Rządowy projekt ustawy o Agencji Wywiadu
projekt dotyczy reformy systemu służb specjalnych RP określa organizację AW oraz uprawnienia i obowiązki funkcjonariuszy AW
- Kadencja sejmu: 7
- Nr druku: 2294
- Data wpłynięcia: 2014-04-02
- Uchwalenie: sprawa niezamknięta
2294-cz-I
– 110 –
skarbowe zostało zakończone orzeczeniem o uniewinnieniu lub postanowieniem
o umorzeniu, a czyn nie stanowi naruszenia dyscypliny służbowej, albo
2)
uznaniu obwinionego winnym popełnienia zarzucanego mu czynu i wymierzeniu kary
dyscyplinarnej, albo
3)
uznaniu obwinionego winnym popełnienia zarzucanego mu czynu i odstąpieniu od
wymierzenia kary.
2. Orzeczenie, o którym mowa w ust. 1, wydaje się nie później niż w terminie 14 dni od
dnia sporządzenia sprawozdania kończącego postępowanie dyscyplinarne.
Art. 183. 1. Orzeczenie o ukaraniu, odstąpieniu od wymierzenia kary, umorzeniu
postępowania, odmowie wszczęcia postępowania albo o uniewinnieniu, zwane dalej
„orzeczeniem”, zawiera:
1)
datę i miejsce wydania orzeczenia;
2)
stopień, imię, nazwisko oraz stanowisko służbowe przełożonego dyscyplinarnego
wydającego orzeczenie;
3)
stopień, imię, nazwisko oraz stanowisko służbowe obwinionego;
4)
określenie zarzucanego obwinionemu czynu, wraz z kwalifikacją prawną;
5)
rozstrzygnięcie w sprawie;
6)
uzasadnienie faktyczne i prawne;
7)
pouczenie o prawie wniesienia odwołania;
8)
podpis przełożonego dyscyplinarnego i pieczęć jednostki organizacyjnej AW lub Szefa
AW.
2. Orzeczenie doręcza się niezwłocznie obwinionemu oraz przesyła Szefowi AW.
3. W przypadku gdy w uzasadnieniu orzeczenie zawiera informacje niejawne,
obwinionemu doręcza się orzeczenie bez uzasadnienia, z zawiadomieniem, że uzasadnienie
zostało sporządzone.
4. Obwiniony ma prawo zapoznać się z uzasadnieniem, o którym mowa w ust. 3. Przed
udostępnieniem uzasadnienia przełożony dyscyplinarny lub rzecznik dyscyplinarny poucza
o obowiązku zachowania w tajemnicy informacji niejawnych zawartych w uzasadnieniu
i uprzedza o skutkach niedopełnienia tego obowiązku.
5. Fakt przeprowadzenia czynności, o których mowa w ust. 4, obwiniony i obrońca
potwierdzają własnoręcznym podpisem.
– 111 –
Art. 184. 1. Przy wymiarze kary dyscyplinarnej oraz w przypadku odstąpienia od jej
wymierzenia bierze się pod uwagę w szczególności:
1)
rodzaj i wagę czynu;
2)
okoliczności, w jakich został popełniony;
3)
motywację obwinionego;
4)
stopień winy;
5)
zachowanie się obwinionego przed i po popełnieniu czynu;
6)
okres pozostawania w służbie;
7)
opinię służbową obwinionego.
2. Wymiar kary dyscyplinarnej powinien ponadto uwzględniać, czy czyn był popełniony
pod wpływem alkoholu, środka odurzającego oraz czy w stosunku do funkcjonariusza jest już
orzeczona kara dyscyplinarna.
Art. 185. 1. Jeżeli przełożony dyscyplinarny uzna, że należy wymierzyć karę, do której
wymierzenia nie jest uprawniony, akta postępowania dyscyplinarnego przesyła niezwłocznie
Szefowi AW z wnioskiem o wymierzenie określonej kary dyscyplinarnej. Wniosek
przełożonego dyscyplinarnego nie wiąże Szefa AW.
2. W przypadku uznania, że wystarczająca byłaby kara dyscyplinarna wymierzona przez
przełożonego dyscyplinarnego, który wystąpił z wnioskiem, Szef AW zwraca akta
postępowania dyscyplinarnego temu przełożonemu z poleceniem orzeczenia kary, do
wymierzenia której jest uprawniony ten przełożony.
