Rządowy projekt ustawy o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych

– 30 –
15. Podmiot realizujący zadanie inwestycyjne dokonuje aktualizacji harmonogramu
rzeczowo-finansowego, w przypadku zmian w realizacji tego zadania, które będą miały
wpływ na termin zakończenia jego realizacji.
Art. 35. 1. Koszty inwestycyjne na realizację zadań inwestycyjnych związanych ze
spełnieniem obowiązków wynikających z przepisów dotyczących promowania stosowania
energii ze źródeł odnawialnych, z wyjątkiem kosztów sfinansowanych ze źródeł
stanowiących pomoc publiczną, mogą zostać wykorzystane do zbilansowania z wartością
planowanych do przydzielenia uprawnień do emisji po przekroczeniu przez Rzeczpospolitą
Polską 15% krajowego celu ogólnego w zakresie udziału energii ze źródeł odnawialnych
w końcowym zużyciu energii brutto. Udział energii ze źródeł odnawialnych w końcowym
zużyciu energii brutto ustala się na podstawie wyników badań statystycznych statystyki
publicznej gromadzonych zgodnie z przepisami wydawanymi na podstawie ustawy z dnia
29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. z 2012 r. poz. 591, z 2013 r. poz. 2 oraz
z 2014 r. poz. 1161 i 1662).
2. Koszty inwestycyjne powinny być wyrażone w złotych w cenach z 2010 r.
z uwzględnieniem wskaźników cen nakładów inwestycyjnych ustalanych na koniec roku
poprzedzającego koniec okresu rozliczeniowego na podstawie komunikatu Prezesa Głównego
Urzędu Statystycznego.
3. Koszty inwestycyjne ponoszone w walutach obcych podlegają przeliczeniu na złote
zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości.
Art. 36. 1. Sprawozdanie rzeczowo-finansowe jest weryfikowane przez biegłego
rewidenta, o którym mowa w ustawie z dnia 7 maja 2009 r. o biegłych rewidentach i ich
samorządzie, podmiotach uprawnionych do badania sprawozdań finansowanych oraz
nadzorze publicznym (Dz. U. Nr 77, poz. 649, z późn. zm.).
2. Biegły rewident w ramach weryfikacji sprawozdania rzeczowo-finansowego
sporządza opinię, w której poświadcza wysokość poniesionych kosztów inwestycyjnych
kwalifikowanych do zbilansowania z wartością planowanych do przydzielenia uprawnień do
emisji, z uwzględnieniem realizacji rzeczowych elementów zadania inwestycyjnego.
3. Kosztami kwalifikowanymi do zbilansowania z wartością planowanych do
przydzielenia uprawnień do emisji są koszty inwestycyjne netto poniesione na realizację

14) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 182, poz. 1228, z 2012 r. poz. 855,
z 2013 r. poz. 1036 oraz z 2014 r. poz. 768.
– 31 –
zadania inwestycyjnego ujętego w krajowym planie inwestycyjnym pomniejszone o wartość
kosztów finansowanych ze źródeł stanowiących pomoc publiczną, a także o wartość
finansowanych z innych źródeł kosztów poniesionych w związku ze spełnianiem
obowiązków wynikających z przepisów dotyczących emisji przemysłowych oraz przepisów
dotyczących promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych, z zastrzeżeniem art. 35
ust. 1. Przez koszty inwestycyjne netto należy rozumieć koszty pomniejszone o wartość
podatku od towarów i usług, ale przed potrąceniem innych podatków i opłat.
4. Opinia biegłego rewidenta jest składana w języku polskim wraz z tłumaczeniem tej
opinii przez tłumacza przysięgłego na język angielski. Opinię biegłego rewidenta sporządza
się na formularzu według wzoru określonego w przepisach wydanych na podstawie ust. 8
pkt 3.
5. Koszty weryfikacji sprawozdania rzeczowo-finansowego oraz koszty tłumaczenia
opinii biegłego rewidenta przez tłumacza przysięgłego ponosi podmiot realizujący zadanie
inwestycyjne.
6. W przypadku stwierdzenia braków lub uchybień w zweryfikowanym sprawozdaniu
rzeczowo-finansowym, minister właściwy do spraw środowiska wyznacza termin na ich
usunięcie.
7. Jeżeli mimo upływu terminu braki lub uchybienia w zweryfikowanym sprawozdaniu
rzeczowo-finansowym nie zostaną usunięte, nie wydaje się uprawnień do emisji planowanych
do przydzielenia instalacji w przepisach wydanych na podstawie art. 29 ust. 1, na kolejny rok
okresu rozliczeniowego.
8. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do
spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, wzór:
1)
formularza wniosku o zatwierdzenie odpowiedniego dla realizacji danego zadania
inwestycyjnego wskaźnika zgodności, o którym mowa w art. 32 ust. 4,
2)
formularza sprawozdania rzeczowo-finansowego,
3)
formularza opinii biegłego rewidenta, o której mowa w ust. 2,
4)
formularza informacji, o której mowa w art. 34 ust. 2
– z uwzględnieniem potrzeby zapewnienia jednolitego standardu przekazywanych informacji,
specyfiki zadań inwestycyjnych ujętych w krajowym planie inwestycyjnym oraz potrzeby
prawidłowego monitorowania ich realizacji, a także potrzeby zapewnienia zgodności pomocy
publicznej z warunkami jej dopuszczalności.
– 32 –
Art. 37. 1. Zadania inwestycyjne realizowane przez operatora systemu przesyłowego
gazowego albo systemu przesyłowego elektroenergetycznego mogą być współfinansowane
przez prowadzącego instalację wytwarzającą energię elektryczną lub grupę kapitałową, do
której należy prowadzący instalację wytwarzającą energię elektryczną.
2. Prowadzący instalację wytwarzającą energię elektryczną lub grupa kapitałowa, do
której należy prowadzący instalację wytwarzającą energię elektryczną, za współfinansowanie,
o którym mowa w ust. 1, uzyskuje uprawnienia do emisji wydane w związku z rozliczeniem
kosztów inwestycyjnych poniesionych na realizację zadania inwestycyjnego.
3. Operator systemu przesyłowego ogłasza na swojej stronie internetowej ogólne
warunki współfinansowania zadania inwestycyjnego oraz wzór umowy na współfinansowanie
tego zadania.
4. Ogólne warunki współfinansowania zadania inwestycyjnego określają
w szczególności przedmiot zadania inwestycyjnego ujętego w krajowym planie
inwestycyjnym wraz z harmonogramem realizacji tego zadania.
Art. 38. 1. Uprawnienia do emisji są wydawane instalacjom wytwarzającym energię
elektryczną w liczbie stanowiącej równowartość poświadczonej w sprawozdaniu rzeczowo-
-finansowym wysokości poniesionych kosztów inwestycyjnych kwalifikowanych do
zbilansowania z wartością uprawnień do emisji, jednak nie większej niż liczba uprawnień do
emisji planowanych do przydzielenia tej instalacji na dany rok w przepisach wydanych na
podstawie art. 29 ust. 1.
2. Wartość uprawnień do emisji, które mają być wydane na dany rok, ustala się na
podstawie jednostkowej ceny uprawnienia do emisji określonej w Komunikacie Komisji
nr 2011/C 99/03 według kursu euro, który wyniósł cztery złote.
3. W przypadku gdy poświadczona w sprawozdaniu rzeczowo-finansowym wysokość
poniesionych kosztów inwestycyjnych kwalifikowanych do zbilansowania z wartością
uprawnień do emisji jest wyższa niż wartość uprawnień do emisji planowanych do
przydzielenia instalacji na dany rok w przepisach wydanych na podstawie art. 29 ust. 1,
nadwyżka kosztów inwestycyjnych może zostać wykorzystana do zbilansowania z wartością
uprawnień do emisji w następnych latach okresu rozliczeniowego, jednak nie później niż do
dnia 28 lutego 2020 r.
4. W przypadku gdy poświadczona w sprawozdaniu rzeczowo-finansowym wysokość
poniesionych kosztów inwestycyjnych kwalifikowanych do zbilansowania z wartością
uprawnień do emisji jest niższa niż wartość uprawnień do emisji planowanych do
– 33 –
przydzielenia instalacji na dany rok w przepisach wydanych na podstawie art. 29 ust. 1,
uprawnienia do emisji, w liczbie która stanowi różnicę między liczbą uprawnień do emisji
planowaną do przydzielenia na dany rok a liczbą uprawnień do emisji wydanych w tym roku
instalacji, przenosi się na następne lata, nie dłużej jednak niż na 4 lata i nie później niż do
dnia 28 lutego 2020 r.
5. Podmiot realizujący zadanie inwestycyjne jest obowiązany poinformować, w postaci
elektronicznej opatrzonej podpisem elektronicznym weryfikowanym za pomocą
kwalifikowanego certyfikatu albo w postaci papierowej, ministra właściwego do spraw
środowiska o terminie zaprzestania realizacji tego zadania, nie później niż po upływie 21 dni
od dnia zaprzestania realizacji zadania inwestycyjnego.
