Rządowy projekt ustawy o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych

(EU) nr 600/2012.
Art. 90. 1. Krajowy ośrodek wprowadza do rejestru Unii
informację o wielkości emisji z instalacji lub operacji
lotniczych, na podstawie:
1) raportu, o którym mowa w art. 79 ust. 3, albo
2) raportu, o którym mowa w art. 85 ust. 8,
– który został zweryfikowany jako zadowalający.
2. Krajowy ośrodek zatwierdza w rejestrze Unii
informację o wielkości emisji z instalacji albo operacji
lotniczych, ustaloną na podstawie raportu zweryfikowanego
jako zadowalający, o ile Krajowy ośrodek nie wystąpił do
organu Inspekcji z wnioskiem, o którym mowa w art. 86 ust.
1. 3. Krajowy ośrodek wprowadza do rejestru Unii
informację o szacunkowej wielkości emisji z instalacji lub
operacji lotniczych wskazaną w decyzji określającej
szacunkową wielkość emisji, o której mowa w art. 86 ust. 5 i
art. 87 ust. 2, oraz zatwierdza tę informację na rachunku
posiadania operatora w tym rejestrze − w terminie 7 dni
roboczych od dnia otrzymania kopii tej decyzji.
4. Wprowadzone do rejestru Unii zatwierdzone wielkości
emisji z danej instalacji albo operacji lotniczych
wykonywanych przez danego operatora statku powietrznego
sumuje się oraz powiększa o czynnik korekty, o którym mowa
w art. 37 ust. 2 rozporządzenia Komisji (UE) nr 389/2013.
Wartość ta stanowi sumę emisji z instalacji albo operacji
lotniczych.
Art. 91. 1. W terminie do dnia 30 kwietnia każdego
roku prowadzący instalację albo operator statku powietrznego
dokonuje, za pośrednictwem rachunku w rejestrze Unii,
umorzenia uprawnień do emisji w liczbie odpowiadającej
różnicy pomiędzy sumą umorzonych na tym rachunku
uprawnień do emisji w danym okresie rozliczeniowym a sumą
emisji z instalacji albo operacji lotniczych, o której mowa w
art. 90 ust. 4, z zastrzeżeniem ust. 2. Umorzenie to stanowi
rozliczenie wielkości emisji.
2. W przypadku gdy toczy się postępowanie, o którym
mowa w art. 86 i art. 87, zmierzające do oszacowania
wielkości emisji z instalacji albo operacji lotniczych,
prowadzący instalację albo operator statku powietrznego
w terminie, o którym mowa w ust. 1, dokonuje umorzenia
uprawnień do emisji w liczbie określonej zgodnie z art. 90 ust.
62