3. Jeżeli akta sprawy przekazanej w przypadku, o którym mowa w ust. 1, zawierają
istotne uchybienia prawne lub braki dowodowe, Szef AW zwraca je w drodze postanowienia
wnioskującemu o ukaranie w terminie 7 dni od dnia ich otrzymania w celu usunięcia
uchybień albo uzupełnienia braków, określając termin ich usunięcia.
4. Postanowienie, o którym mowa w ust. 3, wskazuje, w jakim kierunku ma nastąpić
uzupełnienie postępowania dyscyplinarnego i jakie braki należy uzupełnić.
Art. 186. 1. Odwołanie od orzeczenia, o którym mowa w art. 182 ust. 3, składa się na
piśmie do Szefa AW, w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia, za pośrednictwem
przełożonego dyscyplinarnego, który wydał orzeczenie.
2. Wniesienie odwołania w terminie, o którym mowa w ust. 1, wstrzymuje wykonanie
orzeczenia.
– 112 –
3. Przełożony dyscyplinarny, który wydał orzeczenie, w terminie 7 dni od dnia złożenia
odwołania przesyła odwołanie wraz z aktami postępowania dyscyplinarnego Szefowi AW.
4. Orzeczenie, od którego nie wniesiono w terminie odwołania, staje się po upływie tego
terminu prawomocne i podlega wykonaniu.
5. Jeżeli orzeczenie zostało wydane przez Szefa AW, odwołanie nie przysługuje,
jednakże obwiniony, w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia, może zwrócić się do Szefa
AW z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy. Przepisy art. 188 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 2
i 3 stosuje się odpowiednio.
Art. 187. 1. W postępowaniu odwoławczym nie przeprowadza się postępowania
dowodowego co do istoty sprawy.
2. W wyjątkowych przypadkach, przy rozpatrywaniu odwołania Szef AW, uznając
potrzebę uzupełnienia materiałów postępowania dyscyplinarnego, może zlecić ich
uzupełnienie, nakazując przeprowadzenie określonych dowodów.
Art. 188. 1. Szef AW, po rozpoznaniu odwołania, wydaje orzeczenie o:
1)
utrzymaniu w mocy orzeczenia wydanego w pierwszej instancji albo
2)
zmianie orzeczenia wydanego w pierwszej instancji, albo
3)
uchyleniu orzeczenia wydanego w pierwszej instancji i skierowaniu sprawy do
ponownego rozpoznania, wskazując uchybienia, które należy usunąć, i dowody, które
należy przeprowadzić, albo
4)
uchyleniu orzeczenia wydanego w pierwszej instancji i umorzeniu postępowania
dyscyplinarnego.
2. Jeżeli pozwalają na to zebrane dowody, Szef AW zmienia zaskarżone orzeczenie,
wydając orzeczenie odmienne co do istoty, lub uchyla je i umarza postępowanie
dyscyplinarne; w innych przypadkach uchyla orzeczenie i przekazuje sprawę do ponownego
rozpoznania przez przełożonego dyscyplinarnego.
3. Orzeczenia, o których mowa w ust. 1, zawierają:
1)
oznaczenie organu wydającego orzeczenie;
2)
datę i miejsce wydania orzeczenia;
3)
stopień, imię, nazwisko i stanowisko służbowe obwinionego;
4)
wskazanie orzeczenia, od którego złożone zostało odwołanie;
5)
rozstrzygnięcie wydane po rozpoznaniu odwołania;
6)
uzasadnienie faktyczne i prawne;
– 113 –
7)
podpis przełożonego dyscyplinarnego i pieczęć Szefa AW.
4. Orzeczenia, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2 i 4 zawierają ponadto pouczenie
o prawie wniesienia skargi do sądu administracyjnego.
5. W orzeczeniu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie można wymierzyć kary surowszej
niż wymierzona w orzeczeniu o ukaraniu.
6. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, w dalszym postępowaniu można orzec
karę surowszą niż orzeczona w uchylonym orzeczeniu.
Art. 189. W postępowaniu odwoławczym stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące
postępowania dyscyplinarnego, z wyłączeniem przepisów art. 166, art. 169, art. 178 ust. 2
i art. 180.
