Rządowy projekt ustawy o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego

13. Minister właściwy do spraw

rolnictwa
określi,
w
drodze

rozporządzenia, wymogi wskazane

w załączniku II do rozporządzenia

nr 1306/2013, do których kontroli

jest właściwy powiatowy lekarz

weterynarii,
oraz
rodzaj

przeprowadzanych
kontroli,
z

uwzględnieniem
kontroli

administracyjnych lub kontroli na

miejscu,
mając
na
uwadze

zapewnienie
prawidłowego

przeprowadzenia tej kontroli.

Art. 39. 2. Minister właściwy do
art. 39 ust. 2
spraw rozwoju wsi oraz minister

właściwy do spraw rolnictwa

określą, w drodze zarządzenia,

warunki, sposób i tryb współpracy

Agencji
oraz
Inspekcji

Weterynaryjnej
w
zakresie

przeprowadzania
kontroli,
o

których mowa w art. 38 ust. 1.

Art. 54
Art. 54. W ustawie z dnia 29 stycznia
2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej
(Dz. U. z 2010 r. Nr 112, poz. 744, z
2011 r. Nr 54, poz. 278 oraz z 2014 r.
poz. 29) w art. 3 w ust. 2 w pkt 4 lit.
c otrzymuje brzmienie:
„c) kontroli administracyjnych i
kontroli
na
miejscu
przestrzegania
wymogów
w
110

zakresie
określonym
w
przepisach o płatnościach w
ramach
systemów
wsparcia
bezpośredniego,
jako
organ
kontroli, o którym mowa w art.
67 ust. 1 lit. a rozporządzenia
wykonawczego Komisji (UE) nr
809/2014 z dnia 17 lipca 2014 r.
ustanawiającego
zasady
stosowania
rozporządzenia
Parlamentu Europejskiego i Rady
(UE) nr 1306/2013 w odniesieniu
do
zintegrowanego
systemu
zarządzania i kontroli, środków
rozwoju obszarów wiejskich oraz
zasady
wzajemnej
zgodności
(Dz.
Urz.
UE
L
227
z
31.07.2014, str. 69),”.

Art. 68
1. Właściwy organ kontrolny
N


Przepis
przeprowadza kontrole na miejscu w
rozporządzenia
zakresie wymogów lub norm, za
stosowany wprost -
które odpowiada, obejmujące
nie wymaga
przynajmniej 1 % całkowitej liczby
wdrożenia
beneficjentów, o których mowa w
art. 92 rozporządzenia (UE) nr
1306/2013 i za których
przedmiotowy organ kontrolny jest
odpowiedzialny.
Na zasadzie odstępstwa od akapitu
pierwszego, w przypadku grup osób,
111

o których mowa w art. 28 i 29
rozporządzenia (UE) nr 1305/2013,
każdego członka takich grup można
uznać za beneficjenta do celów
obliczania próby kontrolnej
określonej w akapicie pierwszym.
Minimalny wskaźnik kontroli, o
którym mowa w akapicie
pierwszym, może być realizowany
na szczeblu każdego właściwego
organu kontrolnego lub w
odniesieniu do każdego aktu
prawnego lub normy bądź grupy
aktów prawnych lub norm. Jeżeli
kontrole nie są przeprowadzane
przez agencję płatniczą, minimalny
wskaźnik kontroli może jednak być
realizowany na szczeblu każdej
agencji płatniczej.
Jeżeli przepisy stosowane w
odniesieniu do danego aktu
prawnego lub normy ustalają
minimalny wskaźnik kontroli, należy
stosować ten wskaźnik zamiast
minimalnego wskaźnika, o którym
mowa w akapicie pierwszym.
Państwa członkowskie mogą
również zadecydować, że o
wszelkich przypadkach niezgodności
z przepisami stosowanymi w
odniesieniu do danego aktu
112

prawnego lub normy stwierdzonych
w trakcie kontroli na miejscu, które
zostały przeprowadzone na próbie
innej niż próba, o której mowa w
akapicie pierwszym, informuje się
właściwy organ kontrolny
odpowiedzialny za dany akt prawny
lub normę. Stosuje się przepisy
niniejszego rozdziału i przepisy
tytułu III rozdział I, II i III.
W odniesieniu do obowiązków w
zakresie zasady wzajemnej
zgodności w związku z dyrektywą
96/22/WE należy uznać, że
stosowanie określonego poziomu
pobierania prób planów
monitorowania spełnia wymóg
minimalnego wskaźnika kontroli, o
którym mowa w akapicie
pierwszym.
2. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1,
w celu osiągnięcia minimalnego
wskaźnika kontroli, o którym mowa
w wymienionym ustępie, na
poziomie każdego aktu prawnego lub
normy bądź grupy aktów prawnych
lub norm, państwo członkowskie
może:
a) w odniesieniu do wybranych
beneficjentów – wykorzystywać
wyniki kontroli na miejscu
113

przeprowadzonych zgodnie z
prawodawstwem mającym
zastosowanie do tych aktów
prawnych lub norm; lub
b) zastępować wybranych
beneficjentów przez beneficjentów
poddanych kontroli na miejscu
przeprowadzonej zgodnie z
prawodawstwem mającym
zastosowanie do tych aktów
prawnych lub norm, pod
warunkiem że beneficjenci ci są
beneficjentami, o których mowa w
art. 92 rozporządzenia (UE) nr
1306/2013.
W takich przypadkach kontrole na
miejscu obejmują wszystkie aspekty
związane z zasadą wzajemnej
zgodności określone w
odpowiednich aktach prawnych lub
normach. Ponadto państwo
członkowskie gwarantuje, że
kontrole na miejscu są co najmniej
tak samo skuteczne jak kontrole na
miejscu przeprowadzane przez
właściwe organy kontrolne.
3. Przy ustalaniu minimalnego
wskaźnika kontroli, o którym mowa
w ust. 1 niniejszego artykułu, nie
uwzględnia się wymaganych działań,
o których mowa w art. 97 ust. 3
114