Rządowy projekt ustawy o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych

Środki te, mające na celu zmianę elementów
innych niż istotne niniejszej dyrektywy poprzez jej
uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą
regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w
art. 23 ust. 2. Na wniosek państwa członkowskiego
Komisja rozpatruje możliwość przedłożenia
komitetowi projektu środków, które mają być
podjęte.
Artykuł Przenoszenie, przekazywanie oraz anulowanie T
Rozdział 3 Rozporządzanie uprawnieniami do emisji znajdującymi
12
przydziałów

się na rachunkach w rejestrze Unii i przenoszenie tych
1. Państwa Członkowskie zapewniają, że
uprawnień
przydziały mogą być przenoszone między:
Art. 15. 1. Uprawnieniami do emisji można swobodnie
a)
osobami we Wspólnocie;
rozporządzać, chyba że ustawa lub przepisy Unii Europejskiej
b)
osobami we Wspólnocie oraz osobami w
państwach trzecich, w przypadku gdy takie
dotyczące handlu uprawnieniami do emisji gazów
przydziały są uznane zgodnie z procedurą
cieplarnianych stanowią inaczej.
określoną w art. 25 bez ograniczeń innych
2. Czynności rozporządzające uprawnieniami do emisji
niż zawarte w niniejszej dyrektywie lub
mogą być dokonywane między osobami fizycznymi, osobami
przyjęte na mocy niniejszej dyrektywy.
prawnymi lub jednostkami organizacyjnymi niebędącymi
1a. Do dnia 31 grudnia 2010 r. Komisja
bada, czy rynek uprawnień do emisji jest
osobami prawnymi, które posiadają rachunek w rejestrze Unii.
wystarczająco
chroniony
przed
Art. 16. 1. Uprawnienia do emisji są ważne w okresie
wykorzystywaniem poufnych informacji lub
rozliczeniowym, na który zostały przydzielone.
manipulacją rynkową, oraz w stosownych
2. Uprawnienia do emisji niewykorzystane w danym
przypadkach przedstawia wnioski w celu
roku okresu rozliczeniowego zachowują ważność w kolejnych
zapewnienia takiej ochrony. Odpowiednie
latach tego okresu.
przepisy dyrektywy 2003/6/WE Parlamentu
3. Uprawnienia do emisji znajdujące się na rachunku w
Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2003 r.
rejestrze Unii, z wyłączeniem krajowego rachunku posiadania,
w sprawie wykorzystywania poufnych informacji
i manipulacji na rynku (nadużyć na rynku)(55)
niewykorzystane w danym okresie rozliczeniowym są

mogą być po odpowiednim dostosowaniu
zastępowane równoważną liczbą uprawnień do emisji
stosowane do handlu towarami.
ważnych w kolejnym okresie rozliczeniowym.
2. Państwa Członkowskie zapewniają, że

przydziały wydane przez właściwy organ innego
Państwa Członkowskiego są uznawane do celów
wypełnienia zobowiązań operatorów statków
powietrznych na podstawie ust. 2a lub spełniania
zobowiązań operatorów na podstawie ust. 3.
2a. Administrujące państwa członkowskie
zapewniają, aby do dnia 30 kwietnia każdego roku
każdy operator statków powietrznych zwracał
liczbę przy-działów odpowiadającą całkowitej
52

ilości emisji wytworzonych w trakcie poprzedniego
roku kalendarzowego, pochodzących z działań
lotniczych wymienionych w załączniku I, które
wykonuje ten operator statków powietrznych,
zweryfikowanej zgodnie z art. 15. Państwa
członkowskie zapewniają, aby przydziały zwrócone
zgodnie z niniejszym ustępem zostały następnie
anulowane.
3. Państwa członkowskie zapewniają, aby
do dnia 30 kwietnia każdego roku operatorzy
każdego urządzenia zwracali liczbę przydziałów
innych niż przy-działy wydane na mocy rozdziału
II, odpowiadającą całkowitej ilości emisji z
urządzeń w trakcie poprzedniego roku
kalendarzowego, zweryfikowanej zgodnie z art.
15, oraz aby były one następnie anulowane.
3a. Obowiązek przedstawienia uprawnień
do rozliczenia nie powstaje w związku z
emisjami CO2
zweryfikowanym jako
wychwycony i przetransportowany do stałego
składowania do instalacji, dla której zezwolenie
obowiązuje zgodnie z przepisami dyrektywy
2009/31/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z
dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie
geologicznego składowania dwutlenku węgla(60).
4. Państwa
Członkowskie
podejmują
niezbędne kroki w celu zapewnienia, że
przydziały zostaną anulowane w każdym
momencie na wniosek posiadających je osób.
5. Ust. 1 i 2 stosuje się bez uszczerbku dla art.
10c.
Artykuł
Monitorowanie i raportowanie emisji
T
Rozdział 12
Monitorowanie i rozliczanie wielkości emisji z operacji
14
1. Do dnia 31 grudnia 2011 r. Komisja

