Rządowy projekt ustawy o Agencji Wywiadu

– 55 – 
4.  Składki  podlegają  waloryzacji  wskaźnikiem  waloryzacji  składek  określonym  na 
podstawie  art.  25  ustawy z  dnia 17  grudnia 1998  r. o  emeryturach i  rentach z  Funduszu 
Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1440, 1717 i 1734). 
5.  Przy  obliczaniu  kwoty  należnych  składek,  waloryzowanych  na  podstawie  ust.  4, 
stosuje  się  odpowiednio  art.  19 ust.  1 oraz art.  22 ust.  1 pkt  1 i  2  ustawy z dnia 
13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych. 
6. Przepisy ust. 1–5 stosuje się również do funkcjonariusza, który pozostawał w służbie 
przed dniem 2 stycznia 1999 r., jeżeli po zwolnieniu ze służby, pomimo spełnienia warunków 
do nabycia prawa do emerytury w rozumieniu ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu 
emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa  Wewnętrznego,  Agencji 
Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego 
Biura  Antykorupcyjnego,  Straży  Granicznej,  Biura  Ochrony  Rządu,  Państwowej  Straży 
Pożarnej  i  Służby  Więziennej  oraz  ich  rodzin,  zgłosił  wniosek  o  przyznanie emerytury 
z tytułu podlegania ubezpieczeniom społecznym. 
7. W przypadku, o którym mowa w ust. 6, kwotę należnych, zwaloryzowanych składek 
przekazuje  się  niezwłocznie  na  podstawie  zawiadomienia  przez  Zakład  Ubezpieczeń 
Społecznych  o  nabyciu przez funkcjonariusza prawa do emerytury przewidzianej 
w przepisach ustawy, o której mowa w ust. 4. 
8.  Kwota  należnych,  zwaloryzowanych  składek  stanowi  przychody  Funduszu 
Ubezpieczeń Społecznych. 
9.  Prezes  Rady  Ministrów  określi,  w  drodze  rozporządzenia,  tryb  i  terminy 
przekazywania do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek, o których mowa w ust. 1, 3, 4 
i 7, oraz jednostki do tego właściwe, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowego 
i niezwłocznego wykonywania czynności związanych z przekazywaniem składek do Zakładu 
Ubezpieczeń Społecznych. 
Art. 90. 
Funkcjonariuszowi  przysługują  uprawnienia  pracownika  związane 
z rodzicielstwem, na zasadach  i  w  trybie  określonych  w  Kodeksie pracy, z  wyjątkiem 
art. 1867  i  art.  1868,  jeżeli  przepisy  niniejszej  ustawy  nie stanowią  inaczej.  Przepis  art.  1891 
Kodeksu pracy stosuje się odpowiednio. 
Art. 91.  1.  Funkcjonariuszowi  przysługuje  prawo  do  corocznego  płatnego  urlopu 
wypoczynkowego w wymiarze 26 dni roboczych. 
– 56 – 
2. Funkcjonariusz w roku kalendarzowym, w którym rozpoczął służbę w AW, uzyskuje 
prawo do urlopu wypoczynkowego w  wymiarze  proporcjonalnym  do  okresu  służby 
pozostałego do końca tego roku kalendarzowego. Łączny wymiar urlopu wypoczynkowego 
tego funkcjonariusza w  roku kalendarzowym, w  którym  rozpoczął  służbę,  nie  może  być 
wyższy niż 26 dni roboczych. 
3. Wymiar urlopu wypoczynkowego funkcjonariusza powracającego do pełnienia służby 
w trakcie roku kalendarzowego po trwającym co najmniej jeden miesiąc okresie: 
1) 
urlopu bezpłatnego, 
2) 
urlopu wychowawczego, 
3) 
tymczasowego aresztowania, 
4) 
nieusprawiedliwionej nieobecności w służbie 
− ulega proporcjonalnemu obniżeniu o ten okres, chyba że przed rozpoczęciem tego okresu 
funkcjonariusz  wykorzystał  urlop  wypoczynkowy  w  przysługującym  mu  lub  w  wyższym 
wymiarze. 
4. Przepisu  ust.  3  nie  stosuje  się  do  funkcjonariusza,  który  w  roku kalendarzowym, 
w którym  rozpoczął  urlop  wychowawczy,  nabył  prawo  do  urlopu  wypoczynkowego  przed 
rozpoczęciem urlopu wychowawczego. 
5. Do funkcjonariusza przywróconego do służby przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio. 
6.  Prawo do kolejnego urlopu  wypoczynkowego  funkcjonariusz nabywa w  każdym 
następnym roku kalendarzowym. 
7.  Funkcjonariuszowi,  który  nie  wykorzystał  urlopu  wypoczynkowego  w  danym roku 
kalendarzowym,  urlopu  tego  należy  udzielić  w  okresie  pierwszych 9  miesięcy  następnego 
roku. 
8.  Przez  dni  robocze  rozumie  się  dni  od  poniedziałku  do  piątku,  z  wyłączeniem  dni 
ustawowo wolnych od pracy. 
