Rządowy projekt ustawy o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych

– 110 –
2)
instalację wymagającą pozwolenia na wprowadzanie gazów lub pyłów do
powietrza, lub
3)
źródło spalania paliw, o którym mowa w art. 157a ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia
27 kwietnia 2001 r. − Prawo ochrony środowiska, o nominalnej mocy cieplnej nie
mniejszej niż 1 MW
− nie dopełni obowiązku, o którym mowa w ust. 3, Krajowy ośrodek może zawiadomić
o tym wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska w terminie do dnia 15 września.
5. W przypadku podmiotu korzystającego ze środowiska, o którym mowa w ust. 4
pkt 1 lub 2, wojewódzki inspektor ochrony środowiska dokonuje sprawdzenia
informacji zawartych w raporcie, w zakresie objętym wystąpieniem, o którym mowa
w ust. 2.
6. Wyniki sprawdzenia, o którym mowa w ust. 5, wojewódzki inspektor ochrony
środowiska przekazuje Krajowemu ośrodkowi i podmiotowi korzystającemu ze
środowiska.
7. Jeżeli ze sprawdzenia informacji zawartych w raporcie wynika potrzeba korekty
raportu, podmiot korzystający ze środowiska dokonuje korekty raportu w terminie
14 dni od dnia otrzymania wyników sprawdzenia.”;
8)
w art. 9:
a)
w ust. 1:
–
pkt 2 i 3 otrzymują brzmienie:
„2) zaopatrzenia w ciepło;
3)
górnictwa i wydobycia;”,
–
pkt 5 i 6 otrzymują brzmienie:
„5) produkcji żelaza i stali;
6)
produkcji metali nieżelaznych;”,
–
w pkt 17 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 18 w brzmieniu:
„18) przemysłu spożywczego.”,
b)
po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„1a. Prognozy zmian aktywności, o których mowa w ust. 1, zawierają
informację o politykach i działaniach prowadzących do redukcji emisji gazów
cieplarnianych lub zwiększenia pochłaniania dwutlenku węgla w wyniku
działalności, o której mowa w art. 2 pkt 11.”;
9)
w art. 10 w ust. 2 uchyla się pkt 2;
– 111 –
10) po art. 11 dodaje się art. 11a i 11b w brzmieniu:
„Art. 11a. 1. Krajowy ośrodek przygotowuje i przekazuje ministrowi właściwemu
do spraw środowiska, na 30 dni przed terminami wynikającymi z przepisów prawa Unii
Europejskiej dotyczących ochrony środowiska, sprawozdania, o których mowa art. 6
decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2009/406/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r.
w sprawie wysiłków podjętych przez państwo członkowskie, zmierzających do
zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych w celu realizacji do roku 2020 zobowiązań
Wspólnoty dotyczących redukcji emisji gazów cieplarnianych (Dz. Urz. UE L 140
z 05.06.2009, str. 136), zwanej dalej „decyzją nr 2009/406/WE”, zgodnie
z wymaganiami rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 525/2013
z dnia 21 maja 2013 r. w sprawie mechanizmu monitorowania i sprawozdawczości
w zakresie emisji gazów cieplarnianych oraz zgłaszania innych informacji na poziomie
krajowym i unijnym, mających znaczenie dla zmian klimatu, oraz uchylającego decyzję
280/2004/WE (Dz. Urz. UE L 165 z 18.06.2013, str. 13), zwanego dalej
„rozporządzeniem nr 525/2013”.
2. Minister właściwy do spraw środowiska uzgadnia sprawozdania, o których
mowa w ust. 1, z członkami Rady Ministrów i przedstawia do akceptacji Radzie
Ministrów.
