Rządowy projekt ustawy o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych

2. Organ właściwy do wydania zezwolenia albo minister
właściwy do spraw środowiska, po zasięgnięciu opinii
Krajowego ośrodka, zatwierdza, w drodze decyzji, raport, o
którym mowa w ust. 1, odpowiednio prowadzącego instalację
albo operatora statku powietrznego. Przy zasięganiu opinii
Krajowego ośrodka nie stosuje się art. 106 ustawy z dnia 14
czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego.
Przepis art. 53 ust. 4 stosuje się odpowiednio.
3. Organ właściwy do wydania zezwolenia albo minister
właściwy do spraw środowiska przekazuje Krajowemu
ośrodkowi kopię decyzji, o której mowa w ust. 2, wraz
z zatwierdzonym raportem, o którym mowa w ust. 1 – w
terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja stała się ostateczna.
Art. 79. 1. Operator statku powietrznego albo
prowadzący instalację jest obowiązany do monitorowania
wielkości
emisji odpowiednio zgodnie z planem
monitorowania emisji z operacji lotniczych albo
uproszczonym planem monitorowania emisji z operacji
lotniczych albo planem monitorowania wielkości emisji,
zatwierdzonymi przez właściwy organ.
2. Operator statku powietrznego albo prowadzący
instalację jest obowiązany do rozliczenia wielkości emisji za
każdy rok okresu rozliczeniowego.
3. Operator statku powietrznego albo prowadzący
instalację sporządza raport na temat wielkości emisji.
Art. 80. 1. Operator statku powietrznego ubiegający się
o przydział uprawnień do emisji sporządza raport o liczbie
tonokilometrów pochodzących z wykonywanych operacji
lotniczych w roku monitorowania.
2. Rokiem monitorowania jest rok kalendarzowy
kończący się na 24 miesiące przed rozpoczęciem okresu
rozliczeniowego.
3. W przypadku ubiegania się o przydział uprawnień do
emisji ze specjalnej rezerwy, raport o liczbie tonokilometrów
pochodzących z wykonywanych operacji lotniczych sporządza
się za drugi rok okresu rozliczeniowego.
4. Zweryfikowany raport, o którym mowa w ust. 1,
operator statku powietrznego przedkłada ministrowi
właściwemu do spraw środowiska:
1) na co najmniej 21 miesięcy przed rozpoczęciem
okresu rozliczeniowego;
2) do dnia 30 czerwca w trzecim roku okresu
57

rozliczeniowego, w przypadku ubiegania się o przydział
uprawnień do emisji ze specjalnej rezerwy.
Art. 81. Raporty, o których mowa w art. 78 ust. 1, art.
79 ust. 3 oraz art. 80 ust. 1, sporządza się przy użyciu
elektronicznego formularza udostępnionego na stronie
internetowej Krajowego ośrodka, opracowanego na podstawie
formularzy i wytycznych ogłaszanych przez Komisję
Europejską.
Art. 82. Sposób monitorowania wielkości emisji
pochodzących z instalacji i z operacji lotniczych oraz sposób
monitorowania liczby tonokilometrów
pochodzących
z wykonywanych operacji lotniczych określają przepisy
rozporządzenia Komisji (EU) nr 601/2012.
Art. 83. 1. Raporty, o których mowa w art. 79 ust. 3 i
art. 80 ust. 1, podlegają weryfikacji zgodnie z wymaganiami
rozporządzenia Komisji (EU) nr 600/2012, z zastrzeżeniem
art. 84. Weryfikator sporządza sprawozdanie z weryfikacji.
2. W sprawozdaniu z weryfikacji raportu, o którym
mowa w art. 79 ust. 3, weryfikator zamieszcza jedno z ustaleń
określonych w art. 27 ust. 1 rozporządzenia Komisji (EU) nr
600/2012.
3. Jeżeli w trakcie weryfikacji weryfikator wykrył
uchybienia jest on obowiązany do stwierdzenia, czy mają one
charakter istotnych nieprawidłowości w rozumieniu
rozporządzenia Komisji (EU) nr 600/2012.
4. Sprawozdanie z weryfikacji sporządza się przy użyciu
elektronicznego formularza udostępnionego na stronie
internetowej Krajowego ośrodka, opracowanego na podstawie
formularzy i wytycznych ogłaszanych przez Komisję
Europejską.
5. Operator statku powietrznego albo prowadzący
instalację ponosi koszt weryfikacji raportu, o którym mowa
odpowiednio w art. 79 ust. 3 albo art. 80 ust. 1.
Art. 84. 1. Raport na temat wielkości emisji z operacji
lotniczych uznaje się za zweryfikowany, jeżeli raport ten
został sporządzony na podstawie danych przygotowanych
przez Eurocontrol przy użyciu narzędzia dla małych
podmiotów uczestniczących w systemie zatwierdzonego
rozporządzeniem Komisji (UE) nr 606/2010 z dnia 9 lipca
2010 r. w sprawie zatwierdzenia uproszczonego narzędzia do
szacowania zużycia paliwa przez operatorów statków
powietrznych stanowiących niewielkie źródło emisji,
58

