Rządowy projekt ustawy o Agencji Wywiadu

– 50 – 
o którym mowa w ust. 1, przysługuje w wysokości proporcjonalnej do czasu pełnienia służby 
w tym okresie. 
3.  Funkcjonariuszowi,  który  korzysta  z  urlopu  bezpłatnego  lub  wychowawczego,  nie 
przysługuje równoważnik pieniężny w zamian za niewydane umundurowanie za okres tego 
urlopu. 
4. W przypadku wypłacenia funkcjonariuszowi równoważnika pieniężnego w zamian za 
niewydane  umundurowanie  przed  rozpoczęciem  urlopu  bezpłatnego  lub  wychowawczego, 
jego  nadpłaconą  część  odlicza  się  przy  najbliższej  wypłacie  temu  funkcjonariuszowi 
równoważnika pieniężnego za niewydane umundurowanie. 
5.  Funkcjonariuszowi  zawieszonemu  w  czynnościach  służbowych  lub  tymczasowo 
aresztowanemu  nie  przysługuje  równoważnik  pieniężny  w  zamian  za niewydane 
umundurowanie za okres tego zawieszenia lub tymczasowego aresztowania. Przepis ust. 4 
stosuje się odpowiednio. 
6.  Funkcjonariuszowi  zawieszonemu  w  czynnościach  służbowych  lub  tymczasowo 
aresztowanemu  przysługuje  równoważnik  pieniężny  w  zamian  za niewydane 
umundurowanie, za okres tego zawieszenia lub tymczasowego aresztowania, w przypadku: 
1) 
uchylenia zawieszenia funkcjonariusza w czynnościach służbowych; 
2) 
umorzenia  postępowania  karnego  wszczętego  przeciwko  funkcjonariuszowi,  również 
w przypadku, gdy umorzenie nastąpiło po zwolnieniu funkcjonariusza ze służby; 
3) 
uniewinnienia  funkcjonariusza  prawomocnym  wyrokiem  sądu,  również  w  przypadku, 
gdy uniewinnienie nastąpiło po zwolnieniu funkcjonariusza ze służby. 
7. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 
1) 
wysokość równoważnika pieniężnego w zamian za niewydane umundurowanie,  
2) 
wysokość  równoważnika  pieniężnego  z  tytułu  uzupełnienia  umundurowania  i  oznak 
służbowych, 
3) 
sposób  ustalania  wysokości  równoważnika  pieniężnego  w  zamian  za niewydane 
umundurowanie pomniejszonego o koszt wydanego przedmiotu umundurowania, 
4) 
terminy wypłaty równoważników pieniężnych w zamian za niewydane umundurowanie 
oraz  z  tytułu  uzupełnienia  umundurowania  i  oznak  służbowych,  a  także  podmioty 
właściwe w sprawach wypłaty tych równoważników 
– uwzględniając różnice wynikające z posiadanych przez funkcjonariuszy stopni służbowych 
oraz  przynależności  funkcjonariuszy  do  poszczególnych  korpusów,  a  także  sprawność 
postępowania w sprawie wypłaty tych równoważników. 
– 51 – 
Art. 84.  1.  Funkcjonariusz otrzymuje  nieodpłatnie  uzbrojenie  lub  wyposażenie 
niezbędne do wykonywania czynności służbowych. 
2. W przypadku: 
1) 
zwolnienia ze służby, 
2) 
zawieszenia w czynnościach służbowych, 
3) 
przeniesienia do pełnienia służby w innej miejscowości, 
4) 
polecenia przełożonego 
– funkcjonariusz jest obowiązany do niezwłocznego zwrotu lub rozliczenia się z otrzymanego 
uzbrojenia oraz wyposażenia. 
3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 
1) 
rodzaje i normy uzbrojenia oraz wyposażenia, 
2) 
sposób użytkowania i przechowywania uzbrojenia oraz wyposażenia, 
3) 
warunki i tryb przydzielania, wydawania i zdawania uzbrojenia oraz wyposażenia 
– uwzględniając specyfikę zadań służbowych wykonywanych przez funkcjonariuszy, a także 
konieczność  ograniczenia  dostępu  do  uzbrojenia  do  przypadków  uzasadnionych 
wykonywanymi zadaniami służbowymi. 
Art. 85. 1. Funkcjonariuszowi wykonującemu zadania służbowe: 
1) 
w ramach szkoleń zawodowych, ćwiczeń, odpraw i narad służbowych, 
2) 
obejmujące kierowanie, kontrolę albo nadzór nad gospodarką żywnościową, 
3) 
w ramach służby lub dyżuru trwających nieprzerwanie dłużej niż 24 godziny, 
4) 
pełniącemu służbę w systemie skoszarowanym 
– przysługuje nieodpłatnie wyżywienie. 
