Rządowy projekt ustawy o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych

– 40 –
3)
unikanie wylesiania oraz zwiększenie zalesiania i ponownego zalesiania w krajach
rozwijających się, które ratyfikowały Ramową Konwencją Narodów Zjednoczonych
w sprawie zmian klimatu, sporządzoną w Nowym Jorku dnia 9 maja 1992 r. (Dz. U.
z 1996 r. Nr 53, poz. 238); transfer technologii i ułatwienie adaptacji do niekorzystnych
skutków zmian klimatu w tych krajach;
4)
pochłanianie dwutlenku węgla związane z zalesianiem oraz antropogenicznymi
działaniami z zakresu gospodarki leśnej w Unii Europejskiej;
5)
bezpieczne dla środowiska wychwytywanie i geologiczne składowanie CO2,
w szczególności pochodzącego z elektrowni opalanych stałym paliwem kopalnym oraz
z sektorów i podsektorów przemysłu, również w krajach trzecich;
6)
rozwiązania zachęcające do wprowadzania niskich emisji oraz publicznych środków
transportu;
7)
finansowanie badań i rozwoju w zakresie efektywności energetycznej oraz czystych
technologii w sektorach objętych systemem;
8)
zwiększenie efektywności energetycznej i termomodernizację budynków, w tym
poprzez dostarczanie wsparcia finansowego w celu uwzględnienia aspektów
społecznych w przypadku gospodarstw domowych o niskich i średnich dochodach;
9)
finansowanie badań i rozwoju w zakresie łagodzenia i dostosowania adaptacji do
skutków zmian klimatu w dziedzinie aeronautyki i transportu lotniczego;
10) pokrycie wydatków administracyjnych związanych z administrowaniem systemem przez
Krajowy ośrodek.
7. Jako realizację zasady wyrażonej w ust. 6 uznaje się również stosowanie polityk
wsparcia podatkowego lub finansowego oraz polityk regulacyjnych wywierających wpływ na
wsparcie finansowe działań wymienionych w ust. 6.
Art. 49. 1. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw finansów publicznych przygotowuje corocznie sprawozdanie dotyczące
wykorzystania w poprzedzającym roku kalendarzowym środków, o których mowa w art. 48
ust. 6 i 7, z zachowaniem wymagań określonych w art. 17 rozporządzenia Parlamentu
Europejskiego i Rady (UE) nr 525/2013 z dnia 21 maja 2013 r. w sprawie mechanizmu
monitorowania i sprawozdawczości w zakresie emisji gazów cieplarnianych oraz zgłaszania
innych informacji na poziomie krajowym i unijnym, mających znaczenie dla zmian klimatu,
oraz uchylającego decyzję 280/2004/WE (Dz. Urz. UE L 165 z 18.06.2013, str. 13).
– 41 –
2. Minister właściwy do spraw środowiska uzgadnia sprawozdanie, o którym mowa
w ust. 1, z członkami Rady Ministrów i przedstawia je do akceptacji Radzie Ministrów. Po
zaakceptowaniu sprawozdania przez Radę Ministrów, minister właściwy do spraw
środowiska przekazuje sprawozdanie, w terminie do dnia 31 lipca każdego roku, Komisji
Europejskiej.
3. W przypadku gdy wysokość wydatkowanych środków pieniężnych za dany rok
kalendarzowy nie osiągnęła minimalnego poziomu wynikającego z art. 48 ust. 6 i 7, Rada
Ministrów wskaże, w drodze uchwały, cele spośród wymienionych w art. 48 ust. 6, na które
w kolejnych latach zostaną wydatkowane środki konieczne do osiągnięcia tego poziomu,
biorąc pod uwagę potrzeby związane z redukcją gazów cieplarnianych i ochroną środowiska.
4. Rada Ministrów podejmie uchwałę, o której mowa w ust. 3, nie później niż przed
rozpoczęciem prac nad projektem ustawy budżetowej na rok kolejny.
Rozdział 9
Zezwolenie na emisję gazów cieplarnianych
Art. 50. Eksploatacja instalacji jest dozwolona wyłącznie po uzyskaniu zezwolenia.
Art. 51. 1. Zezwolenie jest wydawane na wniosek prowadzącego instalację.
2. Zezwolenie wydaje, w drodze decyzji, odpowiednio organ właściwy do wydania
pozwolenia zintegrowanego albo pozwolenia na wprowadzanie gazów lub pyłów do
powietrza, o którym mowa w ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony
środowiska, zwany dalej „organem właściwym do wydania zezwolenia”.
