Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo geologiczne i górnicze oraz niektórych innych ustaw

– 80 – 
Art. 14.  1.  Podmiot  posiadający  roszczenie,  o  którym  mowa  w  art.  13  ust.  1  i  3,  ma 
prawo do wystąpienia z wnioskiem o udzielenie koncesji na wydobywanie węglowodorów ze 
złoża. 
2.  Do  wniosku  o  udzielenie  koncesji  stosuje  się  przepisy  art.  24  i  art.  26  ust.  1  i  2 
ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym  niniejszą  ustawą,  z  tym  że 
w przypadku, o którym mowa w art. 13 ust. 3 niniejszej ustawy, do wniosku dołącza się kopię 
decyzji zatwierdzającej dokumentację geologiczno-inwestycyjną złoża węglowodorów. 
3.  Wraz z wnioskiem o udzielenie koncesji na  wydobywanie  węglowodorów  ze  złoża 
podmiot składa do organu koncesyjnego: 
1) 
wniosek o przeprowadzenie postępowania dotyczącego oceny czy znajduje się on pod 
kontrolą  korporacyjną  państwa  trzeciego,  podmiotu  lub  obywatela  państwa  trzeciego, 
a w  przypadku  znajdowania  się  pod  taką  kontrolą  czy  kontrola  ta  może  zagrażać 
bezpieczeństwu państwa albo 
2) 
kopię decyzji o uzyskaniu pozytywnej oceny z postępowania kwalifikacyjnego, o której 
mowa w art. 49a ust. 17 ustawy, o której mowa w art. 1. 
4. Do wniosku, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, oraz przeprowadzenia postępowania na 
podstawie tego wniosku przepisy art. 49a ust. 2 pkt 1 i ust. 4–14 ustawy, o której mowa 
w art. 1, stosuje się odpowiednio. 
5.  Podmiot  składający  wniosek  o  udzielenie  koncesji  na  wydobywanie  węglowodorów 
ze złoża może wystąpić o jej udzielenie wspólnie z innymi podmiotami. Do tych podmiotów 
stosuje się przepisy ust. 3 i 4. 
6. W przypadku, o którym mowa w ust. 5, stosuje się przepisy art. 12 ust. 5–11. 
7. W przypadku gdy udzielenie koncesji  na  wydobywanie węglowodorów ze złoża nie 
jest  poprzedzone  zawarciem  umowy  o  współpracy,  do jej udzielenia i wykonywania nie 
stosuje  się  przepisów  art. 49zu  ust. 1 pkt 3 oraz art. 49ze−49zh  ustawy, o której mowa 
w art. 1, w zakresie, w jakim przepisy te regulują umowę o współpracy. 
Art. 15. 1. Decyzja o przekształceniu koncesji, o której mowa w art. 9 niniejszej ustawy, 
oraz  decyzja  o  przedłużeniu  czasu  obowiązywania  koncesji,  o  której  mowa  w  art.  10 
niniejszej  ustawy,  stanowią  podstawę  do  wpisu  podmiotu,  który  uzyskał  taką  decyzję  do 
wykazu podmiotów kwalifikowanych, o którym mowa w art. 49c ustawy, o której mowa 
w art. 1: 
1) 
na  listę,  o  której  mowa  w  art.  49c  ust.  3  pkt  1  ustawy, o której mowa w art. 1 – 
w przypadku  gdy  podmiot,  który  złożył  wniosek  o  przekształcenie  koncesji  lub 
– 81 – 
przedłużenie  czasu  obowiązywania  koncesji  uzyskał  opinie  wszystkich  organów, 
o których mowa w art. 49a ust. 10 ustawy, o której mowa w art. 1, o nieznajdowaniu się 
pod  kontrolą  korporacyjną  państwa  trzeciego,  podmiotu  lub  obywatela  państwa 
trzeciego, a w przypadku gdy podmiot znajduje  się  pod  taką  kontrolą  –  opinii,  że 
kontrola ta nie zagraża bezpieczeństwu państwa, 
2) 
na  listę,  o  której  mowa  w  art.  49c  ust.  3  pkt  2  ustawy, o której mowa w art. 1 – 
w przypadku  gdy  podmiot,  który  złożył  wniosek  o  przekształcenie  koncesji  lub 
przedłużenie  czasu  obowiązywania  koncesji  uzyskał  opinie  wszystkich  organów, 
o których mowa w art. 49a ust. 10 ustawy, o której mowa w art. 1, o nieznajdowaniu się 
pod  kontrolą  korporacyjną  państwa  trzeciego,  podmiotu  lub  obywatela  państwa 
trzeciego, a w przypadku  gdy  podmiot  znajduje  się  pod  taką  kontrolą  –  opinii,  że 
kontrola  ta  nie  zagraża  bezpieczeństwu  państwa  oraz  wykazał  się  doświadczeniem 
polegającym  na  rozpoznaniu  i  udokumentowaniu  co  najmniej  jednego  złoża 
węglowodorów 
− jeżeli podmiot ten przed dniem uzyskania decyzji o przekształceniu koncesji lub decyzji 
o przedłużeniu  czasu  obowiązywania  koncesji  nie  uzyskał  decyzji  o  uzyskaniu  pozytywnej 
oceny z postępowania kwalifikacyjnego, o której mowa w art. 49a ust. 17, ustawy, o której 
mowa w art. 1. 