2. Funkcjonariuszowi wykonującemu  zadania  służbowe  w  warunkach szczególnie 
uciążliwych przysługują nieodpłatnie napoje. 
3. W przypadku gdy: 
1) 
rodzaj i  warunki  pełnienia  służby  uniemożliwiają  korzystanie  funkcjonariuszowi 
z przysługującego mu wyżywienia, 
2) 
nie ma możliwości żywienia ze względów techniczno-organizacyjnych 
−  funkcjonariuszowi  wypłaca  się  równoważnik  pieniężny  w  zamian za nieotrzymane 
wyżywienie. 
4.  W  szczególnie  uzasadnionych  przypadkach  Szef  AW  może  przyznać 
funkcjonariuszom nieodpłatnie wyżywienie. 
– 52 – 
5. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 
1) 
rodzaje i normy wyżywienia, 
2) 
szczegółowe  warunki  wykonywania  zadań  służbowych,  podczas  których 
funkcjonariuszowi przysługuje nieodpłatnie wyżywienie lub napoje, 
3) 
tryb  i  warunki  otrzymywania  równoważnika  pieniężnego  w  zamian  za  nieotrzymane 
wyżywienie,  jego  wysokość  i  termin  wypłaty  oraz  podmioty  właściwe  w  sprawach 
wypłaty tego równoważnika 
–  uwzględniając  konieczność  zróżnicowania  rodzajów  i  norm  wyżywienia  w  zależności  od 
zakresu i  specyfiki  zadań  służbowych  wykonywanych  przez funkcjonariuszy oraz 
uzależnienia wysokości równoważnika pieniężnego od wartości nieotrzymanego wyżywienia. 
Art. 86. 1. Funkcjonariuszowi przysługuje raz w roku kalendarzowym, w zależności od 
rodzaju  środka  transportu  i  taryfy przejazdu, zwrot  całości  lub  części  kosztów  przejazdu 
własnego lub członków jego rodziny środkami publicznego transportu zbiorowego, do jednej 
wybranej przez siebie miejscowości w kraju i z powrotem. 
2. Za członków rodziny funkcjonariusza uważa się małżonka i dzieci. Za dzieci uważa 
się  dzieci  własne,  dzieci  małżonka,  dzieci  przysposobione  i  dzieci  obce  przyjęte  na 
wychowanie i utrzymanie, które: 
1) 
nie ukończyły 18. roku życia, a w przypadku uczęszczania do szkoły − 24 lat albo 25 lat, 
jeżeli odbywają studia w szkole wyższej, a ukończenie 24 lat przypada na ostatni lub 
przedostatni rok studiów, albo 
2) 
stały się całkowicie niezdolne do pracy lub niezdolne do samodzielnej egzystencji przed 
osiągnięciem wieku określonego w pkt 1 w okolicznościach i przypadkach, o których 
mowa w tym przepisie. 
3.  W  przypadku  nieskorzystania  ze zwrotu kosztów,  o  którym mowa  w  ust.  1, 
funkcjonariuszowi przysługuje zryczałtowany równoważnik pieniężny. 
4. Wysokość zwrotu kosztów, o którym mowa w ust. 1, albo wysokość zryczałtowanego 
równoważnika pieniężnego, o którym mowa w ust. 3, ustala się, uwzględniając przysługujące 
funkcjonariuszowi lub członkowi  jego  rodziny  uprawnienie  do  bezpłatnych  lub  ulgowych 
przejazdów, niezależnie od tytułu, z jakiego uprawnienie to przysługuje. 
5. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 
1) 
warunki korzystania z uprawnienia, o którym mowa w ust. 1, 
2) 
sposób ustalania wysokości zwrotu kosztów, o którym mowa w ust. 1, oraz wysokości 
zryczałtowanego równoważnika pieniężnego, 
– 53 – 
3) 
wzory wniosków, na podstawie których następuje realizacja uprawnień, o których mowa 
w ust. 1 i 3, 
4) 
sposób dokumentowania poniesionych kosztów, 
5) 
tryb  i  terminy  wypłacania  świadczeń,  o  których mowa  w  ust.  1 i  3,  oraz  podmioty 
właściwe w tych sprawach  
–  uwzględniając  konieczność,  aby  wysokość  zryczałtowanego  równoważnika  pieniężnego 
odzwierciedlała  ceny  przejazdów  środkami  publicznego  transportu  zbiorowego  oraz 
sprawność  postępowania  i  potrzebę  właściwego  dokumentowania  kosztów poniesionych 
przez funkcjonariusza. 
Art. 87.  1.  Funkcjonariuszowi, który w  związku  z  pełnieniem  służby  nabył  w  danym 
roku kalendarzowym prawo do urlopu  wypoczynkowego  w  wymiarze co najmniej 13  dni 
roboczych,  przysługuje  dopłata  do  wypoczynku  własnego  oraz  członków  jego  rodziny, 
o których mowa w art. 86 ust. 2. 