3. Sprawozdania, o których mowa w ust. 1, dotyczą:
1)
krajowej rocznej emisji gazów cieplarnianych nieobjętych systemem handlu
uprawnieniami do emisji;
2)
poziomu wykorzystania, podziału geograficznego, rodzajów i przyjętych kryteriów
jakościowych wykorzystanych jednostek poświadczonej redukcji emisji i jednostek
redukcji emisji;
3)
przewidywanych postępów w realizacji decyzji z uwzględnieniem krajowych
polityk, działań i prognoz;
4)
planowanych dodatkowych krajowych polityk i działań mających na celu dalszą
redukcję emisji gazów cieplarnianych nieobjętych systemem handlu
uprawnieniami do emisji ponad to, co wynika z decyzji nr 2009/406/WE.
4. Jeżeli do rozliczenia krajowej rocznej emisji gazów cieplarnianych
wykorzystano jednostki poświadczonej redukcji emisji lub jednostki redukcji emisji,
o których mowa w art. 97 ust. 1 ustawy z dnia … o systemie handlu uprawnieniami do
– 112 –
emisji gazów cieplarnianych, w sprawozdaniu, o którym mowa w ust. 3 pkt 2,
zamieszcza się uzasadnienie dotyczące wykorzystania tych jednostek.
5. Na podstawie sprawozdań, o których mowa w ust. 1, i sprawozdania, o którym
mowa w art. 49 ust. 1 ustawy z dnia … o systemie handlu uprawnieniami do emisji
gazów cieplarnianych, minister właściwy do spraw środowiska przygotowuje
sprawozdanie, o którym mowa w art. 17 rozporządzenia nr 525/2013, i przedstawia
w terminie do dnia 31 lipca każdego roku Komisji Europejskiej.
6. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 5, minister właściwy do spraw środowiska
ogłasza w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu
obsługującego tego ministra.
Art. 11b. 1. Krajowy ośrodek przygotowuje projekty raportów w zakresie
wypełniania zobowiązań wynikających z Konwencji Klimatycznej i Protokołu z Kioto
zgodnie z wymogami zawartymi w wytycznych określonych w przepisach prawa Unii
Europejskiej lub umowach międzynarodowych.
2. Projekty raportów, o których mowa w ust. 1, sporządza się w szczególności na
podstawie informacji, danych i analiz przekazywanych przez organy administracji
publicznej, informacji i danych zawartych w Krajowej bazie, informacji zawartych
w prognozach zmian aktywności, o których mowa w art. 9 ust. 1, oraz innych informacji
i danych udostępnianych przez organizacje samorządu gospodarczego i organizacje
pracodawców, a także fundusze ochrony środowiska i gospodarki wodnej.
3. Informacje, dane i analizy, o których mowa w ust. 2, obejmują w szczególności:
1)
krótkookresowe i długookresowe prognozy makroekonomiczne;
2)
krajowe i sektorowe polityki i strategie gospodarcze;
3)
informacje dotyczące:
a)
podejmowanych działań przyczyniających się do ograniczania lub redukcji
emisji,
b)
rodzajów stosowanych instrumentów prawnych, ekonomicznych
i administracyjnych wspomagających redukcję emisji,
c)
oceny stanu jakości środowiska wykonywanych w ramach państwowego
monitoringu środowiska.
4. Na wniosek Krajowego ośrodka organy administracji publicznej przekazują
dane, informacje lub analizy niezbędne do sporządzenia projektów raportów, o których
mowa w ust. 1.
– 113 –
5. Krajowy ośrodek, realizując zadania, o których mowa w ust. 1, może
występować o udostępnienie niezbędnych danych, informacji lub analiz do organizacji
samorządu gospodarczego, organizacji pracodawców lub funduszy ochrony środowiska
i gospodarki wodnej.”;
11) w art. 12 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Prognozy wielkości emisji obejmują okres 20 lat i są aktualizowane po upływie
5 lat.”;
12) w art. 13 w ust. 2:
a)
uchyla się pkt 2 i 3,
b)
w pkt 4 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 5 w brzmieniu:
„5) zarządzanie krajowym limitem emisji gazów cieplarnianych i obrót
jednostkami rocznych limitów emisji.”;
13) art. 14 otrzymuje brzmienie:
„Art. 14. 1. Realizacja programów i projektów związanych z ochroną środowiska,
ograniczaniem lub unikaniem emisji gazów cieplarnianych, pochłanianiem oraz
sekwestracją dwutlenku węgla (CO ) może odbywać się
2
w szczególności w ramach:
1)
Krajowego systemu zielonych inwestycji;
2)
projektów wspólnych wdrożeń;
3)
projektów mechanizmu czystego rozwoju;
4)
projektów redukcji emisji gazów cieplarnianych poza systemem handlu
uprawnieniami do emisji.
