Rządowy projekt ustawy o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych

by podjęła decyzję o nałożeniu zakazu
powietrznego, który nie dokonał rozliczenia wielkości emisji
prowadzenia operacji w odniesieniu do danego
w terminie, o którym mowa w art. 91 ust. 1, podlega
operatora statków powietrznych.
administracyjnej karze pieniężnej w wysokości równej
6. (72) Wszelkie wnioski przedkładane przez
iloczynowi liczby uprawnień do emisji, która nie została
administrujące państwo członkowskie zgodnie z
umorzona, i jednostkowej stawki administracyjnej kary
ust. 5 zawierają:
pieniężnej.
a)
dowody na to, że dany operator statków
2. Organ Inspekcji zawiesza, na wniosek prowadzącego
powietrznych
nie
wypełnił
swoich
instalację albo operatora statku powietrznego, postępowanie w
zobowiązań wynikających z niniejszej
sprawie wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej, jeżeli
dyrektywy;
dokonał on umorzenia uprawnień do emisji w terminie, o
b)
szczegóły podjętych przez dane państwo
którym mowa w art. 91 ust. 1, do dnia, w którym decyzja o
członkowskie działań mających na celu
oszacowaniu wielkości emisji, o której mowa w art. 86 ust. 5
egzekwowanie prawa;
albo art. 87 ust. 3, stała się ostateczna.
c)
uzasadnienie nałożenia zakazu prowadzenia
3. Jeżeli :
operacji na szczeblu Wspólnoty oraz
1)
liczba umorzonych uprawnień do emisji jest równa lub
d)
zalecenie dotyczące zakresu zastosowania
większa od oszacowanej wielkości emisji określonej w
zakazu prowadzenia operacji na szczeblu
decyzji, o której mowa w art. 86 ust. 5 albo art. 87 ust. 2,
Wspólnoty i wszelkich warunków, które
organ Inspekcji umarza postępowanie w sprawie
powinny mieć zastosowanie.
wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej;
7. (73) W przypadku gdy do Komisji zostają
2)
liczba umorzonych uprawnień do emisji jest mniejsza od
skierowane wnioski takie jak te, o których mowa
oszacowanej wielkości emisji określonej w decyzji, o
w ust. 5, informuje ona o tym pozostałe państwa
której mowa w art. 86 ust. 5 albo art. 87 ust. 2, organ
członkowskie
za
pośrednictwem
ich
Inspekcji wymierza administracyjną karę pieniężną
przedstawicieli w komitecie, o którym mowa w
równą iloczynowi różnicy pomiędzy liczbą uprawnień
art. 23 ust. 1, zgodnie z regulaminem komitetu.
do emisji, która została umorzona, a oszacowaną
8. (74) Przyjęcie decyzji na wniosek zgodnie z
wielkością emisji w tych decyzjach i jednostkowej
ust. 5 poprzedzają - jeżeli jest to właściwe i
stawki administracyjnej kary pieniężnej.
możliwe do wykonania - konsultacje z organami
4. Jednostkowa stawka administracyjnej kary pieniężnej
odpowiedzialnymi za nadzór regulacyjny nad
stanowi równowartość 100 euro.
danym operatorem statków powietrznych. Jeżeli
5. Wysokość stawki ustala się z uwzględnieniem
jest to możliwe, Komisja i państwa członkowskie
średniego kursu euro w przeliczeniu na złote ogłaszanego
przeprowadzają konsultacje wspólnie.
przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy
9. (75) W przypadku gdy Komisja rozważa
następujący po dniu 30 kwietnia roku, w którym powstał
podjęcie decyzji na wniosek zgodnie z ust. 5,
obowiązek rozliczenia.
ujawnia ona danemu operatorowi statków
6. Jednostkowa stawka administracyjnej kary pieniężnej
powietrznych najważniejsze fakty i argumenty
podlega corocznej waloryzacji o prognozowany europejski
stanowiące podstawę takiej decyzji. Danemu
Wskaźnik Cen Konsumpcyjnych publikowany na podstawie
operatorowi statków powietrznych przyznaje się
rozporządzenia Rady (WE) nr 2494/95 z dnia 23 października
możliwość przedstawienia Komisji pisemnych
1995 r. dotyczącego zharmonizowanych wskaźników cen
uwag w terminie 10 dni od daty ujawnienia
konsumpcyjnych (Dz. Urz. UE L 257 z 27.10.1995, str. 1, z
faktów i argumentów.
późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 10,
10. (76) Na wniosek państwa członkowskiego
t. 1, str. 39).
67

