Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających oraz niektórych innych ustaw

uwzględnienie ich w wymogu w zakresie funduszy
własnych zgodnie z niniejszym artykułem, od innych
pozycji, w odniesieniu do których takiego zezwolenia
nie ma.
W odniesieniu do portfela wszystkich pozycji objętych
Art. 377
N/przepi


modelem, o którym mowa w ust. 1, instytucja
ust. 5
regularnie stosuje określone, wcześniej ustalone
s
scenariusze warunków skrajnych. Przy użyciu takich stosowan
scenariuszy warunków skrajnych bada się wpływ y jest
warunków skrajnych na współczynniki niewykonania bezpośre
zobowiązań, stopy odzysku, spready kredytowe,
dnio
ryzyko bazowe, korelacje oraz wpływ innych
właściwych czynników na korelacyjny portfel
handlowy. Instytucja stosuje
takie scenariusze
warunków skrajnych co najmniej raz w tygodniu, a
przynajmniej raz na kwartał składa właściwym
organom sprawozdanie z wyników symulacji, w tym
również porównania z wymogiem w zakresie funduszy
własnych instytucji zgodnie z niniejszym artykułem.
Wszelkie przypadki wykrycia w teście warunków
skrajnych istotnego przekroczenia wymogu w zakresie
funduszy własnych są odpowiednio wcześnie
zgłaszane właściwym organom. EUNB wydaje
wytyczne w sprawie stosowania scenariuszy warunków
skrajnych w odniesieniu do korelacyjnego portfela
handlowego.
Za pomocą modelu wewnętrznego ocenia się ostrożnie
Art. 377
ryzyko wynikające z pozycji o mniejszej płynności N/przepi


ust. 6
oraz pozycji o ograniczonej przejrzystości cen w
s
stosowan
ramach realistycznych scenariuszy rynkowych.
Ponadto model wewnętrzny spełnia minimalne y jest
standardy dotyczące danych. Wskaźniki zastępcze są bezpośre
odpowiednio ostrożne i można je stosować wyłącznie,
dnio
jeśli dostępne dane są niewystarczające lub nie
odzwierciedlają rzeczywistej zmienności pozycji lub
portfela.
Art. 378
Ryzyko rozliczenia/dostawy
N/przepi


s
W przypadku transakcji, w których instrumenty
dłużne, instrumenty kapitałowe, waluty obce i towary, stosowan
z wyjątkiem transakcji odkupu i transakcji udzielania y jest
lub zaciągania pożyczek papierów wartościowych lub bezpośre
towarów, pozostają nierozliczone po ustalonych data
dnio
ch
dostawy, instytucja oblicza różnicę cenową mogącą

597
stanowić jej stratę.
Różnicę cenową oblicza się jako różnicę między
ustalonym kursem rozliczeniowym danego instrumentu
dłużnego, instrumentu kapitałowego, towaru lub danej
waluty obcej a bieżącą wartością rynkową, jeżeli ta
różnica może oznaczać stratę dla instytucji kredytowej.
Aby obliczyć wymóg w zakresie funduszy własnych z
tytułu ryzyka rozliczenia, instytucja mnoży wartość tej
różnicy cenowej przez odpowiedni współczynnik
określony w prawej kolumnie poniższej tabeli 1.

Art. 379
Dostawy z późniejszym terminem rozliczenia
N/przepi


ust. 1
Instytucja ma obowiązek utrzymywania funduszy
s
własnych, jak określono w tabeli 2, jeżeli:
stosowan

y jest
a) zapłaciła za papiery wartościowe, waluty obce lub bezpośre
towary przed ich otrzymaniem bądź dostarczyła
dnio
papiery wartościowe, waluty obce lub towary przed
otrzymaniem za nie zapłaty;
b) w przypadku transakcji transgranicznych, gdy
upłynął co najmniej jeden dzień od czasu dokonania tej
płatności lub dostawy.

598
Art. 379
Stosując wagę ryzyka do ekspozycji z tytułu dostaw z N/przepi


ust. 2
późniejszym terminem rozliczenia, które ujmuje się w
s
sposób określony w kolumnie 3 tabeli 2, instytucja stosowan
korzystająca z metody ratingów wewnętrznych y jest
omówionej w części trzeciej tytuł II rozdział 3 może bezpośre
przypisać współczynniki PD na podstawie ratingu
dnio
zewnętrznego kontrahenta tym kontrahentom, wobec
których nie posiada żadnej innej ekspozycji zaliczonej
do portfela niehandlowego. Instytucje korzystające z
własnych oszacowań strat z tytułu wystąpienia
niewypłacalności mogą stosować współczynnik LGD
określony w art. 161 ust. 1 do ekspozycji z tytułu
dostaw z późniejszym terminem rozliczenia, które
ujmuje się w sposób określony w kolumnie 3 tabeli 2,
pod warunkiem że stosują go one do wszystkich takich
ekspozycji. Jako rozwiązanie alternatywne instytucja
korzystająca z metody ratingów wewnętrznych,
określonej w części trzeciej tytuł II rozdział 3, może
stosować wagi ryzyka według metody standardowej,
zgodnie z częścią trzecią tytuł II rozdział 2, pod
warunkiem że wybrane podejście będzie stosowane do
wszystkich takich ekspozycji, albo może stosować
wagę ryzyka równą 100 % do wszystkich tych
ekspozycji.
Jeżeli kwota ekspozycji dodatniej wynikająca z
transakcji dostaw z późniejszym terminem rozliczenia
jest nieznaczna, instytucje mogą stosować do tych
ekspozycji wagę ryzyka wynoszącą 100 %, z
wyjątkiem przypadków, w których zgodnie z kolumną
4 tabeli 2 zawartej w ustępie 1 wymagana jest waga

