Rządowy projekt ustawy o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych

– 65 –
monitorowania wielkości emisji, z uwzględnieniem sprawozdania z weryfikacji, o którym
mowa w art. 83 ust. 1.
4. Ocena, o której mowa w ust. 3, dotyczy raportów zweryfikowanych jako
zadowalające zgodnie z rozporządzeniem Komisji (UE) nr 600/2012.
5. W celu przeprowadzenia oceny, o której mowa w ust. 3, Krajowy ośrodek może
zażądać od weryfikatora przedłożenia wewnętrznej dokumentacji z weryfikacji, o której
mowa w art. 26 rozporządzenia Komisji (UE) nr 600/2012.
6. Jeżeli z oceny Krajowego ośrodka wynika, że raport na temat wielkości emisji nie
spełnia wymagań, o których mowa w ust. 3, Krajowy ośrodek występuje do prowadzącego
instalację albo operatora statku powietrznego z wnioskiem o udzielenie wyjaśnień.
7. Jeżeli z udzielonych wyjaśnień wynika potrzeba dokonania zmian w raporcie na temat
wielkości emisji lub w sprawozdaniu z weryfikacji, Krajowy ośrodek występuje do
prowadzącego instalację albo operatora statku powietrznego z wnioskiem o dokonanie zmian
w tym raporcie lub w sprawozdaniu.
8. Prowadzący instalację albo operator statku powietrznego jest obowiązany,
w uzgodnieniu z weryfikatorem, który przeprowadził weryfikację raportu na temat wielkości
emisji, wprowadzić zmiany do raportu i przedłożyć poprawiony raport w terminie 14 dni od
dnia otrzymania wniosku, o którym mowa w ust. 7, a w przypadku potrzeby dokonania zmian
w sprawozdaniu z weryfikacji jest obowiązany do przedłożenia w tym terminie poprawionego
sprawozdania.
Art. 86. 1. Jeżeli Krajowy ośrodek nie uzyska od prowadzącego instalację albo
operatora statku powietrznego wystarczających wyjaśnień albo w terminie, o którym mowa
w art. 85 ust. 8, nie otrzyma poprawionego raportu lub sprawozdania z weryfikacji, występuje
do organu Inspekcji o przeprowadzenie kontroli w celu sprawdzenia, czy raport na temat
wielkości emisji jest zgodny ze stanem faktycznym.
2. Kontrola jest prowadzona na zasadach określonych w ustawie z dnia 20 lipca 1991 r.
o Inspekcji Ochrony Środowiska, z uwzględnieniem ust. 3.
3. W przypadku operatora statku powietrznego niemającego miejsca zamieszkania ani
siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, organ Inspekcji może wystąpić do tego
operatora o przesłanie uwierzytelnionych, zgodnie z przepisami obowiązującymi w danym
państwie, dokumentów stanowiących podstawę oszacowania wielkości emisji z wykonanych
operacji lotniczych.
– 66 –
4. Jeżeli operator statku powietrznego nie przedłoży dokumentów, o których mowa
w ust. 3, na wezwanie, albo – jeżeli na podstawie przedłożonych dokumentów nie można
w sposób rzetelny oszacować wielkości emisji – organ Inspekcji dokona oszacowania
wielkości emisji na podstawie ustaleń organów sprawujących dozór przestrzeni powietrznej.
5. Jeżeli w wyniku przeprowadzonej kontroli organ Inspekcji stwierdzi
nieprawidłowości, które miały wpływ na ustalenie wielkości emisji, wydaje decyzję
określającą szacunkową wielkość emisji w roku okresu rozliczeniowego, którego dotyczy
raport na temat wielkości emisji. Decyzji nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.
6. Organ Inspekcji niezwłocznie przekazuje Krajowemu ośrodkowi kopię decyzji,
o której mowa w ust. 5.
7. Jeżeli w wyniku przeprowadzonej kontroli, organ Inspekcji stwierdzi zgodność
ustaleń zawartych w raporcie na temat wielkości emisji ze stanem faktycznym, przekazuje
informacje w tym zakresie odpowiednio prowadzącemu instalację albo operatorowi statku
powietrznego oraz Krajowemu ośrodkowi.
Art. 87. 1. Krajowy ośrodek występuje do organu Inspekcji o oszacowanie wielkości
emisji z instalacji albo z operacji lotniczej, w przypadku gdy:
1) prowadzący instalację lub operator statku powietrznego nie złożył raportu na temat
wielkości emisji albo sprawozdania z weryfikacji, albo obu tych dokumentów
w terminie, o którym mowa w art. 85 ust. 1;
2) w sprawozdaniu z weryfikacji, o którym mowa w art. 83 ust. 1, weryfikator zamieścił
jedno z ustaleń określonych w art. 27 ust. 1 lit. b–d rozporządzenia Komisji (UE)
nr 600/2012.