Komisja może zgodnie z procedurą regulacyjną,
7. Uiszczenie przez prowadzącego instalację albo
o której mowa w art. 23 ust. 2, przyjąć decyzję o
operatora statku powietrznego administracyjnej kary
nałożeniu na danego operatora statków
pieniężnej, o której mowa w ust. 1, nie zwalnia go od
powietrznych zakazu prowadzenia operacji.
rozliczenia wielkości emisji, o którym mowa w art. 91.
11. (77)
Każde państwo członkowskie
Art. 104. 1. Prowadzący instalację albo operator statku
wykonuje na swoim terytorium decyzje przyjęte
powietrznego, który nie dostarczył w terminie określonym w
na podstawie ust. 10. Państwa członkowskie
art. 85 ust. 1 Krajowemu ośrodkowi raportu, o którym mowa
informują Komisję o wszelkich środkach
w art. 79 ust. 3, lub sprawozdania z weryfikacji, o którym
podjętych w celu wdrożenia takich decyzji.
mowa w art. 83 ust. 1, podlega administracyjnej karze
12. (78)
W odpowiednich przypadkach
pieniężnej w wysokości 50 000 złotych.
ustanawia się szczegółowe zasady odnoszące się
2. Jeżeli w terminie do dnia 15 kwietnia prowadzący
do procedur, o których mowa w niniejszym
instalację albo operator statku powietrznego dostarczy
artykule. Środki takie, mające na celu zmianę
Krajowemu ośrodkowi raport, o którym mowa w art. 79 ust. 3,
innych niż istotne elementów niniejszej
i sprawozdanie z weryfikacji, o którym mowa w art. 83 ust. 1,
dyrektywy przez jej uzupełnienie, przyjmuje się
administracyjną karę pieniężną wymierza się w wysokości 10
zgodnie z procedurą regulacyjną, o której mowa
% kary, o której mowa w ust. 1.
w art. 23 ust. 3.
3. Prowadzący instalację, który nie wprowadził w

terminie określonym w art. 65 ust. 5 zmian w informacji, o
której mowa w art. 65 ust. 5, podlega administracyjnej karze
pieniężnej w wysokości 5 000 złotych.
Art. 105. 1. Administracyjne kary pieniężne, o których
mowa w art. 101 ust. 1, art. 102 ust. 1-3, art. 103 ust. 1 i 3 i
art. 104, nakłada, w drodze decyzji, organ Inspekcji.
2. Organ Inspekcji stwierdza naruszenia, o których
mowa w art. 101 ust. 1, art. 102 ust. 1-3, art. 103 ust. 1 i 3
i art. 104, na podstawie wykazów, o których mowa w art. 93
ust. 1 i art. 94 ust. 1, lub ustaleń kontroli.
3. Organ Inspekcji stwierdza naruszenie, o którym
mowa w art. 104 ust. 3, na podstawie informacji przekazanej
przez Krajowy ośrodek.
4. Organ Inspekcji przesyła Krajowemu ośrodkowi
kopię decyzji o nałożeniu administracyjnej kary pieniężnej, a
w przypadku nałożenia administracyjnej kary pieniężnej na
operatora statku powietrznego, także ministrowi właściwemu
do spraw środowiska.
Art. 106. Administracyjne kary pieniężne, o których
mowa w art. 101 ust. 1, art. 102 ust. 1–3, art. 103 ust. 1 i 3
i art. 104, wnosi się na wyodrębniony rachunek bankowy
organu Inspekcji, który nałożył administracyjną karę
pieniężną. Wpływy z administracyjnych kar pieniężnych
stanowią dochód budżetu państwa.
Art. 107. 1. Do administracyjnych kar pieniężnych,
68

