Rządowy projekt ustawy o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych

– 20 –
8. Prowadzący instalację składa wniosek, o którym mowa w art. 20 ust. 1, nie później
niż na 17 miesięcy przed rozpoczęciem okresu rozliczeniowego. Wniosek złożony po upływie
tego terminu pozostawia się bez rozpatrzenia.
9. Do wniosku, o którym mowa w art. 20 ust. 1, dołącza się:
1)
raport o metodyce zbierania danych przekazanych we wniosku;
2)
protokół z przeprowadzonej przez weryfikatora weryfikacji informacji o instalacji,
o których mowa w ust. 1;
3)
opis i schemat strukturalny instalacji z podziałem na podinstalacje.
10. Jeżeli wniosek o przydział uprawnień do emisji nie spełnia wymogów, o których
mowa w ust. 1–3, 9, oraz określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 4 oraz
w art. 20 ust. 2, Krajowy ośrodek wzywa prowadzącego instalację do usunięcia braków
w terminie 14 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez
rozpatrzenia. Do wniosku składanego w postaci elektronicznej dołącza się skany
dokumentów.
Art. 22. 1. Krajowy ośrodek sprawdza zweryfikowane informacje o instalacji, o których
mowa w art. 21 ust. 5, w zakresie kompletności danych oraz zgodności i poprawności
przeprowadzonych obliczeń, zgodnie z ustawą i przepisami Unii Europejskiej dotyczącymi
przydziału uprawnień do emisji.
2. Na podstawie zweryfikowanych informacji o instalacji oraz po dokonaniu
sprawdzenia, oblicza się dla każdego roku okresu rozliczeniowego dla każdej instalacji,
z podziałem na podinstalacje, wstępną roczną liczbę uprawnień do emisji zgodnie
z przepisami wydanymi na podstawie art. 21 ust. 4 pkt 4.
3. Wstępna całkowita roczna liczba uprawnień do emisji dla instalacji stanowi sumę
wszystkich wstępnych rocznych liczb uprawnień do emisji z podinstalacji obliczonych
zgodnie z ust. 2.
Art. 23. 1. Krajowy ośrodek przygotowuje projekt wykazu instalacji wraz z obliczoną
wstępną całkowitą roczną liczbą uprawnień do emisji, zgodnie z art. 22 ust. 3.
2. Krajowy ośrodek przekazuje ministrowi właściwemu do spraw środowiska projekt
wykazu, o którym mowa w ust. 1.
3. Minister właściwy do spraw środowiska zapewnia możliwość udziału społeczeństwa
przy opracowywaniu projektu wykazu, o którym mowa w ust. 1, na zasadach i w trybie
określonych w ustawie z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku
– 21 –
i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania
na środowisko (Dz. U. z 2013 r. poz. 1235, z późn. zm.)).
4. Minister właściwy do spraw środowiska przedstawia projekt wykazu, o którym mowa
w ust. 1, do akceptacji Radzie Ministrów.
5. Jeżeli Rada Ministrów zaakceptuje wykaz, o którym mowa w ust. 4, minister
właściwy do spraw środowiska przekazuje go Komisji Europejskiej.
Art. 24. 1. Jeżeli Komisja Europejska nie zaakceptuje wykazu w części, minister
właściwy do spraw środowiska, kierując się koniecznością zapewnienia obowiązku
wykonania decyzji Komisji dotyczącej wykazu, sporządza poprawiony w zakresie
wskazanym w decyzji Komisji projekt wykazu. Do opracowania projektu poprawionego
wykazu przepisy art. 21–23 stosuje się odpowiednio.
2. Jeżeli Komisja Europejska nie zaakceptuje wykazu w całości, minister właściwy do
spraw środowiska sporządza projekt nowego wykazu. Do opracowania projektu nowego
wykazu stosuje się przepisy art. 21–23.
Art. 25. 1. Jeżeli Komisja Europejska zaakceptuje wykaz, o którym mowa w art. 23
ust. 5 albo w art. 24 ust. 1 albo 2, Krajowy ośrodek oblicza całkowitą roczną liczbę
uprawnień do emisji, która ma być przydzielona instalacji znajdującej się w wykazie.
2. Całkowita roczna liczba uprawnień do emisji, o której mowa w ust. 1, stanowi iloczyn
wstępnej całkowitej rocznej liczby uprawnień do emisji określonej dla instalacji w wykazie,
o którym mowa w ust. 1, i międzysektorowego współczynnika korygującego określonego
w decyzji Komisji z dnia 5 września 2013 r. dotyczącej krajowych środków wykonawczych
w odniesieniu do przejściowego przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji gazów
cieplarnianych zgodnie z art. 11 ust. 3 dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego
i Rady (2013/448/UE) (Dz. Urz. UE L 240 z 07.09.2013, str. 27).
