Rządowy projekt ustawy o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego

– 50 – 
2) 
skazania  prawomocnym  wyrokiem  sądu  za  przestępstwo  inne  niż  określone  w  ust.  1 
pkt 5; 
3) 
objęcia  kierowniczego  stanowiska  państwowego  albo  objęcia  funkcji  z  wyboru 
w organach jednostek samorządu terytorialnego; 
4) 
nabycia prawa do zaopatrzenia emerytalnego  w  pełnym  wymiarze,  określonego 
w przepisach 
o 
zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji 
Bezpieczeństwa  Wewnętrznego,  Agencji  Wywiadu,  Służby  Kontrwywiadu 
Wojskowego,  Służby  Wywiadu  Wojskowego,  Centralnego  Biura  Antykorupcyjnego, 
Straży  Granicznej,  Biura  Ochrony  Rządu,  Państwowej  Straży  Pożarnej  i  Służby 
Więziennej oraz ich rodzin; 
5) 
gdy wymaga tego ważny interes służby; 
6) 
likwidacji  jednostki  organizacyjnej  ABW  lub  jej  reorganizacji  połączonej  ze 
zmniejszeniem  obsady  etatowej,  jeżeli  mianowanie  funkcjonariusza na stanowisko 
służbowe  w  innej jednostce  organizacyjnej  ABW  lub  przeniesienie  go  na  niższe 
stanowisko służbowe nie jest możliwe; 
7) 
dwukrotnego  nieusprawiedliwionego  niestawienia  się  na  badanie  lekarskie  lub 
obserwację,  o  których  mowa  w  art.  59  ust.  2,  lub  niepoddanie  się  im,  chyba  że 
skierowanie do komisji lekarskiej ABW nastąpiło na wniosek funkcjonariusza; 
8) 
upływu 12 miesięcy od dnia zaprzestania pełnienia służby w ABW z powodu choroby; 
9) 
niewyrażenia  pisemnej  zgody na przeniesienie  go  na  niższe  stanowisko  służbowe 
z przyczyn określonych w art. 56 ust. 2. 
3.  Funkcjonariusza  zwalnia  się  ze  służby  w ABW w  terminie do 6  miesięcy  od  dnia 
pisemnego zgłoszenia przez niego wystąpienia ze służby. 
4.  W  przypadkach  określonych  w  ust.  2 pkt  6  zwolnienie  ze  służby  w  ABW 
funkcjonariusza w  służbie  stałej  następuje  po  upływie  6  miesięcy,  a  funkcjonariusza 
w służbie  przygotowawczej  –  po  upływie  3  miesięcy  od  dnia  podjęcia  decyzji  o  likwidacji 
jednostki organizacyjnej ABW lub jej reorganizacji. 
Art. 63. 1. Zwolnienie funkcjonariusza ze służby na podstawie art. 62 ust. l pkt l i 8 oraz 
ust. 2 pkt  4  albo  9  nie  może  nastąpić  przed  upływem  12  miesięcy  od dnia zaprzestania 
pełnienia służby z powodu choroby, chyba że funkcjonariusz pisemnie zgłosi wystąpienie ze 
służby. 
– 51 – 
2.  Zwolnienie  funkcjonariusza  ze  służby  na  podstawie  art.  62  ust.  1 pkt  2  albo  ust.  2 
pkt 1  nie  może  nastąpić  przed  upływem  3  miesięcy  od  dnia  zaprzestania  pełnienia  służby 
z powodu choroby, chyba że funkcjonariusz zgłosi pisemnie wystąpienie ze służby. 
Art. 64. Funkcjonariusza nie można zwolnić ze służby w okresie ciąży, w czasie urlopu 
macierzyńskiego,  urlopu  na  warunkach  urlopu  macierzyńskiego,  dodatkowego  urlopu 
macierzyńskiego,  dodatkowego  urlopu  na  warunkach  urlopu  macierzyńskiego, urlopu 
ojcowskiego, urlopu rodzicielskiego lub urlopu wychowawczego,  z  wyjątkiem  przypadków 
określonych w art. 62 ust. 1 pkt 3–5, 7 i 8 albo ust. 2 pkt 2, 3, 5 i 6. 