o których mowa w art. 101 ust. 1, art. 102 ust. 1–3, art. 103
ust. 1 i 3 i art. 104, stosuje się przepisy działu III ustawy z
dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.
2. Uprawnienia organu podatkowego przysługują
organowi Inspekcji, zgodnie z art. 5 ust. 1 – w sprawach,
o których mowa w art. 101 ust. 1, art. 102 ust. 1–3, art. 103
ust. 1 i 3 i art. 104.
3. Egzekucja administracyjnych kar pieniężnych
wynikających z decyzji, o których mowa w art. 105 ust. 1,
następuje w trybie przepisów ustawy z dnia 17 czerwca
1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
Art. 108. 1. W terminie 30 dni od dnia, w którym
decyzja o nałożeniu administracyjnej kary pieniężnej stała się
ostateczna, organ Inspekcji przekazuje ministrowi
właściwemu do spraw środowiska informację o operatorach
statków powietrznych, którzy nie dopełnili obowiązku:
1)
sporządzenia i przedłożenia do zatwierdzenia, zgodnie
z art. 73 i art. 74 ust. 1, planu monitorowania emisji
z operacji lotniczych albo uproszczonego planu
monitorowania emisji z operacji lotniczych
albo złożenia wniosku, o którym mowa w art. 75 ust. 2;
2)
rozliczenia wielkości emisji, o którym mowa w art. 91
ust. 1 albo 2.
2. Minister właściwy do spraw środowiska po
otrzymaniu informacji, o której mowa w ust. 1, oraz
stwierdzeniu, że operator statku powietrznego:
1)
pomimo nałożenia kary, o której mowa w art. 102 ust.
1–3, nie dopełnił obowiązku sporządzenia i przedłożenia
do zatwierdzenia, zgodnie z art. 73 i art. 74 ust. 1, planu
monitorowania emisji z operacji lotniczych albo
uproszczonego planu monitorowania emisji z operacji
lotniczych albo złożenia wniosku, o którym mowa w art.
75 ust. 2,
2)
pomimo nałożenia kary, o której mowa w art. 103 ust. 1
i 3, nie dopełnił obowiązku rozliczenia wielkości emisji,
o którym mowa w art. 91 ust. 1 albo 2
– zawiadamia operatora statku powietrznego o wszczęciu
postępowania w sprawie skierowania do Komisji Europejskiej
wniosku o nałożenie zakazu prowadzenia przez tego operatora
operacji lotniczych.
3. Operator statku powietrznego, po otrzymaniu
zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2, może złożyć
69

wyjaśnienia ministrowi właściwemu do spraw środowiska, w
terminie 14 dni od dnia doręczenia zawiadomienia.
4. Minister właściwy do spraw środowiska, po
powiadomieniu Rady Ministrów, przesyła do Komisji
Europejskiej wniosek o nałożenie zakazu prowadzenia przez
operatora statku powietrznego operacji lotniczych.
5. Wniosek, o którym mowa w ust. 4, zawiera:
1)
dowody potwierdzające naruszenie przez operatora
statku
powietrznego
obowiązku
sporządzenia
i przedłożenia do zatwierdzenia planu monitorowania
emisji z operacji lotniczych albo uproszczonego planu
monitorowania emisji z operacji lotniczych albo
złożenia wniosku, o którym mowa w art. 75 ust. 2, lub
obowiązku
dokonania
w wymaganym terminie
rozliczenia wielkości emisji, o którym mowa w art. 91
ust. 1 albo 2;
2)
informację o podjętych środkach mających na celu
wykonanie obowiązków, o których mowa w pkt 1;
3)
uzasadnienie celowości nałożenia zakazu prowadzenia
przez operatora statku powietrznego operacji lotniczych;
4)
propozycje dotyczące czasowego i terytorialnego
zakresu obowiązywania zakazu prowadzenia operacji
lotniczych oraz dodatkowych warunków lub
obowiązków, jakie powinny zostać nałożone na
operatora statku powietrznego.
6. Postępowanie w sprawie nałożenia zakazu
prowadzenia przez operatora statku powietrznego operacji
lotniczych jest prowadzone zgodnie z przepisami
wykonawczymi wydanymi przez Komisję Europejską
na podstawie art. 16 ust. 12 dyrektywy 2003/87/WE.
Artykuł Właściwy organ

Art. 4.
Minister właściwy do spraw środowiska:

