Rządowy projekt ustawy o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych

– 35 –
2. Raport, o którym mowa w ust. 1, sporządza się na podstawie danych i informacji
zawartych w sprawozdaniach rzeczowo-finansowych.
3. Minister właściwy do spraw środowiska przedkłada raport, o którym mowa w ust. 1,
Komisji Europejskiej.
4. Raport, o którym mowa w ust. 1, z wyłączeniem informacji stanowiących tajemnicę
przedsiębiorcy w rozumieniu ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej
konkurencji, minister właściwy do spraw środowiska ogłasza w Biuletynie Informacji
Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego tego ministra.
Art. 43. Minister właściwy do spraw środowiska może przedłożyć Komisji Europejskiej
na dwa lata przed zakończeniem okresu rozliczeniowego wniosek o wydłużenie okresu,
w którym mogą być przydzielone uprawnienia do emisji na zasadach określonych
w niniejszym rozdziale.
Rozdział 7
Przydział uprawnień do emisji operatorom statków powietrznych
Art. 44. Uprawnienia do emisji przydzielane operatorom statków powietrznych na
podstawie przepisów niniejszego rozdziału są uprawnieniami do emisji lotniczych, o których
mowa w art. 3 pkt 7 rozporządzenia Komisji (UE) nr 389/2013.
Art. 45. 1. Operator statku powietrznego składa do ministra właściwego do spraw
środowiska wniosek o przydział uprawnień do emisji, nie później niż na 21 miesięcy przed
dniem rozpoczęcia okresu rozliczeniowego. Wniosek złożony po upływie tego terminu
pozostawia się bez rozpatrzenia.
2. Wniosek o przydział uprawnień do emisji podlega opłacie rejestracyjnej w wysokości
500 złotych. Opłata jest wnoszona na rachunek urzędu obsługującego ministra właściwego do
spraw środowiska i stanowi dochód budżetu państwa.
3. Wniosek o przydział uprawnień do emisji zawiera:
1)
nazwę operatora statku powietrznego oraz oznaczenie jego miejsca zamieszkania
i adresu albo siedziby i adresu;
2)
oznaczenie okresu rozliczeniowego, którego dotyczy wniosek.
4. Do wniosku o przydział uprawnień do emisji dołącza się:
1)
dowód uiszczenia opłaty rejestracyjnej;
– 36 –
2)
raport dotyczący tonokilometrów pochodzących z wykonywanych operacji lotniczych,
o którym mowa w art. 67 rozporządzenia Komisji (UE) nr 601/2012, oraz sprawozdanie
z weryfikacji tego raportu.
5. Jeżeli wniosek o przydział uprawnień do emisji nie spełnia wymogów formalnych,
o których mowa w ust. 3 i 4, minister właściwy do spraw środowiska wzywa operatora statku
powietrznego do usunięcia braków w terminie 14 dni od dnia doręczenia wezwania, pod
rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.
6. Minister właściwy do spraw środowiska przekazuje wnioski o przydział uprawnień do
emisji do Komisji Europejskiej, nie później niż na 18 miesięcy przed rozpoczęciem okresu
rozliczeniowego.
7. Minister właściwy do spraw środowiska, zgodnie z decyzją Komisji Europejskiej
wydaną na podstawie art. 3e ust. 3 dyrektywy 2003/87/WE, w terminie 3 miesięcy od dnia
podjęcia przez Komisję Europejską tej decyzji, oblicza:
1)
całkowitą liczbę uprawnień do emisji przydzielonych na okres rozliczeniowy
operatorowi statku powietrznego, którego wniosek o przydział uprawnień do emisji
został przekazany do Komisji Europejskiej, mnożąc liczbę tonokilometrów podanych
w tym wniosku przez wartość wzorca porównawczego ustalonego w decyzji;
2)
liczbę uprawnień do emisji przydzielonych na każdy rok okresu rozliczeniowego
operatorowi statku powietrznego, którego wniosek o przydział uprawnień do emisji
został przekazany do Komisji Europejskiej, dzieląc liczbę uprawnień do emisji,
obliczoną zgodnie z pkt 1, przez liczbę lat okresu rozliczeniowego.
Art. 46. 1. Operator statku powietrznego może wystąpić z wnioskiem o przydział
uprawnień do emisji z rezerwy, z której przydziela się uprawnienia do emisji dla operatorów
statków powietrznych, zwanej dalej „specjalną rezerwą”.
