Rządowy projekt ustawy o Agencji Wywiadu

– 3 – 
 
§  5.  1.  Do  skierowania  kandydata  do  regionalnej  komisji  lekarskiej  organ  kierujący 
dołącza  opinię  psychologiczną  sporządzoną  przez  psychologa  pełniącego  służbę  lub 
zatrudnionego w AW. 
2.  W  skierowaniu  funkcjonariusza  do  regionalnej  komisji  lekarskiej  organ  kierujący 
dołącza do niego: 
1) 
szczegółowe informacje dotyczące warunków i przebiegu służby; 
2) 
opinię psychologiczną w przypadku skierowania funkcjonariusza do regionalnej komisji 
lekarskiej z powodu przewidywanej zmiany charakteru służby. 
§  6.  Badanie psychologiczne osoby skierowanej ma na celu stwierdzenie jej 
predyspozycji  do  służby  w  AW,  a  w  szczególności  poziomu  rozwoju  intelektualnego 
i dojrzałości społecznej, oraz opisania cech osobowości. 
Rozdział 3 
Tryb postępowania komisji lekarskich oraz szczegółowy sposób orzekania przez 
komisje lekarskie 
§  7.  Stopień  zdolności  kandydata  do  służby  regionalna  komisja  lekarska  ustala  przez 
zaliczenie go do jednej z następujących kategorii zdrowia: 
1) 
kategoria „Z”  –  zdolny,  co  oznacza,  że  stan  zdrowia  kandydata  nie  budzi  żadnych 
zastrzeżeń albo że stwierdzone schorzenia lub ułomności fizyczne albo psychiczne nie 
stanowią przeszkody do pełnienia służby; 
2) 
kategoria „N”  –  niezdolny,  co  oznacza,  że  stwierdzone  u  kandydata  schorzenia  lub 
ułomności fizyczne albo psychiczne uniemożliwiają pełnienie służby. 
§ 8.  1.  Stopień zdolności funkcjonariusza do służby  regionalna komisja lekarska ustala 
przez zaliczenie go do jednej z następujących kategorii zdrowia: 
1) 
kategoria A –  zdolny  do  służby,  w  szczególności  do  służby  w  grupie 
antyterrorystycznej,  co  oznacza,  że  stan  zdrowia  funkcjonariusza  nie  budzi  żadnych 
zastrzeżeń; 
2) 
kategoria B – zdolny do służby, co oznacza, że stan zdrowia funkcjonariusza nie budzi 
istotnych  zastrzeżeń  albo  że  stwierdzone  schorzenia  lub  ułomności  fizyczne  albo 
psychiczne nie stanowią przeszkody do pełnienia służby; 
– 4 – 
 
3) 
kategoria D –  niezdolny  do  służby,  co  oznacza,  że  stwierdzone  u  funkcjonariusza 
schorzenia  lub  ułomności  fizyczne  albo  psychiczne  nie  pozwalają  mu  na  pełnienie 
służby trwale albo przez określony czas. 
2.   W  stosunku  do  funkcjonariusza,  o  którym  mowa  w  §  3  ust.  2  pkt  3,  który  został 
zaliczony  do  kategorii  B,  orzeczenie  może  zawierać  informację,  że  w  stanie  zdrowia 
funkcjonariusza stwierdza się pewne schorzenia, które zmniejszają jego zdolność fizyczną lub 
psychiczną  i  nie  pozwalają  na  pełnienie  służby  na  zajmowanym  stanowisku,  jednak 
schorzenia  te  nie  stanowią  przeszkody  do  pełnienia  służby na innym stanowisku; w takim 
przypadku  komisja  lekarska  określa,  jakie  warunki  służby  są  przeciwwskazane  dla 
funkcjonariusza. 
§ 9. 1. Regionalna komisja lekarska przeprowadza badanie lekarskie osoby skierowanej 
i sporządza protokół badania komisji lekarskiej. Oceny stanu zdrowia tej osoby dokonuje na 
podstawie  protokołu  badania  lekarskiego,  wyników  zleconych  badań  specjalistycznych 
i psychologicznych,  wywiadu  chorobowego,  dokumentacji  medycznej  będącej  wynikiem 
obserwacji szpitalnej, leczenia ambulatoryjnego i sanatoryjnego oraz innych dokumentów 
medycznych istotnych dla dokonania tej oceny. 
2.  Jeżeli  w  toku  badania  lekarskiego  powstało  uzasadnione  podejrzenie,  że  osoba 
skierowana rozmyślnie spowodowała u siebie uszkodzenie ciała albo schorzenie, regionalna 
komisja lekarska orzeka o stanie zdrowia i zdolności do służby tej osoby, zgodnie z ust. 1, 
i powiadamia organ kierujący o podejrzeniu. 
3.  Z  przeprowadzonego  badania  lekarskiego  regionalna  komisja  lekarska  sporządza 
protokół  badania  lekarskiego,  który  zawiera  wyszczególnienie  wszystkich  schorzeń 
i ułomności fizycznych lub psychicznych, także tych, które nie obniżają zdolności do służby. 
Protokół badania lekarskiego podpisują wszyscy członkowie składu orzekającego. 
4.  Rozpoznanie  wpisuje  się  do  protokołu  badania  lekarskiego  regionalnej  komisji 
lekarskiej  w  języku  polskim,  z  uwzględnieniem  lokalizacji  schorzenia,  a  w  przypadkach 
wymagających dodatkowego uściślenia – stopnia jego nasilenia. Przy rozpoznaniu regionalna 
komisja  lekarska  powołuje  odpowiednie  paragrafy  i  punkty  z  wykazu  chorób  i  ułomności 
uwzględnianych  przy  orzekaniu  o  zdolności  do  służby  w  AW  oraz kategorii zdolności  do 
służby, zwanego dalej „wykazem”. 
5. Wykaz chorób lub ułomności uwzględnianych przy orzekaniu o zdolności do służby 
w  AW  oraz  kategorii  zdolności  do  służby,  w  tym  dla  kandydatów  i  funkcjonariuszy 
– 5 – 
 