1, z uwzględnieniem
liczby uprawnień do emisji
odpowiadającej jego najlepszej wiedzy na temat rzeczywistej
wielkości emisji z instalacji albo operacji lotniczej w
poprzednim roku okresu rozliczeniowego, z tym że:
1) jeżeli liczba umorzonych uprawnień do emisji jest
równa lub większa od oszacowanej wielkości emisji
określonej w decyzji, o której mowa w art. 86 ust. 5 albo art.
87 ust. 2, umorzenie to stanowi rozliczenie wielkości emisji;
2) jeżeli liczba umorzonych uprawnień do emisji jest
mniejsza od oszacowanej wielkości emisji określonej
w decyzji, o której mowa w art. 86 ust. 5 albo art. 87 ust. 2,
umorzenie to nie stanowi rozliczenia wielkości emisji.
3. Umorzone uprawnienia do emisji w liczbie
przekraczającej oszacowaną wielkość emisji określoną
w decyzji, o której mowa w art. 86 ust. 5 albo art. 87 ust. 3, w
przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, są zaliczane na
poczet rozliczenia wielkości emisji w kolejnych latach okresu
rozliczeniowego.
4. W przypadku powstania zaległości w zakresie
rozliczenia emisji z lat poprzednich umorzenie uprawnień do
emisji zalicza się w pierwszej kolejności na poczet rozliczenia
tej zaległości.
Art.
92.
Prowadzący instalację nie może
wykorzystywać do rozliczenia wielkości emisji, o której
mowa w art. 90, uprawnień do emisji lotniczych, o których
mowa w art. 44.
Art. 93. 1. Krajowy ośrodek sporządza wykazy
prowadzących instalacje albo operatorów statków
powietrznych, którzy w terminie:
1) nie dostarczyli Krajowemu ośrodkowi raportu,
o którym mowa w art. 79 ust. 3, i sprawozdania z weryfikacji,
o którym mowa w art. 83 ust. 1;
2) nie dokonali rozliczenia wielkości emisji, o którym
mowa w art. 90.
2. Krajowy ośrodek przekazuje wykazy, o których
mowa w ust. 1, organom Inspekcji w terminie do 15 maja
każdego roku.
3. Wykaz, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, zawiera:
1) imię i nazwisko albo nazwę prowadzącego instalację
albo operatora statku powietrznego, oznaczenie miejsca
zamieszkania i adresu albo siedziby i adresu;
2) wskazanie roku okresu rozliczeniowego, za który nie
63

został złożony raport.
4. Wykaz, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, zawiera:
1) imię i nazwisko albo nazwę prowadzącego instalację
albo operatora statku powietrznego, oznaczenie miejsca
zamieszkania i adresu albo siedziby i adresu;
2) sumę wielkości emisji z instalacji albo operacji
lotniczych oraz sumę umorzonych uprawnień do emisji na
rachunku posiadania operatora lub rachunku posiadania
operatora statku powietrznego w rejestrze Unii;
3) wielkość emisji, która nie została rozliczona.
Art. 94. Krajowy ośrodek sporządza wykaz operatorów
statków powietrznych, którzy nie posiadają zatwierdzonego
planu monitorowania emisji z operacji lotniczych albo
uproszczonego planu monitorowania emisji z operacji
lotniczych, zgodnego z przepisami rozporządzenia Komisji
(UE) nr 601/2012.
2. Krajowy ośrodek przekazuje wykaz, o którym mowa
w ust. 1, organom Inspekcji w terminie do dnia 31 stycznia
każdego roku.
3. Wykaz, o którym mowa w ust. 1, zawiera imię i
nazwisko albo nazwę operatora statku powietrznego oraz
oznaczenie miejsca zamieszkania i adresu albo siedziby i
adresu.
Art. 95. 1. Krajowy ośrodek przekazuje ministrowi
właściwemu do spraw środowiska wykaz, o którym mowa w
art. 93 ust. 1 pkt 2, w terminie do dnia 15 maja każdego roku.
2. Minister właściwy do spraw środowiska ogłasza w
Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej
urzędu obsługującego tego ministra wykaz, o którym mowa w
art. 93 ust. 1 pkt 2.
Art. 96. 1. Krajowy ośrodek w terminie do dnia 15 maja
każdego roku sporządza i przedstawia marszałkowi
województwa wykaz prowadzących instalacje i operatorów
statków powietrznych, którzy nie dopełnili obowiązku
rozliczenia wielkości emisji.
2. Wykaz, o którym mowa w ust. 1, zawiera imię i
nazwisko albo nazwę prowadzącego instalację lub operatora
statku powietrznego oraz wielkość emisji, która nie została
rozliczona zgodnie z art. 91.
3. Krajowy ośrodek przekazuje marszałkowi
województwa informacje o zmianach wykazu, o którym
mowa w ust. 1.
64

