Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz niektórych innych ustaw
projekt dotyczy wprowadzenia szerszego dostępu do instrumentów rynku pracy, profilowania bezrobotnych, wprowadzenia rozwiązań zwiększających wpływ samorządów na kształtowanie i koordynację polityki w zakresie promocji zatrudnienia, łagodzenia skutków bezrobocia i aktywizacji zawodowej oraz rozwiązań wpływających na poprawę efektywności działania urzędów pracy a także funkcjonowania Rady Rynku Pracy
- Kadencja sejmu: 7
- Nr druku: 1949
- Data wpłynięcia: 2013-11-18
- Uchwalenie: Projekt uchwalony
- tytuł: Ustawa o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz niektórych innych ustaw
- data uchwalenia: 2014-03-14
- adres publikacyjny: Dz.U. poz. 598
1949
szczególnych działań, z jednej strony przewiduje się pomoc osobom dopiero
wchodzącym na rynek pracy, z drugiej zaś strony stworzone zostaną odpowiednie
zachęty m.in. do podnoszenia kompetencji i kwalifikacji przez osoby starsze, a także
poprzez stworzenie zachęt pracodawców do ich zatrudniania. Szacuje się, że
wprowadzenie zaproponowanych w projekcie zmian w zakresie wprowadzenia
profilowania bezrobotnych oraz zwiększenia katalogu instrumentów, które mogą być
stosowane przez urzędy pracy, może spowodować utworzenie lub utrzymanie
maksymalnie ok. 20 tysięcy miejsc pracy, które nie powstałyby w przypadku
niewprowadzenia projektowanych rozwiązań.
Wpływ regulacji na konkurencyjność gospodarki i przedsiębiorczość, w tym na
funkcjonowanie przedsiębiorstw
Proponowane zmiany ustawy powinny w sposób bezpośredni i pośredni przyczynić się
do lepszego wykorzystania zasobów ludzkich w gospodarce. Ponieważ generalnie nie
będzie się to wiązało z dodatkowymi kosztami ponoszonymi przez przedsiębiorstwa,
można założyć, że poprawi się konkurencyjność polskiej gospodarki oraz nastąpi
rozwój przedsiębiorczości wynikający z powstawania nowych przedsiębiorstw.
Ocena obciążeń administracyjnych (kosztów i korzyści):
1)
zadania samorządu województwa w zakresie:
a)
weryfikacji listy zawodów, w których możliwe jest refundowanie wynagrodzeń
pracowników młodocianych
Obowiązek corocznej weryfikacji listy zawodów, w których możliwe jest refundowanie
wynagrodzeń pracowników młodocianych polega głównie na porównaniu listy
zawodów dających możliwość refundacji z listą zawodów deficytowych
i nadwyżkowych oraz przeprowadzeniu procedury zatwierdzenia zweryfikowanego
dokumentu. Szacuje się, że nie spowoduje to istotnego zwiększenia obciążeń
administracyjnych w wojewódzkich urzędach pracy – jest to obciążenie nie większe niż
kilka godzin w roku dla jednego pracownika wojewódzkiego urzędu pracy. Korzyści to
przede
wszystkim
racjonalizacja
wydatkowania
pieniędzy
publicznych,
tj. przygotowanie rzetelnej podstawy informacyjnej dla przekazywania środków
73
Funduszu Pracy tym pracodawcom, którzy kształcą pracowników młodocianych
w zawodach potrzebnych na rynku.
b)
programów regionalnych
Nie ma możliwości wyliczenia oceny obciążeń administracyjnych, związanych
z realizowaniem przez samorząd województwa programów regionalnych, z uwagi na
fakultatywność wprowadzonego rozwiązania.
Dodatkowo należy podkreślić, że wprowadzenie programów regionalnych jest
wynikiem realizacji postulatów zgłoszonych przez wojewódzkie urzędy pracy. Zadanie
to będzie realizowane przez wojewódzkie urzędy pracy w ramach zadań własnych.
