Rządowy projekt ustawy o Agencji Wywiadu
projekt dotyczy reformy systemu służb specjalnych RP określa organizację AW oraz uprawnienia i obowiązki funkcjonariuszy AW
- Kadencja sejmu: 7
- Nr druku: 2294
- Data wpłynięcia: 2014-04-02
- Uchwalenie: sprawa niezamknięta
2294-cz-I
– 40 –
7)
sierżanta sztabowego − 2 lat;
8)
młodszego chorążego − 3 lat;
9)
chorążego − 4 lat;
10) starszego chorążego − 3 lat;
11) młodszego chorążego sztabowego − 3 lat;
12) chorążego sztabowego − 4 lat;
13) podporucznika − 3 lat;
14) porucznika − 3 lat;
15) kapitana − 4 lat;
16) majora − 4 lat;
17) podpułkownika − 4 lat.
Art. 61. W przypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie, funkcjonariusza
posiadającego pozytywną opinię służbową oraz szczególne kwalifikacje zawodowe lub
umiejętności niezbędne do pełnienia służby na zajmowanym stanowisku służbowym, można
mianować na kolejny, wyższy stopień służbowy, mimo niespełnienia innych warunków
wymaganych do mianowania na ten stopień albo przed upływem okresów, o których mowa
w art. 60 ust. 2. Okresy te nie mogą być skrócone więcej niż o połowę.
Art. 62. Funkcjonariusza można mianować pośmiertnie na kolejny, wyższy stopień
służbowy, jeżeli poniósł śmierć wskutek dokonania czynu świadczącego o szczególnym
męstwie lub w uznaniu jego szczególnych zasług w ochronie bezpieczeństwa zewnętrznego
państwa.
Art. 63. 1. Stopnie służbowe funkcjonariuszy są dożywotnie.
2. Funkcjonariusz zwolniony ze służby może używać posiadanego stopnia służbowego
z dodaniem określenia:
1)
„rezerwy”, jeżeli podlega on obowiązkowi służby wojskowej i został uznany za
zdolnego do tej służby;
2)
„w stanie spoczynku”, jeżeli nie podlega on obowiązkowi służby wojskowej.
3. Utrata stopnia służbowego funkcjonariusza następuje w przypadku:
1)
zrzeczenia się obywatelstwa polskiego;
2)
prawomocnego orzeczenia środka karnego pozbawienia praw publicznych;
– 41 –
3)
skazania prawomocnym wyrokiem sądu na karę pozbawienia wolności za przestępstwo
popełnione w wyniku motywacji zasługującej na szczególne potępienie.
4. Utratę stopnia służbowego funkcjonariusza stwierdza organ właściwy do mianowania
na ten stopień.
Art. 64. 1. Obniżenie stopnia służbowego funkcjonariusza stwierdza Szef AW.
2. O pozbawieniu albo obniżeniu stopnia służbowego podporucznika oraz stopnia
służbowego generała brygady decyduje Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej.
3. O pozbawieniu albo obniżeniu stopni służbowych w korpusie oficerów, innych niż
wymienione w ust. 2, decyduje Prezes Rady Ministrów.
Art. 65. 1. Funkcjonariuszowi albo byłemu funkcjonariuszowi przywraca się stopień
służbowy w przypadku uchylenia:
1)
prawomocnego orzeczenia środka karnego pozbawienia praw publicznych;
2)
prawomocnego wyroku sądu skazującego na karę pozbawienia wolności za
przestępstwo popełnione w wyniku motywacji zasługującej na szczególne potępienie;
3)
orzeczenia o ukaraniu karą dyscyplinarną pozbawienia stopnia służbowego w korpusie
oficerów;
4)
orzeczenia o ukaraniu karą dyscyplinarną obniżenia stopnia służbowego.
2. Stopień służbowy funkcjonariusza przywraca organ właściwy do mianowania na ten
stopień.
