Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających oraz niektórych innych ustaw

pozycji sekurytyzacyjnych we własnym portfelu
bankowym, może stosować tę metodę wyłącznie po
uzyskaniu zezwolenia właściwych organów, której
udziela się, jeśli instytucja spełnia warunki podane w
akapicie pierwszym.
Oszacowań wartości PD oraz LGD stanowiących
parametry wejściowe do metody formuły nadzorczej
można również dokonywać w oparciu o dane
szacunkowe pochodzące z metody IRC instytucji,
której udzielono zezwolenia na wykorzystanie modelu
wewnętrznego do określenia ryzyka szczególnego
instrumentów dłużnych. Z tej drugiej możliwości
można korzystać wyłącznie po uzyskaniu zezwolenia
właściwych organów, którego udziela się, jeśli
przedmiotowe dane szacunkowe spełniają wymogi
ilościowe dla metody wewnętrznych ratingów zgodnie
z przepisami tytułu II, rozdział 3.
Zgodnie z art. 16 rozporządzenia (UE) nr 1093/2010
EUNB wydaje wytyczne określające zastosowanie
oszacowań wartości PD oraz LGD stanowiących
parametry wejściowe, jeśli oszacowania te oparte są na
metodzie IRC.
Art. 337
W przypadku pozycji sekurytyzacyjnych, które N/przepi


ust. 3
podlegają dodatkowej wadze ryzyka zgodnie z art. 407,
s
stosuje się 8 % całkowitej wagi ryzyka.
stosowan
y jest
Z wyjątkiem pozycji sekurytyzacyjnych traktowanych bezpośre
zgodnie z art. 338 ust. 4, instytucja sumuje pozycje
ważone wynikające z zastosowania przepisów
dnio
niniejszego artykułu (zarówno pozycje długie, jak i
krótkie), aby wyliczyć wymóg w zakresie funduszy
własnych z tytułu ryzyka szczególnego.
W drodze odstępstwa od ust. akapit drugi w okresie
Art. 337
przejściowym, który kończy się z dniem 31 grudnia N/przepi


ust. 4
2014 r., instytucja oddzielnie sumuje swoje ważone
s
pozycje długie
stosowan
netto oraz swoje ważone pozycje
krótkie netto. Większa z tych sum stanowi wymóg w y jest
zakresie funduszy własnych z tytułu ryzyka bezpośre
szczególnego. Instytucja informuje jednak co kwartał
dnio
właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia
o całkowitej kwocie ważonych pozycji długich netto i
pozycji krótkich netto, z podziałem na rodzaje
aktywów bazowych.

547
Art. 337
W przypadku gdy instytucja inicjująca sekurytyzację N/przepi


ust. 5
tradycyjną nie spełnia warunków przeniesienia istotnej
s
części ryzyka określonych w art. 243, przy obliczaniu stosowan
wymogu w zakresie funduszy własnych na mocy y jest
niniejszego artykułu uwzględnia sekurytyzowane bezpośre
ekspozycje zamiast swoich pozycji sekurytyzacyjnych
dnio
wynikających z tej sekurytyzacji.
W przypadku gdy instytucja inicjująca sekurytyzację
syntetyczną nie spełnia warunków przeniesienia
istotnej części ryzyka określonych w art. 244, przy
obliczaniu wymogu w zakresie funduszy własnych na
mocy niniejszego artykułu uwzględnia sekurytyzowane
ekspozycje wynikające z tej sekurytyzacji, jednak nie
ochronę kredytową uzyskaną dla sekurytyzowanego
portfela.
Art. 338
Wymóg
w zakresie funduszy własnych dla N/przepi


ust. 1
korelacyjnego portfela handlowego
s
Korelacyjny portfel handlowy składa się z pozycji stosowan
y jest
sekurytyzacyjnych i kredytowych instrumentów
bezpośre
pochodnych uruchamianych n-tym niewykonaniem
zobowiązania, które spełniają wszystkie następują
dnio
ce
kryteria:
a) pozycje nie są ani pozycjami resekurytyzacyjnymi,
ani opcjami na transzę sekurytyzacyjną, ani żadnymi
innymi instrumentami pochodnymi ekspozycji
sekurytyzacyjnych, które nie dają proporcjonalnego
udziału we wpływach z transzy sekurytyzacyjnej;
b) wszystkie instrumenty referencyjne należą do
jednej z poniższych kategorii:
(i)

instrumenty jednopodmiotowe, w tym
jednopodmiotowe kredytowe instrumenty pochodne,
dla których istnieje płynny dwustronny rynek;
(ii) indeksy będące przedmiotem zwyczajowego
obrotu oparte na tych podmiotach referencyjnych.
Uznaje się, że rynek dwustronny istnieje wówczas, gdy
występują na nim niezależne, składane w dobrej wierze
oferty kupna i sprzedaży, tak że możliwe jest
określenie w ciągu jednego dnia ceny racjonalnie
powiązanej z ostatnią ceną sprzedaży lub bieżącymi
kwotowaniami konkurencyjnych, przedstawianych w

