Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz niektórych innych ustaw

– 45 –
ubezpieczenia społeczne, w terminie 30 dni od dnia doręczenia wezwania starosty.
W przypadku braku możliwości skierowania odpowiedniego bezrobotnego przez urząd
pracy na zwolnione stanowisko pracy, pracodawca nie zwraca otrzymanych środków
za okres zatrudniania skierowanego bezrobotnego.
8. Refundacja kosztów składek na ubezpieczenia społeczne jest udzielana zgodnie
z warunkami dopuszczalności pomocy de minimis.
Art. 60d. Starosta może, na podstawie zawartej umowy, przyznać pracodawcy
lub przedsiębiorcy dofinansowanie wynagrodzenia za zatrudnienie skierowanego
bezrobotnego, który ukończył 50 rok życia.
2. Dofinansowanie wynagrodzenia przysługuje przez okres:
1)
12 miesięcy – w przypadku zatrudnienia bezrobotnego, który ukończył 50 lat, a nie
ukończył 60 lat lub
2)
24 miesięcy – w przypadku zatrudnienia bezrobotnego, który ukończył 60 lat.
3. Dofinansowanie wynagrodzenia przysługuje w kwocie określonej w umowie,
nie wyższej jednak niż 30% minimalnego wynagrodzenia za pracę miesięcznie,
obowiązującego w dniu zawarcia umowy, za każdego zatrudnionego bezrobotnego.
4. Pracodawca lub przedsiębiorca są obowiązani do dalszego zatrudniania
skierowanego bezrobotnego po upływie okresu przysługiwania dofinansowania
wynagrodzenia, odpowiednio przez okres 6 miesięcy w przypadku, o którym mowa
w ust. 2 pkt 1, oraz 12 miesięcy, w przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 2.
5. W przypadku niewywiązania się z warunku, o którym mowa w ust. 4, oraz
nieutrzymania zatrudnienia w okresie przysługiwania dofinansowania wynagrodzenia,
pracodawca lub przedsiębiorca są obowiązani do zwrotu wszystkich otrzymanych
środków wraz z odsetkami ustawowymi od całości kwoty otrzymanych środków,
naliczonymi od dnia wypłaty pierwszego dofinansowania wynagrodzenia, w terminie
30 dni od dnia doręczenia wezwania starosty.
6. W przypadku utrzymania zatrudnienia skierowanego bezrobotnego przez okres
przysługiwania dofinansowania wynagrodzenia oraz przez co najmniej połowę okresu,
o którym mowa w ust. 4, pracodawca lub przedsiębiorca są obowiązani do zwrotu 50%
łącznej kwoty, o której mowa w ust. 5, w terminie 30 dni od dnia doręczenia wezwania
starosty.
7. W przypadku rozwiązania umowy o pracę przez skierowanego bezrobotnego,
rozwiązania z nim umowy o pracę na podstawie art. 52 ustawy z dnia 26 czerwca
– 46 –
1974 r. – Kodeks pracy, wygaśnięcia stosunku pracy skierowanego bezrobotnego lub
jego przejścia na emeryturę w trakcie okresu objętego dofinansowaniem lub przed
upływem okresu odpowiednio 6 lub 12 miesięcy, o którym mowa w ust. 4, starosta
kieruje na zwolnione stanowisko pracy innego bezrobotnego.
8. W przypadku braku odpowiedniego bezrobotnego w sytuacji określonej w ust. 7,
pracodawca lub przedsiębiorca nie zwracają uzyskanego dofinansowania wynagrodzenia
za okres zatrudniania skierowanego bezrobotnego.
9. Dofinansowanie wynagrodzenia jest udzielane zgodnie z warunkami
dopuszczalności pomocy de minimis.”;
50) w art. 61b dodaje się ust. 6 w brzmieniu:
„6. W okresie udziału bezrobotnego w działaniach realizowanych przez agencję
zatrudnienia, zgodnie z umową, o której mowa w ust. 2, powiatowy urząd pracy nie
kieruje do bezrobotnego innych form pomocy, o których mowa w ustawie.”;
51) po rozdziale 11a dodaje się rozdział 11b w brzmieniu:
„Rozdział 11b
Pożyczki na utworzenie stanowiska pracy oraz pożyczki na podjęcie działalności
gospodarczej
Art. 61e. Ze środków Funduszu Pracy oraz środków, o których mowa w art. 56
ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji (Dz. U.