pełniących  służbę  wymagającą  szczególnych  predyspozycji  zdrowotnych,  określa  załącznik 
nr 3 do rozporządzenia. 
6.  Okresy,  w  których  wystąpienie  udokumentowanych objawów chorobowych 
upoważnia do rozpoznania choroby powstałej w związku ze szczególnymi warunkami służby 
w  AW  pomimo  wcześniejszego  zakończenia  służby  w  narażeniu  zawodowym  określa 
załącznik nr 4 do rozporządzenia. 
7.  Protokół  badania  lekarskiego  regionalnej  komisji  lekarskiej  sporządza  się  w  jednym 
egzemplarzu, według wzoru stanowiącego załącznik nr 5 do rozporządzenia. Protokół badania 
lekarskiego przechowuje się w aktach regionalnej komisji lekarskiej. 
§ 10. Orzeczenie o zdolności do służby regionalna komisja lekarska wydaje, posługując 
się wykazem, uwzględniając ocenę stanu zdrowia osoby skierowanej, o której mowa w § 9 
ust.  1,  wyniki  zleconych  badań  specjalistycznych  i  dodatkowych,  wyniki  przeprowadzonej 
obserwacji  szpitalnej  oraz  informację  o  warunkach  i  przebiegu  służby,  wyniki  egzaminu 
sprawności fizycznej, a także ustalenia protokołów powypadkowych mogące mieć znaczenie 
dla treści orzeczenia. 
§ 11. 1. W przypadku stwierdzenia dwóch lub więcej schorzeń lub ułomności fizycznych 
albo psychicznych,  z  których  każde  ogranicza  zdolność  osoby  skierowanej  do  służby, 
regionalna komisja lekarska rozpatruje wszystkie te schorzenia i ułomności łącznie, mając na 
uwadze ogólną zdolność osoby skierowanej do służby. 
2.  W przypadku ostrego schorzenia, konieczności  rehabilitacji  lub  ciąży  regionalna 
komisja  lekarska  nie  wydaje  orzeczenia  o  zdolności  do  służby,  aż  do  czasu  zakończenia 
leczenia  lub  zakończenia  urlopu  macierzyńskiego.  Przewodniczący  regionalnej  komisji 
lekarskiej zawiadamia o tym organ kierujący oraz osobę skierowaną. 
3. Orzekając o zdolności funkcjonariusza do dalszej służby, regionalna komisja lekarska 
bierze  pod  uwagę  fakt  istotnej  zmiany  w  jego  stanie  zdrowia,  w  tym  stopień  upośledzenia 
funkcji organizmu wskutek choroby lub ułomności. 
§  12.  1.  Orzeczenie  o  zdolności  do  służby  regionalna  komisja  lekarska  wydaje  po 
otrzymaniu wszystkich niezbędnych dokumentów, o których mowa w § 10. 
2.  Jeżeli  regionalna  komisja  lekarska  nie  może  wydać  orzeczenia  z  powodu  braku 
dokumentów, o których mowa w § 10, zawiadamia o tym osobę skierowaną, zobowiązując ją 
– 6 – 
 