3. Zezwolenie wydaje się na czas nieoznaczony.
4. Na wniosek prowadzącego instalację zezwoleniem można objąć emisję z jednej lub
więcej instalacji położonych na terenie jednego zakładu.
Art. 52. 1. Wniosek o wydanie zezwolenia zawiera:
1)
imię i nazwisko albo nazwę prowadzącego instalację oraz oznaczenie jego miejsca
zamieszkania i adresu albo siedziby i adresu;
2)
adres zakładu, na terenie którego jest położona instalacja;
3)
informację o tytule prawnym do instalacji;
4)
informację o instalacji, stosowanych urządzeniach i technologiach oraz charakterystykę
techniczną źródeł powstawania emisji i miejsce emisji;
5)
informację o rodzaju prowadzonych działań w instalacji;
6)
określenie rodzajów gazów cieplarnianych, które mają być objęte zezwoleniem.
– 42 –
2. Do wniosku o wydanie zezwolenia dołącza się:
1)
kopię pozwolenia zintegrowanego albo kopię pozwolenia na wprowadzanie gazów lub
pyłów do powietrza, jeżeli jego uzyskanie jest wymagane zgodnie z przepisami ustawy
z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska, z tym że kopii tych pozwoleń
nie dołącza się, jeżeli zostały one wydane przez organ właściwy do wydania zezwolenia
lub organ ten je posiada;
2)
streszczenie wniosku sporządzone w języku niespecjalistycznym;
3)
plan monitorowania wielkości emisji, o którym mowa w art. 12 rozporządzenia Komisji
(UE) nr 601/2012, zwany dalej „planem monitorowania wielkości emisji”, wraz
z dokumentami uzupełniającymi i informacjami, o których mowa w tym przepisie;
4)
plan poboru próbek w przypadku, o którym mowa w art. 33 rozporządzenia Komisji
(UE) nr 601/2012.
3. W przypadku instalacji o niskim poziomie emisji, o której mowa w art. 47 ust. 2
rozporządzenia Komisji (UE) nr 601/2012, do wniosku o wydanie zezwolenia dołącza się:
1)
dokumenty, o których mowa w ust. 2 pkt 1, 2 i 4;
2)
dokumenty potwierdzające spełnianie co najmniej jednego z warunków, o których
mowa w art. 47 ust. 2 rozporządzenia Komisji (UE) nr 601/2012;
3)
plan monitorowania wielkości emisji, o którym mowa w art. 12 rozporządzenia Komisji
(UE) nr 601/2012, sporządzony w sposób określony w art. 77 ust. 2 ustawy.
Art. 53. 1. Zezwolenie zawiera:
1)
imię i nazwisko albo nazwę prowadzącego instalację oraz oznaczenie jego miejsca
zamieszkania i adresu albo siedziby i adresu;
2)
adres zakładu, na terenie którego jest eksploatowana instalacja;
3)
określenie instalacji oraz charakterystykę techniczną źródeł powstawania i miejsca
emisji;
4)
określenie rodzaju działalności prowadzonej w instalacji;
5)
określenie rodzajów gazów cieplarnianych objętych zezwoleniem.
2. Organ właściwy do wydania zezwolenia, po zasięgnięciu opinii Krajowego ośrodka,
w zezwoleniu zatwierdza:
1)
plan monitorowania wielkości emisji;
2)
plan poboru próbek w przypadku, o którym mowa w art. 33 rozporządzenia Komisji
(UE) nr 601/2012.
– 43 –
3. Przy zasięganiu opinii, o której mowa w ust. 2, nie stosuje się art. 106 ustawy z dnia
14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego.
4. Krajowy ośrodek wydaje opinię, o której mowa w ust. 2, w terminie 30 dni od dnia
otrzymania wniosku o jej wydanie. Opinia jest wydawana w postaci elektronicznej albo
w postaci papierowej i zawiera ocenę przedłożonego planu.
5. Plan monitorowania wielkości emisji stanowi załącznik do zezwolenia.
6. Do zmiany zezwolenia przepisy ust. 2–5 stosuje się odpowiednio.
Art. 54. 1. Prowadzący instalację jest obowiązany wystąpić z wnioskiem o zmianę
zezwolenia w przypadku:
1)
zmiany w instalacji skutkującej zmianą charakteru lub sposobu funkcjonowania
instalacji, która ma wpływ na poziom działalności;
2)
zmiany nazwy, pod którą prowadzący instalację prowadzi działalność;
3)
zmiany prowadzącego instalację;
4)
łączenia albo podziału instalacji;
5)
zaistnienia zdarzenia powodującego konieczność zmiany planu monitorowania
wielkości emisji, jeżeli zmiana ta ma charakter zmiany istotnej w rozumieniu art. 15
ust. 3 rozporządzenia Komisji (UE) nr 601/2012.