Artykuł
Weryfikacja i akredytacja
T
Art. 83.
1. Raporty, o których mowa w art. 79 ust. 3 i art. 80 ust. 1,
15
Państwa członkowskie zapewniają, by
podlegają weryfikacji zgodnie z wymaganiami rozporządzenia

sprawozdania przedłożone przez operatorów i
Komisji (EU) nr 600/2012, z zastrzeżeniem art. 84.
operatorów statków powietrznych na podstawie art.
Weryfikator sporządza sprawozdanie z weryfikacji.
14 ust. 3 były weryfikowane zgodnie z kryteriami
2. W sprawozdaniu z weryfikacji raportu, o którym
wymienionymi w załączniku V i we wszelkich
mowa w art. 79 ust. 3, weryfikator zamieszcza jedno z ustaleń
szczegółowych przepisach przyjętych przez
określonych w art. 27 ust. 1 rozporządzenia Komisji (EU) nr
Komisję zgodnie z niniejszym artykułem oraz by
600/2012.
był o nich powiadamiany właściwy organ.
3. Jeżeli w trakcie weryfikacji weryfikator wykrył
Państwa członkowskie zapewniają, by
uchybienia jest on obowiązany do stwierdzenia, czy mają one
operatorzy i operatorzy statków powietrznych,
charakter istotnych nieprawidłowości w rozumieniu
których sprawozdania nie zostały zweryfikowane
rozporządzenia Komisji (EU) nr 600/2012.
jako zadowalające zgodnie z kryteriami ustalonymi
4. Sprawozdanie z weryfikacji sporządza się przy użyciu
w załączniku V i we wszelkich szczegółowych
elektronicznego formularza udostępnionego na stronie
przepisach przyjętych przez Komisję zgodnie z
internetowej Krajowego ośrodka, opracowanego na podstawie
niniejszym artykułem do dnia 31 marca każdego
formularzy i wytycznych ogłaszanych przez Komisję
roku w odniesieniu do emisji w trakcie
Europejską.
poprzedniego roku kalendarzowego, nie mogli
5. Operator statku powietrznego albo prowadzący
dokonywać dalszych przeniesień przydziałów, do
instalację ponosi koszt weryfikacji raportu, o którym mowa
momentu aż sprawozdanie od tego operatora
odpowiednio w art. 79 ust. 3 albo art. 80 ust. 1.
zostanie zweryfikowane jako zadowalające.

Komisja może przyjąć szczegółowe przepisy
dotyczące weryfikacji sprawozdań składanych
przez operatorów statków powietrznych na
podstawie art. 14 ust. 3 i wniosków na mocy art.
3e i 3f, w tym weryfikacji procedur stosowanych
przez weryfikatorów, zgodnie z procedurą
regulacyjną, o której mowa w art. 23 ust. 2.
Do dnia 31 grudnia 2011 r. Komisja
przyjmie rozporządzenie w sprawie weryfikacji
raportów emisji w oparciu o zasady określone w
załączniku V oraz w sprawie akredytacji
audytorów i nadzoru nad nimi. Określi ono
warunki akredytacji i jej cofnięcia, wzajemnego
uznawania i wzajemnej oceny jednostek
akredytujących, stosownie do sytuacji.
Środek ten, mający na celu zmianę
elementów innych niż istotne niniejszej
dyrektywy poprzez jej uzupełnienie, przyjmuje
się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z
kontrolą, o której mowa w art. 23 ust. 3.
65