Art. 65.  1.  Funkcjonariusza  zwolnionego  ze  służby  w  ABW, w  stosunku do którego 
uchylono  rozkaz personalny o  zwolnieniu  ze  służby  w  ABW albo stwierdzono jego 
nieważność, przywraca się do służby w ABW i mianuje na stanowisko służbowe zajmowane 
przed zwolnieniem ze służby lub na równorzędne stanowisko służbowe. 
2.  W  zakresie  praw  wynikających  ze  stosunku  służbowego,  innych  niż  określone 
w ust. 1 oraz w art. 143, okres pozostawania poza służbą uważa się za równorzędny ze służbą, 
z wyłączeniem przypadku, o którym mowa w art. 62 ust. 1 pkt 9. 
Art. 66. 1. Stosunek służbowy funkcjonariusza wygasa w przypadku: 
1) 
śmierci funkcjonariusza; 
2) 
stwierdzenia zaginięcia funkcjonariusza; 
3) 
nieobecności  funkcjonariusza  w  służbie  przez  okres  powyżej  90  dni  z  powodu 
tymczasowego aresztowania, chyba że wcześniej nastąpiło zwolnienie funkcjonariusza 
ze służby. 
2. Rozkaz personalny stwierdzający wygaśnięcie stosunku służbowego funkcjonariusza 
wydaje się na podstawie: 
1) 
skróconego aktu zgonu funkcjonariusza; 
2) 
decyzji Szefa ABW stwierdzającej zaginięcie funkcjonariusza; 
3) 
postanowienia  sądu  o  tymczasowym aresztowaniu funkcjonariusza,  w  przypadku gdy 
okres tymczasowego aresztowania przekroczy okres, o którym mowa w ust. 1 pkt 3. 
Art. 67.  1.  Funkcjonariusz  zwolniony  ze  służby  w ABW  otrzymuje  niezwłocznie 
świadectwo służby. 
2. W świadectwie służby podaje się informacje o: 
1) 
okresie służby; 
2) 
zajmowanym ostatnio stanowisku służbowym; 
– 52 – 
3) 
podstawie prawnej zwolnienia ze służby; 
4) 
liczbie dni, przysługujących i wykorzystanych w roku zwolnienia ze służby: 
a) 
urlopu wypoczynkowego, dodatkowego, zdrowotnego, szkoleniowego 
i okolicznościowego, 
b) 
urlopu bezpłatnego i podstawie prawnej jego udzielenia, 
c) 
zwolnienia od wykonywania obowiązków służbowych z przyczyn, o których mowa 
w art. 188 Kodeksu pracy; 
5) 
liczbie dni wykorzystanego w okresie służby urlopu wychowawczego; 
6) 
liczbie  dni,  za  które  zwolniony  funkcjonariusz  otrzymał  świadczenie  pieniężne, 
o którym mowa w art. 157 ust. 1 pkt 2 lit. a; 
7) 
potrąceniach z uposażenia, o których mowa w art. 130 ust. 4. 
3.  Na  wniosek  funkcjonariusza,  zgłoszony  przed  dniem  wydania  świadectwa  służby, 
w świadectwie  tym  podaje  się  także  informacje  o  wysokości  i  składnikach  uposażenia  oraz 
o posiadanych kwalifikacjach. 
4.  Funkcjonariusz  może  wystąpić  z  wnioskiem  o  sprostowanie  świadectwa  służby 
w terminie 7 dni od dnia jego otrzymania. 
5. Przepisy ust. 1–4 stosuje się odpowiednio do: 
1) 
wymienionego w art. 162 ust. 1 pkt 1 członka rodziny funkcjonariusza, o którym mowa 
w art. 66 ust. 1 pkt 1 i 2; 
2) 
funkcjonariusza,  którego  dotyczy  rozkaz  personalny  stwierdzający  wygaśnięcie 
stosunku służbowego. 
6. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia: 
1) 
tryb wydawania i prostowania świadectwa służby, 
2) 
podmioty właściwe w zakresie wydawania i prostowania świadectwa służby, 
3) 
wzór świadectwa służby 
–  uwzględniając  konieczność  zapewnienia  sprawności  postępowania  w  zakresie wydawania 
i prostowania świadectwa służby i zgodności ze stanem faktycznym. 
– 53 – 
Rozdział 5 
Korpusy, stopnie służbowe i szkolenie zawodowe funkcjonariuszy Agencji 
Bezpieczeństwa Wewnętrznego 
Art. 68. W ABW obowiązują następujące korpusy i stopnie służbowe: 
1) 
korpus szeregowych: 
a) 
szeregowy, 
b) 
starszy szeregowy; 
2) 
korpus podoficerów: 
a) 
kapral, 
b) 
starszy kapral, 
c) 
plutonowy, 
d) 
starszy plutonowy, 
e) 
sierżant, 
f) 
starszy sierżant, 
g) 
sierżant sztabowy, 
h) 
starszy sierżant sztabowy; 
3) 
korpus chorążych: 
a) 
młodszy chorąży, 
b) 
chorąży, 
c) 
starszy chorąży, 
d) 
młodszy chorąży sztabowy, 
e) 
chorąży sztabowy, 
f) 
starszy chorąży sztabowy; 
4) 
korpus oficerów: 
a) 
podporucznik, 
b) 
porucznik, 
c) 
kapitan, 
d) 
major, 
e) 
podpułkownik, 
f) 
pułkownik, 
g)  generał brygady. 
– 54 – 
Art. 69.  1.  Na  stopień  służbowy  szeregowego  mianuje  się  funkcjonariusza  z  dniem 
mianowania na stanowisko służbowe. 
2.  Na  stopnie  służbowe  w  korpusie szeregowych  i  podoficerów  mianują  przełożeni 
posiadający uprawnienia w sprawach osobowych funkcjonariuszy. 
3.  Na  stopnie  służbowe  w  korpusie  chorążych  mianuje  Szef  ABW  lub  upoważniony 
przez niego przełożony. 
4.  Na  stopień  służbowy  podporucznika  oraz  na  stopień  służbowy  generała  brygady 
mianuje  Prezydent  Rzeczypospolitej  Polskiej,  na  wniosek  ministra  właściwego  do  spraw 
wewnętrznych. 
5.  Na  stopnie  służbowe  w  korpusie oficerów,  inne  niż  wymienione  w  ust.  4, mianuje 
minister właściwy do spraw wewnętrznych. 
Art. 70. Mianowanie funkcjonariusza na pierwszy stopień służbowy w korpusie: 
1) 
podoficerów jest uzależnione od: 
a) 
posiadania pozytywnej opinii służbowej oraz 
b) 
zdania egzaminu na pierwszy stopień służbowy w korpusie podoficerów; 
2) 
chorążych jest uzależnione od: 
a) 
posiadania pozytywnej opinii służbowej, 
b) 
zajmowania stanowiska służbowego, z którym związany jest stopień służbowy nie 
niższy niż stopień służbowy młodszego chorążego, oraz 
c) 
zdania egzaminu na pierwszy stopień służbowy w korpusie chorążych; 
3) 
oficerów jest uzależnione od: 
a) 
posiadania pozytywnej opinii służbowej, 
b) 
zajmowania stanowiska służbowego, z którym związany jest stopień służbowy nie 
niższy niż stopień służbowy podporucznika, 
c) 
posiadania wyższego wykształcenia oraz 
d) 
zdania egzaminu na pierwszy stopień służbowy w korpusie oficerów. 
Art. 71.  1.  Mianowanie  na  kolejny,  wyższy  stopień  służbowy  jest  uzależnione  od 
zajmowanego  stanowiska  służbowego,  posiadanych kwalifikacji zawodowych oraz 
posiadania pozytywnej opinii służbowej. 
2. Nadanie kolejnego, wyższego stopnia służbowego nie może nastąpić wcześniej niż po 
przesłużeniu w stopniu służbowym: 
1) 
kaprala  – 1 roku;