Poselski projekt ustawy o Narodowym Programie Zatrudnienia

2. Przepis ust. 1 stosuje się do podatnika będącego małym lub średnim przedsiębiorcą
prowadzącym działalność produkcyjną lub usługową, posiadającym zakład na
terenie małego miasta lub wsi w rozumieniu ustawy z dnia … o Narodowym
Programie Zatrudnienia (Dz. U. z …., Nr…, poz.….), który zatrudnia co najmniej
siedmiu pracowników w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy w okresie
pięciu lat, którzy nie ukończyli 35 roku życia, przy czym w ciągu pierwszego roku
zatrudni co najmniej trzech pracowników, w drugim roku zatrudni co najmniej
pięciu pracowników, w trzecim co najmniej sześciu, w czwartym siedmiu
pracowników.
3. Przepis ust. 1 i 2 stosuje się pod warunkiem, że:
1) nastąpi wzrost netto ilości pracowników w przeliczeniu na pełne etaty u danego
przedsiębiorcy w porównaniu ze średnią z ostatnich dwunastu miesięcy, lub
2) nie nastąpi wzrost netto ilości pracowników u danego przedsiębiorcy w
porównaniu ze średnią z poprzednich dwunastu miesięcy w przypadku, gdy
stanowisko lub stanowiska pracy zostały zwolnione w następstwie rozwiązania
stosunku pracy przez pracownika, rozwiązania stosunku pracy na mocy
porozumienia stron, zmniejszenia wymiaru czasu pracy z inicjatywy pracownika,
przejścia na emeryturę lub rozwiązania stosunku pracy z winy pracownika;
3) wartość sprzedaży opodatkowanej podatnika, nie przekroczyła w poprzednim
roku podatkowym kwoty 1 000 000 zł.
4. Przez wzrost netto ilości zatrudnionych pracowników, o którym mowa w ust. 3,
rozumie się przez to różnicę miedzy średnią liczbą zatrudnionych w roku u
podatnika podatku dochodowego, w którym utworzył on miejsca pracy, a średnią
liczbą zatrudnionych w roku poprzednim; liczbę zatrudnionych oblicza się jako
statystyczną ilość osób zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy;
5. Zatrudnienie pracowników, o których mowa ust. 2, może trwać nie krócej niż
dwadzieścia cztery miesiące, następujące po miesiącu, w którym nastąpiło
zatrudnienie nowego pracownika. Umowa o pracę może zostać rozwiązana w tym
okresie przez pracodawcę jedynie w przypadkach przewidzianych w art. 52 § 1
Kodeksu pracy.
6. Przy opodatkowaniu w formie ryczałtu, o którym mowa w ust. 1, nie stosuje się
przepisu art. 86, z wyjątkiem nabycia towarów i usług, które na podstawie
przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków
trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji,

65
oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do
środków trwałych podatnika - używanych przez podatnika do potrzeb czynności
opodatkowanych; przepis art. 86a stosuje się odpowiednio.
7. Jeżeli nastąpi naruszenie warunków określonych w ust. 2 – 4, podatnik traci prawo
do stosowania opodatkowania w formie ryczałtu, o którym mowa w ust. 1, od
pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym podatnik przestał
spełniać warunki uprawniające do stosowania ryczałtu.
8. Za zgodą naczelnika urzędu skarbowego podatnik może pomniejszyć kwotę
podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z dokumentów
celnych oraz o kwotę podatku zapłaconą od wewnątrzwspólnotowego nabycia
towarów, a także o kwoty podatku naliczonego wynikające z faktur
dokumentujących zakupy dokonane przed dniem utraty prawa do stosowania
opodatkowania w formie ryczałtu, pod warunkiem:
1) sporządzenia spisu z natury zapasów tych towarów, z wyłączeniem towarów, o
których mowa w ust. 5, posiadanych w dniu, w którym nastąpiło naruszenie
warunków do stosowania opodatkowania w formie ryczałtu, o którym mowa w
ust. 1, oraz
2) przedłożenia w urzędzie skarbowym spisu, o którym mowa w pkt 1, w
terminie 14 dni, licząc od dnia utraty prawa do stosowania opodatkowania w
formie ryczałtu, o którym mowa w ust. 1.
9. Kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 7, stanowi iloczyn ilości
towarów objętych spisem z natury i kwoty podatku naliczonego przypadającej na
jednostkę towaru, z podziałem na poszczególne stawki podatkowe.
10. Podatnik opodatkowany w formie ryczałtu, o którym mowa w ust. 1, składa w
terminie, o którym mowa w art. 99 ust. 1, skróconą deklarację podatkową. Przepisy
art. 99 ust. 7a i 7b stosuje się odpowiednio.
11. Podatnik, który wybrał opodatkowanie w formie ryczałtu, może zrezygnować z tej
formy opodatkowania, nie wcześniej jednak niż po upływie 12 miesięcy, po
uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego, w terminie
do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego nie będzie rozliczał się w
formie ryczałtu, o którym mowa w ust. 1.
12. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, wzór deklaracji podatkowej, o której mowa w ust. 10, wraz z

66
objaśnieniami co do sposobu jej wypełnienia, uwzględniając termin i miejsce
składania deklaracji podatkowej.”.
10) uchyla się załącznik nr 11.