9.  W  przypadku  funkcjonariuszy  pełniących  służbę  w  zmianowym  lub indywidualnym 
rozkładzie czasu służby przez dni robocze rozumie się także soboty oraz dni ustawowo wolne 
od pracy, o ile zostały ustalone jako dni służby. 
Art. 92.  1.  Funkcjonariuszowi  przysługuje  prawo do corocznego  płatnego  urlopu 
dodatkowego w wymiarze: 
1) 
5 dni roboczych, jeżeli pełni służbę przez okres co najmniej 10 lat; 
2) 
8 dni roboczych, jeżeli pełni służbę przez okres co najmniej 20 lat; 
3) 
11 dni roboczych, jeżeli pełni służbę przez okres co najmniej 25 lat. 
– 57 – 
2.  Do  okresów  pełnienia  służby,  o  których mowa  w  ust.  1,  zalicza  się  okresy 
wymienione w art. 117 ust. 5 pkt 1–3. 
3.  Funkcjonariuszowi,  który  pełni  służbę  w  warunkach  szczególnie  uciążliwych  lub 
szkodliwych  dla  zdrowia,  może  być  przyznany  płatny  urlop  dodatkowy  w  wymiarze do 
11 dni roboczych w roku kalendarzowym. 
4.  Łączny  wymiar  urlopów  dodatkowych,  o  których mowa  w  ust.  1 i  3,  nie  może 
przekroczyć 11 dni roboczych w roku kalendarzowym. 
5. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 
1) 
warunki, w  których  pełnienie  służby  jest  szczególnie  uciążliwe  lub  szkodliwe  dla 
zdrowia oraz stopnie tej uciążliwości lub szkodliwości, 
2) 
szczegółowy wymiar urlopu, o którym mowa w ust. 3,  
3) 
podmioty  właściwe  w  sprawach stwierdzania  występowania  warunków,  w  których 
pełnienie służby jest szczególnie uciążliwe lub szkodliwe dla zdrowia, a także właściwe 
do dokonania ich kwalifikacji do określonego stopnia uciążliwości lub szkodliwości 
–  uwzględniając  konieczność  uzależnienia  wymiaru  urlopu,  o  którym mowa  w  ust.  3,  od 
stopnia uciążliwości lub szkodliwości dla zdrowia warunków, w których pełniona jest służba 
oraz specyfikę służby. 
Art. 93. 1. Funkcjonariusz oddelegowany do pełnienia służby poza AW ma prawo tylko 
do jednego urlopu wypoczynkowego, w wymiarze korzystniejszym. 
2.  Niewykorzystanej  w  okresie  oddelegowania  części  urlopu wypoczynkowego lub 
urlopów dodatkowych, o  których mowa  w  art.  92  ust.  1 i  3,  wynikającej  z  różnicy 
w wymiarach urlopów, udziela się funkcjonariuszowi po powrocie z oddelegowania. 
Art. 94.  1. Funkcjonariuszowi w  służbie  stałej,  na  pisemny  wniosek  uzasadniony 
ważnymi  względami  osobistymi,  można  udzielić  urlopu  bezpłatnego  w  wymiarze do 
6 miesięcy. 
2.  Funkcjonariuszowi,  na  pisemny  wniosek,  można  udzielić  urlopu  bezpłatnego 
w związku z wyjazdem za granicę wspólnie z małżonkiem skierowanym, przeniesionym albo 
oddelegowanym do pełnienia służby albo wykonywania pracy za granicą, na okres pełnienia 
przez małżonka tej służby albo wykonywania tej pracy. 
Art. 95. 1. Z ważnych względów służbowych można: 
1) 
 odwołać funkcjonariusza z urlopu wypoczynkowego, dodatkowego albo bezpłatnego; 
– 58 – 
2) 
wstrzymać funkcjonariuszowi, na czas określony, udzielenie urlopu wypoczynkowego, 
dodatkowego albo bezpłatnego, w całości lub w części. 
2.  Funkcjonariuszowi  odwołanemu  z  urlopu wypoczynkowego  albo dodatkowego 
przysługuje zwrot: 
1) 
kosztów  przejazdu  poniesionych  przez  funkcjonariusza  lub  członków  jego  rodziny, 
o których mowa  w  art.  24 ust. 2,  w związku z odwołaniem z urlopu wypoczynkowego 
albo dodatkowego,  w  wysokości  określonej  zgodnie z  przepisami  wykonawczymi 
wydanymi na podstawie art. 143 ust. 10; 
2) 
kosztów  związanych  z  pobytem w  ośrodku  wczasowym,  sanatorium,  kwaterze 
prywatnej, hotelu lub z innymi usługami mającymi związek z wypoczynkiem w okresie 
urlopu wypoczynkowego  albo dodatkowego,  poniesionych  na  niewykorzystaną  przez 
funkcjonariusza  lub  członków  jego  rodziny, o których mowa w art. 24 ust. 2,  część 
urlopu, o  ile  organizator  wypoczynku  lub  inny  podmiot  świadczący  usługi  w  tym 
zakresie nie zwrócił wniesionych opłat; 
3) 
innych uzasadnionych  kosztów  pozostających  w  bezpośrednim  związku  z  odwołaniem 
z urlopu wypoczynkowego  albo dodatkowego, poniesionych przez funkcjonariusza lub 
członków  jego  rodziny,  o których mowa  w  art.  24 ust.  2,  jeżeli  odwołanie 
funkcjonariusza z urlopu spowodowało również powrót tych osób. 
