Rządowy projekt ustawy o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego

– 90 – 
Wojskowego,  Centralnego  Biura  Antykorupcyjnego,  Straży  Granicznej, Biura Ochrony 
Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin. 
11. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia: 
1) 
wysokość dodatków za posiadany stopień służbowy, 
2) 
tryb przyznawania i obniżania dodatku służbowego, 
3) 
tryb przyznawania dodatku za posiadany stopień służbowy, 
4) 
tryb przyznawania i cofania dodatku motywacyjnego, 
5) 
szczególne właściwości lub miejsce pełnienia służby uzasadniające przyznanie dodatku 
motywacyjnego do uposażenia 
–  uwzględniając  wpływ  właściwości  wykonywanych  zadań  służbowych  i  specyfiki  miejsc 
pełnienia służby przez funkcjonariuszy na wysokość dodatku motywacyjnego do uposażenia 
oraz sprawność postępowania w sprawie przyznawania, obniżania lub cofania dodatków do 
uposażenia. 
Art. 129.  1.  Zmiana  uposażenia  funkcjonariusza  następuje  z  dniem zaistnienia 
okoliczności uzasadniających tę zmianę. 
2. Jeżeli w okresie miesiąca: 
1) 
powstało prawo do uposażenia lub 
2) 
nastąpiła zmiana uposażenia 
– uposażenie funkcjonariusza za czas do końca miesiąca oblicza się w wysokości 1/30 części 
uposażenia za każdy dzień, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej. 
Art. 130. 1. Uposażenie funkcjonariusza płatne jest miesięcznie z góry. 
2. Wypłacone funkcjonariuszowi uposażenie i inne świadczenia pieniężne przysługujące 
mu według zasad obowiązujących w dniu wypłaty nie podlegają zwrotowi. 
3.  W  przypadku  gdy  po  dniu  wypłaty  uposażenia  lub  innych  świadczeń  pieniężnych 
ustały okoliczności uzasadniające wypłatę tego uposażenia lub tych świadczeń, podlegają one 
zaliczeniu  na  poczet  należnego  funkcjonariuszowi  uposażenia  lub  innych  świadczeń 
pieniężnych tego samego rodzaju przy najbliższym terminie płatności. 
4.  Z  uposażenia  funkcjonariusza  oraz  ze  świadczeń  pieniężnych  wymienionych 
w art. 149, art. 150, art. 152, art. 153, art. 157, art. 159, art. 161, art. 162 oraz art. 164 mogą 
być dokonywane potrącenia: 
1) 
w przypadkach określonych w ustawie; 
2) 
na podstawie sądowych i administracyjnych tytułów wykonawczych; 
– 91 – 
3) 
z tytułu szkód wyrządzonych w mieniu Skarbu Państwa znajdującym się w dyspozycji 
ABW,  na  zasadach  określonych  w  przepisach  o  odpowiedzialności  majątkowej 
funkcjonariuszy  Policji,  Straży  Granicznej,  Służby  Celnej,  Biura  Ochrony  Rządu, 
Państwowej  Straży  Pożarnej,  Służby  Więziennej,  Agencji  Bezpieczeństwa 
Wewnętrznego,  Agencji  Wywiadu,  Służby  Kontrwywiadu  Wojskowego,  Służby 
Wywiadu Wojskowego i Centralnego Biura Antykorupcyjnego; 
4) 
na  podstawie  przepisów  szczególnych,  na  pisemne  wezwanie  właściwego  organu  lub 
wierzyciela, ze wskazaniem kwoty i podstawy prawnej potrącenia; 
5) 
za pisemną zgodą funkcjonariusza. 
5.  Przepisu  ust.  4  nie  stosuje  się  do  pobranych  przez  funkcjonariusza  zaliczek 
podlegających  rozliczeniu,  w  szczególności  na  koszty  podróży  służbowej,  delegowania 
i przeniesienia do pełnienia służby w innej miejscowości. Zaliczki te potrąca się z uposażenia 
oraz  ze  świadczeń  pieniężnych,  o  których  mowa  w  art.  149, art. 150, art. 152, art. 153, 
art. 157, art. 159, art. 161, art. 162 oraz art. 164, w pełnej wysokości, niezależnie od potrąceń 
z innych tytułów. 
6. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia: 
1) 
terminy płatności uposażenia zasadniczego, dodatków do uposażenia i innych świadczeń 
pieniężnych, 
2) 
właściwość podmiotów, formy i tryb wypłacania uposażenia zasadniczego, dodatków do 
uposażenia  i  innych  świadczeń  pieniężnych  oraz  dokonywania  potrąceń, o których 
mowa w ust. 4 i 5  
–  uwzględniając  konieczność  zapewnienia  sprawnej  i  terminowej  wypłaty  świadczeń 
pieniężnych należnych funkcjonariuszom. 