Art. 66. 1. Osobę przyjmowaną albo przenoszoną do służby w AW i posiadającą stopień
wojskowy, policyjny, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej,
Służby Celnej albo Służby Więziennej, Szef AW może mianować na stopień służbowy w AW
odpowiadający stopniowi służbowemu w tej służbie z dniem rozpoczęcia służby w AW.
2. Osobę przyjmowaną albo przenoszoną do służby w AW i posiadającą stopień
służbowy byłego Urzędu Ochrony Państwa, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Służby
Kontrwywiadu Wojskowego albo Służby Wywiadu Wojskowego, Szef AW mianuje na
równorzędny stopień służbowy w AW z dniem rozpoczęcia służby w AW.
3. Osobę przyjmowaną albo przenoszoną do służby w AW i posiadającą stopień
wojskowy podporucznika, stopień podkomisarza Policji, stopień podporucznika Straży
Granicznej, stopień podporucznika Biura Ochrony Rządu, stopień młodszego kapitana
Państwowej Straży Pożarnej, stopień podkomisarza celnego albo stopień podporucznika
– 42 –
Służby Więziennej, Szef AW mianuje na stopień służbowy podporucznika w AW z dniem
rozpoczęcia służby w AW.
4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, stopnie wojskowe, policyjne,
Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celnej
i Służby Więziennej odpowiadające poszczególnym stopniom służbowym w AW,
uwzględniając równorzędność pierwszych stopni w poszczególnych korpusach.
Art. 67. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:
1)
wzór wniosku o mianowanie funkcjonariusza na stopień służbowy,
2)
wzór aktu mianowania funkcjonariusza na stopień służbowy,
3)
sposób mianowania funkcjonariusza na stopień służbowy,
4)
tryb postępowania w sprawie mianowania funkcjonariusza na stopień służbowy,
5)
terminy mianowania funkcjonariuszy na stopnie służbowe,
6)
sposób przywracania funkcjonariuszowi stopnia służbowego,
7)
tryb postępowania w sprawie przywracania funkcjonariuszowi stopnia służbowego
– uwzględniając uroczysty charakter mianowania funkcjonariusza na stopień służbowy oraz
sprawność postępowań, o których mowa w pkt 4 i 7.
Art. 68. 1. W celu teoretycznego lub praktycznego przygotowania funkcjonariusza do
należytego wykonywania zadań służbowych AW organizuje system szkolenia zawodowego.
2. W ramach systemu szkolenia zawodowego organizowane są szkolenia zawodowe:
1)
na pierwszy stopień służbowy w korpusie podoficerów;
2)
na pierwszy stopień służbowy w korpusie chorążych;
3)
na pierwszy stopień służbowy w korpusie oficerów;
4)
specjalistyczne;
5)
doskonalenia zawodowego;
6)
języków obcych.
3. Szkolenie zawodowe w AW przeprowadza się na podstawie programu szkolenia.
4. Szef AW może skierować funkcjonariusza na szkolenie zawodowe.
5. Funkcjonariusz, na czas niezbędny do odbycia szkolenia zawodowego, jest zwolniony
z wykonywania obowiązków służbowych w jednostce organizacyjnej AW, w której pełni
służbę.
6. Funkcjonariusz odbywający szkolenie zawodowe może pełnić służbę w systemie
skoszarowanym.
– 43 –
7. Szef AW może określić, w drodze zarządzenia, sposób organizacji służby i jej
pełnienia w systemie skoszarowanym, a także porządek dnia.
Art. 69. 1. Funkcjonariusz przyjęty do służby w AW może być skierowany na szkolenie
zawodowe na pierwszy stopień służbowy w korpusie podoficerów, niezależnie od jego stażu
służby lub pracy poza AW.
2. Na szkolenie zawodowe na pierwszy stopień służbowy w korpusie chorążych można
skierować funkcjonariusza, który spełnia następujące warunki:
1)
ukończył szkolenie zawodowe na pierwszy stopień służbowy w korpusie podoficerów;
2)
staż jego służby w AW wynosi co najmniej 12 miesięcy;
3)
posiada pozytywną opinię służbową;
4)
pełni służbę na stanowisku służbowym, z którym związany jest stopień służbowy nie
niższy niż stopień służbowy młodszego chorążego.