2. Minister właściwy do spraw środowiska może określić, w drodze
rozporządzenia, sposób realizacji oraz wydawania uprawnień do emisji lub jednostek
z tytułu realizacji projektów, o których mowa w ust. 1 pkt 4, uwzględniając wymagania
dotyczące projektów zmniejszających emisje gazów cieplarnianych nieobjętych
systemem wspólnotowym i wydawania uprawnień lub jednostek na te projekty,
wynikające z przepisów Unii Europejskiej.”;
14) w art. 16 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
„2a. Sektorowy plan redukcji emisji może zawierać także:
1)
działania prowadzące do ograniczenia emisji z transportu;
2)
działania zmierzające do zmiany rodzaju lub jakości paliw dopuszczonych do
obrotu gospodarczego;
– 114 –
3)
działania zmierzające do ograniczenia niskiej, rozproszonej emisji komunalno-
-bytowej;
4)
inne działania zmierzające do ograniczania krajowych emisji.”;
15) uchyla się rozdział 5;
16) po art. 18 dodaje się art. 18a w brzmieniu:
„Art. 18a. 1. Jednostki Kioto, jednostki rocznych limitów emisji, długoterminowe
jednostki poświadczonej redukcji emisji, tymczasowe jednostki poświadczonej redukcji
emisji są utrzymywane na odpowiednich rachunkach w rejestrze Unii, o którym mowa
w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia … o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów
cieplarnianych.
2. Jednostki Kioto, jednostki rocznych limitów emisji, długoterminowe jednostki
poświadczonej redukcji emisji, tymczasowe jednostki poświadczonej redukcji emisji
należące do Skarbu Państwa są utrzymywane na krajowych rachunkach posiadania
w rejestrze Unii.
3. Uprawnienia do emisji lub jednostki Kioto pozostające na zamykanym rachunku
w rejestrze Unii, w przypadku braku innej dyspozycji posiadacza tego rachunku, są
przenoszone na krajowy rachunek posiadania w tym rejestrze.”;
17) po rozdziale 6 dodaje się rozdział 6a w brzmieniu:
„Rozdział 6a
Zarządzanie krajowym limitem emisji gazów cieplarnianych nieobjętych systemem
handlu uprawnieniami do emisji
Art. 21a. 1. Krajowy limit emisji gazów cieplarnianych, zwany dalej „krajowym
limitem”, oznacza poziom emisji gazów cieplarnianych nieobjętych systemem handlu
uprawnieniami do emisji, o którym mowa w ustawie z dnia … o systemie handlu
uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych, wyznaczony dla każdego roku
w decyzji Komisji nr 2013/162/UE z dnia 26 marca 2013 r. określającej roczne limity
emisji państw członkowskich na lata 2013–2020 zgodnie z decyzją Parlamentu
Europejskiego i Rady nr 406/2009/WE (Dz. Urz. UE L 90 z 28.03.2013, str. 106,
z późn. zm.). Krajowy limit wyrażony jest w jednostkach rocznych limitów emisji.
2. Rozliczanie emisji gazów cieplarnianych nieobjętych systemem handlu
uprawnieniami do emisji polega na równoważeniu krajowej rocznej emisji gazów
cieplarnianych nieobjętych systemem handlu uprawnieniami do emisji jednostkami