Należy także zaznaczyć, że zaangażowanie wojewódzkich urzędów pracy w realizację
programów regionalnych będzie zróżnicowane – większe będzie w przypadku tych
wojewódzkich urzędów pracy, na terenie których znajduje się duża liczba powiatowych
urzędów pracy (konieczność częstszego kontaktu z powiatowymi urzędami pracy).
c)
KFS
Nie jest również możliwe precyzyjne wyliczenie kosztów realizacji zadań
w wojewódzkich urzędach pracy związanych z KFS. Realizacja tych zadań nie powinna
powodować dodatkowych istotnych obciążeń administracyjnych. Do obecnych zadań
samorządu województwa należy podział posiadanych środków Funduszu Pracy m.in. na
rzecz rozwoju zasobów ludzkich (art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy o promocji zatrudnienia
(…)). Planowanie wydatków KFS i sprawozdawczość z wykonania planów będą
realizowane w ramach obsługi Funduszu Pracy, gdyż KFS stanowi jego część. Podział
środków będzie się odbywał według priorytetów, wzorów ustalonych przez ministra
właściwego do spraw pracy we współpracy z Radą Rynku Pracy i w oparciu o plany
sporządzane na podstawie zgłoszeń powiatowych urzędów pracy. Ponadto dotychczas
wojewódzkie urzędy pracy realizowały działania z zakresu promocji usług
i instrumentów rynku pracy, badania zapotrzebowania na zawody, oceny efektywności
usług i instrumentów rynku pracy, zatem te działania będą prowadzone nadal, jedynie
z uwzględnieniem wyodrębnionej tematyki związanej z KFS. Dotychczasowa
sprawozdawczość Funduszu Pracy dotycząca funduszy szkoleniowych regulowanych
w art. 69 ustawy zostanie zastąpiona inną – ujmującą dane dotyczące KFS. Działania
74
wojewódzkich urzędów pracy związane z KFS – zgodnie z projektowanym art. 109
ust. 2d – będą mogły być finansowane ze środków KFS.
2)
koordynacja systemów zabezpieczenia społecznego
Przepisy projektu ustawy dotyczące koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego
nie będą niosły za sobą żadnych kosztów administracyjnych dla obywateli RP ani
innych państw. Proponowane przepisy stanowią jedynie dostosowanie przepisów
ustawy do wiążącego Polskę prawa międzynarodowego (art. 8 ust. 1 pkt 8) lub
doprecyzowują właściwość organów do załatwiania spraw dotyczących koordynacji
systemów zabezpieczenia społecznego (art. 8a). Proponowane przepisy nie nakładają
jednak na obywateli żadnych obowiązków, gdyż obowiązki takie wynikają
bezpośrednio z przepisów prawa Unii Europejskiej lub odpowiednich dwustronnych
umów międzynarodowych.
Zmiany w art. 33 ust. 4a, 4b i 4ba ustawy dotyczą dostosowania tych przepisów do
przepisów prawa Unii Europejskiej dotyczących transferu zasiłku dla bezrobotnych.
Powyższe zmiany wprowadzają również ułatwienia dla osób korzystających
z możliwości transferu zasiłku dla bezrobotnych z innego państwa do Polski, co stanowi
niewątpliwie korzyść administracyjną dla obywateli. Skutkiem nowo dodawanego
przepisu art. 9d ustawy będzie umożliwienie bezrobotnemu, który spełnił w Polsce
okresy pracy w wymiarze wystarczającym do nabycia prawa do zasiłku, a którego
okresy pracy za granicą mogą mieć wpływ tylko na wysokość i okres pobierania
zasiłku, pobierania zasiłku w niższej wysokości w czasie prowadzenia przez marszałka
województwa postępowania wyjaśniającego dotyczącego pracy tego bezrobotnego
w innym państwie członkowskim. Powyższy przepis stanowi zatem korzyść
administracyjną dla obywateli w postaci zapewnienia korzystania ze świadczeń dla
bezrobotnych przed ostatecznym zakończeniem postępowania wyjaśniającego.
3)
agencje zatrudnienia
Proponowane
rozwiązanie wprowadzające obowiązek przedstawiania osobie
kierowanej do pracy za granicę informacji na piśmie o kosztach, opłatach i innych
należnościach związanych z podjęciem pracy za granicą ma na celu zwiększenie
zakresu ochrony i bezpieczeństwa osób będących klientami agencji zatrudnienia.
75
Brak jest możliwości dokonania oceny obciążeń administracyjnych wprowadzanego
rozwiązania z uwagi na nowość rozwiązania oraz jego specyfikę, która dotyka aspektu
bezpieczeństwa obywateli kierowanych do pracy za granicą, tj. sytuacji danego kraju,
sposobu organizacji pracy u pracodawcy zagranicznego, specyfiki branży, w której
podjęte zostanie zatrudnienie, przez co wprowadzane rozwiązanie ma charakter
niewymierny.