3. Na szkolenie zawodowe na pierwszy stopień służbowy w korpusie oficerów, można
skierować funkcjonariusza, który spełnia następujące warunki:
1)
posiada wyższe wykształcenie;
2)
posiada pozytywną opinię służbową;
3)
pełni służbę na stanowisku, z którym związany jest stopień służbowy nie niższy niż
stopień służbowy podporucznika.
4. Na szkolenia zawodowe, o których mowa w art. 68 ust. 2 pkt 4–6, można skierować
funkcjonariusza, który spełnia następujące warunki:
1)
posiada pozytywną opinię służbową;
2)
pełni służbę na stanowisku służbowym wymagającym dodatkowych lub wyższych
kwalifikacji.
Art. 70. 1. W trakcie szkolenia zawodowego lub po jego zakończeniu postępy
funkcjonariusza w nauce mogą podlegać ocenie.
2. Funkcjonariusza można usunąć ze szkolenia zawodowego:
1)
za brak postępów w nauce;
2)
w przypadku nieusprawiedliwionej
nieobecności podczas przeprowadzanej
w wyznaczonym terminie oceny, o której mowa w ust. 1;
3)
w przypadku opuszczenia, bez usprawiedliwienia, co najmniej jednego dnia szkolenia
zawodowego;
4)
za rażące naruszenie dyscypliny służbowej w miejscu szkolenia zawodowego.
– 44 –
Art. 71. 1. Szkolenie zawodowe na pierwszy stopień służbowy w korpusie:
1)
podoficerów − kończy się egzaminem na pierwszy stopień służbowy w korpusie
podoficerów;
2)
chorążych − kończy się egzaminem na pierwszy stopień służbowy w korpusie
chorążych;
3)
oficerów − kończy się egzaminem na pierwszy stopień służbowy w korpusie oficerów.
2. Szkolenia zawodowe, o których mowa w art. 68 ust. 2 pkt 4–6, kończą się
egzaminem, jeżeli wynika to z programu szkolenia zawodowego.
3. Funkcjonariusz, którego nieobecność na egzaminie była usprawiedliwiona, ma prawo
do zdawania egzaminu w innym terminie.
4. W przypadku uzyskania oceny niedostatecznej z egzaminu funkcjonariusz ma prawo
do jednego egzaminu poprawkowego, w terminie wynikającym z programu szkolenia
zawodowego.
Art. 72. 1. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:
1)
sposób organizacji systemu szkolenia zawodowego w AW,
2)
tryb organizowania szkoleń zawodowych,
3)
sposób i formy prowadzenia szkoleń zawodowych,
4)
sposób przeprowadzania oceny, o której mowa w art. 70 ust. 1, oraz skalę ocen,
5)
sposób usprawiedliwiania nieobecności podczas szkolenia zawodowego, nieobecności
podczas przeprowadzania oceny, o której mowa w art. 70 ust. 1, oraz nieobecności na
egzaminie
− uwzględniając konieczność zapewnienia funkcjonariuszom skutecznego systemu szkolenia
zawodowego oraz umożliwienia im podnoszenia kwalifikacji w celu należytego
wykonywania zadań służbowych, a także zróżnicowania sposobu i trybu składania
egzaminów w zależności od rodzaju szkolenia zawodowego oraz zapewnienia prawidłowej
realizacji szkoleń zawodowych funkcjonariuszy.