6. W przypadku zaprzestania realizacji zadania inwestycyjnego beneficjent pomocy
publicznej zwraca równowartość uprawnień do emisji wydanych w związku z realizacją tego
zadania do dnia zaprzestania jego realizacji na podstawie decyzji ministra właściwego do
spraw środowiska w sprawie zwrotu równowartości uprawnień do emisji i określającej kwotę
podlegającą zwrotowi.
7. Do obowiązku zwrotu równowartości uprawnień do emisji przepisy art. 39 ust. 4–7
stosuje się odpowiednio.
Art. 39. 1. Łączna wartość pomocy publicznej udzielonej w formie uprawnień do emisji
na dane zadanie inwestycyjne wraz z inną pomocą publiczną i pomocą de minimis nie może
przekroczyć 100% wartości kosztów kwalifikowanych.
2. Równowartość wydanych uprawnień do emisji, których wartość powoduje
przekroczenie intensywności pomocy, o której mowa w ust. 1, podlega zwrotowi na zasadach
określonych w ust. 4–7.
3. Po stwierdzeniu zaprzestania realizacji zadania inwestycyjnego na podstawie
informacji, o której mowa w art. 38 ust. 5, minister właściwy do spraw środowiska wydaje
decyzję w sprawie zwrotu równowartości uprawnień do emisji i określa kwotę podlegającą
zwrotowi wraz z terminem jej zwrotu.
4. Kwota podlegająca zwrotowi stanowi równowartość uprawnień do emisji
podlegających zwrotowi obliczoną przy uwzględnieniu jednostkowej ceny uprawnienia do
emisji, która odpowiada średniej cenie uprawnienia do emisji notowanej na giełdzie ICE/ECX
i EEX na rynku wtórnym spot w ostatnim dniu, w którym realizowany był obrót
uprawnieniami do emisji, poprzedzającym dzień wydania uprawnień do emisji na rachunek
prowadzącego instalację, powiększoną o odsetki obliczone z zastosowaniem stopy zwrotu
– 34 –
pomocy określonej zgodnie z rozdziałem V rozporządzenia Komisji (WE) nr 794/2004 z dnia
21 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999
ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania art. 93 Traktatu WE (Dz. Urz. UE L 140
z 30.04.2004, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 8, t. 4, str. 3).
5. Należności wnoszone w związku z obowiązkiem zwrotu kwoty, o której mowa
w ust. 4, stanowią dochód budżetu państwa.
6. Do kwoty, o której mowa w ust. 4, stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy
z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.
7. Kwota, o której mowa w ust. 4, podlega egzekucji administracyjnej w trybie
przepisów ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
Art. 40. 1. W przypadku gdy podmiot realizujący zadanie inwestycyjne ujęte
w krajowym planie inwestycyjnym nie osiągnął zatwierdzonego wskaźnika zgodności
określonego w decyzji, o której mowa w art. 32 ust. 8, beneficjent pomocy publicznej zwraca
równowartość uprawnień do emisji wydanych w związku z realizacją tego zadania na
podstawie decyzji ministra właściwego do spraw środowiska w sprawie zwrotu
równowartości uprawnień do emisji i określającej kwotę podlegającą zwrotowi.
2. Do obowiązku zwrotu kwoty, o której mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio
przepisy art. 39 ust. 3–7.
Art. 41. 1. Minister właściwy do spraw środowiska przekazuje Komisji Europejskiej
w celu akceptacji wykaz instalacji wytwarzających energię elektryczną wraz z liczbą
uprawnień planowanych do wydania tym instalacjom w danym roku okresu rozliczeniowego.
2. Minister właściwy do spraw środowiska, po zaakceptowaniu przez Komisję
Europejską wykazu, o którym mowa w ust. 1, ogłasza w Biuletynie Informacji Publicznej na
stronie podmiotowej urzędu obsługującego tego ministra informację o liczbie uprawnień do
emisji, która w danym roku okresu rozliczeniowego zostanie wydana instalacjom
wytwarzającym energię elektryczną.
3. Uprawnienia do emisji wydaje się na rachunek posiadania operatora w rejestrze Unii
w liczbie określonej w informacji, o której mowa w ust. 2.
Art. 42. 1. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw gospodarki sporządza corocznie raport z realizacji zadań
inwestycyjnych ujętych w krajowym planie inwestycyjnym.