2. Koncesja na wydobywanie węglowodorów ze złoża, o której mowa w art. 12 i art. 14 
niniejszej ustawy, stanowią podstawę do wpisu podmiotu, który uzyskał koncesję do wykazu 
podmiotów kwalifikowanych, o którym mowa w art. 49c ustawy, o której mowa w art. 1, na 
listę, o której mowa w art. 49c ust. 3 pkt 2 ustawy, o której mowa w art. 1, jeżeli podmiot ten 
przed  dniem  uzyskania  koncesji  nie  uzyskał  decyzji  o uzyskaniu pozytywnej oceny 
z postępowania kwalifikacyjnego w zakresie, o którym mowa w art. 49a ust. 16 pkt 2 ustawy, 
o której mowa w art. 1. 
3.  Wpis do wykazu podmiotów kwalifikowanych, o którym mowa w art. 49c ustawy, 
o której mowa w art. 1, dokonany zgodnie z ust. 1 lub 2, zachowuje ważność przez okres 5 lat 
od dnia uzyskania decyzji stanowiącej podstawę dokonania wpisu. 
4.  Podmiot wpisany do wykazu podmiotów kwalifikowanych, o którym mowa 
w art. 49c ustawy, o której mowa w art. 1, zgodnie z ust. 1 lub 2: 
1) 
w przypadku zmiany danych podanych we wniosku o  przeprowadzenie  postępowania 
o przeprowadzenie oceny, o którym mowa w art. 9 ust. 4 pkt 1, art. 10 ust. 2, art. 12 
– 82 – 
ust. 2  pkt  1  i  art.  14  ust.  1  −  jest  obowiązany,  w  terminie  14  dni  od  dnia  zaistnienia 
zdarzenia powodującego zmianę danych, 
2) 
nie później niż 4 miesiące przed upływem ważności wpisu do wykazu − może 
−  złożyć  wniosek  o  przeprowadzenie  postępowania  kwalifikacyjnego, o którym mowa 
w art. 49a ustawy, o której mowa w art. 1. 
5.  W  przypadku  cofnięcia,  wygaśnięcia  lub  utraty  mocy  decyzji, o których mowa 
w ust. 1  lub  2,  stanowiących  podstawę  dokonania  wpisu  do  wykazu  podmiotów 
kwalifikowanych, o którym mowa w art. 49c ustawy, o której mowa w art. 1, minister 
właściwy  do  spraw  środowiska  wykreśla  podmiot  wpisany  do  wykazu  na podstawie tych 
decyzji, chyba  że  przed  datą  cofnięcia,  wygaśnięcia  lub  utraty  mocy  tych  decyzji  na  rzecz 
podmiotu  wpisanego  do  wykazu  na  ich  podstawie  została  wydana  decyzja  o  uzyskaniu 
pozytywnej oceny z postępowania kwalifikacyjnego, o której mowa w art. 49a ust. 17 ustawy, 
o której mowa w art. 1. 
Art. 16.  1. Zachowują  moc  wydane  przed  dniem  wejścia  w  życie  ustawy  decyzje 
zatwierdzające dokumentację geologiczną złoża węglowodorów. 
2.  Dokumentacja,  o  której  mowa  w  ust.  1,  wymaga  dostosowania  do  wymagań 
określonych  w  art.  89a  ustawy,  o  której  mowa  w  art.  1,  oraz  przepisów  wydanych  na 
podstawie art. 97 ust. 1 pkt 2 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą 
ustawą,  w  przypadku  złożenia  wniosku  o  udzielenie  koncesji  na  wydobywanie 
węglowodorów  ze  złoża  lub  oferty  w  ramach  postępowania  przetargowego,  którego 
przedmiotem jest udzielenie koncesji na wydobywanie węglowodorów ze złoża. 
3.  Do  postępowań  o  zatwierdzenie  dokumentacji  geologicznej  złoża  węglowodorów, 
wszczętych  i  niezakończonych  przed  dniem  wejścia  w  życie  niniejszej ustawy,  stosuje  się 
przepisy ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą. 
Art. 17. 1. Przedsiębiorcy, który wykonał prace będące źródłem informacji geologicznej 
na  podstawie  decyzji,  która  utraciła  moc  po  dniu  wejścia  w  życie  niniejszej  ustawy,  oraz 
uzyskał przed dniem jej wejścia w życie decyzję zatwierdzającą dokumentację geologiczną 
złoża kopaliny, przysługuje wyłączne prawo do korzystania z tej informacji w celu ubiegania 
się o wykonywanie działalności, o której mowa w art. 100 ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 
1,  w  brzmieniu  nadanym  niniejszą  ustawą,  w  okresie  5  lat  od  dnia  uzyskania  decyzji 
zatwierdzającej dokumentację geologiczną złoża kopaliny. 