2. Szef AW, w drodze zarządzeń:
1)
określi zakres tematyczny poszczególnych rodzajów szkoleń zawodowych;
2)
określi zakres tematyczny egzaminów kończących szkolenia zawodowe;
3)
ustali terminy egzaminów kończących szkolenia zawodowe;
4)
powoła komisje egzaminacyjne i określi ich skład osobowy;
5)
określi sposób i tryb składania egzaminów przed komisjami egzaminacyjnymi;
7)
sierżanta sztabowego − 2 lat;
8)
młodszego chorążego − 3 lat;
9)
chorążego − 4 lat;
10) starszego chorążego − 3 lat;
11) młodszego chorążego sztabowego − 3 lat;
12) chorążego sztabowego − 4 lat;
13) podporucznika − 3 lat;
14) porucznika − 3 lat;
15) kapitana − 4 lat;
16) majora − 4 lat;
17) podpułkownika − 4 lat.
Art. 61. W przypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie, funkcjonariusza
posiadającego pozytywną opinię służbową oraz szczególne kwalifikacje zawodowe lub
umiejętności niezbędne do pełnienia służby na zajmowanym stanowisku służbowym, można
mianować na kolejny, wyższy stopień służbowy, mimo niespełnienia innych warunków
wymaganych do mianowania na ten stopień albo przed upływem okresów, o których mowa
w art. 60 ust. 2. Okresy te nie mogą być skrócone więcej niż o połowę.
Art. 62. Funkcjonariusza można mianować pośmiertnie na kolejny, wyższy stopień
służbowy, jeżeli poniósł śmierć wskutek dokonania czynu świadczącego o szczególnym
męstwie lub w uznaniu jego szczególnych zasług w ochronie bezpieczeństwa zewnętrznego
państwa.
Art. 63. 1. Stopnie służbowe funkcjonariuszy są dożywotnie.
2. Funkcjonariusz zwolniony ze służby może używać posiadanego stopnia służbowego
z dodaniem określenia:
1)
„rezerwy”, jeżeli podlega on obowiązkowi służby wojskowej i został uznany za
zdolnego do tej służby;
2)
„w stanie spoczynku”, jeżeli nie podlega on obowiązkowi służby wojskowej.
3. Utrata stopnia służbowego funkcjonariusza następuje w przypadku:
1)
zrzeczenia się obywatelstwa polskiego;
2)
prawomocnego orzeczenia środka karnego pozbawienia praw publicznych;
– 41 –
3)
skazania prawomocnym wyrokiem sądu na karę pozbawienia wolności za przestępstwo
popełnione w wyniku motywacji zasługującej na szczególne potępienie.
4. Utratę stopnia służbowego funkcjonariusza stwierdza organ właściwy do mianowania
na ten stopień.
Art. 64. 1. Obniżenie stopnia służbowego funkcjonariusza stwierdza Szef AW.
2. O pozbawieniu albo obniżeniu stopnia służbowego podporucznika oraz stopnia
służbowego generała brygady decyduje Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej.
3. O pozbawieniu albo obniżeniu stopni służbowych w korpusie oficerów, innych niż
wymienione w ust. 2, decyduje Prezes Rady Ministrów.
Art. 65. 1. Funkcjonariuszowi albo byłemu funkcjonariuszowi przywraca się stopień
służbowy w przypadku uchylenia:
1)
prawomocnego orzeczenia środka karnego pozbawienia praw publicznych;
2)
prawomocnego wyroku sądu skazującego na karę pozbawienia wolności za
przestępstwo popełnione w wyniku motywacji zasługującej na szczególne potępienie;
3)
orzeczenia o ukaraniu karą dyscyplinarną pozbawienia stopnia służbowego w korpusie
oficerów;
4)
orzeczenia o ukaraniu karą dyscyplinarną obniżenia stopnia służbowego.
2. Stopień służbowy funkcjonariusza przywraca organ właściwy do mianowania na ten
stopień.
Art. 66. 1. Osobę przyjmowaną albo przenoszoną do służby w AW i posiadającą stopień
wojskowy, policyjny, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej,
Służby Celnej albo Służby Więziennej, Szef AW może mianować na stopień służbowy w AW
odpowiadający stopniowi służbowemu w tej służbie z dniem rozpoczęcia służby w AW.