2. Uprawnienia do emisji ze specjalnej rezerwy przydziela się operatorowi statku
powietrznego, w przypadku gdy:
1)
rozpoczęcie wykonywania operacji lotniczych objętych systemem nastąpiło po
zakończeniu roku monitorowania, o którym mowa w art. 80 ust. 2, i ich wykonywanie
nie stanowi kontynuacji operacji lotniczych wykonywanych uprzednio przez innego
operatora statku powietrznego albo
2)
średnioroczny wzrost liczby tonokilometrów między rokiem monitorowania, o którym
mowa w art. 80 ust. 2, a drugim rokiem okresu rozliczeniowego wynosi ponad 18%, pod
– 37 –
warunkiem że nie jest on następstwem operacji lotniczych wykonywanych uprzednio
przez innego operatora statku powietrznego.
3. Liczba uprawnień do emisji ze specjalnej rezerwy przydzielonych operatorowi statku
powietrznego, który spełnia przesłankę, o której mowa w ust. 2 pkt 2, nie może przekroczyć
1 000 000 uprawnień do emisji w okresie rozliczeniowym.
4. Wniosek o przydział uprawnień do emisji ze specjalnej rezerwy składa się do ministra
właściwego do spraw środowiska, nie później niż do dnia 30 czerwca w trzecim roku okresu
rozliczeniowego. Wniosek złożony po upływie tego terminu pozostawia się bez rozpatrzenia.
5. Wniosek o przydział uprawnień do emisji ze specjalnej rezerwy podlega opłacie
rejestracyjnej w wysokości 500 złotych. Opłata jest wnoszona na rachunek urzędu
obsługującego ministra właściwego do spraw środowiska i stanowi dochód budżetu państwa.
6. Do wniosku o przydział uprawnień do emisji ze specjalnej rezerwy stosuje się art. 45
ust. 3.
7. Do wniosku o przydział uprawnień do emisji ze specjalnej rezerwy dołącza się:
1)
dowody potwierdzające spełnienie przez operatora statku powietrznego przesłanki,
o której mowa w ust. 2 pkt 1 albo pkt 2;
2)
dowód wniesienia opłaty rejestracyjnej;
3)
raport dotyczący tonokilometrów pochodzących z wykonywanych operacji lotniczych,
o którym mowa w art. 67 rozporządzenia Komisji (UE) nr 601/2012, oraz sprawozdanie
z weryfikacji tego raportu.
8. Wniosek o przydział uprawnień do emisji ze specjalnej rezerwy złożony przez
operatora statku powietrznego spełniającego przesłankę, o której mowa w ust. 2 pkt 2,
zawiera dodatkowo informacje o:
1)
procentowym wzroście liczby tonokilometrów wykonanych przez operatora statku
powietrznego między rokiem monitorowania, o którym mowa w art. 80 ust. 2, a drugim
rokiem okresu rozliczeniowego;
2)
całkowitym wzroście liczby tonokilometrów wykonanych przez operatora statku
powietrznego między rokiem monitorowania, o którym mowa w art. 80 ust. 2, a drugim
rokiem okresu rozliczeniowego;
3)
całkowitym wzroście liczby tonokilometrów wykonanych przez operatora statku
powietrznego między rokiem monitorowania, o którym mowa w art. 80 ust. 2, a drugim
rokiem okresu rozliczeniowego, przekraczającym 18%.
– 38 –
9. Jeżeli wniosek o przydział uprawnień do emisji ze specjalnej rezerwy nie spełnia
wymogów formalnych, o których mowa w ust. 6–8, minister właściwy do spraw środowiska
wzywa operatora statku powietrznego do usunięcia braków w terminie 14 dni od dnia
doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.
10. Minister właściwy do spraw środowiska przekazuje do Komisji Europejskiej
wnioski o przydział uprawnień do emisji ze specjalnej rezerwy, nie później niż do dnia
31 grudnia w trzecim roku okresu rozliczeniowego.
