Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających oraz niektórych innych ustaw

regulacyjnych standardów technicznych, o których
mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10-14
rozporządzenia (UE) nr 1093/2010.
Art. 154
Artykuł 154.
N/przepi


ust. 1
Kwoty ekspozycji ważonych ryzykiem w przypadku
s
stosowan
ekspozycji detalicznych
y jest
1. Kwoty ekspozycji ważonych ryzykiem dla bezpośre
ekspozycji detalicznych oblicza się według
dnio
następujących wzorów:

gdzie wagę ryzyka RW określa się w następujący
sposób:
(i) jeżeli PD = 1, tj. w przypadku ekspozycji
cechujących się niewykonaniem zobowiązania, to
RW wynosi

jeżeli ELBE stanowi najlepsze oszacowanie
dokonane przez instytucję dotyczące oczekiwanych
strat związanych z ekspozycjami cechującymi się
niewykonaniem zobowiązania zgodnie z art. 181
ust. 1 lit. h);
(ii) jeżeli 0 < PD < 1, tj. w przypadku każdej
możliwej wartości PD innej niż wartość podana w
ppkt (i)

gdzie
N(x) = oznacza dystrybuantę zmiennej losowej o
standardowym
rozkładzie
normalnym
(tj.
prawdopodobieństwo, że zmienna losowa o
rozkładzie normalnym z wartością oczekiwaną 0 i
wariancją 1 jest mniejsza lub równa x);
G(Z) = oznacza odwrotną dystrybuantę zmiennej
losowej o standardowym rozkładzie normalnym (tj.
wartość x taką, że N(x) = z);
R = oznacza współczynnik korelacji określony jako

252

Art. 154
2. Kwotę ekspozycji ważoną ryzykiem dla każdej N/przepi


ust. 2
ekspozycji wobec MŚP, o której mowa w art. 147 ust.
s
5, spełniającą wymogi określone w art. 202 i 217, stosowan
można obliczyć zgodnie z art. 153 ust. 3.
y jest
bezpośre
dnio
Art. 154
3. Dla ekspozycji detalicznych zabezpieczonych N/przepi


ust. 3
nieruchomością współczynnik korelacji R równy 0,15
s
zastępuje wartość wynikającą ze wzoru korelacyjnego stosowan
w ust. 1.
y jest
bezpośre
dnio
Art. 154
4. Dla kwalifikowanych odnawialnych ekspozycji N/przepi


ust. 4
detalicznych zgodnie z lit. a)-e) współczynnik korelacji
s
R równy 0,04 zastępuje wartość wynikającą ze wzoru stosowan
korelacyjnego w ust. 1.
y jest
Ekspozycje uznaje się za kwalifikowane odnawialne bezpośre
ekspozycje detaliczne, jeżeli spełniają one następujące
dnio
warunki:
a) są to ekspozycje wobec osób fizycznych;
b) ekspozycje są odnawialne, niezabezpieczone oraz -
w zakresie, w jakim są niewykorzystane
natychmiastowo i bezwarunkowo - mogą zostać
wypowiedziane przez instytucję. W tym kontekście
ekspozycje odnawialne definiuje się jako te, w
przypadku których salda należności klientów mogą
ulegać wahaniom w zależności od ich decyzji co do
zaciągania i spłacania kredytu do wysokości limitu
określonego przez instytucję. Niewykorzystane
zobowiązania można uznać za podlegające
bezwarunkowemu wypowiedzeniu, jeżeli ustalone
warunki pozwalają instytucji wypowiedzieć je w
pełnym zakresie dopuszczalnym w ramach
ustawodawstwa w zakresie ochrony praw konsumenta i
kwestii z tym związanych;
c) maksymalna wysokość ekspozycji wobec jednej

253
osoby fizycznej w subportfelu wynosi nie więcej niż
100000 EUR;
d) stosowanie korelacji, o której mowa w niniejszym
ustępie, ogranicza się do portfeli, które wykazały niską
zmienność wskaźników straty w porównaniu z
poziomem średnim, szczególnie w przedziale niskich
wartości PD;
e) ujmowanie danej ekspozycji jako kwalifikowanej
odnawialnej ekspozycji detalicznej pozostaje zgodne z
charakterystyką ryzyka bazowego subportfela.
W drodze odstępstwa od lit. b) wymóg dotyczący
niezabezpieczenia nie ma zastosowania do
zabezpieczonych instrumentów kredytowych
powiązanych z rachunkiem, na który przelewane jest
wynagrodzenie. W takim przypadku kwoty odzyskane
z takiego zabezpieczenia nie są uwzględniane w
oszacowaniach LGD.
Właściwe organy dokonują przeglądów względnej
zmienności wskaźników straty dla poszczególnych
subportfeli kwalifikowanych odnawialnych ekspozycji
detalicznych oraz dla zagregowanego portfela takich
ekspozycji, a następnie dzielą się informacjami na
temat typowej charakterystyki wskaźników straty dla
kwalifikowanych odnawialnych ekspozycji
detalicznych we wszystkich państwach członkowskich.
Art. 154
5. Nabyte wierzytelności kwalifikują się do ujmowania N/przepi


ust. 5
jako ekspozycje detaliczne, jeżeli spełniają wymogi
s
określone w art. 184 oraz następujące warunki:
stosowan
y jest
a)

instytucja
nabyła
wierzytelności
od
niepowiązanego sprzedawcy będącego osobą trzecią, a bezpośre
jej ekspozycja wobec dłużnika wierzytelności nie
dnio
obejmuje żadnych ekspozycji, które byłyby
bezpośrednio lub pośrednio utworzone przez daną
instytucję;
b) nabyte wierzytelności powstały na warunkach
rynkowych w relacji pomiędzy sprzedawcą a
dłużnikiem. W związku z tym nie uznaje się należności
wewnątrz spółki ani należności firm, które handlują
między sobą, rozliczanych za pomocą kont
przeciwstawnych;