2. Osobę przyjmowaną albo przenoszoną do służby w AW i posiadającą stopień
służbowy byłego Urzędu Ochrony Państwa, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Służby
Kontrwywiadu Wojskowego albo Służby Wywiadu Wojskowego, Szef AW mianuje na
równorzędny stopień służbowy w AW z dniem rozpoczęcia służby w AW.
3. Osobę przyjmowaną albo przenoszoną do służby w AW i posiadającą stopień
wojskowy podporucznika, stopień podkomisarza Policji, stopień podporucznika Straży
Granicznej, stopień podporucznika Biura Ochrony Rządu, stopień młodszego kapitana
Państwowej Straży Pożarnej, stopień podkomisarza celnego albo stopień podporucznika
– 42 –
Służby Więziennej, Szef AW mianuje na stopień służbowy podporucznika w AW z dniem
rozpoczęcia służby w AW.
4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, stopnie wojskowe, policyjne,
Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celnej
i Służby Więziennej odpowiadające poszczególnym stopniom służbowym w AW,
uwzględniając równorzędność pierwszych stopni w poszczególnych korpusach.
Art. 67. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:
1)
wzór wniosku o mianowanie funkcjonariusza na stopień służbowy,
2)
wzór aktu mianowania funkcjonariusza na stopień służbowy,
3)
sposób mianowania funkcjonariusza na stopień służbowy,
4)
tryb postępowania w sprawie mianowania funkcjonariusza na stopień służbowy,
5)
terminy mianowania funkcjonariuszy na stopnie służbowe,
6)
sposób przywracania funkcjonariuszowi stopnia służbowego,
7)
tryb postępowania w sprawie przywracania funkcjonariuszowi stopnia służbowego
– uwzględniając uroczysty charakter mianowania funkcjonariusza na stopień służbowy oraz
sprawność postępowań, o których mowa w pkt 4 i 7.
Art. 68. 1. W celu teoretycznego lub praktycznego przygotowania funkcjonariusza do
należytego wykonywania zadań służbowych AW organizuje system szkolenia zawodowego.
2. W ramach systemu szkolenia zawodowego organizowane są szkolenia zawodowe:
1)
na pierwszy stopień służbowy w korpusie podoficerów;
2)
na pierwszy stopień służbowy w korpusie chorążych;
3)
na pierwszy stopień służbowy w korpusie oficerów;
4)
specjalistyczne;
5)
doskonalenia zawodowego;
6)
języków obcych.
3. Szkolenie zawodowe w AW przeprowadza się na podstawie programu szkolenia.
4. Szef AW może skierować funkcjonariusza na szkolenie zawodowe.
5. Funkcjonariusz, na czas niezbędny do odbycia szkolenia zawodowego, jest zwolniony
z wykonywania obowiązków służbowych w jednostce organizacyjnej AW, w której pełni
służbę.
6. Funkcjonariusz odbywający szkolenie zawodowe może pełnić służbę w systemie
skoszarowanym.
– 43 –
7. Szef AW może określić, w drodze zarządzenia, sposób organizacji służby i jej
pełnienia w systemie skoszarowanym, a także porządek dnia.
Art. 69. 1. Funkcjonariusz przyjęty do służby w AW może być skierowany na szkolenie
zawodowe na pierwszy stopień służbowy w korpusie podoficerów, niezależnie od jego stażu
służby lub pracy poza AW.
2. Na szkolenie zawodowe na pierwszy stopień służbowy w korpusie chorążych można
skierować funkcjonariusza, który spełnia następujące warunki:
1)
ukończył szkolenie zawodowe na pierwszy stopień służbowy w korpusie podoficerów;
2)
staż jego służby w AW wynosi co najmniej 12 miesięcy;
3)
posiada pozytywną opinię służbową;
4)
pełni służbę na stanowisku służbowym, z którym związany jest stopień służbowy nie
niższy niż stopień służbowy młodszego chorążego.
