Rządowy projekt ustawy o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych

Druk nr 3151


Warszawa, 6 lutego 2015 r.
SEJM

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VII kadencja
Prezes Rady Ministrów

RM-10-63-12




Pan

Radosław Sikorski

Marszałek Sejmu

Rzeczypospolitej Polskiej


Szanowny Panie Marszałku
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. przedstawiam Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej projekt
ustawy

- o systemie handlu uprawnieniami do
emisji gazów cieplarnianych.

Projekt ma na celu wykonanie prawa Unii Europejskiej.
W załączeniu przedstawiam także opinię dotyczącą zgodności
proponowanych regulacji z prawem Unii Europejskiej.
Jednocześnie uprzejmie informuję, że do prezentowania stanowiska Rządu
w tej sprawie w toku prac parlamentarnych został upoważniony Minister
Środowiska.

Z poważaniem

(-) Ewa Kopacz
Projekt
U S T A W A
z dnia
o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych),

1) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska, ustawę
z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zasadach wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa, ustawę
z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe, ustawę z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,
ustawę z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu,
ustawę z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska, ustawę z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu,
przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych, ustawę z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny
zgodności, ustawę z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, ustawę z dnia 29 lipca 2005 r.
o nadzorze nad rynkiem kapitałowym, ustawę z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi,
ustawę z dnia 8 grudnia 2006 r. o Polskiej Agencji Żeglugi Powietrznej, ustawę z dnia 3 października 2008 r.
o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz
o ocenach oddziaływania na środowisko i ustawę z dnia 17 lipca 2009 r. o systemie zarządzania emisjami
gazów cieplarnianych i innych substancji.
2) Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu
Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającej system handlu przydziałami emisji
gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniającej dyrektywę Rady 96/61/WE (Dz. Urz. UE L 275
z 25.10.2003, str. 32, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 15, t. 7, str. 631, z późn.
zm.).
W zakresie swojej regulacji ustawa wykonuje postanowienia:
1) rozporządzenia Komisji (WE) nr 748/2009 z dnia 5 sierpnia 2009 r. w sprawie wykazu operatorów
statków powietrznych, którzy wykonywali działalność lotniczą wymienioną w załączniku I do dyrektywy
2003/87/WE poczynając od dnia 1 stycznia 2006 r. ze wskazaniem administrującego państwa
członkowskiego dla każdego operatora statków powietrznych (Dz. Urz. UE L 219 z 22.08.2009, str. 1,
z późn. zm.);
2) rozporządzenia Komisji (UE) nr 1031/2010 z dnia 12 listopada 2010 r. w sprawie harmonogramu, kwestii
administracyjnych oraz pozostałych aspektów sprzedaży na aukcji uprawnień do emisji gazów
cieplarnianych na mocy dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej system
handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie (Dz. Urz. UE L 302 z 18.11.2010,
str. 1, z późn. zm.);
3) rozporządzenia Komisji (UE) nr 550/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustalającego, na mocy dyrektywy
2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, pewne ograniczenia w zakresie wykorzystania
międzynarodowych jednostek z tytułu projektów związanych z gazami przemysłowymi (Dz. Urz. UE
L 149 z 08.06.2011, str. 1);
4) rozporządzenia Komisji (UE) nr 600/2012 z dnia 21 czerwca 2012 r. w sprawie weryfikacji raportów na
temat wielkości emisji gazów cieplarnianych i raportów dotyczących tonokilometrów oraz akredytacji
weryfikatorów zgodnie z dyrektywą 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz. Urz. UE L 181
z 12.07.2012, str. 1);
5) rozporządzenia Komisji (UE) nr 601/2012 z dnia 21 czerwca 2012 r. w sprawie monitorowania
i raportowania w zakresie emisji gazów cieplarnianych zgodnie z dyrektywą 2003/87/WE Parlamentu
Europejskiego i Rady (Dz. Urz. UE L 181 z 12.07.2012, str. 30, z późn. zm.);
6) rozporządzenia Komisji (UE) nr 389/2013 z dnia 2 maja 2013 r. ustanawiającego rejestr Unii zgodnie
z dyrektywą 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, decyzjami nr 280/2004/WE
i nr 406/2009/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylające rozporządzenia Komisji (UE)
nr 920/2010 i nr 1193/2011 (Dz. Urz. UE L 122 z 03.05.2013, str. 1);
7) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 525/2013 z dnia 21 maja 2013 r. w sprawie
mechanizmu monitorowania i sprawozdawczości w zakresie emisji gazów cieplarnianych oraz zgłaszania
innych informacji na poziomie krajowym i unijnym, mających znaczenie dla zmian klimatu, oraz
uchylającego decyzję 280/2004/WE (Dz. Urz. UE L 165 z 18.06.2013, str. 13, z późn. zm.);
– 2 –
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1. 1. Ustawa określa zasady funkcjonowania systemu handlu uprawnieniami do
emisji gazów cieplarnianych.