3. Całkowita roczna liczba uprawnień do emisji, o której mowa w ust. 1, w przypadku
instalacji wytwarzającej energię elektryczną, której przydziela się uprawnienia do emisji na
produkcję inną niż produkcja energii elektrycznej, stanowi wstępną całkowitą roczną liczbę
uprawnień do emisji określoną dla instalacji w wykazie, o którym mowa w ust. 1 –
dostosowaną na każdy rok okresu rozliczeniowego za pomocą współczynnika liniowego,
o którym mowa w art. 10 ust. 9 akapit drugi decyzji Komisji z dnia 27 kwietnia 2011 r.

10) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 1238, z 2014 r.
poz. 587, 822, 850, 1101, 1133 oraz z 2015 r. poz. … .
– 22 –
w sprawie ustanowienia przejściowych zasad dotyczących zharmonizowanego przydziału
bezpłatnych uprawnień do emisji w całej Unii na mocy art. 10a dyrektywy 2003/87/WE
Parlamentu Europejskiego i Rady (2011/278/UE) (Dz. Urz. UE L 130 z 17.05.2011, str. 1,
z późn. zm.), zwaną dalej „decyzją Komisji nr 2011/278/UE”.
4. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, wykaz instalacji wraz z całkowitą
roczną liczbą uprawnień do emisji przydzieloną każdej z tych instalacji na okres
rozliczeniowy, obliczoną zgodnie z ust. 2 i 3, kierując się stanowiskiem Komisji Europejskiej,
a także powszechnym charakterem tego wykazu.
Art. 26. 1. Całkowita roczna liczba uprawnień do emisji, przydzielona dla danej
instalacji w przepisach wydanych na podstawie art. 25 ust. 4, podlega dostosowaniu do zmian
w wykazie sektorów lub podsektorów narażonych na znaczące ryzyko ucieczki emisji,
o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 10a ust. 13 dyrektywy
2003/87/WE.
2. Prowadzący instalację w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie przepisów
wprowadzających zmiany w wykazie sektorów lub podsektorów narażonych na znaczące
ryzyko ucieczki emisji, przedkłada do Krajowego ośrodka informację o instalacji, o której
mowa w art. 21 ust. 1.
3. Przepisy art. 21–24 oraz art. 25 ust. 1–3 stosuje się odpowiednio.
Rozdział 6
Przydział uprawnień do emisji w okresie rozliczeniowym 2013–2020 dla instalacji
wytwarzających energię elektryczną
Art. 27. 1. W okresie rozliczeniowym rozpoczynającym się od dnia 1 stycznia 2013 r.
instalacjom wytwarzającym energię elektryczną, które były eksploatowane najpóźniej w dniu
31 grudnia 2008 r., lub instalacjom wytwarzającym energię elektryczną, w przypadku których
proces inwestycyjny został faktycznie rozpoczęty najpóźniej w tym dniu, mogą być
przydzielone uprawnienia do emisji na zasadach określonych w niniejszym rozdziale.
2. Za dzień faktycznego rozpoczęcia procesu inwestycyjnego uznaje się dzień, w którym
zostały podjęte prace przygotowawcze związane z tym procesem.
3. Uprawnienia do emisji przydzielone instalacji wytwarzającej energię elektryczną,
w przypadku której proces inwestycyjny został faktycznie rozpoczęty najpóźniej w dniu
31 grudnia 2008 r., mogą zostać wydane tej instalacji od roku, w którym rozpoczęto
eksploatację tej instalacji.
– 23 –
4. Prowadzący instalację wytwarzającą energię elektryczną, w przypadku której proces
inwestycyjny został faktycznie rozpoczęty najpóźniej w dniu 31 grudnia 2008 r., przekazuje
ministrowi właściwemu do spraw środowiska i Krajowemu ośrodkowi informację o oddaniu
instalacji do użytkowania, w terminie 14 dni od dnia oddania tej instalacji do użytkowania.
Art. 28. 1. Wartość uprawnień do emisji wydanych instalacjom wytwarzającym energię
elektryczną na zasadach określonych w niniejszym rozdziale stanowi wartość pomocy
publicznej w rozumieniu art. 107 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zwanej
dalej „pomocą publiczną”.
2. Prowadzący instalację wytwarzającą energię elektryczną, któremu wydano
uprawnienia do emisji na zasadach określonych w niniejszym rozdziale, jest beneficjentem
pomocy publicznej.
