Rządowy projekt ustawy o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych

– 60 –
plan monitorowania odnoszący się do monitorowania i raportowania w zakresie danych
dotyczących tonokilometrów, o którym mowa w art. 51 ust. 2 rozporządzenia Komisji (UE)
nr 601/2012, zwany dalej „planem monitorowania tonokilometrów”.
Art. 74. 1. Operator statku powietrznego składa wniosek o zatwierdzenie planów
monitorowania, o których mowa w art. 73, do ministra właściwego do spraw środowiska.
2. Wniosek o zatwierdzenie planów monitorowania zawiera:
1)
imię i nazwisko albo nazwę operatora statku powietrznego oraz oznaczenie jego miejsca
zamieszkania i adresu albo siedziby i adresu;
2)
wykaz statków powietrznych użytkowanych na dzień składania wniosku o zatwierdzenie
planów monitorowania oraz liczbę statków każdego rodzaju, jak również wykaz
dodatkowych rodzajów statków powietrznych, które mogą być użytkowane;
3)
dane o typie i podtypie każdego statku powietrznego;
4)
znaki rejestracyjne każdego statku powietrznego;
5)
określenie rodzajów wykorzystywanych paliw.
3. Do wniosku o zatwierdzenie:
1)
planu monitorowania emisji z operacji lotniczych – dołącza się:
a)
plan monitorowania emisji z operacji lotniczych,
b)
dokumenty uzupełniające, o których mowa w art. 12 rozporządzenia Komisji (UE)
nr 601/2012;
2)
uproszczonego planu monitorowania emisji z operacji lotniczych – dołącza się:
a)
uproszczony plan monitorowania emisji z operacji lotniczych,
b)
dokumenty potwierdzające, że operator statku powietrznego spełnia przesłanki,
o których mowa w art. 54 ust. 1 rozporządzenia Komisji (UE) nr 601/2012;
3)
planu monitorowania tonokilometrów –
dołącza się plan monitorowania
tonokilometrów.
4. Plany monitorowania, zmiany tych planów oraz dokumenty uzupełniające, o których
mowa w ust. 1–3, sporządza się przy użyciu elektronicznego formularza udostępnionego na
stronie internetowej Krajowego ośrodka, opracowanego na podstawie formularzy
i wytycznych ogłaszanych przez Komisję Europejską.
Art. 75. 1. Operator statku powietrznego zgłasza ministrowi właściwemu do spraw
środowiska wszelkie propozycje zmian w planie monitorowania emisji z operacji lotniczych,
– 61 –
uproszczonym planie monitorowania emisji z operacji lotniczych i planie monitorowania
tonokilometrów.
2. Jeżeli zmiana planu monitorowania emisji z operacji lotniczych, uproszczonego planu
monitorowania emisji z operacji lotniczych i planu monitorowania tonokilometrów ma
charakter zmiany istotnej w rozumieniu art. 15 ust. 4 rozporządzenia Komisji (UE)
nr 601/2012, operator statku powietrznego składa do ministra właściwego do spraw
środowiska wniosek o zatwierdzenie tej zmiany, przy czym art. 74 stosuje się odpowiednio.
3. Operator statku powietrznego jest obowiązany wystąpić z wnioskiem o zmianę planu
monitorowania emisji z operacji lotniczych, uproszczonego planu monitorowania emisji
z operacji lotniczych i planu monitorowania tonokilometrów, w terminie nie dłuższym niż
30 dni od dnia zaistnienia zdarzenia powodującego konieczność zmiany, o której mowa
w ust. 2.
Art. 76. 1. Minister właściwy do spraw środowiska, w drodze decyzji, po zasięgnięciu
opinii Krajowego ośrodka, zatwierdza:
1)
plan monitorowania emisji z operacji lotniczych, uproszczony plan monitorowania
emisji z operacji lotniczych i plan monitorowania tonokilometrów;
2)
zmianę planu monitorowania emisji z operacji lotniczych, uproszczonego planu
monitorowania emisji z operacji lotniczych i planu monitorowania tonokilometrów −
jeżeli zmiana ta ma charakter zmiany istotnej w rozumieniu art. 15 ust. 4 rozporządzenia
Komisji (UE) nr 601/2012.
2. Przy zasięganiu opinii, o której mowa w ust. 1, nie stosuje się art. 106 ustawy z dnia
14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego. Przepis art. 53 ust. 4 stosuje
się odpowiednio.