opracowanego
przez
Europejską
Organizację
ds.
Bezpieczeństwa Żeglugi Powietrznej (Dz. Urz. UE L 175 z
10.07.2010, str. 25), a całkowita roczna emisja z operacji
lotniczych wykonywanych przez danego operatora statku
powietrznego wyniosła mniej niż 25 000 Mg CO2 w danym
roku kalendarzowym.
2. Ustalenia raportu, o którym mowa w ust. 1, są
równoważne ustaleniom raportu zweryfikowanego jako
zadowalający, zgodnie z rozporządzeniem Komisji (EU) nr
600/2012.
Art. 85. 1. Prowadzący instalację albo operator statku
powietrznego jest obowiązany do przedłożenia Krajowemu
ośrodkowi raportu na temat wielkości emisji, o którym mowa
w art. 79 ust. 3, sporządzonego za poprzedni rok okresu
rozliczeniowego oraz sprawozdania z weryfikacji, o którym
mowa w art. 83 ust. 1, w terminie do dnia 31 marca każdego
roku. 2. Raport na temat wielkości emisji oraz sprawozdanie z
weryfikacji przedkłada się w postaci papierowej i postaci
elektronicznej umożliwiającej przetwarzanie zawartych w nim
danych.
3. Krajowy ośrodek przeprowadza ocenę raportu na
temat wielkości emisji w zakresie kompletności zawartych w
nim danych, poprawności przeprowadzonych obliczeń oraz
zgodności zawartych w nim ustaleń z przepisami
rozporządzenia Komisji (UE) nr 601/2012 i z zatwierdzonym
odpowiednim planem monitorowania emisji z operacji
lotniczych albo uproszczonym planem monitorowania emisji z
operacji lotniczych albo planem monitorowania wielkości
emisji, z uwzględnieniem sprawozdania z weryfikacji, o
którym mowa w art. 83 ust. 1.
4. Ocena, o której mowa w ust. 3, dotyczy raportów
zweryfikowanych
jako
zadowalające
zgodnie
z rozporządzeniem Komisji (UE) nr 600/2012.
5. W celu przeprowadzenia oceny, o której mowa w ust.
3, Krajowy ośrodek może zażądać od weryfikatora
przedłożenia wewnętrznej dokumentacji z weryfikacji, o
której mowa w art. 26 rozporządzenia Komisji (EU) nr
600/2012.
6. Jeżeli z oceny Krajowego ośrodka wynika, że raport
na temat wielkości emisji nie spełnia wymagań, o których
mowa w ust. 3, Krajowy ośrodek występuje do prowadzącego
59