Ponadto wprowadzone rozwiązanie polegające na rozszerzeniu sankcji karnej na
wszystkie osoby, które świadczą usługi z zakresu agencji zatrudnienia, nie stworzy
dodatkowych obciążeń administracyjnych dla Państwowej Inspekcji Pracy, gdyż nie
wpłynie na zwiększenie liczby kontroli, a jedynie rozszerzy katalog podmiotów,
w których takie kontrole będą mogły być przeprowadzane.
4)
wymiana danych dotyczących wspólnych klientów między powiatowymi
urzędami pracy a m.in. ośrodkami pomocy społecznej
Zmiany dotyczące zapewnienia dwukierunkowej wymiany danych w postaci
elektronicznej dotyczących wspólnych beneficjentów, między powiatowymi urzędami
pracy oraz innymi podmiotami publicznymi oraz podmiotami realizującymi zadania
publiczne na podstawie odrębnych przepisów albo na skutek powierzenia lub zlecenia
przez podmiot publiczny ich realizacji, w szczególności jednostkami organizacyjnymi
pomocy społecznej oraz jednostkami obsługującymi świadczenia rodzinne, umożliwią
ograniczenie liczby zaświadczeń i dokumentów w postaci papierowej, które przesyłane
są między ww. jednostkami. Doprowadzą również do skrócenia czasu obsługi
beneficjentów i podejmowania decyzji, ograniczenia liczby błędnie wprowadzonych
danych i nadużyć wynikających z braku lub opóźnień w dostarczaniu dokumentów
w postaci papierowej między jednostkami z różnych obszarów. Korzyści będą więc
miały charakter długofalowy, a ich wielkość będzie wzrastała wraz ze wzrostem skali
zastąpień dokumentów papierowych – dostępem do danych w postaci elektronicznej.
5)
obowiązek informacyjny pracodawcy w przypadku zwolnień monitorowanych
Zmiana w art. 70 ust. 1 ustawy nie powoduje dodatkowych obciążeń administracyjnych
(kosztów), bowiem przepis ten został jedynie doprecyzowany. Zgodnie z aktualnie
obowiązującą regulacją w przypadku zwolnień monitorowanych pracodawca
obowiązany jest uzgodnić z powiatowym urzędem pracy zakres i formy pomocy dla
76
swoich pracowników (zarówno sprawnych, jak i niepełnosprawnych). Doprecyzowanie
tego przepisu polega na wyodrębnieniu z ogólnej liczby zwolnień monitorowanych
pracowników – pracowników niepełnosprawnych. Tak więc nie jest to nowa regulacja,
która powodowałaby dodatkowe koszty (obciążenia administracyjne), natomiast
skutkować będzie powstaniem korzyści polegających na możliwości monitorowania
sytuacji osób niepełnosprawnych na rynku pracy.
6)
angażowanie środków Funduszu Pracy jako wkładu własnego w realizację
projektów współfinansowanych ze środków Unii Europejskiej oraz kwestia dotycząca
realizacji przez powiatowe urzędy pracy projektów finansowanych lub
współfinansowanych ze źródeł innych niż Fundusz Pracy
Takie zadania są aktualnie realizowane przez wojewódzkie i powiatowe urzędy pracy,
a zatem nie będą generować obciążeń administracyjnych, zaś wprowadzenie regulacji
w powyższym zakresie wynika z konieczności dostosowania przepisów do nowych
mechanizmów Ministerstwa Rozwoju Regionalnego w związku z nową perspektywą
finansową 2014–2020.
I.
Poprawa efektywności działania urzędów pracy
Cel regulacji:
Zwiększenie wpływu samorządu województwa na kształtowanie i koordynację
regionalnej polityki w zakresie promocji zatrudnienia, łagodzenia skutków bezrobocia
i aktywizacji zawodowej.
Zwiększenie efektywności podejmowanych działań przez urzędy i motywowanie
urzędów przez zmianę algorytmu przyznawania środków urzędom pracy na
finansowanie poszczególnych form aktywizacji oraz zmianę podziału środków
przeznaczonych na wsparcie finansowania wynagrodzeń pracowników powiatowych
urzędów pracy.
Podmioty objęte regulacją:
–
samorządy województw (wojewódzkie urzędy pracy),
–
samorządy powiatów (powiatowe urzędy pracy),
–
bezrobotni i poszukujący pracy.
77
Dokumenty związane z tym projektem:
-
1949
› Pobierz plik