18
Państwa Członkowskie podejmują właściwe
1) jest organem właściwym do wykonywania zadań
wynikających z:

uzgodnienia administracyjne, w tym wyznaczają

właściwy organ lub organy, dla wykonania reguł
a) rozporządzenia Komisji (UE) nr 1031/2010 z dnia
12 listopada 2010 r. w sprawie harmonogramu,
niniejszej dyrektywy. W przypadku gdy
kwestii administracyjnych oraz pozostałych aspektów
wyznaczony jest więcej niż jeden organ, pracę
sprzedaży na aukcji uprawnień do emisji gazów
tego organu podjęte na mocy niniejszej
cieplarnianych na mocy dyrektywy 2003/87/WE
dyrektywy musza być koordynowane.
Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej
Państwa Członkowskie zapewniają w
system handlu przydziałami do emisji gazów
70

szczególności koordynację pomiędzy ich
cieplarnianych we Wspólnocie (Dz. Urz. UE L 302
interlokutorem wyznaczonym do zatwierdzenia
z 18.11.2010, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej
projektów zgodnie z art. 6 ust. 1 lit. a) Protokołu
„rozporządzeniem Komisji (UE) nr 1031/2010”,
b) rozporządzenia Komisji (UE) nr 600/2012 z dnia
z Kioto i organem krajowym wyznaczonym do
wykonania art. 12 Protokołu z Kioto;
21 czerwca 2012 r. w sprawie weryfikacji raportów
na temat wielkości emisji gazów cieplarnianych
interlokutora i organ krajowy wyznacza się
i raportów
dotyczących tonokilometrów oraz
odpowiednio zgodnie z późniejszymi decyzjami
akredytacji weryfikatorów zgodnie z dyrektywą
przyjętymi na mocy UNFCCC lub z Protokołu z
2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady,
Kioto.
zwanego dalej „rozporządzeniem Komisji (UE)

nr 600/2012”,
c) rozporządzenia Komisji (UE) nr 601/2012 z dnia
21 czerwca 2012 r. w sprawie monitorowania
i raportowania w zakresie emisji gazów
cieplarnianych zgodnie z dyrektywą 2003/87/WE
Parlamentu Europejskiego i Rady, zwanego dalej
„rozporządzeniem Komisji (UE) nr 601/2012”,
d) rozporządzenia Komisji (UE) nr 389/2013 z dnia
2 maja 2013 r. ustanawiającego rejestr Unii zgodnie
z dyrektywą 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego
i Rady, decyzjami nr 280/2004/WE nr 406/2009/WE
Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylającego
rozporządzenia Komisji (UE) nr 920/2010
i nr 1193/2011, zwanego dalej „rozporządzeniem
Komisji (UE) nr 389/2013”
– chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej;
2)
pełni funkcję punktu kontaktowego w rozumieniu art. 69
ust. 2 rozporządzenia Komisji (UE) nr 600/2012;
3)
prowadzi koordynacje, o której mowa w art. 10
rozporządzenia Komisji (UE) nr 601/2012.
Artykuł
Rejestry

Rozdział 2
Zarządzanie rachunkami w rejestrze Unii

19
1. Uprawnienia wydawane począwszy od

Art. 8. 1. Rejestr Unii działa na zasadach określonych
dnia 1 stycznia 2012 r. są rejestrowane w
w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 389/2013.
2. Krajowy ośrodek pełni obowiązki krajowego
rejestrze wspólnotowym w celu wykonywania
działań związanych z prow
administratora w rozumieniu art. 3 pkt 22 rozporządzenia
adzeniem kont
Komisji (UE) nr 389/2013 i zarządza zbiorem rachunków w
rozliczeniowych otwartych w państwach
rejestrze Unii podlegających jurysdykcji Rzeczypospolitej
członkowskich
oraz
przydziałem,
Polskiej.
przekazywaniem do rozliczenia i umorzeniem
3. Prowadzący instalację jest obowiązany do posiadania

5) Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. Urz. UE L 308 z 24.11.2011, str. 2, Dz. Urz. UE L 234 z 31.08.2012, str. 4, Dz. Urz. UE L 310 z 09.11.2012, str. 19, Dz. Urz. UE L 303 z
14.11.2013, str. 10 oraz Dz. Urz. UE L 56 z 26.02.2014, str. 11.
71