2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, organ Inspekcji wydaje decyzję określającą
szacunkową wielkość emisji w danym roku okresu rozliczeniowego. Decyzji nadaje się rygor
natychmiastowej wykonalności. Przepisy art. 86 ust. 2–4 i 6 stosuje się odpowiednio.
3. Koszty oszacowania wielkości emisji z instalacji albo z operacji lotniczej ponosi
prowadzący instalację albo operator statku powietrznego na zasadach określonych w ustawie
z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska.
Art. 88. Organ Inspekcji umarza postępowanie w sprawie oszacowania wielkości emisji
z instalacji albo z operacji lotniczej, o którym mowa w art. 87 ust. 1 pkt 1, jeżeli przed
wydaniem decyzji prowadzący instalację albo operator statku powietrznego dopełni
obowiązku, o którym mowa w art. 85 ust. 1 i 6.
– 67 –
Art. 89. Krajowy ośrodek oraz organ Inspekcji przekazują ministrowi właściwemu do
spraw środowiska informacje, o których mowa w art. 72 rozporządzenia Komisji (UE)
nr 600/2012.
Art. 90. 1. Krajowy ośrodek wprowadza do rejestru Unii informację o wielkości emisji
z instalacji lub operacji lotniczych, na podstawie:
1)
raportu, o którym mowa w art. 79 ust. 3, albo
2)
raportu, o którym mowa w art. 85 ust. 8
– który został zweryfikowany jako zadowalający.
2. Krajowy ośrodek zatwierdza w rejestrze Unii informację o wielkości emisji
z instalacji albo operacji lotniczych, ustaloną na podstawie raportu zweryfikowanego jako
zadowalający, o ile Krajowy ośrodek nie wystąpił do organu Inspekcji z wnioskiem, o którym
mowa w art. 86 ust. 1.
3. Krajowy ośrodek wprowadza do rejestru Unii informację o szacunkowej wielkości
emisji z instalacji lub operacji lotniczych wskazaną w decyzji określającej szacunkową
wielkość emisji, o której mowa w art. 86 ust. 5 i art. 87 ust. 2, oraz zatwierdza tę informację
na rachunku posiadania operatora w tym rejestrze − w terminie 7 dni roboczych od dnia
otrzymania kopii tej decyzji.
4. Wprowadzone do rejestru Unii zatwierdzone wielkości emisji z danej instalacji albo
operacji lotniczych wykonywanych przez danego operatora statku powietrznego sumuje się
oraz powiększa o czynnik korekty, o którym mowa w art. 37 ust. 2 rozporządzenia Komisji
(UE) nr 389/2013. Wartość ta stanowi sumę emisji z instalacji albo operacji lotniczych.
Art. 91. 1. W terminie do dnia 30 kwietnia każdego roku prowadzący instalację albo
operator statku powietrznego dokonuje, za pośrednictwem rachunku w rejestrze Unii,
umorzenia uprawnień do emisji w liczbie odpowiadającej różnicy pomiędzy sumą
umorzonych na tym rachunku uprawnień do emisji w danym okresie rozliczeniowym a sumą
emisji z instalacji albo operacji lotniczych, o której mowa w art. 90 ust. 4, z zastrzeżeniem
ust. 2. Umorzenie to stanowi rozliczenie wielkości emisji.
2. W przypadku gdy toczy się postępowanie, o którym mowa w art. 86 i art. 87,
zmierzające do oszacowania wielkości emisji z instalacji albo operacji lotniczych,
prowadzący instalację albo operator statku powietrznego w terminie, o którym mowa
w ust. 1, dokonuje umorzenia uprawnień do emisji w liczbie określonej zgodnie z art. 90
ust. 1, z uwzględnieniem liczby uprawnień do emisji odpowiadającej jego najlepszej wiedzy
– 68 –
na temat rzeczywistej wielkości emisji z instalacji albo operacji lotniczej w poprzednim roku
okresu rozliczeniowego, z tym że:
1)
jeżeli liczba umorzonych uprawnień do emisji jest równa lub większa od oszacowanej
wielkości emisji określonej w decyzji, o której mowa w art. 86 ust. 5 albo art. 87 ust. 2,
umorzenie to stanowi rozliczenie wielkości emisji;
2)
jeżeli liczba umorzonych uprawnień do emisji jest mniejsza od oszacowanej wielkości
emisji określonej w decyzji, o której mowa w art. 86 ust. 5 albo art. 87 ust. 2, umorzenie
to nie stanowi rozliczenia wielkości emisji.