8) rozporządzenia Komisji (UE) nr 1123/2013 z dnia 8 listopada 2013 r. w sprawie określania uprawnień do
międzynarodowych jednostek emisji zgodnie z dyrektywą 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady
(Dz. Urz. UE L 299 z 09.11.2013, str. 32).
Ustawa wykonuje następujące decyzje:
1) decyzję Komisji z dnia 13 listopada 2006 r. w sprawie zapobiegania podwójnemu liczeniu redukcji emisji
gazów cieplarnianych w ramach wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji zgodnie
z dyrektywą 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w przypadku projektów realizowanych
w ramach protokołu z Kioto (2006/780/WE) (Dz. Urz. UE L 316 z 16.11.2006, str. 12);
2) decyzję Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2009/406/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie
wysiłków podjętych przez państwa członkowskie, zmierzających do zmniejszenia emisji gazów
cieplarnianych w celu realizacji do roku 2020 zobowiązań Wspólnoty dotyczących redukcji emisji gazów
cieplarnianych (Dz. Urz. UE L 140 z 05.06.2009, str. 136, z późn. zm.);
3) decyzję Komisji z dnia 8 czerwca 2009 r. w sprawie szczegółowej interpretacji rodzajów działalności
lotniczej wymienionych w załączniku I do dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady
(2009/450/WE) (Dz. Urz. UE L 149 z 12.06.2009, str. 69);
4) decyzję Komisji z dnia 24 grudnia 2009 r. ustalającą, zgodnie z dyrektywą 2003/87/WE Parlamentu
Europejskiego i Rady, wykaz sektorów i podsektorów uważanych za narażone na znaczące ryzyko
ucieczki (2010/2/UE) (Dz. Urz. UE L 1 z 05.01.2010, str. 10, z późn. zm.);
5) decyzję Komisji z dnia 22 października 2010 r. dostosowującą w całej Unii liczbę uprawnień, które mają
być wydane w ramach systemu unijnego na rok 2013, oraz uchylającą decyzję 2010/384/UE
(2010/634/UE) (Dz. Urz. UE L 279 z 23.10.2010, str. 34);
6) decyzję Komisji K (2011) 1983 wersja ostateczna z 29 marca 2011 r. w sprawie metodologii
przejściowego przydziału instalacjom wytwarzającym energię elektryczną bezpłatnych uprawnień do
emisji na mocy art. 10c ust. 3 dyrektywy 2003/87/WE (decyzja niepublikowana);
7) decyzję Komisji z dnia 27 kwietnia 2011 r. w sprawie ustanowienia przejściowych zasad dotyczących
zharmonizowanego przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji w całej Unii na mocy art. 10a dyrektywy
2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (2011/278/UE) (Dz. Urz. UE L 130 z 17.05.2011, str. 1,
z późn. zm.);
8) decyzję Komisji z dnia 30 czerwca 2011 r. w sprawie ogólnounijnej ilości uprawnień, o której mowa
w art. 3e ust. 3 lit. a–d dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej system
handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie (2011/389/UE) (Dz. Urz. UE L 173
z 01.07.2011, str. 13);
9) decyzję Komisji z dnia 26 marca 2013 r. określającą roczne limity emisji państw członkowskich na lata
2013–2020 zgodnie z decyzją Parlamentu Europejskiego i Rady nr 406/2009/WE (2013/162/UE)
(Dz. Urz. UE L 90 z 28.03.2013, str. 106);
10) decyzję Parlamentu Europejskiego i Rady nr 377/2013/UE z dnia 24 kwietnia 2013 r. wprowadzającą
tymczasowe odstępstwa od dyrektywy 2003/87/WE ustanawiającej system handlu przydziałami emisji
gazów cieplarnianych we Wspólnocie (Dz. Urz. UE L 113 z 25.04.2013, str. 1);
11) decyzję Komisji z dnia 5 września 2013 r. dotyczącą krajowych środków wykonawczych w odniesieniu
do przejściowego przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji gazów cieplarnianych zgodnie z art. 11
ust. 3 dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (2013/448/UE) (Dz. Urz. UE L 240
z 07.09.2013, str. 27);
12) decyzję Komisji z dnia 5 września 2013 r. dotyczącą standardowego współczynnika wykorzystania
zdolności produkcyjnych zgodnie z art. 18 ust. 2 decyzji 2011/278/UE (2013/447/UE) (Dz. Urz. UE
L 240 z 07.09.2013, str. 23).
– 3 –
2. System handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych, zwany dalej