Art. 190. 1. Orzeczenie o ukaraniu włącza się do akt osobowych funkcjonariusza,
któremu wymierzono karę dyscyplinarną, zwanego dalej „ukaranym”.
2. Przełożony dyscyplinarny, który wydał orzeczenie o ukaraniu, mając na uwadze jego
względy wychowawcze lub prewencyjne, może podać treść tego orzeczenia, w zakresie
określonym w art. 182 ust. 3 pkt 1–5, do wiadomości wszystkim lub niektórym
funkcjonariuszom jednostki organizacyjnej AW, w której ukarany pełni służbę.
Art. 191. 1. Orzeczenie o ukaraniu, o którym mowa w art. 186 ust. 4 i art. 188 ust. 1
pkt 1 i 2, podlega niezwłocznemu wykonaniu.
2. Wykonanie kar dyscyplinarnych polega na:
1)
przeprowadzeniu przez przełożonego dyscyplinarnego rozmowy i wytknięciu
niewłaściwego postępowania – przy wymierzeniu kary upomnienia, nagany i surowej
nagany;
2)
przeprowadzeniu rozmowy, wytknięciu niewłaściwego postępowania i uprzedzeniu
ukaranego o możliwości wymierzenia kary przeniesienia na niższe stanowisko służbowe
lub kary surowszej, jeżeli ponownie popełni czyn – w przypadku wymierzenia kary
nagany z ostrzeżeniem lub kary ostrzeżenia o niepełnej przydatności do służby na
zajmowanym stanowisku służbowym;
3)
wydaniu rozkazu personalnego o mianowaniu na niższe stanowisko służbowe –
w przypadku wymierzenia kary przeniesienia na niższe stanowisko służbowe;
4)
wydaniu rozkazu o utracie posiadanego stopnia i mianowaniu na stopień bezpośrednio
niższy − w przypadku wymierzenia kary obniżenia stopnia;
– 114 –
5)
wydaniu rozkazu o pozbawieniu ukaranego posiadanego stopnia oficerskiego i nadaniu
stopnia szeregowego – w przypadku wymierzenia kary pozbawienia stopnia
oficerskiego;
6)
przeprowadzeniu rozmowy
przez przełożonego dyscyplinarnego, wytknięciu
niewłaściwego postępowania i ostrzeżeniu, że za ponowne popełnienie czynu ukarany
może być wydalony ze służby – w przypadku wymierzenia kary ostrzeżenia o niepełnej
przydatności do służby;
7)
wydaniu rozkazu personalnego o zwolnieniu ze służby − w przypadku wymierzenia kary
wydalenia ze służby.
3. Wykonując prawomocne orzeczenie o ukaraniu, w przypadku wymierzenia kary,
o której mowa w art. 161 ust. 1 pkt 7 albo pkt 8, w stosunku do:
1)
oficera posiadającego stopień służbowy podporucznika albo generała brygady − Szef
AW występuje do Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z wnioskiem o pozbawienie
stopnia służbowego;
2)
oficera posiadającego stopień służbowy inny niż określony w pkt 1 − Szef AW
występuje do Prezesa Rady Ministrów z wnioskiem odpowiednio o obniżenie albo
pozbawienie stopnia służbowego.
Art. 192. 1. Zatarcie kary dyscyplinarnej oznacza uznanie kary za niebyłą oraz
usunięcie z akt osobowych funkcjonariusza orzeczenia o ukaraniu i uczynienie informacji
o ukaraniu nieczytelną.
2. Kary dyscyplinarne ulegają zatarciu z mocy prawa, po upływie:
1)
3 miesięcy od dnia wykonania kary upomnienia;
2)
6 miesięcy od dnia wykonania kary nagany;
3)
9 miesięcy od dnia wykonania kary surowej nagany i nagany z ostrzeżeniem;
4)
12 miesięcy od dnia wykonania kary ostrzeżenia o niepełnej przydatności do służby na
zajmowanym stanowisku służbowym;
5)
15 miesięcy od dnia wykonania kary przeniesienia na niższe stanowisko służbowe oraz
kary obniżenia stopnia;
6)
18 miesięcy od dnia wykonania kary pozbawienia stopnia oficerskiego;
7)
24 miesięcy od dnia wykonania kary ostrzeżenia o niepełnej przydatności do służby.