3. Kopię decyzji, o której mowa w ust. 1, przekazuje się Krajowemu ośrodkowi oraz
organowi Inspekcji, w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja stała się ostateczna.
Art. 77. 1. Prowadzący instalację, z wyjątkiem prowadzącego instalację o niskim
poziomie emisji, o której mowa w art. 47 ust. 2 rozporządzenia Komisji (UE) nr 601/2012,
sporządza plan monitorowania wielkości emisji, wraz z wymaganymi dokumentami
uzupełniającymi i informacjami oraz plan poboru próbek, o którym mowa w art. 33
rozporządzenia Komisji (UE) nr 601/2012.
2. Prowadzący instalację o niskim poziomie emisji sporządza plan monitorowania
wielkości emisji z uwzględnieniem odstępstw, o których mowa w art. 47 ust. 3–8
– 62 –
rozporządzenia Komisji (UE) nr 601/2012, a także plan poboru próbek, o którym mowa
w art. 33 tego rozporządzenia.
3. Plany monitorowania wielkości emisji, zmiany tych planów, dokumenty
uzupełniające i informacje, plany poboru próbek sporządza się przy użyciu elektronicznego
formularza udostępnionego na stronie internetowej Krajowego ośrodka, opracowanego na
podstawie formularzy i wytycznych ogłaszanych przez Komisję Europejską.
4. Prowadzący instalację, o którym mowa w ust. 1 i 2, jest obowiązany do zgłoszenia
organowi właściwemu do wydania zezwolenia wszelkich propozycji zmian planu
monitorowania wielkości emisji oraz zmian planu poboru próbek, o którym mowa w art. 33
rozporządzenia Komisji (UE) nr 601/2012.
Art. 78. 1. Prowadzący instalację i operator statku powietrznego składają odpowiednio
do organu właściwego do wydania zezwolenia albo ministra właściwego do spraw
środowiska:
1)
raport w zakresie udoskonaleń w metodyce monitorowania, zgodnie z wymaganiami
określonymi w art. 69 ust. 1 rozporządzenia Komisji (UE) nr 601/2012,
2)
raport w zakresie udoskonaleń w metodyce monitorowania, o którym mowa w art. 69
ust. 4 rozporządzenia Komisji (UE) nr 601/2012
− w celu jego zatwierdzenia.
2. Organ właściwy do wydania zezwolenia albo minister właściwy do spraw
środowiska, po zasięgnięciu opinii Krajowego ośrodka, zatwierdza, w drodze decyzji, raport,
o którym mowa w ust. 1, odpowiednio prowadzącego instalację albo operatora statku
powietrznego. Przy zasięganiu opinii Krajowego ośrodka nie stosuje się art. 106 ustawy
z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego. Przepis art. 53 ust. 4
stosuje się odpowiednio.
3. Organ właściwy do wydania zezwolenia albo minister właściwy do spraw środowiska
przekazuje Krajowemu ośrodkowi kopię decyzji, o której mowa w ust. 2, wraz
z zatwierdzonym raportem, o którym mowa w ust. 1 – w terminie 14 dni od dnia, w którym
decyzja stała się ostateczna.
Art. 79. 1. Operator statku powietrznego albo prowadzący instalację jest obowiązany do
monitorowania wielkości emisji odpowiednio zgodnie z planem monitorowania emisji
z operacji lotniczych albo uproszczonym planem monitorowania emisji z operacji lotniczych
albo planem monitorowania wielkości emisji, zatwierdzonymi przez właściwy organ.
– 63 –
2. Operator statku powietrznego albo prowadzący instalację jest obowiązany do
rozliczenia wielkości emisji za każdy rok okresu rozliczeniowego.
3. Operator statku powietrznego albo prowadzący instalację sporządza raport na temat
wielkości emisji.
Art. 80. 1. Operator statku powietrznego ubiegający się o przydział uprawnień do emisji
sporządza raport o liczbie tonokilometrów pochodzących z wykonywanych operacji
lotniczych w roku monitorowania.
2. Rokiem monitorowania jest rok kalendarzowy kończący się na 24 miesiące przed
rozpoczęciem okresu rozliczeniowego.
3. W przypadku ubiegania się o przydział uprawnień do emisji ze specjalnej rezerwy,
raport o liczbie tonokilometrów pochodzących z wykonywanych operacji lotniczych
sporządza się za drugi rok okresu rozliczeniowego.