instalację albo operatora statku powietrznego z wnioskiem o
udzielenie wyjaśnień.
7. Jeżeli z udzielonych wyjaśnień wynika potrzeba
dokonania zmian w raporcie na temat wielkości emisji lub w
sprawozdaniu z weryfikacji, Krajowy ośrodek występuje do
prowadzącego instalację albo operatora statku powietrznego z
wnioskiem o dokonanie zmian w tym raporcie lub w
sprawozdaniu.
8. Prowadzący instalację albo operator statku
powietrznego
jest
obowiązany,
w uzgodnieniu
z weryfikatorem, który przeprowadził weryfikację raportu na
temat wielkości emisji, wprowadzić zmiany do raportu i
przedłożyć poprawiony raport w terminie 14 dni od dnia
otrzymania wniosku, o którym mowa w ust.7, a w przypadku
potrzeby dokonania zmian w sprawozdaniu z weryfikacji jest
obowiązany do przedłożenia w tym terminie poprawionego
sprawozdania.
Art. 86. 1. Jeżeli Krajowy ośrodek nie uzyska od
prowadzącego instalację albo operatora statku powietrznego
wystarczających wyjaśnień albo w terminie, o którym mowa
w art. 85 ust. 8, nie otrzyma poprawionego raportu lub
sprawozdania z weryfikacji, występuje do organu Inspekcji
o przeprowadzenie kontroli w celu sprawdzenia, czy raport na
temat wielkości emisji jest zgodny ze stanem faktycznym.
2. Kontrola jest prowadzona na zasadach określonych w
ustawie z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony
Środowiska, z uwzględnieniem ust. 3.
3. W przypadku operatora statku powietrznego
niemającego miejsca zamieszkania ani siedziby na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, organ Inspekcji może wystąpić do
tego operatora o przesłanie uwierzytelnionych, zgodnie z
przepisami obowiązującymi w danym państwie, dokumentów
stanowiących podstawę oszacowania wielkości emisji z
wykonanych operacji lotniczych.
4. Jeżeli operator statku powietrznego nie przedłoży
dokumentów, o których mowa w ust. 3, na wezwanie, albo –
jeżeli na podstawie przedłożonych dokumentów nie można
w sposób rzetelny oszacować wielkości emisji – organ
Inspekcji dokona oszacowania wielkości emisji na podstawie
ustaleń organów sprawujących dozór przestrzeni powietrznej.
5. Jeżeli w wyniku przeprowadzonej kontroli organ
Inspekcji stwierdzi nieprawidłowości, które miały wpływ na
60

ustalenie wielkości emisji, wydaje decyzję określającą
szacunkową wielkość emisji w roku okresu rozliczeniowego,
którego dotyczy raport na temat wielkości emisji. Decyzji
nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.
6. Organ Inspekcji niezwłocznie przekazuje Krajowemu
ośrodkowi kopię decyzji, o której mowa w ust. 5.
7. Jeżeli w wyniku przeprowadzonej kontroli, organ
Inspekcji stwierdzi zgodność ustaleń zawartych w raporcie na
temat wielkości emisji ze stanem faktycznym, przekazuje
informacje w tym zakresie odpowiednio prowadzącemu
instalację albo operatorowi statku powietrznego, oraz
Krajowemu ośrodkowi.
Art. 87. 1. Krajowy ośrodek występuje do organu
Inspekcji o oszacowanie wielkości emisji z instalacji albo z
operacji lotniczej w przypadku gdy:
1) prowadzący
instalację
lub
operator
statku
powietrznego nie złożył raportu na temat wielkości emisji
albo sprawozdania z weryfikacji, albo obu tych dokumentów
w terminie, którym mowa w art. 85 ust. 1;
2) w sprawozdaniu z weryfikacji, o którym mowa w art.
83 ust. 1, weryfikator zamieścił jedno z ustaleń określonych w
art. 27 ust. 1 lit. b-d rozporządzenia Komisji (EU) nr
600/2012.
2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, organ
Inspekcji wydaje decyzję określającą szacunkową wielkość
emisji w danym roku okresu rozliczeniowego. Decyzji nadaje
się rygor natychmiastowej wykonalności. Przepisy art. 86 ust.
2-4 i 6 stosuje się odpowiednio.
3. Koszty oszacowania wielkości emisji z instalacji albo
z operacji lotniczej ponosi prowadzący instalację albo
operator statku powietrznego na zasadach określonych w
ustawie z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony
Środowiska.
Art. 88. Organ Inspekcji umarza postępowanie w
sprawie oszacowania wielkości emisji z instalacji albo
z operacji lotniczej, o którym mowa w art. 87 ust. 1 pkt 1,
jeżeli przed wydaniem decyzji prowadzący instalację albo
operator statku powietrznego dopełni obowiązku, o którym
mowa w art. 85 ust. 1 i 6.
Art. 89. Krajowy ośrodek oraz organ Inspekcji
przekazują ministrowi właściwemu do spraw środowiska
informacje, o których mowa w art. 72 rozporządzenia Komisji
61