Rządowy projekt ustawy o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego

trzech lat stosowania systemu płat
ności podstawowej.
Art. 27 Stosowanie
klauzuli
nieuzasadnionych
N


Przepis dotyczy systemu
zysków
płatności
podstawowej,
27. Do celów art. 28 i art. 40 ust. 5
który
nie
będzie
rozporządzenia (UE) nr 1307/2013
obowiązywał w Polsce.
podwyższenie wartości uprawnień
do płatności, o którym mowa w tych
przepisach,
ustala
się
przez
porównanie wartości uprawnień do
płatności tego rolnika wynikających
ze stosowania art. 25 ust. 4 i art. 26
lub art. 40 ust. 3 rozporządzenia
(UE) nr 1307/2013, odpowiednio po
sprzedaży lub dzierżawie, o których
mowa odpowiednio w art. 28 lub art.
40 ust. 5 tego rozporządzenia, z
wartością uprawnień do płatności,
które rolnik ten otrzymałby bez
sprzedaży lub dzierżawy.
Art. 28 Ustalenie uprawnień do płatności z




rezerwy krajowej lub regionalnej
na mocy art. 30 ust. 6 rozporzą
dzenia (UE) nr 1307/2013
28. 1. Do celów art. 30 ust. 6 rozporządzenia
(UE) nr 1307/2013, jeżeli młody
rolnik lub rolnik rozpoczynający
działalność rolniczą ubiega się o
uprawnienia do płatności z rezerwy
krajowej lub regionalnej, gdy nie
posiada żadnych uprawnień do
płatności
(własnych
ani
35


dzierżawionych),
otrzymuje
on
liczbę uprawnień do płatności równą
liczbie kwalifikujących się hektarów,
które
posiada
(własnych
lub
dzierżawionych) na dzień, w którym
upływa ostateczny termin złożenia
przez niego wniosku o przydział
uprawnień
do
płatności
lub
zwiększenie ich wartości ustalony
przez Komisję na podstawie art. 78
lit. b) rozporządzenia (UE) nr
1306/2013.
2.
Jeżeli
młody
rolnik
lub
rolnik
rozpoczynający działalność rolniczą
ubiega
się
o
uprawnienia
do
płatności z rezerwy krajowej lub
regionalnej,
gdy
posiada
już
uprawnienia do płatności (własne lub
dzierżawione), otrzy muje on liczbę
uprawnień do płatności równą liczbie
kwalifikujących się hektarów, które
posiada
(własnych
lub
dzierżawionych) na dzień, w którym
upływa ostateczny termin złożenia
przez niego wniosku określony w
ust. 1, i w odniesieniu do których nie
posiada żadnych uprawnień do
płatności
(własnych
ani
dzierżawionych).
Jeżeli wartość uprawnień, które rolnik już
posiada
(własnych
lub
dzierżawionych) jest niższa od
36


średniej
wartości
krajowej
lub
regionalnej, o której mowa art. 30
ust. 8 akapit drugi rozporządzenia
(UE) nr 1307/2013, roczne wartości
jednostkowe tych uprawnień mogą
zostać
zwiększone
do
średniej
wartości krajowej lub regionalnej,
jak przewidziano w art. 30 ust. 10
tego rozporządzenia.W państwach
członkowskich
stosujących
zwiększenie, o którym mowa w art.
30 ust. 10 rozporządzenia (UE) nr
1307/2013 do celów art. 30 ust. 7
tego rozporządzenia, zwiększenie, o
którym mowa w akapicie drugim
niniejszego
ustępu,
jest
jednak
obowiązkowe. Takie zwiększenie
powinno
być
na
poziomie
odpowiadającym
najwyższemu
poziomowi
zwiększenia
stosowanego dla celów art. 30 ust. 7
rozporządzenia (UE) nr 1307/2013.
3. W państwach członkowskich stosujących
art. 24 ust. 6 lub 7 rozporządzenia
(UE) nr 1307/2013 ograni czenia
przydziału uprawnień do płatności
ustanowione tymi przepisami mogą
być stosowane odpowiednio do
przydziału uprawnień do płatności na
podstawie
art.
30
ust.
6
rozporządzenia (UE) nr 1307/2013.
Państwa
członkowskie
mogą
jednak
37


postanowić, że jeżeli stosowanie
jednego lub kilku ograniczeń, o
których
mowa
w
akapicie
pierwszym, ogranicza łączną liczbę
uprawnień do płatności, które rolnik
już posiada i które zostały nowo
przydzielone z rezerwy, do liczby
niższej niż stały odsetek jego
kwalifikujących się hektarów w
roku, w którym ubiega się on o
przydzielenie uprawnień do płatności
z rezerwy, rolnikowi temu przydziela
się dodatkową liczbę uprawnień do
płatności odpowiadającą udziałowi
w
łącznej
liczbie
jego
kwalifikujących
się
hektarów
zgłoszonych we wniosku na ten rok
zgodnie
z
art.
72
ust.
1
rozporządzenia (UE) nr 1306/2013.
Stały odsetek, o którym mowa w akapicie
drugim niniejszego artykułu, jest
obliczany zgodnie z metodą, o której
mowa w art. 31 ust. 2 akapit drugi
niniejszego rozporządzenia.
Udział w łącznej liczbie kwalifikujących się
hektarów danego rolnika, o którym
to udziale mowa w akapicie drugim
niniejszego ustępu, oblicza się jako
połowę
różnicy
w
punktach
procentowych
między
stałym
odsetkiem, o którym mowa w
akapicie trzecim niniejszego ustępu,
38


a udziałem uprawnień do płatności
posiadanych przez rolnika w jego
kwalifikujących
się
hektarach
zgłoszonych zgodnie z art. 72 ust. 1
rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 w
jego wniosku na rok, o którym mowa
w
akapicie
drugim
niniejszego
ustępu. Do celów niniejszego akapitu
„uprawnienia do płatności posiadane
przez
rolnika”
oznaczają
uprawnienie do płatności będące już
w posiadaniu rolnika i uprawnienie
do płatności, które ma zostać nowo
przydzielone z rezerwy.
Państwa członkowskie, obliczając liczbę
kwalifikujących się hektarów, o
których mowa w akapitach drugim,
trzecim i czwartym niniejszego
ustępu,
mogą
zdecydować
o
niewłączeniu obszarów zajętych pod
uprawy trwałe, trwałe użytki zielone
znajdujące się na obszarach o
trudnych warunkach klimatycznych,
o których mowa w art. 24 ust. 6
rozporządzenia (UE) nr 1307/2013,
lub obszary uznane za trwałe użytki
zielone zgodnie z art. 4 ust. 2 akapit
drugi
rozporządzenia
(UE)
nr
1307/2013.
Państwa
członkowskie
korzystające
z
możliwości przewidzianej w art. 23
rozporządzenia (UE) nr 1307/2013 i
39