Art. 131.  Funkcjonariusz przeniesiony do dyspozycji Szefa ABW  na podstawie  art. 51 
ust.  1 i  art.  52  ust.  1  przez okres pozostawania  w  dyspozycji otrzymuje  uposażenie  i  inne 
świadczenia pieniężne należne na stanowisku służbowym zajmowanym bezpośrednio przed 
przeniesieniem do dyspozycji  Szefa ABW,  z  uwzględnieniem  powstałych  w  tym okresie 
zmian mających wpływ na prawo do uposażenia i innych świadczeń pieniężnych lub na ich 
wysokość. 
Art. 132.  1.  Funkcjonariusz  przeniesiony  na  stanowisko  służbowe  zaszeregowane  do 
niższej grupy zaszeregowania stanowiska służbowego zachowuje prawo do kwoty uposażenia 
– 92 – 
pobieranego  na  poprzednio  zajmowanym  stanowisku  do  czasu  uzyskania  wyższej  kwoty 
uposażenia na stanowisku służbowym zajmowanym po przeniesieniu. 
2.  Szef  ABW,  w  szczególnie uzasadnionych przypadkach, może  zachować 
funkcjonariuszowi przeniesionemu na stanowisko służbowe zaszeregowane do niższej grupy 
zaszeregowania stanowiska służbowego prawo do zaszeregowania należnego na poprzednio 
zajmowanym  stanowisku  służbowym,  z  jednoczesnym zachowaniem stopnia etatowego 
przypisanego do tego stanowiska. 
3.  Przepisu  ust.  1  nie  stosuje  się  do  funkcjonariusza  przeniesionego  na  niższe 
stanowisko służbowe na podstawie art. 56 ust. 1, ust. 2 pkt 2 albo ust. 3. 
Art. 133.  1.  Funkcjonariuszowi,  który  rozpoczyna  urlop  bezpłatny  lub  urlop 
wychowawczy  w  trakcie  miesiąca  kalendarzowego,  przysługuje  uposażenie  w  wysokości 
1/30  uposażenia  za  każdy  dzień  poprzedzający  dzień  rozpoczęcia  urlopu  bezpłatnego  lub 
urlopu wychowawczego. 
2. Jeżeli funkcjonariusz, o którym mowa w ust. 1, pobrał już uposażenie za czas urlopu 
bezpłatnego  lub  wychowawczego,  potrąca  mu  się  odpowiednią  część  uposażenia  przy 
najbliższej wypłacie. 
Art. 134. 1. W okresie przebywania na zwolnieniu lekarskim funkcjonariusz otrzymuje 
80% uposażenia. 
2. Zwolnienie lekarskie obejmuje okres,  w  którym funkcjonariusz jest zwolniony od 
zajęć służbowych z powodu: 
1) 
choroby funkcjonariusza,  w  tym  niemożności  wykonywania  zajęć  służbowych 
z przyczyn  określonych  w  art.  6 ust.  2  ustawy  z  dnia 25  czerwca 1999  r. 
o świadczeniach  pieniężnych  z  ubezpieczenia  społecznego  w  razie choroby 
i macierzyństwa (Dz. U. z 2014 r. poz. 159); 
2) 
oddawania  krwi  lub  jej  składników  w  jednostkach organizacyjnych  publicznej  służby 
krwi lub z powodu okresowego badania lekarskiego dawców krwi; 
3) 
konieczności  osobistego  sprawowania  opieki  nad  chorym  dzieckiem  własnym  lub 
małżonka funkcjonariusza, dzieckiem przysposobionym, dzieckiem obcym przyjętym na 
wychowanie i utrzymanie, do ukończenia przez nie 14 roku życia; 
4) 
konieczności  osobistego  sprawowania  opieki  nad  chorym  członkiem  rodziny;  za 
członków  rodziny  uważa  się  małżonka,  rodziców,  dziadków,  teściów,  wnuki, 
– 93 – 
rodzeństwo  oraz  dzieci  w  wieku  powyżej  14  lat,  jeżeli  pozostają  we  wspólnym 
gospodarstwie domowym z funkcjonariuszem w okresie sprawowania nad nimi opieki; 
5) 
konieczności  osobistego  sprawowania  opieki  na  dzieckiem  własnym  lub  małżonka 
funkcjonariusza, dzieckiem przysposobionym, dzieckiem obcym przyjętym  na 
wychowanie i utrzymanie, do ukończenia przez nie 8 roku życia w przypadku: 
a) 
nieprzewidzianego zamknięcia żłobka, przedszkola lub szkoły, do których dziecko 
uczęszcza, 
b) 
porodu  lub  choroby  małżonka  funkcjonariusza  stale  opiekującego  się  dzieckiem, 
jeżeli poród lub choroba uniemożliwia temu małżonkowi sprawowanie opieki nad 
dzieckiem, 
c) 
pobytu  małżonka  funkcjonariusza  stale  opiekującego  się  dzieckiem  w  podmiocie 
leczniczym  wykonującym  działalność  polegającą  na  udzielaniu  stacjonarnych 
i całodobowych świadczeń zdrowotnych. 