4. Zweryfikowany raport, o którym mowa w ust. 1, operator statku powietrznego
przedkłada ministrowi właściwemu do spraw środowiska:
1)
na co najmniej 21 miesięcy przed rozpoczęciem okresu rozliczeniowego;
2)
do dnia 30 czerwca w trzecim roku okresu rozliczeniowego, w przypadku ubiegania się
o przydział uprawnień do emisji ze specjalnej rezerwy.
Art. 81. Raporty, o których mowa w art. 78 ust. 1, art. 79 ust. 3 oraz art. 80 ust. 1,
sporządza się przy użyciu elektronicznego formularza udostępnionego na stronie internetowej
Krajowego ośrodka, opracowanego na podstawie formularzy i wytycznych ogłaszanych przez
Komisję Europejską.
Art. 82. Sposób monitorowania wielkości emisji pochodzących z instalacji i z operacji
lotniczych
oraz sposób monitorowania liczby tonokilometrów pochodzących
z wykonywanych operacji lotniczych określają przepisy rozporządzenia Komisji (UE)
nr 601/2012.
Art. 83. 1. Raporty, o których mowa w art. 79 ust. 3 i art. 80 ust. 1, podlegają
weryfikacji zgodnie z wymaganiami rozporządzenia Komisji (UE) nr 600/2012,
z zastrzeżeniem art. 84. Weryfikator sporządza sprawozdanie z weryfikacji.
2. W sprawozdaniu z weryfikacji raportu, o którym mowa w art. 79 ust. 3, weryfikator
zamieszcza jedno z ustaleń określonych w art. 27 ust. 1 rozporządzenia Komisji (UE)
nr 600/2012.
– 64 –
3. Jeżeli w trakcie weryfikacji weryfikator wykrył uchybienia jest on obowiązany do
stwierdzenia, czy mają one charakter istotnych nieprawidłowości w rozumieniu
rozporządzenia Komisji (UE) nr 600/2012.
4. Sprawozdanie z weryfikacji sporządza się przy użyciu elektronicznego formularza
udostępnionego na stronie internetowej Krajowego ośrodka, opracowanego na podstawie
formularzy i wytycznych ogłaszanych przez Komisję Europejską.
5. Operator statku powietrznego albo prowadzący instalację ponosi koszt weryfikacji
raportu, o którym mowa odpowiednio w art. 79 ust. 3 albo art. 80 ust. 1.
Art. 84. 1. Raport na temat wielkości emisji z operacji lotniczych uznaje się za
zweryfikowany, jeżeli raport ten został sporządzony na podstawie danych przygotowanych
przez Eurocontrol przy użyciu narzędzia dla małych podmiotów uczestniczących w systemie
zatwierdzonego rozporządzeniem Komisji (UE) nr 606/2010 z dnia 9 lipca 2010 r. w sprawie
zatwierdzenia uproszczonego narzędzia do szacowania zużycia paliwa przez operatorów
statków powietrznych stanowiących niewielkie źródło emisji, opracowanego przez
Europejską Organizację ds. Bezpieczeństwa Żeglugi Powietrznej (Dz. Urz. UE L 175
z 10.07.2010, str. 25), a całkowita roczna emisja z operacji lotniczych wykonywanych przez
danego operatora statku powietrznego wyniosła mniej niż 25 000 Mg CO2 w danym roku
kalendarzowym.
2. Ustalenia raportu, o którym mowa w ust. 1, są równoważne ustaleniom raportu
zweryfikowanego jako zadowalający, zgodnie z rozporządzeniem Komisji (UE) nr 600/2012.
Art. 85. 1. Prowadzący instalację albo operator statku powietrznego jest obowiązany do
przedłożenia Krajowemu ośrodkowi raportu na temat wielkości emisji, o którym mowa
w art. 79 ust. 3, sporządzonego za poprzedni rok okresu rozliczeniowego oraz sprawozdania
z weryfikacji, o którym mowa w art. 83 ust. 1, w terminie do dnia 31 marca każdego roku.
2. Raport na temat wielkości emisji oraz sprawozdanie z weryfikacji przedkłada się
w postaci papierowej i postaci elektronicznej umożliwiającej przetwarzanie zawartych w nim
danych.
3. Krajowy ośrodek przeprowadza ocenę raportu na temat wielkości emisji w zakresie
kompletności zawartych w nim danych, poprawności przeprowadzonych obliczeń oraz
zgodności zawartych w nim ustaleń z przepisami rozporządzenia Komisji (UE) nr 601/2012
i z zatwierdzonym odpowiednim planem monitorowania emisji z operacji lotniczych albo
uproszczonym planem monitorowania emisji z operacji lotniczych, albo planem