Art. 139
W ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy
(Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415, ze zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 2:
a) w ust. 1 po pkt 45 dodaje się pkt 46 w brzmieniu:
„46) bezrobotnym z terenów gmin zdegradowanych ekonomicznie rozumie się
przez to bezrobotnego zamieszkałego na terenie gminy zdegradowanej
ekonomicznie, o której mowa w art. 5 ustawy z dnia ………. r. o Ustawa o
Narodowym Programie Zatrudnienia (Dz. U. Nr …. poz. …..).”
b) w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) odbywanie praktyki szkoleniowej na zasadach określonych w ustawie z dnia
………. r. o Narodowym Programie Zatrudnienia (Dz. U. Nr …., poz. …..) lub
praktyki absolwenckiej, na zasadach określonych w ustawie z dnia 17 lipca
2009 r. o praktykach absolwenckich (Dz. U. Nr 127, poz. 1052).”;
2) w art. 44 po pkt 6 dodaje się pkt 7 w brzmieniu:
„7) finansowanie kosztów przejazdu do podmiotu przyjmującego na praktykę
szkoleniową oraz finansowanie dodatkowych kosztów podmiotu przyjmującego
na tę praktykę, w rozumieniu ustawy z dnia ………. r. o Narodowym Programie
Zatrudnienia (Dz. U. Nr …., poz. …..).”;
3) w art. 45 po ust. 5 dodaje się ust. 6 w brzmieniu:
„6. Starosta może zwrócić praktykantowi koszt przejazdu do miejsca odbywania
praktyk i powrotu do miejsca zamieszkania lub pobytu, do którego czas dojazdu
i powrotu do miejsca stałego zamieszkania lub pobytu wynosi łącznie ponad
dwie godziny dziennie.”;
4) po art. 47 dodaje się art. 47a w brzmieniu:

„Art. 47a.
1. Starosta może zawrzeć z pracodawcą umowę przewidującą jednorazowe
refundowanie poniesionych kosztów z tytułu dodatkowych wydatków związanych
z przyjęciem praktykanta.

67
2. Refundacja może nastąpić w przypadku, gdy:
1) praktyka jest odpłatna, a wysokość miesięcznego świadczenia pieniężnego, jest
co najmniej równa wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę oraz
2) po upływie 2 miesięcy praktykant nadal odbywa praktyki.
3. Kwota refundowanych składek, o których mowa w ust. 1, nie może przekroczyć
jednokrotnej wysokości przeciętnego wynagrodzenia.”;
5) w art. 49 po pkt 7 dodaje się pkt 8 w brzmieniu:
„8) bezrobotnych z terenów gmin zdegradowanych ekonomicznie.”;
6) w art. 75 w ust. 1 pkt 7 otrzymuje brzmienie:
„7) odbywa odpłatną praktykę szkoleniową lub praktykę absolwencką i otrzymuje z
tego tytułu miesięczne świadczenie pieniężne w wysokości przekraczającej
minimalnego wynagrodzenie za pracę;”;
7) po art. 104b dodaje się art. 104c w brzmieniu:

„Art. 104c.
Pracodawcy oraz inne jednostki organizacyjne nie opłacają składek na Fundusz Pracy przez
okres 12 miesięcy, począwszy od pierwszego miesiąca po zawarciu umowy o pracę, za osoby
zatrudnione, które nie ukończyły 35 roku życia i w okresie trzydziestu dni przed
zatrudnieniem pozostawały w ewidencji bezrobotnych powiatowego urzędu pracy.”.

Art. 140
W ustawie z dnia 13 lipca 2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie
niewypłacalności pracodawcy (Dz. U. z 2006 r., Nr 158, poz. 1121, ze zm.) po art. 9b dodaje
się art. 9c w brzmieniu:
„Art. 9c.
Pracodawca, o którym mowa w art. 9, nie opłaca składek na Fundusz przez okres 12 miesięcy,
począwszy od pierwszego miesiąca po zawarciu umowy o pracę, za osoby zatrudnione, które
nie ukończyły 35 roku życia i w okresie trzydziestu dni przed zatrudnieniem pozostawały w
ewidencji bezrobotnych powiatowego urzędu pracy.”.






68
Art. 141
W ustawie z dnia 21 lipca 2006 r. o nadzorze nad rynkiem finansowym (Dz. U. z 2006 r.,
Nr 157, poz. 1119, ze zm.) w art. 1 w ust. 2 po pkt 6 dodaje się pkt 7 w brzmieniu:
„7) nadzór nad funduszami utworzonymi w ramach Narodowego Programu Zatrudnienia
w rozumieniu ustawy z dnia …. o Narodowym Programie Zatrudnienia (Dz. U. Nr
…, poz. …).”.
Art. 142
W ustawie z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz.
626, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 31a w ust. 2 uchyla się pkt 4;
2) w art. 48 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. W przypadku podmiotu ubiegającego się o wydanie zezwolenia na
prowadzenie w składzie podatkowym działalności polegającej wyłącznie na
magazynowaniu lub przeładowywaniu wyrobów akcyzowych
wyprodukowanych w innym składzie podatkowym, oprócz warunków
określonych w ust. 1, dodatkowym warunkiem wydania zezwolenia, z
zastrzeżeniem ust. 4, jest:
1) dla wyrobów tytoniowych - minimalna wysokość obrotu tymi wyrobami,
w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług, w roku
poprzedzającym dany rok podatkowy wynosząca 350 mln zł;


2) dla napojów alkoholowych - minimalna wysokość obrotu tymi
wyrobami, w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług, w
roku poprzedzającym dany rok podatkowy wynosząca 50 mln zł;
3) dla wyrobów energetycznych, z wyłączeniem olejów smarowych i gazu -
pojemność magazynowa dla tych wyrobów, co najmniej na poziomie
2500 metrów sześciennych;
4) dla olejów smarowych - minimalna wysokość obrotu tymi wyrobami, w
rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług, w roku
poprzedzającym dany rok podatkowy wynosząca 10 mln zł;
5) dla gazu - pojemność magazynowa dla tych wyrobów, co najmniej na
poziomie 250 metrów sześciennych.”;
3) w art. 89 w ust. 1 pkt 9, 10, otrzymują następujące brzmienie:

69