3. Umorzone uprawnienia do emisji w liczbie przekraczającej oszacowaną wielkość
emisji określoną w decyzji, o której mowa w art. 86 ust. 5 albo art. 87 ust. 3, w przypadku,
o którym mowa w ust. 2 pkt 1, są zaliczane na poczet rozliczenia wielkości emisji
w kolejnych latach okresu rozliczeniowego.
4. W przypadku powstania zaległości w zakresie rozliczenia emisji z lat poprzednich
umorzenie uprawnień do emisji zalicza się w pierwszej kolejności na poczet rozliczenia tej
zaległości.
Art. 92. Prowadzący instalację nie może wykorzystywać do rozliczenia wielkości
emisji, o której mowa w art. 90, uprawnień do emisji lotniczych, o których mowa w art. 44.
Art. 93. 1. Krajowy ośrodek sporządza wykazy prowadzących instalacje albo
operatorów statków powietrznych, którzy w terminie:
1)
nie dostarczyli Krajowemu ośrodkowi raportu, o którym mowa w art. 79 ust. 3,
i sprawozdania z weryfikacji, o którym mowa w art. 83 ust. 1;
2)
nie dokonali rozliczenia wielkości emisji, o którym mowa w art. 90.
2. Krajowy ośrodek przekazuje wykazy, o których mowa w ust. 1, organom Inspekcji
w terminie do 15 maja każdego roku.
3. Wykaz, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, zawiera:
1)
imię i nazwisko albo nazwę prowadzącego instalację albo operatora statku
powietrznego, oznaczenie miejsca zamieszkania i adresu albo siedziby i adresu;
2)
wskazanie roku okresu rozliczeniowego, za który nie został złożony raport.
4. Wykaz, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, zawiera:
1)
imię i nazwisko albo nazwę prowadzącego instalację albo operatora statku
powietrznego, oznaczenie miejsca zamieszkania i adresu albo siedziby i adresu;
– 69 –
2)
sumę wielkości emisji z instalacji albo operacji lotniczych oraz sumę umorzonych
uprawnień do emisji na rachunku posiadania operatora lub rachunku posiadania
operatora statku powietrznego w rejestrze Unii;
3)
wielkość emisji, która nie została rozliczona.
Art. 94. 1. Krajowy ośrodek sporządza wykaz operatorów statków powietrznych, którzy
nie posiadają zatwierdzonego planu monitorowania emisji z operacji lotniczych albo
uproszczonego planu monitorowania emisji z operacji lotniczych, zgodnego z przepisami
rozporządzenia Komisji (UE) nr 601/2012.
2. Krajowy ośrodek przekazuje wykaz, o którym mowa w ust. 1, organom Inspekcji
w terminie do dnia 31 stycznia każdego roku.
3. Wykaz, o którym mowa w ust. 1, zawiera imię i nazwisko albo nazwę operatora
statku powietrznego oraz oznaczenie miejsca zamieszkania i adresu albo siedziby i adresu.
Art. 95. 1. Krajowy ośrodek przekazuje ministrowi właściwemu do spraw środowiska
wykaz, o którym mowa w art. 93 ust. 1 pkt 2, w terminie do dnia 15 maja każdego roku.
2. Minister właściwy do spraw środowiska ogłasza w Biuletynie Informacji Publicznej
na stronie podmiotowej urzędu obsługującego tego ministra wykaz, o którym mowa w art. 93
ust. 1 pkt 2.
Art. 96. 1. Krajowy ośrodek w terminie do dnia 15 maja każdego roku sporządza
i przedstawia marszałkowi województwa wykaz prowadzących instalacje i operatorów
statków powietrznych, którzy nie dopełnili obowiązku rozliczenia wielkości emisji.
2. Wykaz, o którym mowa w ust. 1, zawiera imię i nazwisko albo nazwę prowadzącego
instalację lub operatora statku powietrznego oraz wielkość emisji, która nie została rozliczona
zgodnie z art. 91.
3. Krajowy ośrodek przekazuje marszałkowi województwa informacje o zmianach
wykazu, o którym mowa w ust. 1.
Rozdział 13
Wykorzystanie jednostek redukcji emisji i jednostek poświadczonej redukcji emisji
Art. 97. 1. Prowadzący instalację albo operator statku powietrznego może wykorzystać
do wymiany na uprawnienia do emisji:
1)
jednostki redukcji emisji;
2)
jednostki poświadczonej redukcji emisji.