3.  Zwolnienie  od  zajęć  służbowych  z  powodu  konieczności  osobistego  sprawowania 
opieki,  o  której mowa  w  ust.  2 pkt  3 i  5,  przysługuje  przez  okres  nie  dłuższy  niż  60  dni 
w roku kalendarzowym,  a  w  przypadku,  o  którym mowa  w  ust.  2 pkt  4  –  przez okres nie 
dłuższy  niż  14  dni  w  roku  kalendarzowym,  przy  czym  okresy  te  łącznie  nie  mogą 
przekroczyć 60 dni w roku kalendarzowym. 
4. Przepis  ust.  3  stosuje  się  bez  względu  na  liczbę  dzieci  i  innych  członków  rodziny 
wymagających opieki. 
5. Jeżeli zwolnienie lekarskie obejmuje okres, w którym funkcjonariusz jest zwolniony 
od zajęć służbowych z powodu: 
1) 
wypadku pozostającego w związku z pełnieniem służby, 
2) 
choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby, 
3) 
wypadku w drodze do miejsca pełnienia służby lub w drodze powrotnej ze służby, 
4) 
choroby przypadającej w czasie ciąży, 
5) 
poddania  się  niezbędnym  badaniom  lekarskim  przewidzianym  dla  kandydatów  na 
dawców komórek, tkanek  i  narządów  oraz  poddania  się  zabiegowi pobrania komórek, 
tkanek i narządów, 
6) 
oddania krwi lub jej składników w jednostkach organizacyjnych publicznej służby krwi 
lub z powodu badania lekarskiego dawców krwi 
– zachowuje on prawo do 100% uposażenia. 
– 94 – 
6.  Prawo  do  100%  uposażenia  przysługuje  również  wtedy,  gdy  funkcjonariusz  został 
zwolniony od zajęć służbowych: 
1) 
podczas  wykonywania  zadań  poza  granicami  państwa  na obszarach  określonych 
w przepisach wydanych na podstawie art. 92 ust. 2; 
2) 
w  wyniku  popełnienia  przez  inną  osobę  umyślnego  czynu  zabronionego  w  związku 
z wykonywaniem  przez  funkcjonariusza  czynności  służbowych,  stwierdzonego 
orzeczeniem wydanym przez uprawniony organ; 
3) 
na skutek czynów  o  charakterze bohaterskim dokonanych  w  szczególnie 
niebezpiecznych warunkach, z wykazaniem wyjątkowej odwagi, z narażeniem życia lub 
zdrowia,  w  obronie  prawa,  nienaruszalności  granic  państwowych,  życia,  mienia  lub 
bezpieczeństwa obywateli. 
7. Związek zwolnienia od zajęć służbowych z czynami, o których mowa w ust. 6 pkt 3, 
stwierdza, w drodze decyzji, przełożony funkcjonariusza. 
8. Od decyzji,  o  której mowa  w  ust.  7,  funkcjonariuszowi  przysługuje  odwołanie  do 
wyższego przełożonego. 
Art. 135.  1.  Okres  przebywania  na  zwolnieniu  lekarskim  stwierdza  zaświadczenie 
lekarskie wystawione zgodnie  z  przepisami  art.  55  ustawy  z  dnia 25  czerwca 1999  r. 
o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, 
z tym że: 
1) 
w  przypadku  poddania  się  niezbędnym  badaniom  lekarskim  przewidzianym  dla 
kandydatów na dawców komórek, tkanek  i  narządów  oraz  niezdolności  do  służby 
wskutek poddania się zabiegowi pobrania komórek, tkanek i narządów – zaświadczenie 
wystawione przez lekarza na zwykłym druku zgodnie z przepisem art. 53 ust. 3 ustawy 
z dnia 25  czerwca 1999  r.  o  świadczeniach  pieniężnych  z  ubezpieczenia  społecznego 
w razie choroby i macierzyństwa; 
2) 
w  przypadku,  o  którym mowa  w  art.  134  ust.  2 pkt  2  –  zaświadczenie  jednostki 
organizacyjnej publicznej służby krwi; 
3) 
w  przypadku,  o  którym mowa  w  art.  134  ust.  2 pkt  5 lit.  a  –  oświadczenie 
funkcjonariusza; 
4) 
w  przypadkach,  o  których mowa  w  art.  134  ust.  2 pkt  5 lit.  b  i  c  –  zaświadczenie 
lekarskie wystawione przez lekarza na zwykłym druku; 
5) 
w  przypadku,  o  którym mowa  w  art.  6 ust.  2 pkt  1  ustawy  z  dnia 25  czerwca  1999  r. 
o świadczeniach  pieniężnych  z  ubezpieczenia  społecznego  w  razie choroby