lotniczych i instalacji

przyjmie
rozporządzenie
w
sprawie
Art. 73. 1. Operator statku powietrznego, z wyjątkiem
operatora statku powietrznego wymienionego w ust. 2,
monitorowania i raportowania emisji oraz, w
sporządza plan monitorowania w zakresie emisji z operacji
stosownych przypadkach, danych dotyczących
lotniczych, o którym mowa w art. 12 rozporządzenia Komisji
działań, związanych z rodzajami działań
(UE) nr 601/2012, zwany dalej „planem monitorowania emisji
wymienionymi
w
załączniku
I,
dla
z operacji lotniczych”, wraz z dokumentami uzupełniającymi
monitorowania i raportowania danych
i informacjami, o których mowa w tym przepisie.
dotyczących tonokilometrów do celów wniosku
2. Operator statku powietrznego spełniający warunki
określone w art. 54 ust. 1 rozporządzenia Komisji (UE) nr
53

na mocy art. 3e lub 3f, opierające się na zasadach
601/2012, sporządza plan monitorowania w zakresie emisji z
monitorowania i raportowania określonych w
operacji lotniczych w sposób uproszczony określony w art. 54
załączniku IV i które w wymogach dotyczących
ust. 3 tego rozporządzenia, bez zachowania wymogu
monitorowania i raportowania dotyczących
przedkładania dokumentów uzupełniających, o których mowa
w art. 12 tego rozporządzenia, zwany dalej „uproszczonym
każdego gazu cieplarnianego określa potencjał
planem monitorowania emisji z operacji lotniczych”.
danego gazu w zakresie powodowania
3. W przypadku ubiegania się przez operatora statku
globalnego efektu cieplarnianego.
powietrznego, o którym mowa w ust. 1 i 2, o przydział
Środek ten, mający na celu zmianę
uprawnień do emisji, operator statku powietrznego sporządza
elementów innych niż istotne niniejszej
również plan monitorowania odnoszący się do monitorowania
dyrektywy poprzez jej uzupełnienie, przyjmuje
i raportowania w zakresie danych dotyczących
się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z
tonokilometrów, o którym mowa w art. 51 ust. 2
rozporządzenia Komisji (UE) nr 601/2012, zwany dalej
kontrolą, o której mowa w art. 23 ust. 3.
„planem monitorowania tonokilometrów”.
2. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1,
Art. 74. 1. Operator statku powietrznego składa wniosek
uwzględnia najbardziej dokładne i aktualne
o zatwierdzenie planów monitorowania, o których mowa w
dostępne dowody naukowe, w szczególności
art. 73, do ministra właściwego do spraw środowiska.
zgromadzone przez IPCC, i może również
2. Wniosek o zatwierdzenie planów monitorowania
określać wymogi dla prowadzą
zawiera:
cych instalacje w
zakresie raportowania emisji związanych z
1) imię i nazwisko albo nazwę operatora statku
powietrznego oraz oznaczenie jego miejsca zamieszkania
produkcją towarów przez energochłonne sektory
i adresu albo siedziby i adresu;
przemysłu
poddane
międzynarodowej
2) wykaz statków powietrznych użytkowanych na dzień
konkurencji. Rozporządzenie to może również
składania wniosku o zatwierdzenie planów monitorowania
określać wymogi w zakresie niezależnej
oraz liczbę statków każdego rodzaju, jak również wykaz
dodatkowych rodzajów statków powietrznych, które mogą być
weryfikacji tych informacji.
użytkowane;
Wymogi te mogą obejmować raportowanie
poziomów emisji związanych z wytwarzaniem
3) dane o typie i podtypie każdego statku powietrznego;
4) znaki rejestracyjne każdego statku powietrznego;
energii
elektrycznej
objętych
systemem
5) określenie rodzajów wykorzystywanych paliw.
wspólnotowym, na potrzeby produkcji tych
3. Do wniosku o zatwierdzenie:
towarów.
1) planu monitorowania emisji z operacji lotniczych –
3. Państwa członkowskie zapewniają, aby
dołącza się:
każdy prowadzący instalację lub operator statku
a) plan monitorowania emisji z operacji lotniczych,
b) dokumenty uzupełniające, o których mowa w art. 12
powietrznego monitorował emisje z tej instalacji
rozporządzenia Komisji (UE) nr 601/2012;
w każdym roku kalendarzowym, lub, od dnia 1

2) uproszczonego planu monitorowania emisji z operacji
stycznia 2010 r., ze statku powietrznego, który
lotniczych – dołącza się:
eksploatuje, oraz składał właściwemu organowi
a) uproszczony plan monitorowania emisji z operacji
raporty w tym zakresie po zakończeniu tego roku,
lotniczych,
zgodnie z rozporządzeniem, o którym mowa w
b) dokumenty potwierdzające, że operator statku
powietrznego spełnia przesłanki, o których mowa w art. 54
54