3. Zatarcie kary dyscyplinarnej nie usuwa skutków wykonania kary.
skarbowe zostało zakończone orzeczeniem o uniewinnieniu lub postanowieniem
o umorzeniu, a czyn nie stanowi naruszenia dyscypliny służbowej, albo
2)
uznaniu obwinionego winnym popełnienia zarzucanego mu czynu i wymierzeniu kary
dyscyplinarnej, albo
3)
uznaniu obwinionego winnym popełnienia zarzucanego mu czynu i odstąpieniu od
wymierzenia kary.
2. Orzeczenie, o którym mowa w ust. 1, wydaje się nie później niż w terminie 14 dni od
dnia sporządzenia sprawozdania kończącego postępowanie dyscyplinarne.
Art. 183. 1. Orzeczenie o ukaraniu, odstąpieniu od wymierzenia kary, umorzeniu
postępowania, odmowie wszczęcia postępowania albo o uniewinnieniu, zwane dalej
„orzeczeniem”, zawiera:
1)
datę i miejsce wydania orzeczenia;
2)
stopień, imię, nazwisko oraz stanowisko służbowe przełożonego dyscyplinarnego
wydającego orzeczenie;
3)
stopień, imię, nazwisko oraz stanowisko służbowe obwinionego;
4)
określenie zarzucanego obwinionemu czynu, wraz z kwalifikacją prawną;
5)
rozstrzygnięcie w sprawie;
6)
uzasadnienie faktyczne i prawne;
7)
pouczenie o prawie wniesienia odwołania;
8)
podpis przełożonego dyscyplinarnego i pieczęć jednostki organizacyjnej AW lub Szefa
AW.
2. Orzeczenie doręcza się niezwłocznie obwinionemu oraz przesyła Szefowi AW.
3. W przypadku gdy w uzasadnieniu orzeczenie zawiera informacje niejawne,
obwinionemu doręcza się orzeczenie bez uzasadnienia, z zawiadomieniem, że uzasadnienie
zostało sporządzone.
4. Obwiniony ma prawo zapoznać się z uzasadnieniem, o którym mowa w ust. 3. Przed
udostępnieniem uzasadnienia przełożony dyscyplinarny lub rzecznik dyscyplinarny poucza
o obowiązku zachowania w tajemnicy informacji niejawnych zawartych w uzasadnieniu
i uprzedza o skutkach niedopełnienia tego obowiązku.
5. Fakt przeprowadzenia czynności, o których mowa w ust. 4, obwiniony i obrońca
potwierdzają własnoręcznym podpisem.
– 111 –
Art. 184. 1. Przy wymiarze kary dyscyplinarnej oraz w przypadku odstąpienia od jej
wymierzenia bierze się pod uwagę w szczególności:
1)
rodzaj i wagę czynu;
2)
okoliczności, w jakich został popełniony;
3)
motywację obwinionego;
4)
stopień winy;
5)
zachowanie się obwinionego przed i po popełnieniu czynu;
6)
okres pozostawania w służbie;
7)
opinię służbową obwinionego.
2. Wymiar kary dyscyplinarnej powinien ponadto uwzględniać, czy czyn był popełniony
pod wpływem alkoholu, środka odurzającego oraz czy w stosunku do funkcjonariusza jest już
orzeczona kara dyscyplinarna.
Art. 185. 1. Jeżeli przełożony dyscyplinarny uzna, że należy wymierzyć karę, do której
wymierzenia nie jest uprawniony, akta postępowania dyscyplinarnego przesyła niezwłocznie
Szefowi AW z wnioskiem o wymierzenie określonej kary dyscyplinarnej. Wniosek
przełożonego dyscyplinarnego nie wiąże Szefa AW.
2. W przypadku uznania, że wystarczająca byłaby kara dyscyplinarna wymierzona przez
przełożonego dyscyplinarnego, który wystąpił z wnioskiem, Szef AW zwraca akta
postępowania dyscyplinarnego temu przełożonemu z poleceniem orzeczenia kary, do
wymierzenia której jest uprawniony ten przełożony.