3.  Funkcjonariuszowi, któremu wstrzymano udzielenie  urlopu wypoczynkowego  albo 
dodatkowego, przysługuje zwrot uzasadnionych kosztów poniesionych przez funkcjonariusza 
lub  członków  jego  rodziny,  o których mowa w art. 24 ust. 2,  jeżeli wstrzymanie 
funkcjonariuszowi  urlopu  spowodowało  niewykorzystanie  opłaconych  usług  pozostających 
w bezpośrednim  związku  z  wypoczynkiem,  a  organizator wypoczynku lub inny podmiot 
świadczący usługi w tym zakresie nie zwrócił wniesionych opłat. 
4.  Zwrotu  kosztów,  określonych  w  ust.  2 i  3, dokonuje Szef AW  na pisemny wniosek 
funkcjonariusza.  Do  wniosku  funkcjonariusz  załącza  dokumenty  stwierdzające  wysokość 
poniesionych kosztów. 
Art. 96.  Termin urlopu wypoczynkowego, dodatkowego  albo  bezpłatnego  może  być 
przesunięty na pisemny wniosek funkcjonariusza umotywowany ważnymi względami. 
Art. 97.  Funkcjonariuszowi  udziela  się,  na  wniosek  komisji  lekarskiej  AW,  płatnego 
urlopu zdrowotnego jednorazowo na okres do 2  miesięcy,  łącznie  w  okresie  kolejnych 
12 miesięcy − na okres do 6 miesięcy. 
– 59 – 
Art. 98.  1.  Szef  AW  może  wyrazić  zgodę  na  kształcenie  funkcjonariusza, 
przeprowadzenie przewodu doktorskiego lub postępowania habilitacyjnego albo odbywanie 
aplikacji radcowskiej lub legislacyjnej. 
2. Uzyskanie zgody,  o  której mowa  w  ust.  1,  nie  jest  wymagane,  jeżeli  to  kształcenie, 
przeprowadzenie przewodu doktorskiego lub postępowania habilitacyjnego albo odbywanie 
aplikacji radcowskiej lub legislacyjnej, nie koliduje z wykonywaniem przez funkcjonariusza 
obowiązków służbowych. 
3.  Funkcjonariuszowi, który  za  zgodą  Szefa  AW  kształci  się,  przeprowadza  przewód 
doktorski lub postępowanie habilitacyjne albo odbywa aplikację radcowską lub legislacyjną, 
udziela się: 
1) 
zwolnienia od zajęć służbowych na czas obowiązkowych zajęć odbywanych w ramach 
form  kształcenia,  przeprowadzania  przewodu  doktorskiego  lub  postępowania 
habilitacyjnego albo odbywania aplikacji radcowskiej lub legislacyjnej; 
2) 
płatnego urlopu szkoleniowego w wymiarze: 
a) 
7 dni – na przygotowanie się do egzaminu wstępnego i jego złożenie, 
b) 
21 dni – w szkołach wyższych, w każdym roku studiów, 
c) 
14  dni  –  w  szkołach  pomaturalnych  i  na studiach podyplomowych −  w  celu 
przygotowania się do egzaminu końcowego i jego złożenia, 
d) 
28  dni  –  w  celu  przygotowania  się  do  egzaminów doktorskich i  ich  złożenia  oraz 
przeprowadzenia  obrony rozprawy doktorskiej w celu  przygotowania  się  do 
kolokwium oraz wykładu habilitacyjnego oraz ich przeprowadzenia, 
e) 
30 dni – w celu przygotowania się do egzaminu radcowskiego i jego złożenia, 
f) 
14 dni – w celu przygotowania się do egzaminu kończącego aplikację legislacyjną 
i jego złożenia. 
4.  W  okresie  zwolnienia  od  zajęć  służbowych, o którym mowa w ust. 3 pkt  1, 
funkcjonariusz otrzymuje uposażenie i inne świadczenia pieniężne przysługujące na ostatnio 
zajmowanym  stanowisku  służbowym,  z  uwzględnieniem  powstałych  w  tym okresie zmian 
mających  wpływ  na  prawo  do  uposażenia  i  innych  świadczeń  pieniężnych  lub  na  ich 
wysokość. 
5.  W  przypadku  gdy kierunek  kształcenia,  przewodu  doktorskiego  lub  postępowania 
habilitacyjnego  albo odbywania  aplikacji  radcowskiej  lub legislacyjnej  jest  zbieżny 
z potrzebami  służby,  funkcjonariusz  może  otrzymać  z  AW,  za  zgodą  Szefa  AW,  środki 
pieniężne  na  pokrycie  całości  lub  części  udokumentowanych  opłat  z  tytułu  odbywania