2. Prowadzący instalację jest obowiązany wystąpić z wnioskiem o zmianę zezwolenia
w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia wystąpienia zmian lub zdarzenia, o których mowa
w ust. 1.
3. Do wniosku o zmianę zezwolenia przepisy art. 51 i art. 52 stosuje się odpowiednio.
Art. 55. 1. Organ właściwy do wydania zezwolenia co najmniej raz na 5 lat dokonuje
analizy wydanego zezwolenia.
2. Jeżeli z przeprowadzonej analizy wynika potrzeba zmiany zezwolenia, organ
właściwy do wydania zezwolenia wszczyna z urzędu postępowanie w sprawie zmiany
zezwolenia.
3. Jeżeli zmiana, o której mowa w ust. 2, dotyczy planu monitorowania wielkości emisji,
organ wzywa prowadzącego instalację do przedłożenia zmienionego planu monitorowania
wielkości emisji, wyznaczając termin na wykonanie tego obowiązku. Przepisy art. 53 ust. 2–4
w zakresie dotyczącym opiniowania planu monitorowania wielkości emisji przez Krajowy
ośrodek stosuje się odpowiednio.
– 44 –
4. Krajowy ośrodek dokonuje analizy planów monitorowania zatwierdzonych
w zezwoleniu oraz informuje organ właściwy do wydania zezwolenia o stwierdzonych
nieprawidłowościach i przypadkach niezgodności z przepisami rozporządzenia Komisji (UE)
nr 601/2012.
5. Organ właściwy do wydania zezwolenia dokonuje oceny informacji, o której mowa
w ust. 4, i w przypadku stwierdzenia potrzeby zmiany zezwolenia, wszczyna z urzędu
postępowanie w sprawie zmiany zezwolenia. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio.
Art. 56. W przypadku zmiany, cofnięcia albo wygaśnięcia pozwolenia zintegrowanego
lub pozwolenia na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza, organ właściwy do wydania
zezwolenia dokonuje analizy zezwolenia i jeżeli w wyniku dokonanych ustaleń stwierdzi
ustanie przesłanek uczestnictwa instalacji w systemie albo potrzebę zmiany tego zezwolenia,
wszczyna z urzędu postępowanie w sprawie odpowiednio wygaśnięcia albo zmiany
zezwolenia.
Art. 57. 1. Zezwolenie staje się bezprzedmiotowe, w przypadku gdy instalacja przestała
spełniać kryteria uczestnictwa w systemie lub w przypadku określonym w art. 2 pkt 1 i 2.
2. Prowadzący instalację jest obowiązany poinformować w postaci elektronicznej
opatrzonej podpisem elektronicznym weryfikowanym za pomocą kwalifikowanego
certyfikatu albo w postaci papierowej organ właściwy do wydania zezwolenia i Krajowy
ośrodek o wystąpieniu przypadku, o którym mowa w ust. 1, w terminie 21 dni od dnia jego
wystąpienia.
3. Organ właściwy do wydania zezwolenia stwierdza wygaśnięcie zezwolenia
i wskazuje dzień, w którym zezwolenie stało się bezprzedmiotowe.
4. Prowadzący instalację, o którym mowa w ust. 2, jest obowiązany do rozliczenia
wielkości emisji z tej instalacji.
5. W przypadku wygaśnięcia zezwolenia nie wydaje się uprawnień do emisji
przydzielonych na kolejne lata okresu rozliczeniowego w przepisach wydanych na podstawie
art. 25 ust. 4 lub stosownie do informacji, o których mowa w art. 69 ust. 12 i art. 70 ust. 11.
Art. 58. 1. Jeżeli instalacja, której przydzielono uprawnienia do emisji, ulega podziałowi
albo łączeniu z inną instalacją, której przydzielono uprawnienia do emisji, prowadzący
instalację powstałą w wyniku podziału albo łączenia jest obowiązany do przedłożenia
Krajowemu ośrodkowi informacji o:
1)
podziale albo połączeniu uprawnień do emisji przydzielonych tym instalacjom