z 2013 r. poz. 216), a także ze środków Unii Europejskiej, mogą być finansowane:
1)
pożyczki na utworzenie stanowiska pracy dla bezrobotnego, w tym bezrobotnego
skierowanego przez powiatowy urząd pracy:
a)
podmiotom, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 1 i 1a oraz ust. 1a,
b)
żłobkom lub klubom dziecięcym tworzonym i prowadzonym przez osoby
fizyczne, osoby prawne i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości
prawnej, o których mowa w przepisach o opiece nad dziećmi w wieku
do lat 3;
2)
pożyczki na podjęcie działalności gospodarczej:
a)
bezrobotnym,
b)
poszukującym pracy absolwentom szkół i uczelni, w okresie 48 miesięcy
od dnia ukończenia szkoły lub uzyskania tytułu zawodowego,
c)
studentom ostatniego roku studiów;
– 47 –
3)
usługi doradcze i szkoleniowe świadczone osobom ubiegającym się o udzielenie
pożyczki na podjęcie działalności gospodarczej lub którym jej udzielono.
Art. 61f. Pożyczki oraz usługi doradcze i szkoleniowe, o których mowa w art. 61e,
są przyznawane zgodnie z warunkami dopuszczalności pomocy de minimis.
Art. 61g. 1. Pożyczek udzielają oraz usługi doradcze i szkoleniowe zapewniają
pośrednicy finansowi wyłaniani przez Bank Gospodarstwa Krajowego.
2. Pośrednikiem finansowym może zostać bank lub instytucja finansowa,
w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2012 r.
poz. 1376, z późn. zm.).
Art. 61h. 1. Pożyczka na utworzenie stanowiska pracy jest udzielana na podstawie
umowy, na wniosek podmiotu, o którym mowa w art. 61e pkt 1, po przedstawieniu
kosztorysu dotyczącego tworzonego stanowiska pracy, w wysokości określonej
w umowie, nie wyższej jednak niż 6-krotna wysokość przeciętnego wynagrodzenia.
2. Oprocentowanie pożyczki na utworzenie stanowiska pracy jest stałe i wynosi,
w skali roku, 0,25 stopy redyskonta weksli przyjmowanych przez Narodowy Bank
Polski.
3. Okres spłaty pożyczki na utworzenie stanowiska pracy nie może być dłuższy niż
3 lata, z zastrzeżeniem art. 61j ust. 3.
4. Pożyczkobiorcy nie przysługuje prawo do karencji w spłacie pożyczki na
utworzenie stanowiska pracy.
5. Spłata pożyczki na utworzenie stanowiska pracy jest dokonywana w równych
ratach, płatnych na rachunek bankowy właściwego pośrednika finansowego.
6. Pożyczkobiorca nie ponosi opłat i kosztów z tytułu udzielonej pożyczki na
utworzenie stanowiska pracy.
Art. 61i. 1. Pożyczka na podjęcie działalności gospodarczej jest udzielana na
podstawie umowy, na wniosek osoby, o której mowa w art. 61e pkt 2, po przedstawieniu
opisu i kosztorysu zamierzonej działalności gospodarczej, w wysokości określonej
w umowie, nie wyższej jednak niż 20-krotna wysokość przeciętnego wynagrodzenia.
2. Pożyczka na podjęcie działalności gospodarczej może stanowić do 100%
kosztów jej podjęcia.

5) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 1385 i 1529 oraz
z 2013 r. poz. 777, 1036 i 1289.
– 48 –
3. Okres spłaty pożyczki na podjęcie działalności gospodarczej nie może być
dłuższy niż 7 lat, z możliwością skorzystania z karencji w spłacie kapitału na okres nie
dłuższy niż 12 miesięcy.
4. Środki finansowe z tytułu pożyczki na podjęcie działalności gospodarczej są
wypłacane przez pośrednika finansowego, na podstawie harmonogramu, po
zarejestrowaniu przez pożyczkobiorcę działalności gospodarczej.
5. Przepisy art. 61h ust. 2, 5 i 6 stosuje się odpowiednio.
Art. 61j. 1. Podmiotom, którym udzielono pożyczki na podjęcie działalności
gospodarczej, można udzielić pożyczki na utworzenie stanowiska pracy nie wcześniej
niż po upływie co najmniej 3 miesięcy od rozpoczęcia spłaty pożyczki na podjęcie
działalności gospodarczej.