Art. 29. 1. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, wykaz instalacji
wytwarzających energię elektryczną, o których mowa w art. 27 ust. 1, wraz z liczbą
uprawnień do emisji planowanych do przydzielenia danej instalacji na każdy rok okresu
rozliczeniowego 2013–2020, kierując się decyzją Komisji Europejskiej z dnia 13 lipca 2012 r.
C(2012) 4609 dotyczącą wniosku zgłoszonego przez Polskę na podstawie art. 10c ust. 5
dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w celu przejściowego przydziału
bezpłatnych uprawnień do emisji na modernizację wytwarzania energii elektrycznej oraz
decyzją z dnia 22 stycznia 2014 r. C(2013) 6648 final. – Odstępstwo na podstawie art. 10c
dyrektywy 2003/87/WE w sprawie handlu emisjami – bezpłatne uprawnienia dla wytwórców
energii elektrycznej, w których Komisja Europejska zaakceptowała złożony przez
Rzeczpospolitą Polską wniosek dotyczący przydziału uprawnień do emisji instalacjom
wytwarzającym energię elektryczną w okresie rozliczeniowym 2013–2020, a także
powszechnym charakterem tego wykazu.
2. Wykaz, o którym mowa w ust. 1, zawiera listę instalacji wytwarzających energię
elektryczną, które kwalifikują się do przydziału uprawnień do emisji, wraz z liczbą uprawnień
do emisji planowanych do przydzielenia danej instalacji na każdy rok okresu rozliczeniowego
2013–2020, ustaloną przez ministra właściwego do spraw środowiska w porozumieniu
z ministrem właściwym do spraw gospodarki, zgodnie z decyzją Komisji nr K (2011) 1983
z dnia 29 marca 2011 r. w sprawie metodologii przejściowego przydziału instalacjom
wytwarzającym energię elektryczną bezpłatnych uprawnień do emisji na mocy art. 10c ust. 3
dyrektywy 2003/87/WE, oraz z uwzględnieniem wytycznych zawartych w Komunikacie
– 24 –
Komisji Wytyczne w zakresie nieobowiązkowego stosowania art. 10c dyrektywy
2003/87/WE (2011/C 99/03) (Dz. Urz. UE C 99 z 31.03.2011, str. 9), zwanego dalej
„Komunikatem Komisji nr 2011/C 99/03”, na podstawie:
1)
zweryfikowanych emisji w latach 2005–2007 lub
2)
wskaźnika wydajności ex ante.
Art. 30. 1. Minister właściwy do spraw środowiska ogłasza, w drodze obwieszczenia,
w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, niezwłocznie po
zatwierdzeniu przez Komisję Europejską, krajowy plan inwestycyjny sporządzony przez
ministra właściwego do spraw gospodarki na podstawie informacji przekazanych przez
podmioty realizujące zadania inwestycyjne z uwzględnieniem potrzeby modernizacji
i poprawy infrastruktury, wspierania czystych technologii, a także dywersyfikacji struktury
energetycznej i źródeł dostaw, zatwierdzony przez Komisję Europejską w decyzjach,
o których mowa w art. 29 ust. 1, uwzględniając poufność informacji stanowiących tajemnicę
przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej
konkurencji (Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1503, z późn. zm.)).
2. Krajowy plan inwestycyjny, o którym mowa w ust. 1, zawiera wykaz zadań
inwestycyjnych, z podaniem dla każdego zadania inwestycyjnego w szczególności:
1)
podmiotów podejmujących poszczególne zadania inwestycyjne;
2)
okresu realizacji poszczególnych zadań inwestycyjnych oraz przewidywanych terminów
zakończenia realizacji tych zadań inwestycyjnych;
3)
kwoty kosztów inwestycyjnych planowanych do poniesienia w poszczególnych latach;
4)
wyodrębnionej kwoty kosztów inwestycyjnych planowanych do poniesienia na
dostosowanie instalacji do przepisów w zakresie emisji przemysłowych, z wyjątkiem
kosztów sfinansowanych ze źródeł, stanowiących pomoc publiczną;
5)
wyodrębnionej kwoty kosztów inwestycyjnych planowanych do poniesienia na
dostosowanie do przepisów w zakresie odnawialnych źródeł energii, z wyjątkiem
kosztów sfinansowanych ze źródeł stanowiących pomoc publiczną;
6)
wyodrębnionej kwoty kosztów inwestycyjnych planowanych do sfinansowania ze
środków krajowych i Unii Europejskiej, które stanowią pomoc publiczną.

11) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 96, poz. 959,
Nr 162, poz. 1693, Nr 172, poz. 1804, z 2005 r. Nr 10, poz. 68, z 2007 r. Nr 171, poz. 1206 oraz z 2009 r.
Nr 201, poz. 1540.