254
c) nabywająca instytucja ma prawo do wszelkich
wpływów z tytułu nabytych wierzytelności lub do
proporcjonalnego udziału w takich wpływach; oraz
d)

portfel nabytych wierzytelności jest w
wystarczającym stopniu zdywersyfikowany.
Art. 154
6. W przypadku nabytych wierzytelności podlegające N/przepi


ust. 6
odliczeniu rabaty przy zakupie, zabezpieczenia lub
s
gwarancje częściowe stanowiące ochronę pierwszej stosowan
straty z tytułu niewykonania zobowiązania, straty y jest
spowodowanej rozmyciem udziałów lub obu tych bezpośre
rodzajów strat można traktować jak pozycje pierwszej
dnio
straty w ramach koncepcji sekurytyzacji związanej z
metodą IRB.
Art. 154
7. W przypadku mieszanej puli nabytych
N/przepi


ust. 7
wierzytelności detalicznych, gdzie nabywające
s
instytucje
nie
mogą
oddzielić
ekspozycji stosowan
zabezpieczonych nieruchomościami i kwalifikowanych y jest
odnawialnych ekspozycji detalicznych od innych bezpośre
ekspozycji detalicznych, stosuje się funkcję wagi
dnio
ryzyka detalicznego skutkującą
najwyższymi
wymogami kapitałowymi w odniesieniu do tych
ekspozycji.
Art. 155
Artykuł 155.
N/przepi


ust. 1
Kwoty ekspozycji ważonych ryzykiem w przypadku
s
ekspozycji kapitałowych
stosowan

y jest
1. Instytucje określają kwoty ekspozycji ważonych bezpośre
ryzykiem w przypadku ekspozycji kapitałowych, z
dnio
wyjątkiem kwot odjętych zgodnie z częścią drugą lub
podlegających wadze ryzyka równej 250 % zgodnie z
art. 48, w oparciu o metody określone w ust. 2, 3 i 4
niniejszego artykułu. Instytucja może stosować różne
metody w odniesieniu do poszczególnych portfeli
kapitałowych, jeżeli sama instytucja stosuje różne
metody do celów wewnętrznego zarządzania ryzykiem.
Jeżeli instytucja stosuje różne metody, wybór metody
opartej na PD/LGD lub metody modeli wewnętrznych
jest konsekwentny, również w długim okresie i w
odniesieniu do metody stosowanej do wewnętrznego
zarządzania
ryzykiem
odnośnej
ekspozycji

255
kapitałowej, i nie kierują nim względy związane z
arbitrażem regulacyjnym.
Instytucje mogą ujmować ekspozycje kapitałowe
wobec przedsiębiorstw usług pomocniczych zgodnie ze
sposobem ujmowania innych aktywów
niegenerujących zobowiązania kredytowego.
Art. 155
2. W ramach uproszczonej metody ważenia ryzykiem N/przepi


ust. 2
kwotę ekspozycji ważonych ryzykiem oblicza się
s
według wzoru:
stosowan
kwota ekspozycji ważona ryzykiem = RW * wartość y jest
bezpośre
ekspozycji,
dnio
gdzie:
Waga ryzyka (RW) = 190 % dla ekspozycji z tytułu
niepublicznych instrumentów
kapitałowych w
portfelach, które są w wystarczającym stopniu
zróżnicowane.
Waga ryzyka (RW) = 290 % dla giełdowych
ekspozycji kapitałowych.
Waga ryzyka (RW) = 370 % dla wszystkich innych
ekspozycji kapitałowych.
Krótkie pozycje na rynku kasowym i instrumenty
pochodne utrzymywane w portfelu bankowym mogą
kompensować pozycje długie, których przedmiotem są
te same poszczególne akcje, pod warunkiem że
wyraźnym przeznaczeniem tych instrumentów jest
pełnienie funkcji instrumentu zabezpieczającego
określone ekspozycje kapitałowe i że będą one pełnić
taką funkcję jeszcze co najmniej przez rok. Inne
krótkie pozycje traktuje się jak pozycje długie, przy
czym odpowiednią wagę ryzyka przypisuje się do
wartości bezwzględnej każdej pozycji. W przypadku
pozycji o niedopasowanych terminach zapadalności
korzysta się z metody stosowanej dla ekspozycji wobec
przedsiębiorstw zgodnie z art. 162 ust. 5.
Instytucje
mogą
uznać
ochronę
kredytową
nierzeczywistą uzyskaną dla ekspozycji kapitałowych
zgodnie z metodami określonymi w rozdziale 4.
Art. 155
3. W ramach metody opartej na PD/LGD kwoty N/przepi



256