2. W przypadku gdy pożyczkobiorca korzysta z karencji w spłacie kapitału, bieg
trzymiesięcznego terminu rozpoczyna się po zakończeniu okresu karencji.
3. Pożyczka na utworzenie stanowiska pracy powiększa kapitał zadłużenia z tytułu
pożyczki udzielonej na podjęcie działalności gospodarczej, a jej spłata następuje
zgodnie z harmonogramem spłaty pożyczki udzielonej na podjęcie działalności
gospodarczej.
Art. 61k. 1. Pożyczka na utworzenie stanowiska pracy może zostać udzielona
podmiotom, o których mowa w art. 61e pkt 1:
1)
nieznajdującym się w trudnej sytuacji, określonej w przepisach prawa Unii
Europejskiej dotyczących udzielania pomocy de minimis;
2)
niezalegającym ze spłatą rat pożyczki na podjęcie działalności gospodarczej oraz
pożyczki na utworzenie stanowiska pracy;
3)
niezalegającym z opłacaniem należnych składek na ubezpieczenia społeczne,
ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy lub Fundusz Gwarantowanych
Świadczeń Pracowniczych;
4)
niezalegającym z opłacaniem innych danin publicznych;
5)
niekaranym, w okresie 2 lat przed wystąpieniem z wnioskiem o pożyczkę, za
przestępstwa przeciwko obrotowi gospodarczemu, w rozumieniu ustawy z dnia
6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny lub ustawy z dnia 28 października 2002 r.
o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary
(Dz. U. z 2012 r. poz. 768, 769 i 1193).
– 49 –
2. Tworzone stanowisko pracy nie może być jednocześnie finansowane w ramach
pożyczki i refundacji kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla
skierowanego bezrobotnego, o której mowa w art. 46 ust. 1.
Art. 61l. Pożyczka na podjęcie działalności gospodarczej może zostać udzielona
osobom, o których mowa w art. 61e pkt 2:
1)
niekaranym, w okresie 2 lat przed wystąpieniem z wnioskiem o pożyczkę, za
przestępstwa przeciwko obrotowi gospodarczemu, w rozumieniu ustawy z dnia
6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny lub ustawy z dnia 28 października 2002 r.
o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą
kary;
2)
niezatrudnionym oraz niewykonującym innej pracy zarobkowej;
3)
nieprowadzącym działalności gospodarczej w okresie 12 miesięcy przed złożeniem
wniosku o udzielnie pożyczki.
Art. 61m. 1. Formą zabezpieczenia spłaty i zwrotu udzielonych pożyczek,
o których mowa w art. 61e pkt 1 i 2, jest weksel własny in blanco i poręczenie dwóch
osób fizycznych.
2. W zależności od oceny zdolności kredytowej i ryzyka kredytowego, zamiast
poręczenia dwóch osób fizycznych, może być ustanowione inne zabezpieczenie spłaty
i zwrotu udzielonych pożyczek.
Art. 61n. Podstawą rozliczenia pożyczek, o których mowa w art. 61e pkt 1 i 2, są
opłacone faktury lub inne równoważne dokumenty księgowe.
Art. 61o. 1. Pożyczkobiorca jest obowiązany dokonać zwrotu niespłaconej kwoty
pożyczki na utworzenie stanowiska pracy lub pożyczki na podjęcie działalności
gospodarczej wraz z odsetkami ustawowymi naliczonymi od dnia otrzymania pożyczki,
w terminie nie dłuższym niż 6 miesięcy od dnia wezwania do jej zwrotu, jeżeli
zatrudniał na utworzonym stanowisku pracy bezrobotnego lub prowadził działalność
gospodarczą przez okres krótszy niż 12 miesięcy albo naruszył inne warunki umowy.
2. Kwota niespłaconej pożyczki podlegająca zwrotowi, o której mowa w ust. 1,
podlega zwiększeniu o kwotę uzyskanej korzyści wynikającej z różnicy oprocentowania
spłaconej części pożyczki w stosunku do oprocentowania rynkowego obowiązującego
w dniu otrzymania pożyczki.
Art. 61p. 1. Minister właściwy do spraw pracy może umorzyć jednorazowo
należności z tytułu pożyczki udzielonej na utworzenie pierwszego stanowiska pracy dla