3. Na szkolenie zawodowe na pierwszy stopień służbowy w korpusie oficerów, można
skierować funkcjonariusza, który spełnia następujące warunki:
1)
posiada wyższe wykształcenie;
2)
posiada pozytywną opinię służbową;
3)
pełni służbę na stanowisku, z którym związany jest stopień służbowy nie niższy niż
stopień służbowy podporucznika.
4. Na szkolenia zawodowe, o których mowa w art. 68 ust. 2 pkt 4–6, można skierować
funkcjonariusza, który spełnia następujące warunki:
1)
posiada pozytywną opinię służbową;
2)
pełni służbę na stanowisku służbowym wymagającym dodatkowych lub wyższych
kwalifikacji.
Art. 70. 1. W trakcie szkolenia zawodowego lub po jego zakończeniu postępy
funkcjonariusza w nauce mogą podlegać ocenie.
2. Funkcjonariusza można usunąć ze szkolenia zawodowego:
1)
za brak postępów w nauce;
2)
w przypadku nieusprawiedliwionej
nieobecności podczas przeprowadzanej
w wyznaczonym terminie oceny, o której mowa w ust. 1;
3)
w przypadku opuszczenia, bez usprawiedliwienia, co najmniej jednego dnia szkolenia
zawodowego;
4)
za rażące naruszenie dyscypliny służbowej w miejscu szkolenia zawodowego.
– 44 –
Art. 71. 1. Szkolenie zawodowe na pierwszy stopień służbowy w korpusie:
1)
podoficerów − kończy się egzaminem na pierwszy stopień służbowy w korpusie
podoficerów;
2)
chorążych − kończy się egzaminem na pierwszy stopień służbowy w korpusie
chorążych;
3)
oficerów − kończy się egzaminem na pierwszy stopień służbowy w korpusie oficerów.
2. Szkolenia zawodowe, o których mowa w art. 68 ust. 2 pkt 4–6, kończą się
egzaminem, jeżeli wynika to z programu szkolenia zawodowego.
3. Funkcjonariusz, którego nieobecność na egzaminie była usprawiedliwiona, ma prawo
do zdawania egzaminu w innym terminie.
4. W przypadku uzyskania oceny niedostatecznej z egzaminu funkcjonariusz ma prawo
do jednego egzaminu poprawkowego, w terminie wynikającym z programu szkolenia
zawodowego.
Art. 72. 1. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:
1)
sposób organizacji systemu szkolenia zawodowego w AW,
2)
tryb organizowania szkoleń zawodowych,
3)
sposób i formy prowadzenia szkoleń zawodowych,
4)
sposób przeprowadzania oceny, o której mowa w art. 70 ust. 1, oraz skalę ocen,
5)
sposób usprawiedliwiania nieobecności podczas szkolenia zawodowego, nieobecności
podczas przeprowadzania oceny, o której mowa w art. 70 ust. 1, oraz nieobecności na
egzaminie
− uwzględniając konieczność zapewnienia funkcjonariuszom skutecznego systemu szkolenia
zawodowego oraz umożliwienia im podnoszenia kwalifikacji w celu należytego
wykonywania zadań służbowych, a także zróżnicowania sposobu i trybu składania
egzaminów w zależności od rodzaju szkolenia zawodowego oraz zapewnienia prawidłowej
realizacji szkoleń zawodowych funkcjonariuszy.
2. Szef AW, w drodze zarządzeń:
1)
określi zakres tematyczny poszczególnych rodzajów szkoleń zawodowych;
2)
określi zakres tematyczny egzaminów kończących szkolenia zawodowe;
3)
ustali terminy egzaminów kończących szkolenia zawodowe;
4)
powoła komisje egzaminacyjne i określi ich skład osobowy;
5)
określi sposób i tryb składania egzaminów przed komisjami egzaminacyjnymi;
Dokumenty związane z tym projektem:
-
2294-cz-I
› Pobierz plik
-
2294-cz-II
› Pobierz plik