599
ryzyka równa 1250%.
Jako rozwiązanie alternatywne wobec stosowania wagi
Art. 379
ryzyka równej 1250 % do ekspozycji z tytułu dostaw z N/przepi


ust. 3
późniejszym terminem rozliczenia, zgodnie z kolumną
s
4 tabeli 2 zawartej w ust. 1, instytucje mogą odliczyć stosowan
wartość przekazaną wraz z bieżącą ekspozycją y jest
dodatnią tych ekspozycji od pozycji kapitału bezpośre
dnio
podstawowego Tier I zgodnie z art. 36 ust. 1 lit. k).
Art. 380
Odstępstwo
N/przepi


W przypadku całkowitej awarii systemów rozrachunku
s
lub rozliczeń lub u kontrahenta centralnego właściwe stosowan
organy mogą odstąpić od wymogów w zakresie y jest
funduszy własnych obliczanych zgodnie z art. 378 i bezpośre
378 do czasu wznowienia ich normalnego działania.
dnio
Jeżeli w tych okolicznościach kontrahent nie jest w
stanie rozliczyć transakcji, nie jest to uznawane za
niewykonanie zobowiązania w kontekście ryzyka
kredytowego.
Art. 381
Znaczenie korekty wyceny kredytowej
N/przepi


Do celów niniejszego tytułu i do celów tytułu II
s
rozdział 6 "korekta wyceny kredytowej" ("CVA") stosowan
oznacza korektę portfela transakcji z kontrahentem do y jest
poziomu średniej wartości rynkowej. Korekta ta bezpośre
odzwierciedla bieżącą wartość rynkową ryzyka
dnio
kredytowego kontrahenta wobec instytucji, ale nie
odzwierciedla bieżącej wartości rynkowej ryzyka
kredytowego instytucji wobec kontrahenta.
Art. 382
Zakres stosowania
N/przepi


ust. 1
s
Instytucja oblicza wymogi w zakresie funduszy
własnych z tytułu ryzyka związanego z CVA zgodnie z stosowan
niniejszym tytułem dla wszystkich instrumentów y jest
pochodnych będących przedmiotem obrotu poza bezpośre
dnio
rynkiem regulowanym w odniesieniu do wszystkich
rodzajów jej działalności innych niż kredytowe
instrumenty pochodne, w stosunku do których
stwierdzono, że pomniejszają kwoty ekspozycji
ważonych ryzykiem w odniesieniu do ryzyka
kredytowego.
Przy obliczaniu funduszy własnych wymaganych na
Art. 382
N/przepi



600
ust. 2
mocy przepisów ust. 1 instytucja bierze pod uwagę
s
transakcje finansowania papierów wartościowych, stosowan
jeżeli właściwy organ uznał ekspozycje na ryzyko y jest
związane z CVA wynikające z tych transakcji za bezpośre
istotne.
dnio
Wymogi w zakresie funduszy własnych z tytułu ryzyka
Art. 382
związanego z CVA nie dotyczą transakcji z N/przepi


ust. 3
kwalifikującym się kontrahentem centralnym i
s
transakcji klienta z uczestnikiem rozliczającym, w stosowan
y jest
przypadku gdy uczestnik rozliczający pełni rolę bezpośre
pośrednika między klientem a kwalifikującym się
kontrahentem centralnym, a transakcje skutkują
dnio
ekspozycją
z
tytułu
transakcji
uczestnika
rozliczającego wobec kwalifikującego się kontrahenta
centralnego.
Art. 382
Wymogi w zakresie funduszy własnych z tytułu ryzyka N/przepi


ust. 4
związanego z CVA nie dotyczą następujących
s
transakcji:
stosowan
y jest
a)
transakcji z kontrahentami niefinansowymi
zdefiniowanymi w art. 2 pkt 9 rozporządzenia (UE) nr bezpośre
dnio
648/2012 ani transakcji z kontrahentami
niefinansowymi z siedzibą w państwie trzecim, w
przypadku gdy transakcje te nie przekraczają progu
rozliczania określonego w art. 10 ust. 3 i 4 tego
rozporządzenia;
b) transakcji wewnątrzgrupowych przewidzianych w
art. 3 rozporządzenia (UE) nr 648/2012, chyba że
państwa członkowskie przyjmą przepisy krajowe
wymagające strukturalnego rozdzielenia działań w
ramach grupy bankowej; w takim przypadku właściwe
organy mogą wymagać, by wymogi w zakresie
funduszy własnych uwzględniały te transakcje
wewnątrzgrupowe między strukturalnie rozdzielonymi
instytucjami;
c) transakcji z kontrahentami, o których mowa w art. 2
pkt 10 rozporządzenia (UE) nr 648/2012 i które
podlegają przepisom przejściowym zawartym w art. 89
ust. 1 tego rozporządzenia, aż do chwili gdy przepisy te
przestaną obowiązywać;
d) transakcji z kontrahentami, o których mowa w art. 1
ust. 4 lit. a) i b) i art. 1 ust. 5 lit. a), b) i c)

601