„systemem”, obejmuje emisję gazów cieplarnianych z:
1)
instalacji;
2)
operacji lotniczej.
3. Emisja gazów cieplarnianych z instalacji dotyczy:
1)
dwutlenku węgla (CO2);
2)
podtlenku azotu (N2O);
3)
perfluorowęglowodorów (PFCs).
4. Emisja gazów cieplarnianych z operacji lotniczej dotyczy dwutlenku węgla (CO2).
5. Rodzaje działań prowadzonych w instalacjach wraz z wartościami progowymi
odniesionymi do zdolności produkcyjnych tych instalacji i gazy cieplarniane
przyporządkowane danemu działaniu – stanowiące kryteria uczestnictwa instalacji
w systemie określa załącznik nr 1 do ustawy.
Art. 2. Przepisów ustawy nie stosuje się do emisji z:
1)
instalacji lub jej części stosowanej do badania, rozwoju lub testowania nowych
produktów i procesów technologicznych oraz instalacji wykorzystującej wyłącznie
biomasę;
2)
instalacji spalania odpadów niebezpiecznych lub odpadów komunalnych;
3)
operacji lotniczej:
a)
wykonywanej wyłącznie w celu przewozu, podczas oficjalnej misji, panującego
monarchy i członków jego najbliższej rodziny, szefów państw, szefów rządów
i ministrów wchodzących w skład rządu państwa innego niż państwo członkowskie
Unii Europejskiej, jeżeli taki jej charakter został potwierdzony w planie lotu,
b)
wojskowej, wykonywanej przez wojskowe statki powietrzne, służby celnej, policji,
straży granicznej, żandarmerii wojskowej, straży miejskiej i innych służb ochrony
bezpieczeństwa i porządku publicznego,
c)
związanej z działaniami poszukiwawczo-ratowniczymi, przeciwpożarowej
i gaśniczej, z pomocą humanitarną lub służb ratowniczych, jeżeli jest ona
wykonywana na podstawie zezwolenia właściwego organu,
d)
wykonywanej zgodnie z przepisami dla lotów z widocznością (lot VFR),
określonych w załączniku 2 do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie
– 4 –
cywilnym, podpisanej w Chicago dnia 7 grudnia 1944 r. (Dz. U. z 1959 r. Nr 35,
poz. 212 i 214, z późn. zm.)),
e)
kończącej się na lotnisku, z którego wystartował statek powietrzny, i wykonywanej
bez międzylądowania,
f)
szkoleniowej, wykonywanej wyłącznie w celu uzyskania licencji lub uzyskania
uprawnień przez członków personelu lotniczego, jeżeli jest to potwierdzone
w planie lotu, pod warunkiem że nie jest ona wykorzystywana do przewozu
pasażerów ani ładunku lub do przebazowania statku powietrznego,
g)
wykonywanej wyłącznie w celu przeprowadzenia badań naukowych lub
sprawdzenia, przetestowania lub przeprowadzenia procesu certyfikacji statku
powietrznego lub urządzenia pokładowego lub naziemnego,
h)
wykonywanej przez statek powietrzny o maksymalnej certyfikowanej masie
startowej poniżej 5700 kg,
i)
wykonywanej w ramach zobowiązań z tytułu wykonywania obowiązków
użyteczności publicznej zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego
i Rady (WE) nr 1008/2008 z dnia 24 września 2008 r. w sprawie wspólnych zasad
wykonywania przewozów lotniczych na terenie Wspólnoty (Dz. Urz. UE L 293
z 31.10.2008, str. 3), na trasach w regionach najbardziej oddalonych określonych
w art. 349 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (Dz. Urz. UE 2012 C/326,
str. 1) lub na trasach, których oferowana zdolność przewozowa nie przekracza
30 000 miejsc rocznie,
j)
wykonywanej przez operatora statku powietrznego będącego przewoźnikiem
lotniczym w rozumieniu ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze (Dz. U.
z 2013 r. poz. 1393 oraz z 2014 r. poz. 768), który realizuje:
–
mniej niż 243 operacje lotnicze w każdym z trzech kolejnych
czteromiesięcznych okresów w roku kalendarzowym albo
–
operacje lotnicze, których łączna roczna wielkość emisji wynosi mniej niż
10 000 Mg CO2.

3) Zmiany wymienionej Konwencji zostały ogłoszone w Dz. U. z 1963 r. Nr 24, poz. 137, z 1969 r. Nr 27,
poz. 210, z 1976 r. Nr 21, poz. 130, Nr 32, poz. 188, z 1984 r. Nr 39, poz. 199, z 2000 r. Nr 39, poz. 446,
z 2002 r. Nr 58, poz. 527, z 2003 r. Nr 78, poz. 700 oraz z 2012 r. poz. 368 i 370.