Artykuł
Kary
T
Rozdział 14
Administracyjne kary pieniężne

16
1. (67) Państwa Członkowskie ustanawiają

Art. 101. 1. Jeżeli prowadzący instalację eksploatuje

reguły dotyczące kar mających zastosowanie do
instalację bez zezwolenia, o którym mowa w art. 50, podlega
naruszeń przepisów krajowych, przyjętych na
administracyjnej karze pieniężnej w wysokości 50 000
mocy niniejszej dyrektywy i podejmują środki
złotych.
niezbędne w celu zapewnienia, że takie kary są
2. Organ Inspekcji może, na wniosek prowadzącego
wykonywane. Przewidziane kary powinny być
instalację, w drodze postanowienia, ustalić termin na złożenie
skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.
wniosku o wydanie zezwolenia, zawieszając na ten czas
Państwa Członkowskie powiadomią Komisję o
postępowanie w sprawie wymierzenia administracyjnej kary
tych przepisach oraz bezzwłocznie o wszystkich
pieniężnej. Termin nie może być dłuższy niż 30 dni od dnia
późniejszych zmianach wpływających na nie.
doręczenia postanowienia.
2. (68) Państwa członkowskie zapewniają
3. W razie niezłożenia wniosku w wyznaczonym
opublikowanie nazw (nazwisk) operatorów i
terminie organ Inspekcji podejmuje zawieszone postępowanie
operatorów statków powietrznych naruszających
i wydaje decyzję o wymierzeniu kary.
wymogi przekazania
wystarczającej ilości
4. W przypadku złożenia wniosku w wyznaczonym
przydziałów na mocy niniejszej dyrektywy.
terminie, administracyjnej kary pieniężnej nie nakłada się,
3. (69) Państwa członkowskie zapewniają, by
a postępowanie w sprawie jej nałożenia umarza się.
każdy
operator
lub
operator
statków
Art. 102. 1. Jeżeli operator statku powietrznego
powietrznych, który nie przekazuje
prowadzi operacje lotnicze bez zatwierdzonych planów
wystarczających przydziałów do dnia 30 kwietnia
monitorowania, o których mowa w art. 73, podlega
każdego roku w celu objęcia jego emisji w
administracyjnej karze pieniężnej w wysokości 50 000
trakcie roku poprzedniego, był odpowiedzialny
złotych.
za opłacenie kary za przekroczenie emisji. Kary
2. Jeżeli operator statku powietrznego nie wystąpił z
za przekroczenie emisji wynoszą 100 EUR za
wnioskiem, o którym mowa w art. 75 ust. 2, podlega
każdą wyemitowaną tonę równoważnika ditlenku
administracyjnej karze pieniężnej w wysokości 10 000
węgla, w odniesieniu do której operator nie
złotych.
przekazał
przydziału. Płatności kary za
3. Jeżeli prowadzący instalację nie wystąpił z
przekroczenie emisji nie uwalniają operatora od
wnioskiem o zmianę zezwolenia w przypadku, o którym
obowiązku przekazania ilości przydziałów
mowa w art. 54 ust. 1 pkt 5, podlega administracyjnej karze
równych temu przekroczeniu emisji przy
pieniężnej w wysokości 10 000 złotych.
przekazywaniu przydziałów w odniesieniu do
4. Na wniosek prowadzącego instalację albo operatora
następnego roku kalendarzowego.
statku powietrznego, organ Inspekcji może odstąpić od
4. (70) Sankcje za przekroczenie emisji
wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej, jeżeli toczy się
dotyczące uprawnień wydanych począwszy od
postępowanie odpowiednio w sprawie zmiany zezwolenia w
dnia 1 stycznia 2013 r. są podwyższane zgodnie z
zakresie zatwierdzenia zmiany planu monitorowania wielkości
europejskim wskaźnikiem cen konsumpcyjnych
emisji albo zatwierdzenia planu monitorowania emisji
5. (71) W przypadku gdy operator statków
z operacji lotniczych albo uproszczonego planu
powietrznych nie spełnia wymogów niniejszej
monitorowania emisji z operacji lotniczych lub zatwierdzenia
dyrektywy i gdy zastosowanie innych środków
istotnych zmian tych planów, a w przypadku planu
egzekwowania nie doprowadziło do spełnienia
monitorowania tonokilometrów – zatwierdzenia istotnej
tych wymogów, jego administrujące państwo
zmiany planu monitorowania tonokilometrów.
członkowskie może zwrócić się do Komisji o to,
Art. 103. 1. Prowadzący instalację albo operator statku
66