3. Jeżeli akta sprawy przekazanej w przypadku, o którym mowa w ust. 1, zawierają
istotne uchybienia prawne lub braki dowodowe, Szef AW zwraca je w drodze postanowienia
wnioskującemu o ukaranie w terminie 7 dni od dnia ich otrzymania w celu usunięcia
uchybień albo uzupełnienia braków, określając termin ich usunięcia.
4. Postanowienie, o którym mowa w ust. 3, wskazuje, w jakim kierunku ma nastąpić
uzupełnienie postępowania dyscyplinarnego i jakie braki należy uzupełnić.
Art. 186. 1. Odwołanie od orzeczenia, o którym mowa w art. 182 ust. 3, składa się na
piśmie do Szefa AW, w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia, za pośrednictwem
przełożonego dyscyplinarnego, który wydał orzeczenie.
2. Wniesienie odwołania w terminie, o którym mowa w ust. 1, wstrzymuje wykonanie
orzeczenia.
– 112 –
3. Przełożony dyscyplinarny, który wydał orzeczenie, w terminie 7 dni od dnia złożenia
odwołania przesyła odwołanie wraz z aktami postępowania dyscyplinarnego Szefowi AW.
4. Orzeczenie, od którego nie wniesiono w terminie odwołania, staje się po upływie tego
terminu prawomocne i podlega wykonaniu.
5. Jeżeli orzeczenie zostało wydane przez Szefa AW, odwołanie nie przysługuje,
jednakże obwiniony, w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia, może zwrócić się do Szefa
AW z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy. Przepisy art. 188 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 2
i 3 stosuje się odpowiednio.
Art. 187. 1. W postępowaniu odwoławczym nie przeprowadza się postępowania
dowodowego co do istoty sprawy.
2. W wyjątkowych przypadkach, przy rozpatrywaniu odwołania Szef AW, uznając
potrzebę uzupełnienia materiałów postępowania dyscyplinarnego, może zlecić ich
uzupełnienie, nakazując przeprowadzenie określonych dowodów.
Art. 188. 1. Szef AW, po rozpoznaniu odwołania, wydaje orzeczenie o:
1)
utrzymaniu w mocy orzeczenia wydanego w pierwszej instancji albo
2)
zmianie orzeczenia wydanego w pierwszej instancji, albo
3)
uchyleniu orzeczenia wydanego w pierwszej instancji i skierowaniu sprawy do
ponownego rozpoznania, wskazując uchybienia, które należy usunąć, i dowody, które
należy przeprowadzić, albo
4)
uchyleniu orzeczenia wydanego w pierwszej instancji i umorzeniu postępowania
dyscyplinarnego.
2. Jeżeli pozwalają na to zebrane dowody, Szef AW zmienia zaskarżone orzeczenie,
wydając orzeczenie odmienne co do istoty, lub uchyla je i umarza postępowanie
dyscyplinarne; w innych przypadkach uchyla orzeczenie i przekazuje sprawę do ponownego
rozpoznania przez przełożonego dyscyplinarnego.
3. Orzeczenia, o których mowa w ust. 1, zawierają:
1)
oznaczenie organu wydającego orzeczenie;
2)
datę i miejsce wydania orzeczenia;
3)
stopień, imię, nazwisko i stanowisko służbowe obwinionego;
4)
wskazanie orzeczenia, od którego złożone zostało odwołanie;
5)
rozstrzygnięcie wydane po rozpoznaniu odwołania;
6)
uzasadnienie faktyczne i prawne;
– 113 –
7)
podpis przełożonego dyscyplinarnego i pieczęć Szefa AW.
4. Orzeczenia, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2 i 4 zawierają ponadto pouczenie
o prawie wniesienia skargi do sądu administracyjnego.
5. W orzeczeniu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie można wymierzyć kary surowszej
niż wymierzona w orzeczeniu o ukaraniu.
6. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, w dalszym postępowaniu można orzec
karę surowszą niż orzeczona w uchylonym orzeczeniu.
Art. 189. W postępowaniu odwoławczym stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące
postępowania dyscyplinarnego, z wyłączeniem przepisów art. 166, art. 169, art. 178 ust. 2
i art. 180.
Art. 190. 1. Orzeczenie o ukaraniu włącza się do akt osobowych funkcjonariusza,
któremu wymierzono karę dyscyplinarną, zwanego dalej „ukaranym”.