548
dobrej wierze, kursów kupna i sprzedaży oraz
dokonanie kupna lub sprzedaży po takiej cenie w
stosunkowo krótkim czasie, który odpowiada
obowiązującym zwyczajom handlowym.
Art. 338
W skład korelacyjnego portfela handlowego nie N/przepi


ust. 2
wchodzą pozycje, które odnoszą się do:
s
stosowan
a) instrumentu bazowego, który można by przypisać
y jest
do kategorii ekspozycji "ekspozycje detaliczne" lub do bezpośre
kategorii ekspozycji "ekspozycje zabezpieczone
hipotekami na nieruchomościach" według metody
dnio
standardowej dotyczącej ryzyka kredytowego w
portfelu niehandlowym instytucji;
b) roszczenia wobec jednostki specjalnego
przeznaczenia zabezpieczonego pośrednio lub
bezpośrednio pozycją, która sama nie kwalifikowałaby
się do włączenia do korelacyjnego portfela
handlowego, zgodnie z ust. 1 i niniejszym ustępem.
Instytucja może włączyć do korelacyjnego portfela
Art. 338
handlowego pozycje, które nie są ani pozycjami N/przepi


ust. 3
s
sekurytyzacyjnymi, ani kredytowymi instrumentami stosowan
pochodnymi uruchamianymi n-tym niewykonaniem
zobowiązania, ale które zabezpieczają inne pozycje y jest
tego portfela, pod warunkiem że płynny rynek bezpośre
dnio
dwustronny opisany w ostatnim akapicie ust. 1 istnieje
w odniesieniu do danego instrumentu lub jego
instrumentów bazowych.
Art. 338
Instytucja uznaje wyższą z poniższych kwot jako N/przepi


ust. 4
wymóg w zakresie funduszy własnych z tytułu ryzyka
s
szczególnego dla korelacyjnego portfela handlowego:
stosowan
y jest
a) całkowity wymóg w zakresie funduszy własnych z
tytułu ryzyka szczególnego, który
bezpośre
stosowałby się tylko
do pozycji długich netto korelacyjnego portfela
dnio
handlowego;
b) całkowity wymóg w zakresie funduszy własnych z
tytułu ryzyka szczególnego, który stosowałby się tylko
do pozycji krótkich netto korelacyjnego portfela
handlowego.
Art. 339
Obliczanie ryzyka ogólnego na podstawie metody N/przepi


ust. 1
terminów zapadalności
s
stosowan

549
W celu obliczenia wymogów w zakresie funduszy y jest
własnych z tytułu ryzyka ogólnego wszystkie pozycje bezpośre
waży się według terminów zapadalności, jak
dnio
wyjaśniono w ust. 2, aby obliczyć kwotę funduszy
własnych wymaganą do pokrycia tych pozycji. Wymóg
ten zostaje ograniczony, jeżeli obok pozycji ważonej
posiadana jest również przeciwstawna pozycja ważona
w tym samym przedziale zapadalności. Ograniczenie
wymogu stosuje się również wówczas, gdy
przeciwstawne pozycje ważone zaliczane są do
różnych przedziałów zapadalności, przy czym stopień
ograniczenia wymogu zależy od tego, czy obie pozycje
znajdują się w tej samej strefie, czy nie, oraz od
konkretnych stref, w jakich te pozycje się znajdują.
Instytucja klasyfikuje swoje pozycje netto do
Art. 339
odpowiednich przedziałów zapadalności znajdujących N/przepi


ust. 2
się, stosownie do przypadku, w kolumnie 2 lub 3
s
tabeli stosowan
2 zawartej w ust. 4. Instrumenty o oprocentowaniu
stałym klasyfikuje się według rezydualnego terminu y jest
bezpośre
zapadalności,
natomiast
instrumenty,
których
oprocentowanie zmienia się przed ostatecznym
dnio
terminem zapadalności - według okresu do
najbliższego terminu określenia stopy procentowej.
Ponadto instytucja rozróżnia instrumenty dłużne o
kuponach odsetkowych w wysokości co najmniej 3 %
od tych o kuponach odsetkowych poniżej 3 % i na tej
podstawie przypisuje je odpowiednio do kolumny 2 lub
3 w tabeli 2. Każdy z nich następnie jest mnożony
przez podaną w kolumnie 4 w tabeli 2 wagę dla danego
przedziału zapadalności.
Instytucja następnie wylicza sumę ważonych pozycji
Art. 339
długich i sumę ważonych pozycji krótkich w każdym N/przepi


ust. 3
przedziale zapadalności. Kwota wysokości pierwszej
s
sumy równoważona kwotą w wysokości drugiej sumy stosowan
w danym przedziale zapadalności stanowi dopasowaną y jest
pozycję ważoną tego przedziału, zaś rezydualna bezpośre
pozycja długa lub krótka stanowi niedopasowaną
dnio
pozycję ważoną tego przedziału. Następnie wylicza się
sumę łączną dopasowanych pozycji ważonych we
wszystkich przedziałach.
Instytucja wylicza sumy łączne niedopasowanych
Art. 339
pozycji ważonych długich dla przedziałów N/przepi


ust. 4
zapadalności należących do każdej strefy w tabeli 2
s
celem określenia niedopasowanej pozycji ważonej stosowan

550
długiej dla każdej strefy. Podobnie wylicza się sumę y jest
niedopasowanych pozycji ważonych krótkich w bezpośre
każdym przedziale poszczególnej strefy, aby obliczyć
dnio
niedopasowaną pozycję ważoną krótką tej strefy.
Kwota niedopasowanej pozycji ważonej długiej w
danej strefie równoważona niedopasowaną pozycją
ważoną krótką w tej samej strefie stanowi dopasowaną
pozycję ważoną tej strefy. Kwota niedopasowanej
pozycji ważonej - długiej lub krótkiej - w danej strefie,
której nie można w ten sposób zrównoważyć, stanowi
niedopasowaną
pozycję
ważoną
tej
strefy.
Kwota niedopasowanej pozycji ważonej długiej lub
Art. 339
krótkiej strefy pierwszej, która jest równoważona przez N/przepi


ust. 5
niedopasowaną pozycję ważoną krótką lub długą strefy
s
drugiej, stanowi zatem dopasowaną pozycję ważoną stosowan

551