ust. 1.
ust. 1 rozporządzenia Komisji (UE) nr 601/2012;
4. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1,
3) planu monitorowania tonokilometrów – dołącza się
może obejmować wymogi dotyczące stosowania
plan monitorowania tonokilometrów.
4. Plany monitorowania, zmiany tych planów oraz
zautomatyzowanych systemów i formatów
dokumenty uzupełniające, o których mowa w ust. 1–3,
wymiany danych w celu zharmonizowania
sporządza się przy użyciu elektronicznego formularza
komunikacji dotyczącej planu monitorowania,
udostępnionego na stronie internetowej Krajowego ośrodka,
raportów rocznych emisji
i
działań
opracowanego na podstawie formularzy i wytycznych
weryfikacyjnych
pomiędzy
prowadzącym
ogłaszanych przez Komisję Europejską.
instalację lub operatorem statku powietrznego,
Art. 75. 1. Operator statku powietrznego zgłasza
audytorem i właściwymi organami.
ministrowi właściwemu do spraw środowiska wszelkie

propozycje zmian w planie monitorowania emisji z operacji

lotniczych, uproszczonym planie monitorowania emisji z
operacji lotniczych i planie monitorowania tonokilometrów.
2. Jeżeli zmiana planu monitorowania emisji z operacji
lotniczych, uproszczonego planu monitorowania emisji z
operacji lotniczych i planu monitorowania tonokilometrów ma
charakter zmiany istotnej w rozumieniu art. 15 ust. 4
rozporządzenia Komisji (UE) nr 601/2012, operator statku
powietrznego składa do ministra właściwego do spraw
środowiska wniosek o zatwierdzenie tej zmiany, przy czym
art. 74 stosuje się odpowiednio.
3. Operator statku powietrznego jest obowiązany
wystąpić z wnioskiem o zmianę planu monitorowania emisji z
operacji lotniczych, uproszczonego planu monitorowania
emisji z operacji lotniczych i planu monitorowania
tonokilometrów, w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia
zaistnienia zdarzenia powodującego konieczność zmiany, o
której mowa w ust. 2
Art. 76. 1. Minister właściwy do spraw środowiska, w
drodze decyzji, po zasięgnięciu opinii Krajowego ośrodka,
zatwierdza:
1) plan monitorowania emisji z operacji lotniczych,
uproszczony plan monitorowania emisji z operacji lotniczych i
plan monitorowania tonokilometrów;
2) zmianę planu monitorowania emisji z operacji
lotniczych, uproszczonego planu monitorowania emisji
z operacji lotniczych i planu monitorowania tonokilometrów -
jeżeli zmiana ta ma charakter zmiany istotnej w rozumieniu
art. 15 ust. 4 rozporządzenia Komisji (UE) nr 601/2012.
2. Przy zasięganiu opinii, o której mowa w ust. 1, nie
stosuje się art. 106 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks
55

postępowania administracyjnego. Przepis art. 53 ust. 4 stosuje
się odpowiednio.
3. Kopię decyzji, o której mowa w ust. 1, przekazuje się
Krajowemu ośrodkowi, organowi Inspekcji oraz Narodowemu
Funduszowi, w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja
stała się ostateczna.
Art. 77. 1. Prowadzący instalację, z wyjątkiem
prowadzącego instalację o niskim poziomie emisji, o której
mowa w art. 47 ust. 2 rozporządzenia Komisji (UE) nr
601/2012, sporządza plan monitorowania wielkości emisji
wraz z dokumentami uzupełniającymi i informacjami oraz
plan poboru próbek, o którym mowa w art. 33 rozporządzenia
Komisji (UE) nr 601/2012.
2. Prowadzący instalację o niskim poziomie emisji
sporządza
plan
monitorowania
wielkości
emisji
z uwzględnieniem odstępstw, o których mowa w art. 47 ust.
3–8 rozporządzenia Komisji (UE) nr 601/2012 a także plan
poboru próbek, o którym mowa w art. 33 rozporządzenia
Komisji (UE) nr 601/2012.
3. Plany monitorowania wielkości emisji, zmiany tych
planów, dokumenty uzupełniające i informacje, plany poboru
próbek sporządza się przy użyciu elektronicznego formularza
udostępnionego na stronie internetowej Krajowego ośrodka,
opracowanego na podstawie formularzy i wytycznych
ogłaszanych przez Komisję Europejską.
4. Prowadzący instalację, o którym mowa w ust. 1 i 2,
jest obowiązany do zgłoszenia organowi właściwemu do
wydania zezwolenia wszelkich propozycji zmian planu
monitorowania wielkości emisji oraz plan poboru próbek, o
którym mowa w art. 33 rozporządzenia Komisji (UE) nr
601/2012.
Art. 78. 1. Prowadzący instalację i operator statku
powietrznego składają odpowiednio do organu właściwego do
wydania zezwolenia albo ministra właściwego do spraw
środowiska:
1) raport w zakresie udoskonaleń w metodyce
monitorowania, zgodnie z wymaganiami art. 69 ust. 1
rozporządzenia Komisji (UE) nr 601/2012,
2) raport w zakresie udoskonalania w metodyce
monitorowania, zgodnie z wymaganiami art. 69 ust. 4
rozporządzenia Komisji (UE) nr 601/2012,
-w celu jego zatwierdzenia.
56