– 83 – 
2.  Przedsiębiorcy,  który  wykonał  prace  będące  źródłem  informacji  geologicznej  na 
podstawie  decyzji,  która  utraciła  moc  przed  dniem  wejścia  w  życie  niniejszej  ustawy  oraz 
uzyskał po dniu jej wejścia w życie decyzję zatwierdzającą dokumentację geologiczną złoża 
kopaliny, a w przypadku złóż węglowodorów uzyskał decyzję zatwierdzającą dokumentację 
geologiczno-inwestycyjną  tego  złoża,  przysługuje  wyłączne  prawo  do  korzystania  z  tej 
informacji w celu ubiegania się o wykonywanie działalności, o której mowa w art. 100 ust. 2 
ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, w okresie 5 lat od 
dnia utraty mocy tej decyzji. 
3. Przepisu art. 99 ust. 4a pkt 2 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym 
niniejszą  ustawą,  nie  stosuje  się  do  podmiotów,  którym  przed  dniem  wejścia  w  życie 
niniejszej  ustawy  przysługuje  wyłączne  prawo  do  korzystania  z  informacji  geologicznej 
w związku z wykonywaniem działalności w zakresie wydobywania węglowodorów ze złóż. 
Art. 18. 1. Do postępowań wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie 
niniejszej ustawy w zakresie: 
1) 
zatwierdzenia dokumentacji hydrogeologicznych oraz dokumentacji geologiczno- 
-inżynierskich, a także projektów robót geologicznych, na podstawie których zostały one 
wykonane, stosuje się dotychczasowe przepisy dotyczące właściwości organów; 
2) 
spraw, o których mowa w art. 168 ust. 2 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu 
nadanym niniejszą ustawą, stosuje się dotychczasowe przepisy. 
2.  Do  postępowań  wszczętych  i  niezakończonych  przed  dniem  wejścia  w  życie 
niniejszej ustawy w zakresie ustalenia opłaty podwyższonej, o której mowa w art. 140 ust. 1 
ustawy,  o  której  mowa  w  art.  1,  w  brzmieniu  nadanym  niniejszą  ustawą,  stosuje  się 
dotychczasowe przepisy. 
Art. 19. Po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy organy określone jako właściwe na 
podstawie  dotychczasowych  przepisów  przekażą  organom  określonym  jako  właściwe  na 
podstawie niniejszej ustawy akta spraw: 
1) 
zakończonych − w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy; 
2) 
będących w toku – niezwłocznie po zakończeniu postępowania. 
– 84 – 
Art. 20. Podmiot, który w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy wykonuje działalność 
określoną  w  art.  2  ust.  1  pkt  2  ustawy,  o  której  mowa  w  art.  1,  w  brzmieniu  nadanym 
niniejszą ustawą, w terminie 2 lat od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy jest obowiązany: 
1) 
dostosować działalność  do wymagań określonych w ustawie, o której mowa w art. 1, 
w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą; 
2) 
zawrzeć umowę o ustanowienie użytkowania górniczego; niezawarcie umowy oznacza 
korzystanie z własności górniczej bez wymaganego tytułu. 
Art. 21.  Do  należnych  za  okres  do  dnia  31  grudnia  2015  r.  opłaty  eksploatacyjnej, 
o której mowa w art. 134 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym 
niniejszą ustawą, oraz opłaty dodatkowej, o której mowa w art. 139 ust. 3 pkt 1 i 3 ustawy, 
o której mowa w art. 1, w odniesieniu do działalności dotyczącej złóż węglowodorów stosuje 
się dotychczasowe przepisy. 
Art. 22.  Do spraw, o których mowa w art. 17 oraz art. 53 ustawy, o której mowa 
w art. 5,  wszczętych  i  niezakończonych  przed  dniem  wejścia  w  życie  niniejszej  ustawy, 
stosuje się dotychczasowe przepisy. 
Art. 23. 1. W latach 2015–2024 maksymalny limit wydatków budżetu państwa będący 
skutkiem finansowym wejścia w życie ustawy wynosi − 78 352 960 zł, w tym w: 
1) 
2015 r. – 5 821 888 zł; 
2) 
2016 r. – 8 059 008 zł; 
3) 
2017 r. – 8 059 008 zł; 
4) 
2018 r. – 8 059 008 zł; 
5) 
2019 r. – 8 059 008 zł; 
6) 
2020 r. – 8 059 008 zł; 
7) 
2021 r. – 8 059 008 zł; 
8) 
2022 r. – 8 059 008 zł; 
9) 
2023 r. – 8 059 008 zł; 
10)  2024 r. – 8 059 008 zł. 
2. Minister właściwy do spraw środowiska monitoruje wykorzystanie limitu wydatków, 
o którym mowa w ust. 1, oraz wdraża mechanizm korygujący, o którym mowa w ust. 3. 
3. W przypadku  przekroczenia  lub  zagrożenia  przekroczenia  przyjętego  na  dany  rok 
budżetowy  maksymalnego  limitu  wydatków  określonego  w  ust.  1,  oraz  w  przypadku  gdy