2. Przełożony dyscyplinarny, który wydał orzeczenie o ukaraniu, mając na uwadze jego
względy wychowawcze lub prewencyjne, może podać treść tego orzeczenia, w zakresie
określonym w art. 182 ust. 3 pkt 1–5, do wiadomości wszystkim lub niektórym
funkcjonariuszom jednostki organizacyjnej AW, w której ukarany pełni służbę.
Art. 191. 1. Orzeczenie o ukaraniu, o którym mowa w art. 186 ust. 4 i art. 188 ust. 1
pkt 1 i 2, podlega niezwłocznemu wykonaniu.
2. Wykonanie kar dyscyplinarnych polega na:
1)
przeprowadzeniu przez przełożonego dyscyplinarnego rozmowy i wytknięciu
niewłaściwego postępowania – przy wymierzeniu kary upomnienia, nagany i surowej
nagany;
2)
przeprowadzeniu rozmowy, wytknięciu niewłaściwego postępowania i uprzedzeniu
ukaranego o możliwości wymierzenia kary przeniesienia na niższe stanowisko służbowe
lub kary surowszej, jeżeli ponownie popełni czyn – w przypadku wymierzenia kary
nagany z ostrzeżeniem lub kary ostrzeżenia o niepełnej przydatności do służby na
zajmowanym stanowisku służbowym;
3)
wydaniu rozkazu personalnego o mianowaniu na niższe stanowisko służbowe –
w przypadku wymierzenia kary przeniesienia na niższe stanowisko służbowe;
4)
wydaniu rozkazu o utracie posiadanego stopnia i mianowaniu na stopień bezpośrednio
niższy − w przypadku wymierzenia kary obniżenia stopnia;
– 114 –
5)
wydaniu rozkazu o pozbawieniu ukaranego posiadanego stopnia oficerskiego i nadaniu
stopnia szeregowego – w przypadku wymierzenia kary pozbawienia stopnia
oficerskiego;
6)
przeprowadzeniu rozmowy
przez przełożonego dyscyplinarnego, wytknięciu
niewłaściwego postępowania i ostrzeżeniu, że za ponowne popełnienie czynu ukarany
może być wydalony ze służby – w przypadku wymierzenia kary ostrzeżenia o niepełnej
przydatności do służby;
7)
wydaniu rozkazu personalnego o zwolnieniu ze służby − w przypadku wymierzenia kary
wydalenia ze służby.
3. Wykonując prawomocne orzeczenie o ukaraniu, w przypadku wymierzenia kary,
o której mowa w art. 161 ust. 1 pkt 7 albo pkt 8, w stosunku do:
1)
oficera posiadającego stopień służbowy podporucznika albo generała brygady − Szef
AW występuje do Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z wnioskiem o pozbawienie
stopnia służbowego;
2)
oficera posiadającego stopień służbowy inny niż określony w pkt 1 − Szef AW
występuje do Prezesa Rady Ministrów z wnioskiem odpowiednio o obniżenie albo
pozbawienie stopnia służbowego.
Art. 192. 1. Zatarcie kary dyscyplinarnej oznacza uznanie kary za niebyłą oraz
usunięcie z akt osobowych funkcjonariusza orzeczenia o ukaraniu i uczynienie informacji
o ukaraniu nieczytelną.
2. Kary dyscyplinarne ulegają zatarciu z mocy prawa, po upływie:
1)
3 miesięcy od dnia wykonania kary upomnienia;
2)
6 miesięcy od dnia wykonania kary nagany;
3)
9 miesięcy od dnia wykonania kary surowej nagany i nagany z ostrzeżeniem;
4)
12 miesięcy od dnia wykonania kary ostrzeżenia o niepełnej przydatności do służby na
zajmowanym stanowisku służbowym;
5)
15 miesięcy od dnia wykonania kary przeniesienia na niższe stanowisko służbowe oraz
kary obniżenia stopnia;
6)
18 miesięcy od dnia wykonania kary pozbawienia stopnia oficerskiego;
7)
24 miesięcy od dnia wykonania kary ostrzeżenia o niepełnej przydatności do służby.
3. Zatarcie kary dyscyplinarnej nie usuwa skutków wykonania kary.
Dokumenty związane z tym projektem:
-
2294-cz-I
› Pobierz plik
-
2294-cz-II
› Pobierz plik