11. Minister właściwy do spraw środowiska, zgodnie z decyzją Komisji Europejskiej
wydaną na podstawie art. 3f ust. 5 dyrektywy 2003/87/WE, w terminie 3 miesięcy od dnia
podjęcia przez Komisję Europejską tej decyzji, oblicza:
1)
całkowitą liczbę uprawnień do emisji przydzielonych ze specjalnej rezerwy na dany
okres rozliczeniowy operatorowi statku powietrznego, którego wniosek o przydzielenie
uprawnień do emisji ze specjalnej rezerwy został przekazany do Komisji Europejskiej;
2)
liczbę uprawnień do emisji przydzielonych ze specjalnej rezerwy na każdy rok okresu
rozliczeniowego operatorowi statku powietrznego, którego wniosek o przydzielenie
uprawnień do emisji ze specjalnej rezerwy został przekazany do Komisji Europejskiej,
dzieląc liczbę uprawnień do emisji, o której mowa w pkt 1, przez liczbę lat do końca
okresu rozliczeniowego.
12. Obliczenie całkowitej liczby uprawnień do emisji, o której mowa w ust. 11 pkt 1,
następuje przez pomnożenie wartości wzorca porównawczego ustalonego w decyzji Komisji
Europejskiej wydanej na podstawie art. 3f ust. 5 dyrektywy 2003/87/WE przez:
1)
liczbę tonokilometrów wskazaną we wniosku o przydzielenie uprawnień do emisji ze
specjalnej rezerwy w przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 1;
2)
liczbę tonokilometrów przekraczającą procentowy wzrost, o którym mowa w ust. 2
pkt 2, w przypadku, o którym mowa w tym przepisie.
Art. 47. 1. Minister właściwy do spraw środowiska po dokonaniu obliczeń, o których
mowa w art. 45 ust. 7 i art. 46 ust. 11, ogłasza w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie
podmiotowej urzędu obsługującego tego ministra i przekazuje do Krajowego ośrodka,
informacje o:
1)
całkowitej liczbie uprawnień do emisji przyznanych na okres rozliczeniowy operatorowi
statku powietrznego;
2)
liczbie uprawnień do emisji przyznanych operatorowi statku powietrznego na każdy rok
okresu rozliczeniowego.
– 39 –
2. Uprawnienia do emisji są wydawane operatorowi statku powietrznego, w terminie do
dnia 28 lutego każdego roku, w liczbie, jaka została określona w informacji, o której mowa
w ust. 1 pkt 2.
Rozdział 8
Aukcje uprawnień do emisji
Art. 48. 1. Liczbę uprawnień do emisji przeznaczoną do sprzedaży w drodze aukcji
określa i ogłasza Komisja Europejska, zgodnie z art. 10 oraz art. 12 rozporządzenia Komisji
(UE) nr 1031/2010.
2. Środki uzyskane ze sprzedaży w drodze aukcji uprawnień do emisji stanowią dochód
budżetu państwa.
3. Zasady sprzedaży uprawnień do emisji w drodze aukcji określa rozporządzenie
Komisji (UE) nr 1031/2010.
4. Krajowy ośrodek pełni funkcję prowadzącego aukcję w rozumieniu art. 3 pkt 20
rozporządzenia Komisji (UE) 1031/2010.
5. Uprawnienia właścicielskie Skarbu Państwa w stosunku do uprawnień do emisji
sprzedawanych w drodze aukcji wykonuje minister właściwy do spraw środowiska.
6. Co najmniej połowę środków pieniężnych uzyskanych z aukcji w danym roku
kalendarzowym lub ich równowartość przeznacza się przynajmniej na jeden spośród
następujących celów:
1)
redukcję emisji gazów cieplarnianych, w tym przez wkład na rzecz Globalnego
Funduszu Efektywności Energetycznej oraz Energii Odnawialnej oraz na rzecz
Funduszu Adaptacyjnego wprowadzonego w życie na konferencji w sprawie zmian
klimatu w Poznaniu (COP 14 i COP/MOP 4), adaptację do skutków zmian klimatu oraz
finansowanie prac badawczo-rozwojowych oraz projektów demonstracyjnych
w zakresie zmniejszenia emisji i adaptacji do skutków zmian klimatu, w tym udział
w inicjatywach realizowanych w ramach europejskiego strategicznego planu
w dziedzinie technologii energetycznych i Europejskich Platform Technologicznych;
2)
rozwój energii ze źródeł odnawialnych w celu realizacji zobowiązań Unii Europejskiej
dotyczących wykorzystania w 20% energii ze źródeł odnawialnych do roku 2020, jak
również rozwój innych technologii przyczyniających się do przejścia do bezpiecznej
i zrównoważonej gospodarki niskoemisyjnej oraz pomoc w realizacji zobowiązań Unii
Europejskiej dotyczących zwiększenia efektywności energetycznej o 20% do roku 2020;