2.  Kwotę  dopłaty  do wypoczynku na  każdą  osobę, o  której mowa  w  ust.  1,  ustala  się 
w wysokości  40%  stawki  uposażenia  zasadniczego  funkcjonariusza  przewidzianej dla 
najniższej  grupy  zaszeregowania  stanowiska  służbowego  obowiązującej  w  dniu 1  stycznia 
roku kalendarzowego, w którym funkcjonariusz nabył prawo do urlopu wypoczynkowego. 
3.  Liczbę  członków  rodziny  funkcjonariusza,  na  których  przysługuje  dopłata  do 
wypoczynku, ustala się według stanu rodzinnego funkcjonariusza istniejącego w dniu nabycia 
prawa  do urlopu  wypoczynkowego  za  dany  rok  kalendarzowy,  chyba  że  stan  ten  jest 
korzystniejszy w  dniu  złożenia  wniosku  o  wypłatę  tej  dopłaty,  nie  później  jednak  niż 
w ostatnim dniu służby pełnionej w danym roku kalendarzowym. 
4. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 
1) 
tryb  postępowania  w  sprawie  wypłacania  dopłaty  do  wypoczynku,  terminy  jej 
wypłacania oraz podmioty właściwe w tych sprawach, 
2) 
wzór wniosku o wypłatę dopłaty do wypoczynku 
− uwzględniając konieczność zapewnienia sprawności postępowania w sprawie wypłacania 
dopłaty do wypoczynku oraz uzyskania wszystkich koniecznych danych. 
Art. 88.  1.  Okres  służby  funkcjonariusza  traktuje  się  jako  pracę  w  szczególnych 
warunkach lub o szczególnym charakterze w rozumieniu przepisów o emeryturach i rentach 
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. 
– 54 – 
2.  Funkcjonariuszowi,  który  po  zwolnieniu  ze  służby  w  AW  podjął  pracę,  okres  tej 
służby wlicza się do okresu zatrudnienia w zakresie uprawnień wynikających z prawa pracy. 
3.  Przepisu  ust.  2  nie stosuje  się  do  funkcjonariusza  zwolnionego  ze  służby 
w przypadku: 
1) 
skazania go prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo; 
2) 
ukarania karą dyscyplinarną wydalenia ze służby. 
Art. 89. 1. Jeżeli funkcjonariusz zwolniony ze służby nie spełnia warunków do nabycia 
prawa do emerytury policyjnej lub policyjnej renty inwalidzkiej, o których mowa w ustawie 
z dnia 18 lutego 1994 r. o  zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji 
Bezpieczeństwa  Wewnętrznego,  Agencji  Wywiadu,  Służby  Kontrwywiadu  Wojskowego, 
Służby  Wywiadu  Wojskowego,  Centralnego  Biura  Antykorupcyjnego,  Straży  Granicznej, 
Biura  Ochrony  Rządu,  Państwowej  Straży  Pożarnej  i  Służby  Więziennej  oraz  ich  rodzin 
(Dz. U. z 2013 r. poz. 667, 675, 1623 i 1717), od uposażenia wypłaconego funkcjonariuszowi 
po dniu 31  grudnia 1998  r.  do  dnia  zwolnienia  ze  służby,  od  którego  nie  odprowadzono 
składki  na  ubezpieczenia  emerytalne  i  rentowe,  przekazuje  się  do  Zakładu  Ubezpieczeń 
Społecznych  składki  za  ten  okres  przewidziane  w  ustawie z  dnia 13  października  1998  r. 
o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1442, 1623, 1650 i 1717). 
2. Przez uposażenie stanowiące podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne 
i rentowe, o którym mowa w ust. 1, rozumie się: 
1) 
uposażenie zasadnicze,  
2) 
dodatki do uposażenia, 
3) 
nagrody roczne i uznaniowe 
–  przeliczone zgodnie  z  art.  110  ustawy  z  dnia 13  października  1998  r. o  systemie 
ubezpieczeń społecznych oraz aktami wykonawczymi wydanymi na jego podstawie. 
3.  Składki  przekazuje  się  również,  w  przypadku  gdy  funkcjonariusz  spełnia  jedynie 
warunki do nabycia prawa do policyjnej renty inwalidzkiej  w rozumieniu ustawy  z dnia 
18 lutego 1994 r. o  zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji 
Bezpieczeństwa  Wewnętrznego,  Agencji  Wywiadu,  Służby  Kontrwywiadu Wojskowego, 
Służby  Wywiadu  Wojskowego,  Centralnego  Biura  Antykorupcyjnego,  Straży  Granicznej, 
Biura  Ochrony  Rządu,  Państwowej  Straży  Pożarnej  i  Służby  Więziennej  oraz  ich  rodzin. 
Przekazanie składek następuje na wniosek funkcjonariusza.