przyjęcia przez ministra właściwego do spraw zagranicznych pisemnej rezygnacji
złożonej przez konsula honorowego;
3) upływu okresu, na jaki został powołany konsul honorowy;
4)
odwołania konsula honorowego.
Art. 127. Konsul honorowy wspiera konsula, któremu podlega, w zakresie:
1)
ochrony praw i interesów Rzeczypospolitej Polskiej i jej obywateli w państwie
przyjmującym;
2)
rozwijania przyjaznych stosunków oraz współpracy między Rzecząpospolitą Polską
a państwem przyjmującym;
3)
umacniania więzi między Rzecząpospolitą Polską a obywatelami polskimi, osobami
polskiego pochodzenia oraz osobami deklarującymi przynależność do Narodu
Polskiego, zamieszkałymi w państwie przyjmującym;
– 34 –
4)
rozwijania i pogłębiania współpracy gospodarczej, naukowej, technicznej oraz
kulturalnej między Rzecząpospolitą Polską a państwem przyjmującym, jak również
promocji polskiej gospodarki, nauki i kultury oraz języka polskiego;
5)
udzielania pomocy konsularnej.
Art. 128. 1. Konsul honorowy współdziała z kierownikiem przedstawicielstwa
dyplomatycznego Rzeczypospolitej Polskiej w państwie przyjmującym oraz konsulem,
któremu podlega, a w szczególności:
1)
przedstawia do uzgodnienia roczne plany pracy;
2)
informuje o ważnych sprawach i wydarzeniach związanych z jego działalnością;
3)
zawiadamia o przerwach w swojej działalności wynikłych z powodu choroby, urlopu
oraz ważnych spraw osobistych;
4)
zawiadamia o godzinach przyjmowania interesantów i zatrudnionych pracownikach.
2. Konsul honorowy składa kierownikowi przedstawicielstwa dyplomatycznego
Rzeczypospolitej Polskiej w państwie przyjmującym, za pośrednictwem konsula, któremu
podlega, roczne sprawozdania ze swojej działalności.
Art. 129. 1. Konsul honorowy wykonuje funkcje konsularne w taki sposób, aby nie
zachodził konflikt interesów między jego działalnością zawodową a wykonywaniem funkcji
konsularnych.
2. Archiwum oraz dokumenty dotyczące funkcji konsularnych wykonywanych przez
konsula honorowego są przechowywane oddzielnie od dokumentów dotyczących działalności
zawodowej konsula honorowego oraz jego dokumentów prywatnych.
Art. 130. 1. Konsul honorowy nie otrzymuje wynagrodzenia z tytułu wykonywania
funkcji konsularnych.
2. Konsul honorowy nie nabywa uprawnień z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń
społecznych określonych w przepisach prawa polskiego.
Art. 131. Konsul honorowy ponosi wydatki związane z wykonywaniem funkcji
konsularnych. Konsul honorowy ponosi w szczególności koszty najmu, wyposażenia
i utrzymania siedziby, zatrudnienia pracowników, opłaty eksploatacyjne i administracyjne
oraz wydatki związane z korzystaniem z usług telekomunikacyjnych, kosztami przesyłek
pocztowych, podatkami i innymi daninami publicznymi, do których ponoszenia konsul
honorowy jest zobowiązany przez państwo przyjmujące.