do  ich  dostarczenia  w  terminie  14  dni  lub  kieruje  tę  osobę  na  dodatkowe  badania 
specjalistyczne lub obserwację szpitalną. 
3. Regionalna komisja lekarska może zwrócić się o dostarczenie dokumentów, o których 
mowa w § 10, do organu kierującego. 
4. Po upływie terminu wyznaczonego do dostarczenia brakujących dokumentów lub też 
w  razie  odmowy  osoby  skierowanej  poddania  się  zleconym  dodatkowym  badaniom 
specjalistycznym lub obserwacji szpitalnej, regionalna komisja lekarska wydaje orzeczenie na 
podstawie posiadanych dokumentów i oceny stanu zdrowia osoby skierowanej. 
§ 13. 1. Regionalna komisja lekarska orzeka większością głosów. Orzeczenie podpisują 
wszyscy członkowie składu orzekającego. 
2. Członek regionalnej komisji lekarskiej mający w sprawie orzeczenia zdanie odrębne 
może  je  wnieść  na  piśmie  wraz  z  uzasadnieniem  do  protokołu  badania  regionalnej  komisji 
lekarskiej. 
§  14.  Orzeczenie  regionalnej  komisji  lekarskiej  sporządza  się  w  trzech  egzemplarzach, 
według  wzoru  stanowiącego  załącznik  nr  6  do  rozporządzenia.  Pierwszy  egzemplarz 
orzeczenia otrzymuje osoba skierowana, drugi egzemplarz otrzymuje organ kierujący, trzeci 
przechowuje się w aktach regionalnej komisji lekarskiej. 
§  15.  1.  Podstawowe ustalenia zawarte w protokole badania lekarskiego i orzeczeniu 
regionalnej  komisji  lekarskiej  wpisuje  się  do  rejestru  orzeczeń.  W  rejestrze  tym  wszyscy 
członkowie składu orzekającego składają podpisy na koniec każdego dnia pracy regionalnej 
komisji lekarskiej. 
2.  Rejestr orzeczeń  sporządza  się  według  wzoru  stanowiącego  załącznik  nr  7  do 
rozporządzenia. 
§  16.  Niezwłocznie  po  wydaniu  orzeczenia  przewodniczący  regionalnej  komisji 
lekarskiej  wręcza  jeden  jego  egzemplarz  osobie  skierowanej,  informując  jednocześnie 
o prawie do wniesienia odwołania, lub przesyła pocztą za zwrotnym potwierdzeniem odbioru. 
W przypadku osobistego odbioru orzeczenia osoba skierowana potwierdza jego odbiór 
w rejestrze orzeczeń. 
§ 17. 1. Regionalna komisja lekarska jest obowiązana przesłać odwołanie od wydanego 
przez  siebie  orzeczenia,  również  wniesione  po  terminie,  wraz  z  całością  dokumentacji 
– 7 – 
 
orzeczniczej do Centralnej Komisji Lekarskiej w terminie 14 dni od dnia otrzymania 
odwołania. 
2. Odwołanie wniesione po terminie nie podlega rozpatrzeniu przez Centralną Komisję 
Lekarską. 
3. W przypadku  gdy naruszenie terminu do wniesienia odwołania nastąpiło z przyczyn 
niezależnych od osoby skierowanej, Centralna Komisja Lekarska, na uzasadniony wniosek tej 
osoby, rozpatruje odwołanie pomimo upływu terminu do jego wniesienia. 
§ 18. Centralna Komisja Lekarska rozpatruje odwołanie w terminie 14 dni od dnia jego 
otrzymania, po zapoznaniu się ze wszystkimi dokumentami dotyczącymi danej sprawy, oraz, 
w razie potrzeby, po zleceniu dodatkowych badań specjalistycznych lub po dostarczeniu, na 
jej żądanie, dodatkowych dokumentów przez osobę skierowaną. 
§ 19. 1. Centralna Komisja Lekarska, po rozpatrzeniu odwołania: 
1)  utrzymuje w mocy zaskarżone orzeczenie albo 
2)  uchyla zaskarżone orzeczenie i wydaje nowe, albo 
3)  uchyla  zaskarżone  orzeczenie  i  zarządza  ponowne  przeprowadzenie  czynności 
orzeczniczych i wydanie nowego orzeczenia przez regionalną komisję lekarską. 
2. Centralna Komisja Lekarska nie może wydać nowego orzeczenia na niekorzyść osoby 
skierowanej,  chyba  że  zaskarżone  orzeczenie  jest  sprzeczne  z  prawem  lub  zostało  wydane 
z pominięciem istotnych okoliczności faktycznych. 
3.  Do  postępowania  odwoławczego  prowadzonego  przez  Centralną  Komisję  Lekarską 
stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu przed regionalnymi komisjami lekarskimi 
w pierwszej instancji. 
4.  Orzeczenie  wydawane  przez  Centralną  Komisję  Lekarską  sporządza  się  według 
wzoru stanowiącego załącznik nr 6 do rozporządzenia. 
5.  W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, Centralna Komisja Lekarska 
niezwłocznie  zwraca  całość  dokumentacji  orzeczniczej  do  regionalnej  komisji  lekarskiej. 
Regionalna komisja lekarska jest obowiązana wydać nowe orzeczenie w terminie 30 dni. 
§ 20. 1. Orzeczenie regionalnej komisji lekarskiej, od którego w terminie nie wniesiono 
odwołania, oraz orzeczenia, o których mowa w § 19 ust. 1 pkt 1 i 2, są prawomocne.